İçeriğe atla

1813 Bautzen Muharebesi

Bautzen Muharebesi
1813 Alman Harekatı

Napolyon, Bautzen'e yapılan saldırıyı izliyor
Tarih20–21 Mayıs 1813
Bölge
Bautzen, Saksonya Krallığı
Sonuç Fransız zaferi
Taraflar
Fransa Birinci Fransız İmparatorluğu Rus İmparatorluğu
Prusya Krallığı
Komutanlar ve liderler
Fransa Napolyon
Fransa Michel Ney
Fransa Jean-de-Dieu Soult
Fransa Auguste de Marmont
Fransa Édouard Mortier
Fransa Henri Gatien Bertrand
Fransa Jacques MacDonald
Fransa Pierre Augereau
Fransa Nicolas Oudinot
Fransa Géraud Duroc
Fransa Horace Sébastiani
Fransa Jacques Lauriston		 Peter Wittgenstein
I. Aleksandr
Michael Andreas Barclay de Tolly
Mihail Miloradoviç
Konstantin Pavloviç
Levin August von Bennigsen
Gebhard Leberecht von Blücher
III. Friedrich Wilhelm
Ludwig Yorck von Wartenburg
Friedrich Graf Kleist von Nollendorf
Güçler
115,000-200,000 96,000-97,000
Kayıplar
20,000–25,000 ölü 11,000–20,000 ölü

Bautzen Muharebesi (20–21 Mayıs 1813), sayıca büyük ölçüde üstün olan birleşik bir Prusya-Rus ordusunun Napolyon tarafından geri püskürtülmesi ile sonuçlanan savaştır. Ancak müttefik kuvvetler Mareşal Michel Ney'in terddütlerinden faydalanarak düzenli bir şekilde çekilebilmesiyle yıkımdan kurtuldu.[1] General Gebhard Leberecht von Blücher komutasındaki Prusyalılar ve General Peter Wittgenstein komutasındaki Ruslar, Lützen'deki yenilgilerinin ardından geri çekilen Napolyon komutasındaki Fransız kuvvetleri tarafından saldırıya uğradı.

Başlangıç

Prusya-Rus ordusu, Lützen Muharebesi'ndeki yenilgilerinin ardından tam bir geri çekilme içindeydi. Son olarak, generaller Wittgenstein ve Blücher'e Çar I. Aleksandr ve Kral Frederick tarafından Bautzen'de durmaları emredildi. Rus-Prusya ordusu yaklaşık 96.000 kişiydi, ancak Napolyon'un 144.000 kişilik ordusu vardı. Wittgenstein, Spree Nehri'nin doğusunda iki güçlü savunma hattı oluşturdu; birincisi köylerde ve tepeler boyunca müstahkem noktaları, ikincisi ise bir nehir kıvrımının arkasındaki köprüleri tutuyordu.[2]

Napolyon, ilk gün düşmanlarını hatlarına sıkıştırmayı ve ertesi gün geldiklerinde onları Mareşal Michel Ney'in birlikleriyle tuzağa düşürmeyi planlamıştı. Ancak, hatalı keşif nedeniyle, Prusya-Rusların gerçekte olduğundan daha fazla askeri olduğundan ve daha güçlü mevzilere sahip olduğundan endişe duymaya başladı. Böylece Napolyon, olası tuzaklar yumuşayana kadar tuzağını kurmamaya karar verdi.[3]

Savaş

Napolyon'un büyük topçu bataryasının öğle saatlerinde ve saatlerce hararetli çatışmalarda başlayan yoğun bombardımanından sonra, Fransızlar ilk savunma hatlarını alt etti ve Bautzen kasabasını ele geçirdi. Prusso-Ruslar düzgün bir şekilde geri çekildiler. Akşam karanlığında, Fransızlar müttefiklerin geri çekilme hattını kesmek için pozisyon alıyorlardı, ancak Koalisyon, Ney'in sağ kanatlarına yaklaştığının farkındaydı. Ancak Mareşal Ney'in kafası karıştı ve hatalı konumlandırması, Müttefiklerin kaçması için kapıyı açık bıraktı.[4]

Ertesi gün, 21 Mayıs'ta savaşmak yine zordu ve birkaç saatlik başarısızlıktan sonra, yenilenen Fransız saldırıları ivme kazanmaya başladı. Ancak bu saldırılar müttefikleri bir yere sabitlemek içindi. Mareşal Ney bir kez daha dikkati dağıldı ve Preititz köyünü ele geçirmeye karar verdi ve böylece müttefikleri kesmenin stratejik önemini gözden kaçırdı.[5]

Gebhard Leberecht von Blücher, 1813'te Bautzen'de

Rus-Prusya ordusu geri püskürtülüyordu ve saat 16.00'da Çar, Ney'in sağında oluşturduğu tehdidi ve savaşın kaybedildiğini fark ederek genel bir geri çekilme emri verdi. Böylece Napolyon'un umduğu ezici yenilgiden kurtuldular. Her iki taraftaki kayıplar 20.000 civarındaydı.[6] Ancak diğer bazı kaynaklar (örneğin Dr Stubner), müttefikleri hatlarından ayırmayı başaramayan agresif saldırı taktikleri nedeniyle Fransız tarafındaki kayıpların önemli ölçüde daha yüksek olduğunu ve müttefiklerin aslında yalnızca 11.000-14.000 kaybettiğini söylüyor. Bautzen'deki Fransız zaferi bu nedenle genellikle Pirus zaferi olarak adlandırılır. Sayısal üstünlüğü göz önüne alındığında, sonuç Napolyon için kaçırılmış bir fırsattı.[7]

Koalisyon müttefikleri çok yerinde ve düzenli olarak geri çekildiler ki, Napolyon zaferinin kanıtı olarak tek bir ganimet ele geçirmeyi başaramadı. Düşmanın kaçışı onu çok rahatsız etti, ele geçirilen silahların ve mahkûmların yokluğu ona Rus deneyimlerini hatırlattı.[8] Bu nedenle Napolyon kolordu komutanlarından takip için takipte olan güçlerin iki katına çıkarılmasını emretti. Bu, Fransız ordusunun taktik önlemler almadan ilerlemesine neden oldu ve Blücher, Haynau Muharebesi'nde (26 Mayıs), Landwehr süvarilerinden yaklaşık yirmi birlik ile General Nicolas'ın birliğini neredeyse tamamen yok etmesine neden oldu. Fransızlara verilen maddi kayıp çok büyük değildi, ancak ham Prusya süvarilerinin moralini yükseltmedeki ve eski komutanlarına olan güvenlerini artırmadaki etkisi çok büyüktü.[2]

Sonrası

Fransızlar için bir başarı olsa da Bautzen, Napolyon'un istediği belirleyici, stratejik sonuç değildi. Ney'in geri çekilme hattını kesmedeki başarısızlığı, Fransızları tam bir zaferden mahrum etti. Napolyon bir kez daha dar bir zaferle yetinmek zorunda kaldı. Daha da kötüsü, savaş sırasında, Napolyon'un yakın arkadaşı ve Saray Büyük Mareşali General Geraud Duroc, savaşın ertesi günü bir gülle tarafından ölümcül şekilde yaralandı ve ardından öldü. Bautzen'in ardından Napolyon, Müttefiklerin 2 Haziran 1813'te talep ettiği Koalisyon ile dokuz haftalık bir ateşkes yapmayı kabul etti. Pläswitz Mütarekesi 4 Haziran'da imzalandı ve 20 Temmuz'a kadar sürdü, ancak daha sonra 10 Ağustos'a kadar uzatıldı.[9] Aynı 4 Haziran'da Luckau Savaşı yapıldı. Napolyon, özellikle süvari olmak üzere daha fazla birlik toplamayı ve yeni ordusunu daha iyi eğitmeyi umuyordu, ancak müttefikler boş durmadı ve daha hazırlıklı kuvvetleri seferber etti. Düşmanlıklar yeniden başladıktan sonra, Avusturyalılar müttefiklerin saflarına katıldı. Napolyon'un daha sonra (Saint Helena'da), bu ateşkes anlaşmasının kötü bir hata olduğunu çünkü molanın kendisinden çok müttefiklere faydası olduğunu söylediği bildirildi.[10]

Kaynakça

  1. ^ Bodart, Gaston. "Militär-historisches Kriegs-Lexikon (1618-1905)". 31 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2023. 
  2. ^ a b Leggiere, Michael V. (2015). Napoleon and the struggle for Germany : the Franco-Prussian War of 1813. Cambridge, United Kingdom. s. 357. ISBN 978-1-107-08051-5. OCLC 893974216. 
  3. ^ "Bautzen". 3 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2023. 
  4. ^ "Wasserschloss". 2 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2023. 
  5. ^ "Carto-mondo.fr". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2023. 
  6. ^ "Военная энциклопедия. Том IV. Б – Бомба". 3 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2023. 
  7. ^ "ISC, IHCC et CFHM - Le site de la stratégie et de l'histoire". 13 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2023. 
  8. ^ "Бауценское сражение". 26 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2023. 
  9. ^ "История войны 1813 года за независимость Германии". 15 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2023. 
  10. ^ "ИСТОРИЯ ЦАРСТВОВАНИЯ ИМПЕРАТОРА АЛЕКСАНДРА I И РОССИИ В ЕГО ВРЕМЯ. Т. 4". 26 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2023. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Napolyon Savaşları</span> Savaş dönemi

Napolyon Savaşları, Fransız Devrim Savaşları'nın ardından Napolyon önderliğindeki Fransa ile Avrupa'nın diğer güçlü devletlerinin oluşturduğu koalisyon arasında gerçekleşen savaş dönemi. Başlangıç tarihinin hangi yıl olduğuna dair tarihçiler ve araştırmacılar arasında fikir birliği yoktur. 1800-1815 yılları arasında, yaklaşık 15 yıl sürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">1814 Paris Muharebesi</span>

1814 Paris Muharebesi, Napolyon Savaşlarının son dönemindeki muharebelerdendir. Fransızların yenilgisi üzerine başkent Paris düşmüş ve imparator Napolyon Bonapart tahttan feragât etmek zorunda kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Yüz Gün</span> Napolyonun Yüz Günü

Yüz Gün Savaşı veya Yedinci Koalisyon Savaşı, Birinci Fransa İmparatorluğu imparatoru Napolyon Bonapart’ın 1814 Fontainebleau Antlaşması gereğince sürgün edildiği Elba Adasındaki sürgünden kaçarak Paris’e döndüğü 20 Mart 1815 tarihiyle, kral XVIII. Louis’nin Fransa tahtına döndüğü 8 Temmuz 1815 tarihleri arasındaki 111 günlük dönemi anlatır. Bu dönemde Napolyon Savaşları yeniden başlamış ve Waterloo Muharebesi yaşanmıştır. Yüz Gün deyimi ilk kez kralın dönüşünü kutlayan Paris valisi Gaspard de Chabrol tarafından kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Altıncı Koalisyon Savaşı</span> 1813-1814 Napolyon Savaşları sırasındaki çatışma

Altıncı Koalisyon Savaşında (1813–1814), Avusturya, Prusya, Rusya, Birleşik Krallık, Portekiz, İsveç, İspanya ve birkaç Alman Devleti, Fransa'yı yenerek Napolyon Bonapart'ı Elba'ya sürgüne gönderdi. Napolyon'un başarısızlıkla sonuçlanan Rusya Seferi sonrası, kıtasal güçler Rusya, Britanya, Portekiz ve İspanya, Fransa'ya karşı birlik oldu. Ordularını yeniden düzenleyen koalisyon üyeleri, 1813'te Napolyon'u Almanya'dan çıkardı ve 1814'te Fransa'yı işgal ederek Napolyon'un tahttan çekilmesini ve Bourbon Restorasyonu'nu zorladılar.

<span class="mw-page-title-main">Napolyon'un Rusya seferi</span> 6.koalisyon savaşını tetiklemiştir

Napolyon'un Rusya seferi, Rusya'da verilen isimle 1812 Vatanseverlik Savaşı, Fransa'da verilen isimle Rus Cephesi, 24 Haziran 1812 tarihinde Napolyon Bonapart'ın Büyük Ordusunun Rus ordusuyla savaşıp yenmesi için Neman Nehri'ni geçmesiyle başladı. Napolyon'un emeli Çar I. Aleksandr'ı Britanyalı tacirlerle ticaret yapmayı durdurma zorunluluğunda bırakmak ve böylece Birleşik Krallık'ı savaşı sonlandırmaya itmekti. Resmî olarak verilen sebepse Polonya'yı Rus tehdidinden korumaktı. Bu doğrultuda, Polonyalıların desteğini kazanmak ve savaşı gerekçelendirmek adına Napolyon savaşa "İkinci Polonya Savaşı" adını verdi.

<span class="mw-page-title-main">Michel Ney</span> 18/19. yüzyıl fransız ordusu mareşali

Michel Ney, Mareşal Ney olarak da bilinir, Fransız Devrim Savaşları ve Napolyon Savaşları'nda savaşmış Fransız mareşal ve askeri komutan.

Büyük Ordu, Napolyon Savaşları sırasında I. Napolyon tarafından oluşturulan ve yönetilen ordu. 1804'ten 1809'a kadar Grande Armée, Fransız İmparatorluğu adına Avrupa üzerinde eşi görülmemiş bir zafer elde eden tarihi bir ordu oldu.

<span class="mw-page-title-main">Fère-Champenoise Muharebesi</span>

Fère-Champenoise Muharebesi Altıncı Koalisyon Savaşı sırasında Fransız mareşalleri Auguste de Marmont ve Édouard Mortier liderliğindeki iki İmparatorluk Fransız kolordu ve Koalisyon güçleri Avusturya İmparatorluğu, Prusya Krallığı, Württemberg Krallığı ve Rus İmparatorluğu'un süvarilerden oluşan daha sonra büyük bir takviye birliğinin katılımıyla gerçekleşen savaş.

<span class="mw-page-title-main">Hamburg Kuşatması</span>

Hamburg Kuşatması, Altıncı Koalisyon Savaşlarının sonunda, Aralık 1813'ten Mayıs 1814'e kadar gerçekleşen kuşatmadır. Hamburg şehri, Ren Nehri'nin doğusundaki en güçlü kalelerden biriydi. Hamburg ilerleyen Kazaklar ve diğer Koalisyon birlikleri tarafından Napolyon yönetiminden kurtarıldıktan sonra, 28 Mayıs 1813'te, Mareşal Louis-Nicolas Davout'un XIII. Fransız Kolordusu tarafından bir kez daha işgal edildi. Şehri ne pahasına olursa olsun elinde tutması emredilen Davout, Kont von Wallmoden-Gimborn komutasındaki Prusya ve diğer Koalisyon birliklerinden oluşan benzer sayıdaki Kuzey Ordusu'na karşı karakteristik olarak enerjik bir savaş başlattı ve bir dizi küçük çarpışma kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Haynau Muharebesi</span>

Haynau Muharebesi, 26 Mayıs 1813'te General Gebhard Leberecht von Blücher komutasındaki Prusya süvarileri ile General Nicolas Joseph Maison komutasındaki bir Fransız piyade tümeni arasında Aşağı Silezya'daki Haynau'da gerçekleşen savaştır. Çatışma, Fransız piyadelerine sürpriz bir şekilde saldıran ve onları dağıtan Prusyalılar için zaferle sonuçlandı.

<span class="mw-page-title-main">Trachenberg Planı</span>

Trachenberg Planı, Altıncı Koalisyon Savaşı sırasında Alman Harekatı'nda Müttefikler tarafından oluşturulan ve adını Trachenberg Sarayında düzenlenen ve ismini konferanstan alan bir stratejidir. Plan, Fransız imparatoru I. Napolyon ile, imparatorun savaştaki artık efsanevi kahramanlığından duyulan korkudan kaynaklanan doğrudan çatışmadan kaçınmayı savundu. Sonuç olarak Müttefikler, Napolyon'un mareşalleri ve generalleriyle ayrı ayrı çatışmaya girmeyi ve onları yenmeyi planladılar. Böylece Napolyon'un ezici bir güç oluşturma fırsatı vermeden ordusunu zayıflatmayı planladılar. Karar; Lützen Muharebesi, Bautzen Muharebesi ve Dresden Muharebesi'nde Napolyon'un Müttefikleri bir dizi yenilgiye uğratmasından sonra verildi. Plan başarılı oldu ve Müttefiklerin önemli bir sayısal avantaja sahip olduğu Leipzig Muharebesi'nde Napolyon ağır bir şekilde mağlup edildi ve Fransa Almanya'dan Ren'e geri sürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Großbeeren Muharebesi</span>

Großbeeren Muharebesi, 23 Ağustos 1813'te komşu Blankenfelde ve Sputendorf'ta Friedrich von Friedrich Wilhelm Freiherr von Bülow komutasındaki Prusya III. Kolordusu ile Jean Reynier komutasındaki Fransız-Sakson VII. Kolordusu arasında meydana geldi. Napolyon, başkentlerini ele geçirerek Prusyalıları Altıncı Koalisyondan ayırmayı ummuştu, ancak Berlin'in güneyindeki bataklıklar, yağmur ve mareşal Nicolas Oudinot'un kötü sağlığı Fransızların yenilgisine katkıda bulundu.

<span class="mw-page-title-main">Dennewitz Muharebesi</span>

Dennewitz Muharebesi, 6 Eylül 1813'te Mareşal Michel Ney komutasındaki Fransız kuvvetleri ile İsveç veliahtı Bernadotte, Friedrich Wilhelm Freiherr von Bülow ve Bogislav von Tauentzien komutasındaki Altıncı Koalisyon'un Kuzey Müttefik Ordusu arasında gerçekleşti. Olay, Berlin'in 40 kilometre güneybatısında, Jüterbog yakınlarındaki Prusya'nın Brandenburg eyaletindeki bir köy olan Dennewitz'de meydana geldi. Müttefiklerin zaferi Napolyon'un Berlin'i ele geçirme ve Prusya'yı savaşın dışında bırakma umutlarını sona erdirdiği için, savaş Alman Harekatı'nda bir dönüm noktası oldu, ancak, esasen Prusya kuvvetinin neden olduğu Fransız yenilgisinin şiddeti, Alman müttefiklerinin Napolyon davasına sadakatinin aşınmasına da yol açtı. Dennewitz'den kaynaklanan Fransız kayıpları ve bunun sonucunda ortaya çıkan diplomatik geri dönüşler, Napolyon'un bir ay sonra Leipzig Muharebesi'nde yenilgisine büyük katkıda bulundu.

<span class="mw-page-title-main">Dennewitz</span>

Dennewitz, Almanya'nın federal eyaleti ve eski Prusya eyaleti Brandenburg'da, Jüterbog yakınlarında, Berlin'in güneyinden 40 km uzaklıkta bulunan bir köydür. Teltow-Fläming bölgesi, Niedergörsdorf belediyesinin bir parçasıdır.

Silezya Ordusu, Bohemya Ordusu gibi 1813'ten 1815'e kadar Napolyon'a karşı Alman Harekatında Müttefik birliklerinin büyük bir birliğiydi.

<span class="mw-page-title-main">Katzbach Muharebesi</span>

Katzbach Muharebesi, 26 Ağustos 1813'te Mareşal MacDonald komutasındaki Birinci Fransız İmparatorluğu güçleri ile Prusya Mareşal Gebhard Leberecht von Blücher komutasındaki Altıncı Koalisyonun Rus-Prusya ordusu arasındaki Napolyon Savaşları'nın büyük bir savaşıydı. Prusya'nın Silezya eyaletindeki Wahlstatt ile Liegnitz arasındaki Katzbach nehrinde şiddetli bir fırtına sırasında meydana geldi. Dresden Muharebesi ile aynı gün gerçekleşen bu savaş, Fransızların Saksonya'ya çekilmesiyle bir Koalisyon zaferiyle sonuçlandı.

<span class="mw-page-title-main">Kuzey Ordusu (Bernadotte)</span>

Kuzey Ordusu, Napolyon'un Fransız İmparatorluğu'na karşı savaşmak için Altıncı Koalisyon tarafından oluşturulan ortak ordulardan biridir. Ağustos 1813'teki Trachenberg konferansında oluşturulan planda Müttefikler, Birleşik Krallık tarafından finanse edilen Rus, Prusya ve İsveç ordularından birliklerle ortak bir güç oluşturmaya karar verdiler. Kuzey Ordusu, İsveç veliahtı ve eski Fransız Mareşal Bernadotte tarafından yönetilecekti. Großbeeren ve Dennewitz savaşlarında Berlin'i savunduğu ve Leipzig'in zaferine katkıda bulunduğu 1813 Alman Harekatındna yer aldı. 1814 seferi sırasında Danimarka'ya karşı yerel bir savaşla aynı zamanda Hollanda, Belçika ve kuzey Fransa'da operasyonlar gerçekleştirdi. Napolyon'un tahttan çekilmesinden sonra ordu lağvedildi.

<span class="mw-page-title-main">Wartenburg Muharebesi</span>

Wartenburg Muharebesi, 3 Ekim 1813'te, 1813 Alman Harekatı sırasında, Sakson köyü olan Wartenburg'un yakınlarında gerçekleşen bir çatışmaydı. General Ludwig Yorck von Wartenburg komutasındaki Silezya Ordusunun bir birliği, Napolyon'u kuzey kanadını güvence altına almak için Dresden'den batıya, Leipzig'e doğru hareket etmeye zorlayan Elbe'yi geçmeyi başardı. Bu, Leipzig Muharebesi'nden önce Fransız İmparatorunun kuşatılmasını başlattı.

<span class="mw-page-title-main">Göhrde Muharebesi</span>

Göhrde Muharebesi, 16 Eylül 1813'te Alman Harekatı sırasında, 1813'te Vestfalya Krallığı'ndaki Göhrde bölgesinde gerçekleşti. Müttefikler, Korgeneral Ludwig von Wallmoden-Gimborn komutasındaki Prusya ve Rus birlikleri, Rus-Alman Lejyonu, Lützow Gönüllü Kolordusu, İngiliz ve Hanoverliler, Hansa Lejyonu, Mecklenburglu ve İsveçlilerden oluşuyordu. Bu birlik, General Marc Nicolas Louis Pécheux komutasındaki bir Napolyon müfrezesini yendi.

<span class="mw-page-title-main">Hanau Muharebesi</span>

Hanau Muharebesi, 30-31 Ekim 1813 tarihleri arasında, Altıncı Koalisyon Savaşı sırasında Karl Philipp von Wrede'nin Avusturya-Bavyera ordusu ile Napolyon'un geri çekilen Grande Armée arasında gerçekleşti.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.