İçeriğe atla

1867 Deiphobus

1867 Deiphobus
Keşif[1]
KeşfedenC. U. Cesco
A. G. Samuel
Keşif yeriEl Leoncito
Keşif tarihi3 Mart 1971
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(1867) Deiphobus
Telaffuz/dˈɪfəbəs/[2]
Adın kaynağı
Deiphobos (Yunan mitolojisi)[3]
Alternatif adlandırma
1971 EA
Jüpiter truvalısı[1][4][5]
Truvalı[6][7] · Ennomos[8]
Yörünge özellikleri[4]
Dönem 4 Eylül 2017 (JD 2458000,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı51 yıl ve 9 ay (18906 gün)
Günöte5,3511 AU
Günberi4,9040 AU
Yarı büyük eksen
5,1276 AU
Dış merkezlik0,0436
11,61 y (4.241 gün)
229,96°
0° 5d 5.64s / gün
Eğiklik26,914°
283,71°
359,19°
Jüpiter MOID0,1574 AU
TJüpiter2,7830
Fiziksel özellikler
D (Tholen)[8]
D0 (Barucci)[8]
D (Tedesco)[8]
D (SDSS-MOC)[9]
U–B = 0,232±0,060[8]
B–V = 0,760±0,050[10]
V–R = 0,460±0,050[10]
V–I = 0,930±0,027[5]
8,3[1][4][11]
8,47±0,10[12]
8,61[13][14]
8.68[5][15]
Ortalama çap
118,22±1,62 km[11]
122,65 km (türetme)[5]
122,67±3,9 km[13]
131,31±1,87 km[14]
58,62±0,03 sa[16][a]
58,66±0,18 sa[17]
58,699±0,002 sa[18][a]
0,037±0,001[14]
0.0396 (derived)[5]
0,0422±0,003[13]
0,060±0,009[11]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

1867 Deiphobus /dˈɪfəbəs/, geçici adlandırması 1971 EA, çapı yaklaşık 123 kilometre (76 mi) olan, Truva kampına dahil karanlık görünümlü büyük bir Jüpiter truvasıdır. 3 Mart 1971 tarihinde Arjantin'de bulunan Leoncito Astronomi Kompleksinde, Arjantinli astronomlar C. U. Cesco ve A. G. Samuel tarafından keşfedilmiştir.[1] Ennomos ailesinin bir üyesidir ve 58,66 saat olarak ölçülen çok uzun bir Dönme süresi sahiptir. En büyük Jüpiter truvalıları arasında yer alan cisim D tipi bir asteroittir.[5] Yunan mitolojisindeki Truva prenslerinden Deiphobos'a atıfla isimlendirilmiştir.[3]

Yörünge ve sınıflandırma

Büyük Jüpiter asteroitlerinden biri olan Deiphobus, Truva kampı olarak adlandırılan Jüpiter'in L5 Lagrange noktasında yer almaktadır.[6] Bilinen 30 adet üyesi bulunan ve adını 4709 Ennomos adı cisimden alan Ennomos ailesinin bir üyesidir.[8][19]:23 Bugüne kadar bilinen sadece birkaç Jüpiter ailesinden biri olan Ennomos ailesi ilk olarak 2011 yılında Jakub Rozehnal ve Miroslav Brož tarafından tanımlanmıştır.[20] Bununla birlikte, farklı bir HCM tabanlı analiz ise, Deiphobus'u Jüpiter arka plan popülasyonu içinde göstermektedir.[7]

Güneş'e 4,9 - 5,4 AU mesafede, 11 yıl 7 ay (4.241 gün, 5,13 AU yarı büyük eksen) süreli bir yörünge periyoduna sahip bir yönde hareket etmektedir. Ekliptik düzeleme göre 27° bir yörünge eğikliğine ve 0,04 oranında bir dışmerkezliğe sahiptir.[4] İlk olarak, Mart 1971 tarihinde 1971 EA adıyla Leoncito Astronomi Kompleksinde gözlemlenmiş olup, gözlem yayı bu tarihten başlamaktadır.[1]

Fiziksel özellikleri

En büyük Jüpiter truvalıları
Truvalı Çap (km)
624 Hektor225
617 Patroclus140
911 Agamemnon131
588 Achilles130
3451 Mentor126
3317 Paris119
1867 Deiphobus118
1172 Äneas118
1437 Diomedes118
1143 Odysseus115
Kaynak: JPL Small-Body Database, NEOWISE verisi

Tholen sınıflandırmasında karanlık bir D tipi asteroit olarak belirlenen cisim, Barucci, Tedesco ve Sloan Dijital Gökyüzü Araştırmasında da aynı tayf sınıfında kategorize edilmiştir.[8][9]

Işık eğrisi

Deiphobus'un Linda French tarafından CTIO'da yapılan ilk fotometrik gözlemlerinin, cismin en az 24 saatlik ortalama dönme süresinden daha uzun olduğunu gösterdiği 1987 yılından bu yana birçok dönme ışık eğrisi elde edilmiştir (U=2).[5][15] Şubat 1994'te Stefano Mottola ve Anders Erikson tarafından Şili'deki La Silla Gözlemevi'ndeki ESO 1 metrelik teleskop kullanılarak yapılan gözlemler, 0,27±0,03 kadirlik bir parlaklık değişimiyle 58,66±0,18 saatlik yavaş bir dönme süresi sonucunu vermiştir (U=3-).[5][17]

2015'ten bu yana, Güneş Sistemi Çalışmaları Merkezi'nde Robert Stephens tarafından yapılan takip gözlemleri 58,62 ve 58,699'u ölçerek Mottola'nın uzun periyodunu doğrulamış (U=3-/3-),[16][18][a] ve parçalı ışık eğrilerinden (U=2/1) bildirilen diğer periyotların yerini almıştır.[21][b]

Yavaş dönen bir asteroit olmamasına rağmen Deiphobus, kendi ekseni etrafında tipik olarak 2 ila 20 saat arasında dönen asteroitlerin büyük çoğunluğundan çok daha uzun bir dönme süresine sahiptir. Tüm büyük Jüpiter asteroitleri arasında sadece 617 Patroclus, Deiphobus'tan daha uzun bir dönme süresine sahiptir.

Çap ve albedo

IRAS, Japon Akari uydusu ve NASA'nın WISE projesinin NEOWISE görevi tarafından yapılan araştırmalara göre Deiphobus'un çapı 118,22 ve 131,31 kilometredir ve yüzeyinin albedosu 0,037 ve 0,060 olarak hesaplanmıştır.[11][13][14] CALL (Asteroit Işıkeğrisi Bağlantısı İşbirliği) ise, IRAS'tan elde ettiği veriler kapsamında albedo değerini 0,0396 olarak kabul eder ve bu veriden hareketle mutlak büyüklüğü olan 8,68'e göre cismin çapını 122,65 kilometre olarak hesaplar.[5]

En büyük 100 Jüpiter Truvalısı
Gözlemsel verilere göre en büyük Jüpiter truvalıları(A)
(ortalama yarıçap(km); KY: Keşif yılı)
Tanım HWISE IRASAkariLn DSV–IKY Kaynak
624 Hektor7,2225233230,99L46,920,9301907list
617 Patroclus8,19140,362140,92140,85L5102,800,8301906list
911 Agamemnon7,89131,038166,66185,30L46,590,9801919list
588 Achilles8,67130,099135,47133,22L47,310,9401906list
3451 Mentor8,4126,288116,30117,91L57,700,7701984list
3317 Paris8,3118,790116,26120,45L57,090,9501984list
1867 Deiphobus8,3118,220122,67131,31L558,660,9301971list
1172 Äneas8,33118,020142,82148,66L58,710,9501930list
1437 Diomedes8,3117,786164,31172,60L424,490,8101937list
1143 Odysseus7,93114,624125,64130,81L410,110,8601930list
2241 Alcathous8,64113,682114,63118,87L57,690,9401979list
659 Nestor8,99112,320108,87107,06L415,980,7901908list
3793 Leonteus8,7112,04686,2687,58L45,620,7801985list
3063 Makhaon8,4111,655116,14114,34L48,640,8301983list
1583 Antilochus8,6108,842101,62111,69L431,540,9501950list
884 Priamus8,81101,09396,29119,99L56,860,9001917list
1208 Troilus8,99100,477103,34111,36L556,170,7401931list
1173 Anchises8,8999,549126,27120,49L511,600,7801930list
2207 Antenor8,8997,65885,1191,32L57,970,9501977list
2363 Cebriones9,1195,97681,8484,61L520,050,9101977list
4063 Euforbo8,795,619102,46106,38L48,850,9501989list
2357 Phereclos8,9494,62594,9098,45L514,390,9601981list
4709 Ennomos8,591,43380,8580,03L512,280,6901988list
2797 Teucer8,789,430111,14113,99L410,150,9201981list
2920 Automedon8,888,574111,01113,11L410,210,9501981list
15436 Dexius9,187,64685,7178,63L48,970,8701998list
3596 Meriones9,287,38075,0973,28L412,960,8301985list
2893 Peiroos9,2386,88487,4686,76L58,960,9501975list
4086 Podalirius9,185,49586,8985,98L410,430,8701985list
4060 Deipylos9,384,04379,2186,79L49,300,7601987list
1404 Ajax9,383,99081,6996,34L429,380,9601936list
4348 Poulydamas9,582,03270,0887,51L59,910,8401988list
5144 Achates9,080,95891,9189,85L55,960,9201991list
4833 Meges8,980,16587,3389,39L414,250,9401989list
2223 Sarpedon9,4177,48094,63108,21L522,740,8801977list
4489 Dracius9,076,59592,9395,02L412,580,9501988list
2260 Neoptolemus9,3176,43571,6581,28L48,180,9501975list
5254 Ulysses9,276,14778,3480,00L428,720,9701986list
3708 Socus9,375,66179,5976,75L56,550,9801974list
2674 Pandarus9,174,26798,10101,72L58,481,0001982list
3564 Talthybius9,473,73068,9274,11L440,590,9001985list
4834 Thoas9,172,33186,8296,21L418,190,9501989list
7641 Cteatus9,471,83968,9775,28L427,770,9801986list
3540 Protesilaos9,370,22576,8487,66L48,950,9401973list
11395 Iphinous9,868,97764,7167,78L417,381998list
4035 Thestor9,668,73368,2366,99L413,470,9701986list
5264 Telephus9,468,47273,2681,38L49,530,9701991list
1868 Thersites9,568,16370,0878,89L410,480,9601960list
9799 Thronium9,668,03364,8772,42L421,520,9101996list
4068 Menestheus9,567,62562,3768,46L414,400,9501973list
23135 Pheidas9,966,23058,2968,50L48,690,8602000list
2456 Palamedes9,365,91691,6699,60L47,240,9201966list
3709 Polypoites9,165,29799,0985,23L410,041,0001985list
1749 Telamon9,564,89881,0669,14L416,980,9701949list
3548 Eurybates9,663,88572,1468,40L48,710,7301973list
4543 Phoinix9,763,83662,7969,54L438,871,2001989list
12444 Prothoon9,863,83564,3162,41L515,821996list
4836 Medon9,563,27767,7378,70L49,820,9201989list
16070 Charops9,763,19164,1368,98L520,240,9601999list
15440 Eioneus9,662,51966,4871,88L421,430,9701998list
4715 Medesicaste9,762,09763,9165,93L58,810,8501989list
34746 Thoon9,861,68460,5163,63L519,630,9502001list
38050 Bias9,861,60361,0450,44L418,850,9901998list
5130 Ilioneus9,760,71159,4052,49L514,770,9601989list
5027 Androgeos9,659,78657,86n,a,L411,380,9101988list
6090 Aulis9,459,56874,5381,92L418,480,9801989list
5648 Axius9,759,29563,91n,a,L537,560,9001990list
7119 Hiera9,759,15076,4077,29L44000,9501989list
4805 Asteropaios10,057,64753,1643,44L512,371990list
16974 Iphthime9,857,34155,4357,15L478,90,9601998list
4867 Polites9,857,25158,2964,29L511,241,0101989list
2895 Memnon10,056,70655,67n,a,L57,500,7101981list
4708 Polydoros9,954,96455,67n,a,L57,520,9601988list
(21601) 1998 XO8910,054,90955,6756,08L412,650,9701998list
12929 Periboea9,954,07761,0455,34L59,270,8801999list
17492 Hippasos10,053,97555,67n,a,L517,751991list
5652 Amphimachus10,153,92153,1652,48L48,371,0501992list
2759 Idomeneus9,953,67661,0152,55L432,380,9101980list
5258 Rhoeo10,253,27550,77n,a,L419,851,0101989list
(12126) 1999 RM1110,153,202n,a,n,a,L5n,a,?1999list
(15502) 1999 NV2710,053,10055,6750,86L515,130,8751999list
4754 Panthoos10,053,02553,1556,96L527,681977list
4832 Palinurus10,052,05853,16n,a,L55,321,0001988list
5126 Achaemenides10,551,92244,2248,57L453,021989list
3240 Laocoon10,251,69550,77n,a,L511,310,8801978list
4902 Thessandrus9,851,26361,0471,79L47380,9601989list
11552 Boucolion10,151,13653,1653,91L532,441993list
(20729) 1999 XS14310,450,96146,30n,a,L45,721,0001999list
6545 Leitus10,150,95153,16n,a,L416,260,9101986list
4792 Lykaon10,150,87053,16n,a,L540,090,9601988list
21900 Orus10,050,81055,6753,87L413,450,9501999list
1873 Agenor10,150,79953,7654,38L520,601971list
5028 Halaesus10,250,77050,77n,a,L424,940,9001988list
2146 Stentor9,950,75558,29n,a,L416,401976list
4722 Agelaos10,050,37853,1659,47L518,440,9101977list
5284 Orsilocus10,150,15953,16n,a,L410,310,9701989list
11509 Thersilochos10,149,96053,1656,23L517,371990list
5285 Krethon10,149,60658,5352,61L412,041,0901989list
4791 Iphidamas10,149,52857,8559,96L59,701,0301988list
9023 Mnesthus10,149,15150,7760,80L530,661988list
5283 Pyrrhus9,748,35664,5869,93L47,320,9501989list
4946 Askalaphus10,248,20952,7166,10L422,730,9401988list
(22149) 2000 WD4910,248,19050,7750,37L47,841,0902000list
(32496) 2000 WX18210,248,01750,7751,63L523,340,9502000list
5120 Bitias10,247,98750,77n,a,L515,210,7801988list
12714 Alkimos10,147,81961,0454,62L428,481991list
7352 Hypsenor9,947,73155,67 47,07L56480,8501994list
1870 Glaukos10,647,64942,23n,a,L55,991971list
4138 Kalchas10,146,46253,1661,04L429,20,8101973list
(23958) 1998 VD3010,246,00150,7747,91L45620,9901998list
4828 Misenus10,445,95446,30 43,22L512,870,9201988list
4057 Demophon10,145,68353,16n,a,L429,821,0601985list
4501 Eurypylos10,445,52446,30n,a,L46,051989list
4007 Euryalos10,345,51548,4853,89L46,391973list
5259 Epeigeus10,344,74142,5944,42L418,421989list
30705 Idaios10,444,54646,30n,a,L515,741977list
16560 Daitor10,743,86151,4243,38L51991list
(15977) 1998 MA1110,443,53046,3051,53L52500,9061998list
7543 Prylis10,642,89342,23n,a,L417,801973list
4827 Dares10,542,77044,22n,a,L519,001988list
1647 Menelaus10,542,71644,22n,a,L417,740,8661957list
(A)  Kaynaklar: WISE/NEOWISEkataloğu(NEOWISE_DIAM_V1 PDS, Grav, 2012); IRAS verileri (SIMPS v.6 catalog); ve Akari kataloğu (Usui, 2011); DS: Dönme süresi and V–I (renk ölçeği) LCDB'dan alınmıştır.

Not: elde edilemeyen veriler JPL SBDB (query) ve LCDB (query form)'den alınmıştır.


Adlandırma

Bu küçük gezegen Yunan mitolojisinde adı geçen Truva kralı Priam'ın çok sayıdaki oğullarından biri olan Deiphobus'a atfen adlandırılmıştır. Paris'in ölmesi sonrası Helen ile evlenmiş, ancak şehrin düşmesiyle Menelaus tarafından öldürülmüştür.[3] Resmi adlandırma atıfı Küçük Gezegen Merkezi tarafından 20 Şubat 1976 tarihinde yayımlanmıştır (M.P.C. 3935).[22]

Notlar

  1. ^ a b c Center for Solar System Studies (U81)'de Robert Stephens tarafından yapılan Nov 2015, Feb 2017 çalışmalarından elde edilen (1867) Deiphobus'un ışık eğrisi grafikleri. Kalite kodu is 3/3-. Bu çalışmalara ilişkin özet verilere LCDB ve CS3 adreslerinden erişilebilinir.
  2. ^ Melita (2012), dönme süresini 51,70±0,05 olarak verir. Özet figürler için bkz. LCDB

Kaynakça

  1. ^ a b c d e "1867 Deiphobus (1971 EA)". Minor Planet Center. 21 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2018. 
  2. ^ 'Deiphobe' in Noah Webster (1884) A Practical Dictionary of the English Language
  3. ^ a b c Schmadel, Lutz D. (2007). "(1867) Deiphobus". Dictionary of Minor Planet Names – (1867) Deiphobus. Springer Berlin Heidelberg. s. 150. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1868. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  4. ^ a b c d "JPL Small-Body Database Browser: 1867 Deiphobus (1971 EA)" (2017-04-28 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2017. 
  5. ^ a b c d e f g h i "LCDB Data for (1867) Deiphobus". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 7 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2018. 
  6. ^ a b "List of Jupiter Trojans". Minor Planet Center. 20 Ağustos 2016. 18 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2016. 
  7. ^ a b "Asteroid (1867) Deiphobus – Proper elements". AstDyS-2, Asteroids – Dynamic Site. 27 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2018. 
  8. ^ a b c d e f g "Asteroid 1867 Deiphobus". Small Bodies Data Ferret. 13 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2018. 
  9. ^ a b Carvano, J. M.; Hasselmann, P. H.; Lazzaro, D.; Mothé-Diniz, T. (February 2010). "SDSS-based taxonomic classification and orbital distribution of main belt asteroids". Astronomy and Astrophysics. 510: 12. Bibcode:2010A&A...510A..43C. doi:10.1051/0004-6361/200913322. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2019.  (PDS data set) 12 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  10. ^ a b Chatelain, Joseph P.; Henry, Todd J.; French, Linda M.; Winters, Jennifer G.; Trilling, David E. (June 2016). "Photometric colors of the brightest members of the Jupiter L5 Trojan cloud". Icarus. 271: 158-169. Bibcode:2016Icar..271..158C. doi:10.1016/j.icarus.2016.01.026. 
  11. ^ a b c d Grav, T.; Mainzer, A. K.; Bauer, J. M.; Masiero, J. R.; Nugent, C. R. (November 2012). "WISE/NEOWISE Observations of the Jovian Trojan Population: Taxonomy". The Astrophysical Journal. 759 (1): 10. arXiv:1209.1549 $2. Bibcode:2012ApJ...759...49G. doi:10.1088/0004-637X/759/1/49.  (online catalog 3 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  12. ^ Veres, Peter; Jedicke, Robert; Fitzsimmons, Alan; Denneau, Larry; Granvik, Mikael; Bolin, Bryce; Chastel, Serge; Wainscoat, Richard J.; Burgett, William S.; Chambers, Kenneth C.; Flewelling, Heather; Kaiser, Nick; Magnier, Eugen A.; Morgan, Jeff S.; Price, Paul A.; Tonry, John L.; Waters, Christopher (November 2015). "Absolute magnitudes and slope parameters for 250,000 asteroids observed by Pan-STARRS PS1 – Preliminary results". Icarus. 261: 34-47. arXiv:1506.00762 $2. Bibcode:2015Icar..261...34V. doi:10.1016/j.icarus.2015.08.007. 
  13. ^ a b c d Tedesco, E. F.; Noah, P. V.; Noah, M.; Price, S. D. (October 2004). "IRAS Minor Planet Survey V6.0". NASA Planetary Data System – IRAS-A-FPA-3-RDR-IMPS-V6.0: IRAS-A-FPA-3-RDR-IMPS-V6.0. Bibcode:2004PDSS...12.....T. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2018. 
  14. ^ a b c d Usui, Fumihiko; Kuroda, Daisuke; Müller, Thomas G.; Hasegawa, Sunao; Ishiguro, Masateru; Ootsubo, Takafumi; Ishihara, Daisuke; Kataza, Hirokazu; Takita, Satoshi; Oyabu, Shinki; Ueno, Munetaka; Matsuhara, Hideo; Onaka, Takashi (October 2011). "Asteroid Catalog Using Akari: AKARI/IRC Mid-Infrared Asteroid Survey". Publications of the Astronomical Society of Japan. 63 (5): 1117-1138. Bibcode:2011PASJ...63.1117U. doi:10.1093/pasj/63.5.1117.  (online 13 Haziran 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., AcuA catalog p. 153 25 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  15. ^ a b French, L. M. (November 1987). "Rotation properties of four L5 Trojan asteroids from CCD photometry". Icarus. 72 (2): 325-341.MIT-supportedresearch. Bibcode:1987Icar...72..325F. doi:10.1016/0019-1035(87)90178-3. ISSN 0019-1035. Erişim tarihi: 12 Aralık 2016. 
  16. ^ a b Stephens, Robert D.; Coley, Daniel R.; French, Linda M. (July 2016). "A Report from the L5 Trojan Camp - Lightcurves of Jovian Trojan Asteroids from the Center for Solar System Studies". The Minor Planet Bulletin. 43 (3): 265-270. Bibcode:2016MPBu...43..265S. ISSN 1052-8091. Erişim tarihi: 12 Aralık 2016. 
  17. ^ a b Mottola, Stefano; Di Martino, Mario; Erikson, Anders; Gonano-Beurer, Maria; Carbognani, Albino; Carsenty, Uri; Hahn, Gerhard; Schober, Hans-Josef; Lahulla, Felix; Delbò, Marco; Lagerkvist, Claes-Ingvar (May 2011). "Rotational Properties of Jupiter Trojans. I. Light Curves of 80 Objects". The Astronomical Journal. 141 (5): 32. Bibcode:2011AJ....141..170M. doi:10.1088/0004-6256/141/5/170. 
  18. ^ a b Stephens, Robert D.; Coley, Daniel R. (July 2017). "Lightcurve Analysis of Trojan Asteroids at the Center for Solar System Studies 2017 January - March". The Minor Planet Bulletin. 44 (3): 252-257. Bibcode:2017MPBu...44..252S. ISSN 1052-8091. PMC 7243922 $2. PMID 32455404. 
  19. ^ Nesvorný, D.; Broz, M.; Carruba, V. (December 2014). Identification and Dynamical Properties of Asteroid Families. Asteroids IV. ss. 297-321. arXiv:1502.01628 $2. Bibcode:2015aste.book..297N. doi:10.2458/azu_uapress_9780816532131-ch016. ISBN 9780816532131. 
  20. ^ Broz, M.; Rozehnal, J. (June 2011). "Eurybates – the only asteroid family among Trojans?". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 414 (1): 565-574. arXiv:1109.1109 $2. Bibcode:2011MNRAS.414..565B. doi:10.1111/j.1365-2966.2011.18420.x. 
  21. ^ French, Linda M.; Stephens, Robert D.; Coley, Daniel R.; Megna, Ralph; Wasserman, Lawrence H. (July 2012). "Photometry of 17 Jovian Trojan Asteroids". The Minor Planet Bulletin. 39 (3): 183-187. Bibcode:2012MPBu...39..183F. ISSN 1052-8091. Erişim tarihi: 12 Aralık 2016. 
  22. ^ Schmadel, Lutz D. (2009). "Appendix – Publication Dates of the MPCs". Dictionary of Minor Planet Names – Addendum to Fifth Edition (2006–2008). Springer Berlin Heidelberg. s. 221. Bibcode:2009dmpn.book.....S. doi:10.1007/978-3-642-01965-4. ISBN 978-3-642-01964-7. 

Dış bağlantılar


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Truvalı (gök cismi)</span>

Truvalı veya truva asteroidi, astronomide daha büyük bir cismin yörüngesini paylaşan, ana cismin yaklaşık 60° ilerisinde veya gerisinde bulunan L4 ve L5 Lagrange noktalarından birinin yakınında kararlı bir yörüngede kalan küçük boyutlu bir gök cismidir (çoğunlukla asteroitler). Truva cisimleri gezegenlerin ya da büyük uyduların yörüngelerini paylaşabilirler.

1047 Geisha, geçici ismi 1924 TE, yaklaşık 11 kilometre çapında, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen taşlı bir Flora asteroittir. 17 Kasım 1924'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroit, İngiliz müzikal The Geisha'nın adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">810 Atossa</span> Asteroit

Atossa, asteroit kuşağının iç kısmında bulunan Flora ailesinin yörüngesinde yer alan parlak ve uzun bir arka plan asteroitidir.

<span class="mw-page-title-main">1069 Planckia</span> Asteroit

1069 Planckia, geçici ismi 1927 BC, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 39 kilometre (24 mi) çapında bir arka plan asteroitidir. 28 Ocak 1927'de astronom Max Wolf tarafından Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Alman fizikçi Max Planck'ın adı verildi.

<span class="mw-page-title-main">1077 Campanula</span> Asteroit

1077 Campanula, geçici ismi 1926 TK, asteroit kuşağının iç bölgesinde yer alan, yaklaşık 9 kilometre (5,6 mi) çapında bir Erigone asteroitidir. 6 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Campanula çiçeğinin adı verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Jüpiter truvalısı</span> Jüpiterin yörüngesinde bulunan asteroit kümesi

Jüpiter truvalıları, Truvalı asteroitler veya Truvalılar, Jüpiter'in Güneş etrafındaki yörüngesini takip ederek hareket eden bir asteroit grubudur. Her bir truva asteroidi, Jüpiter'e göre gezegenin 60° önündeki L4 veya 60° ardındaki L5 olarak adlandırılan sabit Lagrange noktalarında ve kendi yörüngelerinde salınmaktadır. Cisimler, ortalama yarı büyük ekseni yaklaşık 5,2 Astronomik birim (AU) olan bu Lagrange noktalarının etrafındaki iki adet uzun ve kavisli bölgeye dağılmış durumda bulunur.

<span class="mw-page-title-main">588 Achilles</span> Asteroit

Achilles, Jüpiter truvalılarının Yunan kampı olarak sınıflandırılan grubunda bulunan büyük bir Jüpiter truva asteroididir. Achilles, keşfedilen ilk Jüpiter truvalısıdır. 1906'da Heidelberg Gözlemevi'nde Max Wolf tarafından keşfedilmiştir. Wolf, küçük gezegene Yunan mitolojisindeki efsanevi kahraman Aşil'in adını vermiştir. Karanlık görünüşlü D-tipi asteroidin çapı yaklaşık 133 kilometre (83 mi) olup, en büyük 10 Jüpiter truvalısı arasındadır. 7,3 saatlik bir dönme periyoduna ve muhtemelen dairesel bir şekle sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Neptün Truvalısı (astronomi)</span> Neptünün sabit Lagrange noktalarından birinin yakınında Güneşin etrafında dönen asteroit

Neptün truvalıları, diğer gezegenlerin truvalılarına benzer şekilde, Neptün'ün kararlı Lagrange noktalarından birine yakın Güneş etrafında dolanan cisimlerdir. Bu nedenle yaklaşık olarak Neptün ile aynı yörünge periyoduna sahiptirler ve yaklaşık olarak aynı yörünge yolunu izlerler. Şu anda 28 Neptün truvalısı bilinmektedir, bunların 24'ü Neptün'ün 60° ötesindeki Güneş-Neptün L4 Lagrange noktasına yakın bir yörüngede dönerken, dördü Neptün'ün 60° arkasındaki L5 bölgesine yakın bir yörüngede döner. Neptün truvalıları, Jüpiter truvalıları ile olan benzerliği nedeniyle 'truvalı' olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">624 Hektor</span> Asteroit

624 Hektor, en büyük Jüpiter truvalısı ve Hektor ailesi'nin isim babasıdır, hacim olarak yaklaşık 225 ila 250 kilometre çapında, küreye eşdeğer, oldukça uzun bir şekle sahiptir. Gök bilimci August Kopff tarafından 10 Şubat 1907'de Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedilmiş ve Yunan mitolojisindeki Truva prensi Hektor'un adıyla anılmıştır. 2006 yılında keşfedilen 12 kilometre büyüklüğünde küçük bir uyduya, sahiptir. Bu uyduya ise Skamandrios adı verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">617 Patroklos</span> Asteroit

617 Patroclus ya da 617 Patroklos büyük boyutlu bir ikili sistem Jüpiter truvalısıdır. Karanlık görünümlü bir D tipi asteroit olarak sınıflandırılmakta olup, aynı zamanda eşlikçisiyle birlikte kendi ekseni etrafında 103 saatlik bir dönme süresine sahip olmasından ötürü en yavaş dönüş periyoduna sahip cisimler arasında yer alır. NASA tarafından yürütülen Lucy projesi kapsamında tahminen 2033 yılında ziyaret edilmesi planlanan beş Jüpiter truvasından biridir.

<span class="mw-page-title-main">911 Agamemnon</span> Asteroit

911 Agamemnon, geçici ismi 1919 FD, çapı yaklaşık 168 km olan ve muhtemelen ikili sistemli, Yunan kampına mensup büyük bir Jüpiter truvasıdır. 19 Mart 1919'da, Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Heidelberg Gözlemevinde keşfedilmiştir. Karanlık bir D tipi asteroit olan cisim dönme süresi 6,6 saat olan en büyük Jüpiter truvalılarından birisidir. Ilyada destanındaki anlatılan Truva savaşında savaşmış ana karakterlerden biri olan Yunan mitolojisindeki ünlü Miken kralı Agamemnon'dan esinlenilerek adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">4709 Ennomos</span> Asteroit

4709 Ennomos Truva kampından büyük bir Jüpiter truvası ve aynı zamanda küçük Ennomos ailesinin de isim babası olup yaklaşık 81 kilometre çapındadır. Amerikalı astronom Carolyn Shoemaker tarafından 12 Ekim 1988'de Kaliforniya'daki Palomar Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Nispeten parlak ve muhtemelen ince uzun bir Jovian asteroidi olan Ennomos, en büyük 40 Jüpiter truvasından biridir. 12,3 saatlik bir dönüş periyoduna sahiptir. Adını Aşil tarafından öldürülen bir Truva savaşçısı olan Ennomos'tan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">3451 Mentor</span> Asteroit

3451 Mentor çapı yaklaşık 120 kilometre olan, Truva kampına dahil büyük bir Jüpiter truvasıdır. 19 Nisan 1984 tarihinde Çek Cumhuriyetinde bulunan Klet' Gözlemevinde, Çek astronom Antonin Mrkos tarafından keşfedilmiştir. Dönme süresi 7,7 saat olarak ölçülen ve en büyük Jüpiter truvalılarından biri olan belirsiz bir X tipi asteroittir. Yunan mitolojisinde anlatılan Mentor isimli karaktere atıfla isimlendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">3548 Eurybates</span> Asteroit

3548 Eurybates çapı yaklaşık 68 kilometre (42 mil) olan bir Jüpiter truva asteroitidir. Karbonlu C tipi asteroitler sınıfına mensup olan cisim, Yunan kampı olarak adlandırılan Jüpiter'in L4 Lagrange noktasında yer alır. Adının verildiği Eurobates ailesinin ilk üyesidir.

3317 Paris, geçici adlandırması 1984 KF, çapı yaklaşık 119 kilometre olan, Truva kampına dahil büyük bir Jüpiter truvasıdır. 26 Mayıs 1984 tarihinde California, ABD'de bulunan Palomar Gözlemevinde, Amerikalı astronomlar Carolyn ve Eugene Shoemaker tarafından keşfedilmiştir. Dönme süresi 7,1 saat olarak ölçülen ve en büyük Jüpiter truvalılarından biri olan olağan dışı ve büyük olasılıkla dairesel şekilli bir T tipi asteroittir. Yunan mitolojisindeki ünlü Truva prensi Paris'e atıfla isimlendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">1172 Äneas</span> Asteroit

1172 Äneas çapı yaklaşık 140 kilometre olan büyük bir Jüpiter truvalısıdır. 17 Ekim 1930 tarihinde Karl Reinmuth tarafından at the Heidelberg Gözlemevinde keşfedilmiştir. Karanlık görünümlü bir D-tipi asteroit olan cisim Dönme süresi 8,7 saat olan en büyük Jüpiter truvalarından biridir. Yunan mitolojisindeki Truva prensi Aeneas'dan esinlenilerek adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">1437 Diomedes</span> Asteroit

1437 Diomedes veya Diomidis çapı yaklaşık 150 kilometre olan büyük bir Jüpiter truvalısıdır. 3 Ağustos 1937 tarihinde Karl Reinmuth tarafından Heidelberg Gözlemevinde keşfedilmiştir. Karanlık görünümlü bir D-tipi asteroit/D-tipi asteroit olan cisim, Dönme süresi 24,49 saat olan en büyük Jüpiter truvalarından biridir. Bir yıldızın asteroit tutulması esnasında başarılı bir şekilde gözlemlendiği ilk Jüpiter truvalısıdır. Yunan mitolojisindeki Diomidis'den esinlenilerek adlandırılmıştır.

1143 Odysseus, geçici adlandırması 1930 BH, Jüpiter'in yörüngesinde, Yunan kampı olarak adlandırılan L4 Lagrange noktasında yer alan büyük bir Jüpiter truvalısıdır. 28 Ocak 1930 yılında Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Heidelberg Gözlemevinde keşfedilmiş, ünlü Yunan mitolojisi kahramanı Odysseus'a atfen isimlendirilmiştir. Karanlık tipli bir D-tipi asteroit olan cismin kendi etrafındaki dönme süresi 10,1 saattir. Yaklaşık 125 kilometre (78 mil) büyüklüğünde bir çapa sahip olup, en büyük 10 Jüpiter truvalısından biridir.

<span class="mw-page-title-main">11351 Leucus</span> Asteroit

11351 Leucus Yunan kampı olarak adlandırılan bölümde bulunan, yaklaşık 40 kilometre çapında, orta büyüklükte bir Jüpiter truvalısıdır. Nisan 2028'de Lucy görevi kapsamında yakın uçuş yapılması planlanan hedeflerden biridir. D-tipi asteroit olduğu varsayılan, 466 saatlik bir dönüş periyoduna sahip olan son derece yavaş bir dönen bir cisimdir. 12 Ekim 1997'de Pekin Schmidt CCD Asteroid Programı (SCAP) tarafından Çin'in Hebei eyaletindeki Xinglong İstasyonunda keşfedilmiş ve daha sonra adını Yunan mitolojisindeki Akha savaşçısı Leucus'tan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">21900 Orus</span> Asteroit

21900 Orus Yunan kampı olarak adlandırılan bölümde bulunan, yaklaşık 53 kilometre çapında, büyük bir Jüpiter truvalısıdır. Kasım 2028'de Lucy misyonu kapsamında yakın uçuş yapılması planlanan hedeflerden biridir. 13,5 saatlik bir dönüş süresine sahiptir. 9 Kasım 1999'da Japon amatör gökbilimci Takao Kobayashi tarafından Japonya'nın Gunma Eyaletindeki özel Ōizumi Gözlemevi'nde keşfedilmiş ve daha sonra İlyada'da Hektor tarafından öldürülen bir Akha savaşçısı olan Orus'un adını almıştır.