İçeriğe atla

186 Celuta

186 Celuta
186 Celuta'nın 3D dışbükey şekil modeli
Keşif
KeşfedenP. M. Henry, 1878
Keşif tarihi6 Nisan 1878
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(186) Celuta
Telaffuz/sɛˈluːtə/
Alternatif adlandırma
A878 GA; 1954 FD
Asteroit kuşağı
Yörünge özellikleri[1]
Dönem 31 Temmuz 2016 (JG 2.457.600,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı132,36 yıl (48.343 gün)
Günöte2,7152 AU (406,19 Gm)
Günberi2,0084 AU (300,45 Gm)
Yarı büyük eksen
2,3618 AU (353,32 Gm)
Dış merkezlik0,14964
3,63 yıl (1.325,8 gün)
275,22°
0° 16d 17.544s / gün
Eğiklik13,185°
14,769°
315,65°
Dünya MOID1,01999 AU (152,588 Gm)
Jüpiter MOID2,71546 AU (406,227 Gm)
TJüpiter3,500
Fiziksel özellikler
SK
8,91
Boyutlar49,99±1,6 km
19,842 sa (0,8268 g)[1][2]
0,1929±0,013
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Celuta (küçük gezegen tanımı: 186 Celuta), 50 km çapında bir ana kuşak asteroitidir. Fransız gök bilimciler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından 6 Nisan 1878'de keşfedilmiştir. Bu, Prosper kardeşlere atfedilen son keşifti. S-tipi bir asteroit olarak sınıflandırılır.

Asteroit, adını François-René de Chateaubriand, Atala (1801) ve René (1802) adlı iki kurgu eserindeki kadın karakter olan Céluta'dan almıştır. Henry kardeşler, keşiflerinden bir başkasına Atala'nın kahramanının adı olan (152) Atala'yı koymuşlardı.[3] Hem Atala hem de Céluta, Amerikan Kızılderili kurgusal karakterleridir.[4]

2010 yılında Las Cruces, New Mexico'daki Organ Mesa Gözlemevinde yapılan bu asteroidin fotometrik gözlemleri, 19,842 ± 0,001 saatlik periyotlu bir ışık eğrisi ve 0,54 ± 0,02 kadirlik bir parlaklık değişimi verdi.[2]

Kaynakça

  1. ^ a b "186 Celuta", JPL Small-Body Database Browser, NASA Jet Propulsion Laboratory, 3 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 12 Mayıs 2016 
  2. ^ a b Pilcher, Frederick (Nisan 2011), "Rotation Period Determinations for 25 Phocaea, 140 Siwa, 149 Medusa 186 Celuta, 475 Ocllo, 574 Reginhild, and 603 Timandra", The Minor Planet Bulletin, 38 (2), ss. 76-78, Bibcode:2011MPBu...38...76P. 
  3. ^ Schmadel, Lutz D.; International Astronomical Union (2012). Dictionary of minor planet names. 6th. Berlin; New York: Springer-Verlag. s. 29. ISBN 9783642297182. Erişim tarihi: 4 Nisan 2014. 
  4. ^ Chateaubriand, François-René (1801). Atala. ; Chateaubriand, François-René (1802). René. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">38 Leda</span> Asteroit

38 Leda, 12 Ocak 1856 tarihinde Fransız astronom Jean Chacornac tarafından keşfedilen 6 Asteroit'ten biridir. "38 Leda" Asteroit kuşağı'nda bulunan bir asteroittir. "Leda" adını Yunan mitolojisindeki Leda'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">162 Laurentia</span> Asteroit

162 Laurentia, 21 Nisan 1876'da Fransız kardeşler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından keşfedilen ve asteroid 51 Nemausa'yı keşfeden amatör astronom Joseph Jean Pierre Laurent'in adını taşıyan büyük ve karanlık bir ana kuşak asteroididir.

<span class="mw-page-title-main">116 Sirona</span> Asteroit

Sirona, Alman-Amerikalı astronom C. H. F. Peters tarafından 8 Eylül 1871'de keşfedilen ve adını Kelt şifa tanrıçası Sirona'dan alan, biraz büyük ve parlak renkli bir ana kuşak asteroididir.

991 McDonalda, bir Themis asteroitidir. Otto Struve tarafından 1922'de ABD'nin Williams Bay, Wisconsin bölgesinde bulunan Yerkes Gözlemevi'nde keşfedildi. Adını, Struve'nin 1939'da kurulmasına katkıda bulunduğu McDonald Gözlemevi'nden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">103 Hera</span> Ana kuşak asteroiti

Hera, 4,44 yıllık bir yörünge süresine sahip orta büyüklükte bir ana kuşak asteroitidir. Kanadalı-Amerikalı astronom James Craig Watson tarafından 7 eylül 1868'de keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisinde Olympos tanrılarının kraliçesi Hera'dan almıştır. Bu asteroit, silikat yüzey bileşimine sahip bir S-tipi asteroittir.

Valda, Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 3 Kasım 1886'da Viyana'da keşfedilen bir ana kuşak asteroitidir. İsmin kökeni bilinmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">775 Lumière</span> Asteroit

775 Lumière, Güneş'in etrafında dönen S-tipi bir ana kuşak asteroitidir. 6 Ocak 1914 tarihinde Fransız astronom Joanny-Philippe Lagrula tarafından Nice Gözlemevi'nde keşfedildi. Görünür büyüklüğü 10,40, Çapı 33,58 kilometredir. 775 Lumière, 3,0124 AU yarı büyük eksen ve 0,0715 dış merkezlik ile karakterize edilen ve ekliptiğe 9,2891° eğik bir yörüngeye sahiptir. Adı, Fransa'da gökbilimciler için fotoğraf filmi üreten Auguste ve Louis Lumière ile şirketine ithaf edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">109 Felicitas</span> Asteroit

Felicitas, karanlık ve oldukça büyük bir ana kuşak asteroitidir. Alman-Amerikalı astronom C. H. F. Peters tarafından 9 Ekim 1869'da keşfedildi ve adını Roma başarı tanrıçası Felicitas'tan aldı. Felicitas tarafından gerçekleşen tek yıldız örtülmesi gözlemi 29 Mart 2003'te Japonya'dan yapılmıştır.

990 Yerkes, 1922'de Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından keşfedilen ve adını Yerkes Gözlemevi'nden alan bir asteroit kuşak asteroididir.

Velleda, bir ana kuşak asteroididir. Büyük olasılıkla oldukça tipik bir S-tipi asteroitTİR. Adını Cermen kabilesi Bructeri'nin rahibesi ve kahini Veleda'dan almıştır. Paul Henry tarafından 5 Kasım 1872'de Paris, Fransa'da keşfedildi. Bu onun ilk itibarlı keşfiydi. O ve erkek kardeşi Prosper Henry toplam 14 asteroit keşfettiler.

992 Swasey, Güneş'in etrafında dönen küçük bir gezegen olan bir asteroittir. Otto Struve tarafından 1922'de Amerika Birleşik Devletleri, Wisconsin, Williams Bay'deki Yerkes Gözlemevinde keşfedildi. Adını McDonald Gözlemevi'nde Struve'nin adını taşıyan 82 inçlik teleskopu inşa eden Warner & Swasey Company'den Ambrose Swasey'den almıştır.

Helwerthia, Eunomia ailesinin yakınında Ana asteroit kuşağının yörüngesinde dönen C-tipi bir asteroitdir. Çapı yaklaşık 33 km, albedosu 0,038 civarındadır. Uluslararası gök bilimciler ekibi, bu küçük asteroidi 2012'de fotometrik olarak gözlemledive 23,93±0,01 saatlik bir dönme periyodu ve 0,15±0,03 büyüklüğünde bir genlik belirledi.

769 Tatjana, Güneş'in etrafında dönen bir küçük gezegendir. Cisme, Aleksandr Puşkin'in Eugene Onegin" şiirinin kahramanı Tatiana Larina'nın adı verilmiştir. Bu adın, asteroidin geçici adının 1913 TA olması nedeniyle verilmiş olması muhtemeldir ancak 1905-1909 yıllarında Wolf, Knopff ve Metcalf tarafından adlandırılan cisimlerin aksine bunu destekleyecek bir adlandırma yöntemi bulunmamaktadır.

Siwa, Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 13 Ekim 1874'te keşfedilen ve adını Slav doğurganlık tanrıçası Šiwa'dan alan büyük ve karanlık bir ana kuşak asteroididir.

<span class="mw-page-title-main">149 Medusa</span> Asteroit

Medusa, Fransız astronom J. Perrotin tarafından 21 Eylül 1875'te keşfedilen ve adını Yunan mitolojisindeki yılan saçlı canavar Gorgon Medusa'dan alan, parlak renkli, taşlı bir asteroit kuşağı asteroididir. 3,21 yıllık periyot ve 0,065 eksantriklik ile 2,17 AU uzaklıkta Güneş'in etrafında döner. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine 0,94°lik bir açıyla hafifçe eğilir.

<span class="mw-page-title-main">152 Atala</span> Asteroit

Atala, Paul Henry ve Prosper Henry kardeşler tarafından 2 Kasım 1875'te keşfedilen büyük bir asteroit kuşağı asteroididir, ancak keşif Paul'e atfedilmiştir. D tipi bir asteroittir, yani karbon, organik açıdan zengin silikatlar ve muhtemelen su buzu içerir.

Zelia, 28 Eylül 1876'da Paul Henry ve Prosper Henry kardeşler tarafından keşfedilen bir ana kuşak asteroitidir. Bu keşif için kredi Prosper Henry'ye verilmiştir. Bu asteroit için ilk yörünge elemanları, 1877'de Amerikalı astronom H. A. Howe tarafından yayımlanmıştır.

Lumen, orta asteroit kuşağından gelen, yaklaşık 130 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. Tanımlanmış bir Eunomia ailesi'ne müdahaleci asteroittir.

Irma oldukça büyük ve karanlık bir ana kuşak asteroitidir. Fransız kardeşler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından 5 Kasım 1877'de keşfedilmiştir. Keşfin itibarı Paul'e verilmiştir. Irma isminin ise anlamı bilinmiyor.

<span class="mw-page-title-main">221 Eos</span> Ana kuşak asteroidi

Eos, Avusturyalı gök bilimci Johann Palisa tarafından 18 Ocak 1882'de Viyana'da keşfedilen büyük bir ana kuşak asteroitidir. 1884 yılında Viyana astronomisi için yeni bir dönemin başlangıcını müjdelemesi umulan yeni gözlemevinin açılışını onurlandırmak amacıyla, Yunan şafak tanrıçası Eos'un adını almıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.