İçeriğe atla

189 Phthia

189 Phthia
189 Phthia'nın 3D dışbükey şekil modeli
Keşif[1]
KeşfedenC. H. F. Peters
Keşif yeriClinton, New York
Keşif tarihi9 Eylül 1878
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(189) Phthia
Telaffuz/ˈθ.ə/[2]
Alternatif adlandırma
A878 RA
Asteroit kuşağı
Yörünge özellikleri[3][4]
Dönem 31 Temmuz 2016 (JG 2.457.600,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı136,18 yıl (49.739 gün)
Günöte2,5415 AU (380,20 Gm)
Günberi2,3597 AU (353,01 Gm)
Yarı büyük eksen
2,4506 AU (366,60 Gm)
Dış merkezlik0,037105
3,84 yıl (1.401,2 gün)
336,98°
0° 15d 24.912s / gün
Eğiklik5,1774°
203,42°
168,03°
Fiziksel özellikler
S[5] (Tholen)
9.33,[3] 9.60[5]
Boyutlar37,66±2,0 km[3]
40,91±1,36 km[6]
Kütle(3,84 ± 0,81) × 1016 kg[6]
Ortalama yoğunluk
1,07 ± 0,25 g/cm3[6]
22.346 sa (931,1 g)[3][7]
0,2310±0,027[3]
0,1566±0,0349[5]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Phthia (küçük gezegen tanımı: 189 Phthia), Alman-Amerikalı astronom Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 9 Eylül 1878'de[1] Clinton, New York'ta keşfedilen ve adını Antik Yunanistan bölgesi Phthia'dan alan parlak renkli, kayalık bir ana kuşak asteroitidir.

2008 yılında Las Cruces, New Mexico'daki Organ Mesa Gözlemevinde yapılan bu asteroidin fotometrik gözlemleri, 22,346 ± 0,001 saatlik bir periyoda sahip bir ışık eğrisi ve 0,26 ± 0,02 kadirlik bir parlaklık değişimi verdi.[7]

Kaynakça

  1. ^ a b "Numbered Minor Planets 1–5000", Discovery Circumstances, IAU Minor Planet center, 22 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 7 Nisan 2013. 
  2. ^ Noah Webster (1884) A Practical Dictionary of the English Language
  3. ^ a b c d e Yeomans, Donald K., "189 Phthia", JPL Small-Body Database Browser, NASA Jet Propulsion Laboratory, 21 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 12 Mayıs 2016. 
  4. ^ "The Asteroid Orbital Elements Database". astorb. Lowell Observatory. 14 Ağustos 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ a b c Pravec, P.; Harris, A. W.; Kusnirak, P.; Galad, A.; Hornoch, K. (Mayıs 2012), "Absolute Magnitudes of Asteroids and a Revision of Asteroid Albedo Estimates from WISE Thermal Observations", Asteroids, Comets, Meteors 2012, Proceedings of the conference held May 16–20, 2012 in Niigata, Japan (1667), Bibcode:2012LPICo1667.6089P.  See Table 4.
  6. ^ a b c Carry, B. (Aralık 2012), "Density of asteroids", Planetary and Space Science, 73, ss. 98-118, arXiv:1203.4336 $2, Bibcode:2012P&SS...73...98C, doi:10.1016/j.pss.2012.03.009.  See Table 1.
  7. ^ a b Pilcher, Frederick (Ocak 2009), "Period Determinations for 33 Polyhymnia, 38 Leda, 50 Virginia, 189 Phthia, and 290 Bruna", The Minor Planet Bulletin, 36 (1), ss. 25-27, Bibcode:2009MPBu...36...25P. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">38 Leda</span> Asteroit

38 Leda, 12 Ocak 1856 tarihinde Fransız astronom Jean Chacornac tarafından keşfedilen 6 Asteroit'ten biridir. "38 Leda" Asteroit kuşağı'nda bulunan bir asteroittir. "Leda" adını Yunan mitolojisindeki Leda'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">39 Laetitia</span> Asteroit

39 Laetitia, 8 Şubat 1856 tarihinde Fransız astronom Jean Chacornac tarafından keşfedilen 6 Asteroit'ten biridir. Asteroit kuşağı'nda bulunan asteroit, adını eski Roma tanrıçası Laetitia'dan almıştır.

Medea, Johann Palisa tarafından 6 Şubat 1880'de Pula'da keşfedilen ve adını Yunan mitolojisinde bir figür olan Medea'dan alan çok büyük bir ana kuşak asteroididir.

<span class="mw-page-title-main">72 Feronia</span> Asteroit

72 Feronia, oldukça büyük ve karanlık bir ana kuşak asteroitidir. Bu, 29 Mayıs 1861'de New York Eyaleti, Hamilton Koleji'inden C. H. F. Peters tarafından yapılan ilk asteroit keşfiydi. Başlangıçta Peters'ın zaten bilinen 66 Maja asteroidini gördüğü düşünülüyordu ancak Truman Henry Safford bunun yeni bir gök cismi olduğunu gösterdi. Safford bu asteroide Roma doğurganlık tanrıçasının adı olan Feronia'nın adını verdi.

<span class="mw-page-title-main">23 Thalia</span> Asteroit

Thalia, büyük bir ana kuşak asteroitidir.

<span class="mw-page-title-main">28 Bellona</span> Asteroit

Bellona, büyük bir ana kuşak asteroitidir. Alman gök bilimci R. Luther tarafından 1 Mart 1854 tarihinde keşfedilmiş ve Roma savaş tanrıçası Bellōna'nın adını almıştır. İsim Kırım Savaşı'nın başlangıcını işaretlemek için seçilmişti. Yaklaşık 100–120 km kesit boyutuna sahip taş yapılı bir S-tipi asteroittir. 28 Bellona, 4,63 yıllık bir sürede Güneş'in yörüngesinde döner.

<span class="mw-page-title-main">26 Proserpina</span> ana kuşak asteroidi

Proserpina, 5 Mayıs 1853 tarihinde Alman gök bilimci Robert Luther tarafından keşfedilen bir ana kuşak asteroididir. Adını, Ceres'in kızı ve yeraltı dünyası kraliçesi Roma tanrıçası Proserpina'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">30 Urania</span> asteroit

Urania, 22 Temmuz 1854 tarihinde İngiliz gök bilimci John Russell Hind tarafından keşfedilen bir ana kuşak asteroitidir. Bu keşif, Hind'in son asteroit keşfiydi. Adını Yunan mitolojisindeki bir tanrıça olan Urania'dan almıştır. 30 Urania'nın ilk yörünge ögeleri, Wroclaw Gözlemevi'nde asistan olan Wilhelm Günther tarafından yayınlandı. Güneş'in etrafında 3,64 yıllık bir periyotla dolanmakta ve kendi ekseni etrafında her 13,7 saatte bir dönmektedir.

Virginia, koyu renkli karanlık büyük bir ana kuşak asteroididir. Amerikalı astronom James Ferguson tarafından 4 Ekim 1857'de Washington D.C.'deki Amerika Birleşik Devletleri Deniz Gözlemevi'nde keşfedildi. Alman astronom Karl Theodor Robert Luther ise 19 Ekim'de Düsseldorf'ta, Ferguson'dan bağımsız olarak keşfetti.

<span class="mw-page-title-main">209 Dido</span> Asteroit

Dido, 179±1 çapında bir ana kuşak asteroididir. CHF Peters tarafından 22 Ekim 1879'da Clinton, New York'ta keşfedildi ve efsanevi Kartaca kraliçesi Dido'nun adı verildi. Dido, Güneş'in yörüngesinde 3,15 uzaklıkta dönmektedir. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine 7.2 ° 'lik bir açıyla eğilir.

Ate, Alman-Amerikalı astronom C. H. F. Peters tarafından 14 Ağustos 1870 tarihinde keşfedilen ve adını Yunan mitolojisindeki yaramazlık ve yıkım tanrıçası Ate'den alan bir ana kuşak asteroididir. Tholen sınıflandırma sisteminde, karbonlu C-tipi bir asteroid olarak kategorize edilirken, Bus asteroid taksonomi sistemi onu bir Ch asteroidi olarak listeler.

<span class="mw-page-title-main">117 Lomia</span> Asteroit

Lomia, neredeyse dairesel bir yörüngeye sahip büyük bir ana kuşak asteroididir; yörünge eksantrikliği 0,029'dur. Fransız astronom Alphonse Borrelly tarafından 12 Eylül 1871'de Marsilya Gözlemevi'nden keşfedilmiştir. İlk yörünge elementleri ertesi yıl Alman astronom Friedrich Tietjen tarafından yayınlandı. Adın nedeni belirsiz, ancak Lutz D. Schmadel bunun büyük olasılıkla Yunan mitolojisindeki dişi iblis Lamia'nın yanlış yazıldığına inanıyor.

<span class="mw-page-title-main">56 Melete</span> Asteroit

Melete, büyük ve karanlık bir asteroit kuşağı asteroididir. Muhtemelen organik olarak zengin silikatlar, karbon ve susuz silikatlardan oluşan ve olası iç su buzu olan, oldukça sıra dışı bir P-tipi asteroiddir. Asteroit 4,18 yıllık bir süre ile Güneş'in etrafında dönmektedir.

Mnemosyne, büyük bir ana asteroit kuşağı asteroididir. S-tipi bir asteroittir. 22 Eylül 1859'da Karl Theodor Robert Luther tarafından Düsseldorf'da keşfedildi. Adı, Utrecht Gözlemevi'nin yöneticisi Martin Hoek tarafından Yunan mitolojisinde bir Titan olan Mnemosyne'den esinlenilerek konuldu.

<span class="mw-page-title-main">776 Berbericia</span> Asteroit

776 Berbericia, Güneş'in yörüngesinde dönen bir küçük gezegendir. Ana kuşak C-tipi bir asteroit olan 776 Berbericia, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde astronom Adam Massinger tarafından 24 Ocak 1914'te keşfedildi. Max Wolf tarafından bir Alman astronom olan Adolf Berberich'in (1861–1920) onuruna isimlendirilmiştir. Asteroidin spektrumları, sulu değişime dair kanıtlar gösterir.

Galatea, büyük bir C-tipi ana asteroit kuşağı asteroididir. Karbonlu yüzeyi, sadece 0,034'lük bir albedo ile çok koyu renge sahiptir.

769 Tatjana, Güneş'in etrafında dönen bir küçük gezegendir. Cisme, Aleksandr Puşkin'in Eugene Onegin" şiirinin kahramanı Tatiana Larina'nın adı verilmiştir. Bu adın, asteroidin geçici adının 1913 TA olması nedeniyle verilmiş olması muhtemeldir ancak 1905-1909 yıllarında Wolf, Knopff ve Metcalf tarafından adlandırılan cisimlerin aksine bunu destekleyecek bir adlandırma yöntemi bulunmamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">139 Juewa</span> Asteroit

139 Juewa büyük ve karanlık bir asteroit kuşağı asteroididir. Muhtemelen ilkel karbonlu malzemeden oluşur. Çin'de keşfedilen ilk asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">154 Bertha</span> Asteroit

Bertha bir ana kuşak asteroididir. Fransız kardeşler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından 4 Kasım 1875'te keşfedildi, ancak keşfin kredisi Prosper'a verildi. Adını muhtemelen astronom Camille Flammarion'un kız kardeşi Berthe Martin-Flammarion'dan almıştır.

168 Sibylla, Kanadalı-Amerikalı astronom J. C. Watson tarafından 28 Eylül 1876'da keşfedilen büyük bir ana kuşak asteroitidir. Adını büyük olasılıkla Antik Yunan kadın kahinlerine atıfta bulunarak Sibylla'dan almıştır. Spektrumuna bağlı olarak bu nesne, çok karanlık olduğunu ve ilkel karbonlu malzemelerden oluştuğunu gösteren C-tipi bir asteroit olarak sınıflandırılır. 168 Sibylla, ana kuşak asteroitlerinin çoğunun ötesinde yörüngede dönen bir Kibele asteroitidir.