İçeriğe atla

1832 Londra Konferansı

Henry John Temple

1832 Londra Konferansı ya da Londra Protokolü, Yunanistan'da istikrarlı bir hükûmet kurmak için toplanan uluslararası bir konferanstı. Üç Büyük Güç (Büyük Britanya, Fransa ve Rusya) arasındaki müzakereler, bir Bavyera Prensi Otto altında Yunanistan Krallığı'nın kurulmasıyla sonuçlandı ve kararlar o yıl Konstantinopolis Antlaşması'nda onaylandı. Anlaşma, daha önce Sırbistan Prensliği'nin hükümdarlığı olan Balkanlar'daki başka bir toprak değişikliğini tanıyan Akkerman Antlaşması'nı takip etti.[1]

Geçmiş

Yunanistan, Osmanlı İmparatorluğu'ndan bağımsızlığını Rum İsyanında Britanya, Fransa ve Rusya'nın yardımıyla kazanmıştı. 3 Şubat 1830 tarihli Londra Protokolü'nde, üç güç kurulacak devletin sınırlarını belirlemişti ancak Yunanistan valisi Yannis Kapodistrias 1831'de Mora'daki Anabolu şehrinde suikasta uğradığında Yunan yarımadası kargaşaya sürüklendi. Büyük Güçler, savaşın resmi olarak sona ermesini ve Yunanistan'da tanınmış bir hükûmeti istedi.

Londra Konferansı

Mayıs 1832'de Birleşik Krallık Dışişleri Bakanı Henry John Temple, Fransız ve Rus diplomatlarla bir araya geldi ve Yunanlılara danışmadan Yunanistan'ın bir monarşi olması gerektiğine karar verdi. Kongre Bavyera Prensi Otto'ya tahtı teklif etti. Ayrıca hükümdarlığı Otto'nun torunlarına veya herhangi bir sorunu olmaması durumunda küçük kardeşlerine geçirecek olan veraset çizgisini de oluşturdular. Ayrıca hiçbir durumda Yunanistan ve Bavyera hükümdarlığının birleştirilmemesine karar verildi. Monarşinin ortak garantörleri olarak Büyük Güçler, Yunan İsyanı'nın sona ermesini sağlamak için Osmanlı başkenti Konstantinopolis'teki büyükelçilerine de yetki verdi.

21 Temmuz 1832'de İngiliz büyükelçisi Stratford Canning ve diğer temsilciler, Arta-Volos hattı boyunca yeni Yunanistan Krallığı'nın sınırlarını belirleyen Konstantinopolis Antlaşması'nı imzaladılar.


Kaynakça

  1. ^ Mitev, Plamen (2010). Empires and Peninsulas: Southeastern Europe Between Karlowitz and the Peace of Adrianople, 1699-1829 (İngilizce). LIT Verlag Münster. ISBN 978-3-643-10611-7. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kırım Savaşı</span> Osmanlı İmparatorluğu ile Rus İmparatorluğu arasında 1853-1856 yılında yapılan savaş

Kırım Savaşı, 4 Ekim 1853-30 Mart 1856 tarihleri arasındaki Osmanlı-Rus savaşıdır.

Londra Antlaşması veya Londra Konferansı aşağıdaki anlamlara gelebilir:

<span class="mw-page-title-main">Balkan Savaşları</span> 1912-1913 yıllarında Balkan Yarımadasında yaşanan iki savaş

Balkan Savaşları, Osmanlı İmparatorluğu'nun Balkanlardaki 8 Ekim 1912 - 10 Ağustos 1913 arasında dört devlete karşı yaptığı savaşlardır. Çatışmaların temel nedeni Bulgaristan Krallığı ile Sırbistan Krallığı'nın Balkanlarda hızlanan yayılma faaliyetleridir.

<span class="mw-page-title-main">Sevr Antlaşması</span> Osmanlı İmparatorluğu ile İtilaf Devletleri arasında imzalanan ve Ankara Hükûmetince fiilen ve hukuken geçersiz kılınan barış antlaşması

Sevr Antlaşması, I. Dünya Savaşı sonrasında İtilâf Devletleri ile Osmanlı İmparatorluğu hükûmeti arasında 10 Ağustos 1920'de Fransa'nın başkenti Paris'in 3 km batısındaki Sevr (Sèvres) banliyösünde bulunan Seramik Müzesi'nde imzalanmış antlaşmadır. Antlaşma imzalandığı dönemde devam eden Türk Kurtuluş Savaşı'nın sonucunda Türklerin galibiyetiyle, bu antlaşma yerine 24 Temmuz 1923'te Lozan Antlaşması imzalanıp uygulamaya konulduğundan Sevr Antlaşması geçerliliğini kaybetmiştir. Sevr Antlaşması 433 maddeden oluşmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Ankara Antlaşması (1921)</span>

Ankara Anlaşması, TBMM ve Fransız Hükûmeti arasında Türk-Fransız Cephesi'ndeki faaliyetleri durdurmuştur. TBMM yönetimindeki bölgenin güney sınırının taslak olarak belirlenmesine karar verilmiştir, ama asıl politik kararları Lozan Antlaşması'na bırakmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Edirne Antlaşması (1829)</span>

Edirne Antlaşması, 14 Eylül 1829 tarihinde Osmanlı İmparatorluğu ve Rus İmparatorluğu arasında Edirne şehrinde imzalanan barış antlaşması.

<span class="mw-page-title-main">Paris Barış Konferansı</span> I. Dünya savaşı sonrasında İtilaf Devletlerinin yaptığı toplantı

Paris Barış Konferansı, I. Dünya Savaşı'nı sona erdiren antlaşmaların hazırlandığı uluslararası bir konferanstır.

<span class="mw-page-title-main">Yunanistan Krallığı</span> 19. ve 20. yüzyılda Güney Avrupada bir krallık

Yunanistan Krallığı, 1832 yılında dönemin süper güçleri Birleşik Krallık, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu, Prusya, Fransa ve Rus İmparatorluğu tarafından ilân edilen devlettir. Bağımsızlık duyurusunun yapılmasının ardından, Osmanlı İmparatorluğu'ndan tam bağımsızlığını eline almış olduğu 30 Ağustos 1832 tarihli antlaşmayla uluslararası düzeyde tanınmıştır. Yunan Bağımsızlık Savaşı'nı yöneten geçici Yunan hükûmetinin üzerine kurulmuş ve 1924 yılında krallık devrilerek yerine ikinci Yunan Cumhuriyeti kurulana dek ayakta kalmıştır. Daha sonra cumhuriyetin 1935 yılında yeniden yerini krallığa bırakmasıyla bu kez 1974 yılına dek Yunanistan topraklarında egemen olmuş ve yedi yıllık bir askerî darbe döneminin ardından bugünkü modern Yunanistan Cumhuriyeti'nin kurulmasıyla tarihe karışmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Fransa Krallığı</span>

Fransa Krallığı, 987-1792 yıllarında hüküm sürmüş eski krallık. Geç Orta Çağ ve Yüz Yıl Savaşı'na dek Avrupa'nın en güçlü devletlerinden biriydi. Aynı zamanda dünya çapında mülkleri olan erken bir sömürgeci güçtü. 3 Eylül 1791'de hükümdarın yetkileri sınırlandırılmış, 21 Eylül 1792'de ise monarşi lağvedilerek yerine Birinci Fransız Cumhuriyeti kurulmuştur. Krallığın başkenti Paris, dini Roma Katolikliği idi.

<span class="mw-page-title-main">Bulgaristan Krallığı</span> Güneydoğu Avrupada 1908-1946 arasında hüküm sürmüş krallık

Bulgaristan Krallığı veya Bulgaristan Çarlığı, 1908-1946 yılları arasında var olmuş bir devlet. 1885'te Doğu Rumeli'yi Osmanlılardan alan Bulgaristan Prensliği'nin 5 Ekim 1908 tarihinde krallık olmasıyla kurulmuştur. Bulgaristan de jure olarak Osmanlı'ya karşı bağımsızlığını bildirmiştir.

Londra Antlaşması (1840) 15 Temmuz 1840 tarihinde bir taraf olarak Osmanlı Devleti ve ikinci taraf olarak Mısır Hidivliği, Birleşik Krallık, Avusturya İmparatorluğu, Prusya, Rusya devletlerinden oluşan Büyük Avrupa Güçleri arasında imzalanmış bir barış ve düzenleme antlaşmasıdır. 1839-1841 Osmanlı-Mısır Savaşını sona erdirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Birinci Helen Cumhuriyeti</span>

Birinci Yunanistan Cumhuriyeti, Yunanların Osmanlı İmparatorluğu'na karşı başkaldırısı sırasında kurulan geçici cumhuriyettir. Kurulan bu cumhuriyet aynı zamanda Yunanların kurduğu ilk cumhuriyet olmakla birlikte daha sonra İstanbul Antlaşması ile yerini krallığa bırakacaktır. Tarihçiler devletin anayasal ve demokratik niteliği ile daha sonradan Yunanistan'da kurulacak olan İkinci ve Üçüncü cumhuriyetlere bir örnek teşkil ettiğini söylerler.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı İmparatorluğu dağılma dönemi</span>

Osmanlı İmparatorluğu dağılma dönemi, Rus İmparatorluğu ile Yaş Antlaşması'nın imzalandığı 1792 yılından, saltanatın kaldırılarak devletin lağvedildiği 1922 yılına kadar sürer. Bu dönemde devlet en büyük toprak kayıplarını yaşamış ve Kurtuluş Savaşı sayesinde yalnızca Anadolu kurtarılabilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İstanbul Antlaşması (1832)</span> Bağımsızlık Antlaşması

İstanbul Antlaşması, Yunanistan'ın Osmanlı Devleti'nden tamamen ayrılarak resmen bağımsızlığını kazandığı 7 Mayıs 1832 tarihinde imzalanan antlaşmadır.

<span class="mw-page-title-main">Girit İsyanı (1866-1869)</span>

Girit İsyanı, Girit'te Osmanlı yönetimine karşı 1832'de Yunan Bağımsızlık Savaşı ile 1898'de otonom Girit Devleti'nin kurulması arasında Girit isyanları arasında üçüncü ve en büyük üç yıllık bir ayaklanma.

<span class="mw-page-title-main">Modern Yunanistan tarihi</span>

Modern Yunanistan tarihi, Yunanistan tarihinde 1828'de Yunan Bağımsızlık Savaşı'ndan sonra Büyük Güçler tarafından Osmanlı İmparatorluğu'ndan özerkliğini kazanmasından günümüze kadar geçen süreyi kapsamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Berlin Kongresi</span> 1878de büyük Avrupa güçlerinin temsilcilerinin toplantısı

Berlin Kongresi, dönemin Avrupa'daki altı büyük gücünün, Osmanlı İmparatorluğu ve dört Balkan devletinin temsilcilerinin bir araya geldiği bir toplantıdır. 93 Harbi sonrası Balkan Yarımadası'ndaki devletlerin topraklarını belirlemeyi amaçlayan ve Rusya ile Osmanlı İmparatorluğu arasında üç ay önce imzalanan Ayastefanos Antlaşması'nın yerini alan Berlin Antlaşması'nın imzalanmasıyla sona erdi.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı İmparatorluğu'nun parçalanması</span> I. Dünya Savaşının ardından Osmanlı topraklarının parçalanması

Osmanlı İmparatorluğu'nun parçalanması, I. Dünya Savaşı'nı takiben Kasım 1918'de İstanbul'un Britanya, Fransa ve İtalya askerleri tarafından işgal edilmesinin ardından başlayan jeopolitik bir süreçti. Parçalanma, özellikle Osmanlı İmparatorluğu'nun Almanya ile ittifak kurmasının ardından yapılan Sykes-Picot Anlaşması gibi İtilaf Devletleri'nin savaşın ilk safhalarında yaptığı birtakım anlaşamalar üzerinden planlanmıştı. Eskiden Osmanlı İmparatorluğu'nu oluşturan büyük topraklar ve halklar, birkaç yeni devlete bölündü. Osmanlı İmparatorluğu; jeopolitik, kültürel ve ideolojik yönden önde gelen İslam devletiydi. Osmanlı'nın savaşın ardından parçalanması, Britanya ve Fransa gibi Batılı güçlerin Orta Doğu'ya hâkim olmasına sebep oldu ve modern Arap dünyası ile Türkiye Cumhuriyeti'nin kurulmasına yol açtı. Anadolu Hareketi tarafından bu Batılı güçlere direnilse de, Osmanlı'nın ardıl devletleri kapsamında böylesi bir direniş II. Dünya Savaşı'nı takip eden hızlı dekolonizasyon sürecine kadar görülmedi.

<span class="mw-page-title-main">Bağımsız Arnavutluk</span>

Bağımsız Arnavutluk, Arnavutluk'un Osmanlı İmparatorluğu'ndan bağımsızlığını ilan ettiği andan uluslararası alanda tamamen tanınmasına kadar geçen süreyi ifade eder. 28 Kasım 1912'de Avlonya'da parlamenter devlet ilan edildi. Meclisi aynı gün, hükûmeti ve senatosu ise 4 Aralık 1912'de kuruldu.

<span class="mw-page-title-main">Londra Protokolü (1830)</span>

1830 Londra Protokolü, 3 Şubat 1830'da Fransa Krallığı, Rusya İmparatorluğu ve Büyük Britanya ve İrlanda Birleşik Krallığı arasında imzalanan bir antlaşmaydı. Bu, Yunanistan'ı egemen ve bağımsız bir ülke olarak tanıyan ilk resmi, uluslararası diplomatik eylemdi. Achelous ve Spercheios nehirlerinin belirlediği sınırın güneyine kadar uzanan, bağımsızlığından doğan tüm siyasi, idari ve ticari hakları olan bir devlet. Yeni kurulan devletin (1830-1831) ilk valisi, 1828'de Troezen'de toplanan Üçüncü Ulusal Meclis kararının ardından daha önce Yunanistan valisi olarak görev yapan Ioannis Kapodistrias'tı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.