
Viyana Kongresi, Napolyon Savaşları sonunda Fransız ordusunun, koalisyon orduları tarafından tümüyle yenilgiye uğratılmasının ardından, Avrupa’daki sınırları ve güçler dengesini yeniden belirlemeye yönelik kararlar almak üzere toplanmış olan kongredir.

Otto von Bismarck, 19. yüzyılda, bağları kuvvetli olmayan bir konfederasyon olan Almanya'nın birleşmesinde önemli rol oynayan ve Birleşik Almanya'nın ilk Şansölyesi olan Alman devlet adamıdır. Bismarck-Schönhausen Kontu ve Lauenburg Dükü olarak da anılan Otto von Bismarck, Yeni Almanya'yı kan ve demir politikasına göre kuracağını söylediği için kendisine Demir Şansölye adı verilmiştir.

Ziştovi Antlaşması, 4 Ağustos 1791 tarihinde Kutsal Roma-Cermen İmparatorluğu'na bağlı Avusturya Arşidüklüğü ile Osmanlı İmparatorluğu arasında imzalanan bir barış antlaşmasıdır. 1787-1792 Osmanlı-Rus Savaşı çerçevesinde gelişen 1787-1791 Osmanlı-Avusturya Savaşı sona erdirmiştir.

Schleswig-Holstein, Almanya'nın en kuzeydeki eyaletidir. Güneyde Hamburg eyaletinden, kuzeyde Danimarka'ya kadar uzanır ve Jutland Yarımadasının güney yarısını kaplar. Yüzölçümü 15.729 km'dir. Doğuda Baltık Denizi, batıda Kuzey Denizi, güneydoğuda da Mecklenburg-Vorpommern eyaleti ile çevrilidir. Yönetim merkezi Kiel'dir.

Avusturya-Macaristan İmparatorluğu, Orta Avrupa'da hüküm sürmüş ve I. Dünya Savaşı'ndan sonra yıkılmış bir imparatorluktur. Bu imparatorluğu oluşturan Avusturya İmparatorluğu ve Macaristan Krallığı aslında içişlerinde bağımsız iki ayrı ülkeydi fakat dışişleri açısından, Avrupa'nın birçok ülkesinde hüküm süren Habsburg Hanedanı'na mensup tek bir Habsburg imparatoru tarafından yönetilmekteydi. Resmî para birimi Kron'du.
1841 Boğazlar Sözleşmesi, Avusturya İmparatorluğu, Fransa Krallığı, Birleşik Krallık, Prusya, Rus İmparatorluğu ve Osmanlı İmparatorluğu'nun 13 Temmuz 1841'de Londra'da imzaladığı uluslararası sözleşme.

Schleswig-Holstein sorunu, 19. yüzyılda Schleswig ve Holstein'ın statüsü konusunda çıkan anlaşmazlık.

Alman Konfederasyonu Orta Avrupa'da, 1815 Viyana Kongresi ile 1806'da yıkılan Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu'nun boşluğunu doldurmak amacıyla kurulan konfederasyondur. 1848'te, liberal ve milliyetçi ihtilalciler birleşmiş bir Alman Devleti kurmaya çalıştılar. Fakat Alman eyaletleri arasındaki görüşmeler olumsuz sonuçlanınca konfederasyon 1848'de dağıldı. Buna karşın 1850'de tekrar kuruldu. İki üstün ülke, Prusya ve Avusturya arasındaki Alman devletçiklerinin lideri olma konusundaki çekişme, 1866 Avusturya-Prusya Savaşı'nın çıkmasına neden oldu ve konfederasyon dağıldı. Böylece 1866'da, kuzey Almanya'da, Kuzey Almanya Konfederasyonu ve birçok devletçik kuruldu ve bunlar 1871 yılına kadar varlıklarını sürdürdü. Bu sürecin sonunda Prusya'nın önderliğinde Alman İmparatorluğu kuruldu.

Avusturya-Prusya Savaşı veya Yedi Hafta Savaşı, 1866'da Avusturya İmparatorluğu liderliğinde Alman Konfederasyonu ile Prusya Krallığı ile Alman müttefikleri yanında İtalya ve Alman müttefikleri arasında gerçekleşti. Sonuç olarak Alman devletleri üstünde Prusya egemenliği ve Üçüncü İtalyan Bağımsızlık Savaşı denilen İtalyan birleşmesi süreci gerçekleşti.

Birinci Schleswig-Holstein Savaşı veya Üç Yıl Savaşı, Schleswig ve Holstein dükalığını kontrol edebilmek için Danimarka Krallığı ile Kuzey Almanya arasında 1848 ile 1851 arasında yaşanan birinci savaş. Savaşa daha sonra Prusya ve İsveç birlikleri de dahil oldular. Savaştan Danimarka Krallığı galip çıktı. Aynı sorun üzerine 1864'te ikinci bir savaş çıktı.

İkinci Schleswig-Holstein Savaşı ya da Danimarka-Almanya Savaşı 1864 yılında Schleswig ve Holstein dükalıklarına ait bölgeyi kontrol edebilmek için Almanya birlikleri ile Danimarka Krallığı arasında çıkan ikinci savaş. Savaşa Avusturya-Macaristan İmparatorluğu da Prusya safında katıldı. 1 Şubat 1864'te Prusya birliklerinin Schleswig'e girmeleriyle başlayan savaş Almanya birliklerinin zaferi ile sonuçlandı. 30 Ekim 1864'te yapılan Viyana Antlaşması ile Schleswig, Holstein ve Saksonya-Lauenburg Prusya ve Avusturya'ya verildi.

Avusturya ve Prusya arasında 18. ve 19. yüzyıllarda Orta Avrupa'da hakimiyet kurmak için uzun yıllar süren rekabete Almancada Almanca: Deutscher Dualismus denilmektedir. Bu rekabetin bir parçası olarak savaşlar yapılırken, rekabet aynı zamanda Almanca konuşan halkları temsil eden bir siyasi güç olma yolunda da bir prestij yarışı haline gelmiştir. İki ülke arasındaki çatışma ilk olarak Yedi Yıl Savaşları'nda kendini gösterirken, Napolyon Savaşları ve İkinci Schleswig Savaşı gibi durumlarda zaman zaman aynı safta bulundukları da olmuştur.
Prag Barışı, 23 Ağustos 1866'da Prag'da imzalanan ve Avusturya-Prusya Savaşı'nı sonlandıran bir barış antlaşmasıdır. Antlaşma şartları Avusturya İmparatorluğu için özellikle çok sert belirlenmemiştir. Çünkü Otto von Bismarck, I. Wilhelm'i Avusturya'nın Avrupa'daki konumunu korumanın, ileride Prusya için daha iyi olacağı konusunda ikna etmiştir. Avusturya sadece III. Napolyon'a bıraktığı Venetia bölgesini kaybetmiştir. Napolyon da daha sonra bu bölgeyi İtalya'ya bırakmıştır. Avusturya, savaş sırasında İtalyanlara karşı büyük üstünlük sağladıkları için Venetia'yı doğrudan İtalya'ya vermek istememiştir.
Olmütz Antlaşması, Prusya ile Avusturya arasında 29 Kasım 1850 tarihinde yapılan bir antlaşma. Bu antlaşmayla Prusya Erfurt Birliği'nden vazgeçmiş ve Avusturya liderliğindeki Alman Konfederasyonu birliğine katılmayı kabul etmiştir.

Paris Antlaşması, 10 Şubat 1763 tarihinde Büyük Britanya, Fransa ve İspanya ile Portekiz arasında imzalanmış olan barış antlaşmasıdır. Prusya ile Avusturya kendi aralarında başka bir antlaşma imzalamışlardır. Bu antlaşma ile Yedi Yıl Savaşı sona ermiştir. Antlaşma Büyük Britanya-Prusya ittifakının, Fransız-Avusturya ittifakına karşı zafer kazanması sonucu gerçekleşmiştir. Fransa ile Büyük Britanya, savaş sırasında işgal ettikleri yerlerin çoğunu boşaltmalarına karşın, Büyük Britanya Fransa'nın Kuzey Amerika kolonilerinin bir kısmını ele geçirebilmiştir. Ayrıca, Büyük Britanya egemenliği altında bulunan bölgelerde Katoliklik'in serbest olacağının teminatını vermiştir. Antlaşmadan sonra, Avrupa dışında Büyük Britanya egemenliğinin başlangıcı olmuştur.

1867 Avusturya-Macaristan Antlaşması, Avusturya İmparatorluğu'nun Macarlarla imzaladığı bir uzlaşma antlaşmasıdır.
Paris Antlaşması, 30 Mayıs 1814 tarihinde imzalanmış ve Napolyon Savaşları'nın bir parçası olan Altıncı Koalisyon Savaşı'nı sona erdiren barış antlaşmasıdır. 23 Mayıs'ta X. Charles ve müttefikler arasında imzalanan ateşkes antlaşmasının ardından yapılmıştır. Antlaşma ile Fransa, Birleşik Krallık, Rusya, Avusturya ve Prusya arasındaki çatışmalar son bulmuştur. Portekiz ve İsveç'in de imzaladığı antlaşmaya İspanya temmuz ayında katılmıştır. Antlaşma, Fransa'nın 1792'deki sınırlarına geri dönmesini zorunlu kılmıştır.
Osmanlı-Prusya İttifakı, Osmanlı İmparatorluğu ve Prusya Krallığı arasında 1790 yılında yapılan ittifak antlaşmasıdır.

Avusturya ve Danimarka arasında dış ilişkiler mevcuttur. Avusturya'nın Kopenhag'da bir büyükelçiliği ve Danimarka'nın Viyana'da bir büyükelçiliği vardır. Her iki ülke de Avrupa Konseyi, Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Teşkilatı ve Avrupa Birliği'nin tam üyesidir. Diplomatik ilişkiler 19 Aralık 1925'te kuruldu.

Sonbahar Krizi ya da Kasım Krizi, 1850'de Almanya'da yaşanan siyasi-askeri bir çatışmadır. Bir yanda Alman Konfederasyonunu yeniden kurmak isteyen Alman devletleri ve Erfurt Birliğini kuran Prusya, diğer yanda buna karşı çıkan Avusturya vardı. Bu bölünme, Almanya'da neredeyse savaşa yol açtı ve sonunda Prusya'nın geri çekilmesiyle önlendi.