İçeriğe atla

1812-1819 Osmanlı veba salgını

1812-1819 Osmanlı veba salgını
Yersinia pestis
Hastalıkveba
Patojen cinsiYersinia pestis
YerOsmanlı İmparatorluğu
Kaynak ülke(ler)İstanbul
İstatistikler
Ölümler
yaklaşık 300.000

1812-1819 Osmanlı veba salgını, Osmanlı İmparatorluğu'ndaki son büyük veba salgınlarından biridir.[1] Bu salgın en az 300.000 kişinin hayatına mal olmuştur.[2] Osmanlı İmparatorluğu'nda 16. ve 19. yüzyıllar arasında veba salgınları sık sık meydana gelmiştir.[1]

Tarihi

Hastalık Temmuz 1812'de başkent İstanbul'da patlak verdi. Başlangıçta hafifti, ancak Ağustos ayı sonlarında durum kritik hâle geldi. Eylül ayına kadar her gün yaklaşık 2.000 kişi ölüyordu. Aralık ayında salgın azaldı, ancak daha sonra yeniden ortaya çıktı. Salgının sonunda, Bâb-ı Âli, 220.000 Türk, 40.800 Ermeni, 32.000 Yahudi, 28.000 Rum, 50 Halepli, 80 adalı ve 25 Frank olmak üzere 320.955 ölüm olduğunu tahmin etmiştir.[3]

Salgın, Mısır'daki İskenderiye de dâhil olmak üzere[4] imparatorluğun topraklarının çoğuna yayıldı.[1] 1813'te veba, Osmanlı vasal eyaleti Eflak'a ulaştı ve burada ülkenin o zamanki hükümdarının ismini alarak Caragea vebası olarak tanındı. Salgın sadece Bükreş'te yaklaşık 25.000 ila 30.000 kişiyi öldürdü.[5] Aynı zamanda, veba Bosna'da da mevcuttu ve 1815'te Dalmaçya'ya ulaştı. 1814–15'te Mısır, Bosna ve Arnavutluk'ta yeniden ortaya çıktı.[6]

Veba, imparatorluğun sınırlarının ötesine de yayıldı. Mayıs 1812'de Gürcistan'da Poti'de bir salgın çıktı; Eylül ayında Kırım'ı vurdu. Kiliselerin, tiyatronun ve borsanın kapatıldığı Ağustos ayında Odessa'ya ulaşmıştı.[7] Richelieu dükü önemli bir rol oynadı. 22 Kasım 1812'de Odessa'nın 32.000 sakini zorla evlerine hapsedildi.[8][9] 7 Ocak 1813'te Odessa'dan başka vaka bildirilmedi ve 66 gün sonra kasaba yeniden açıldı, ancak kimsenin şehri terk etmesine izin verilmedi.[10] Salgın 1812'de 2656 kişiyi öldürdü; 1813'te 24 kişi öldü.[11]

Mart 1813'te İngilizlerin elindeki Malta adasını etkilemesi ve Ocak 1814'e kadar süren ve yaklaşık 4500 kişinin ölümüne neden olan bir salgına neden oldu. Salgın Malta'dan yakınlardaki Gozo adasına yayıldı ve burada 1814 Mart ve Eylül ayları arasında yaklaşık 100 kişi öldü.[12] Salgın 1815'te Korfu adasında da patlak verdi.[6]

1815'te İtalya'nın Noja kentinde meydana gelen küçük bir veba salgını da Dalmaçya'daki salgından kaynaklanmış olabilir, ancak kesin kaynağı bilinmemektedir ve salgının endemik olması muhtemeldir.[6]

Osmanlı İmparatorluğu'ndaki bir sonraki büyük veba salgını 1835 ve 1838 yılları arasında meydana geldi.[1]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b c d Panzac, Daniel (2010). "Plague". Ágoston, Gábor; Masters, Bruce (Ed.). Encyclopedia of the Ottoman Empire (İngilizce). Infobase Publishing. s. 463. ISBN 9781438110257. 
  2. ^ Chase-Levenson, Alex (2020). The Yellow Flag: Quarantine and the British Mediterranean World, 1780–1860 (İngilizce). Cambridge University Press. s. 31. ISBN 978-1-108-48554-8. 1 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2020. 
  3. ^ Walsh, R. (1828). "Narrative of a Journey from Constantinople to England". The Southern Review (İngilizce). 3. A. E. Miller. ss. 250-251. 
  4. ^ Cassar, Paul (1980). "The Correspondence of a Senglea Merchant during the Plague of 1813" (PDF). Hyphen (İngilizce). Upper Secondary School Valletta. 2 (4): 147-157. 14 Mart 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  5. ^ Boia, Lucian (2001). Romania: Borderland of Europe (İngilizce). Reaktion Books. s. 298. ISBN 9781861891037. 1 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2021.  (translated by James Christian Brown)
  6. ^ a b c  Shadwell, Arthur; Hennessy, Harriet L.; Payne, Joseph Frank (1911). "Plague". Encyclopædia Britannica. 21 (11. bas.). 
  7. ^ "Travels in Russia, and a residence at St. Petersburg and Odessa, by Edward Morton, p. 315". 1 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2021. 
  8. ^ "Odessa, 1812: Plague and Tyranny at the Edge of the Empire". 13 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2021. 
  9. ^ "Travels in Russia, and a residence at St. Petersburg and Odessa, by Edward Morton, p. 318". 1 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2021. 
  10. ^ "Travels in Russia, and a residence at St. Petersburg and Odessa, by Edward Morton, p. 322-326". 1 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2021. 
  11. ^ Lynch, Lily (5 Aralık 2015). "Odessa, 1812: Plague and Tyranny at the Edge of the Empire". Balkanist (İngilizce). 15 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  12. ^ Bennett, J. D. C.; Bezzina, J. (January 1992). "Dr George McAdam" (PDF). Journal of the Royal Army Medical Corps (İngilizce). 138 (1): 49. doi:10.1136/jramc-138-01-15Özgürce erişilebilir. PMID 1578438. 14 Mart 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kara Ölüm</span> Orta Çağda Asyayı ve Avrupayı etkileyen, insanlık tarihindeki en ölümcül salgın

Kara Veba olarak da bilinen Kara Ölüm, insanlık tarihinde kaydedilen en ölümcül salgındır. Avrasya ve Kuzey Afrika'da 75-200 milyon kadar insanın ölümüne yol açtığı düşünülmektedir. 1346-1353 yılları arasında Avrupa'da zirveye ulaşan salgın, insanlık tarihinde kaydedilen en ölümcül salgındır. Hastalığın sebebi Yersinia pestis bakterisidir. Genellikle hıyarcıklı veba görülse bile, pnömonik veba ve septisemik veba da görülebilir.

<span class="mw-page-title-main">Justinianus Veba Salgını</span> salgın

Justinianus Veba Salgını, Ticaret gemileri veba bulaşmış pire taşıyan sıçanlar barındırdığı için Bizans İmparatorluğu ve özellikle başkenti Konstantinopolis'in yanı sıra Sasani İmparatorluğu ile tüm Akdeniz çevresinde liman kentlerini etkileyen bir pandemidir. Bazı tarihçiler, Justinianus Veba Salgını'nın tarihin en ölümcül salgınlarından biri olduğuna inanmaktadır ve bu da iki asır boyunca yenilenerek tahmini 25-100 milyon insanın ölümüne yol açmıştır; ilk salgın sırasında Avrupa nüfusunun yarısına eşdeğer bir ölüm oranı vardır. Vebanın sosyal ve kültürel etkisi, 14. yüzyılda Avrasya'yı harap eden Kara Ölüm ile karşılaştırılmaktadır, ancak 2019'da yayınlanan araştırmalar, vebanın ölüm oranının ve sosyal etkilerinin abartıldığını savunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Malta Kolonisi</span> günümüzde Maltanın bulunduğu topraklarda var olan Britanya kolonisiydi

Malta Kolonisi, günümüzde Malta'nın bulunduğu topraklarda var olan Britanya kolonisiydi. Britanya himayesinde olan Malta'nın, 23 Temmuz 1813'te kraliyet kolonisi ilan edilmesiyle kuruldu ve 30 Mayıs 1814'teki Paris Antlaşması'yla bu statüsü tanındı. 21 Eylül 1964'te ülke, bağımsızlığını ilan etti.

<span class="mw-page-title-main">1810'lar</span> onyıl

1810'lar Gregoryen takvimine göre 1 Ocak 1810'da başlayıp 31 Aralık 1819'da sona eren onyıldır.

Siprianus Vebası, M.S. 250'den 262'ye kadar Roma İmparatorluğu'nu etkilemiş bir veba salgını.

<span class="mw-page-title-main">1899 Porto veba salgını</span>

1899 Porto veba salgını, Portekiz'in kuzeyindeki Porto şehrini merkez alan hıyarcıklı veba salgınıdır.

1813-1814 Malta veba salgını, Malta ve Gozo adalarındaki son büyük veba salgınıydı. Mart 1813 ile Ocak 1814 arasında Malta'da ve 1814 Şubat ile Mayıs arasında Gozo'da meydana geldi ve 1814 Eylül'ünde salgının resmen bittiği ilan edildi. Yaklaşık 4500 ölümle sonuçlandı, bu da adaların nüfusunun yaklaşık %5'iydi.

Karaca veya Caragea vebası 1813 ve 1814 yıllarında Eflâk başta olmak üzere Bükreş'te meydana gelen bir hıyarcıklı veba salgınıydı. Salgın, Fenerli Rum Prens Yoan Karaca'nın yönetimiyle aynı döneme denk gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İlk veba salgını</span> veba salgınları serisi, 541-767

İlk veba salgını, Yersinia pestis bakterisinin neden olduğu bulaşıcı hastalık olan vebanın ilk Eski Dünya salgınıdır. Erken Orta Çağ Pandemisi olarak da adlandırılan bu hastalık, 541'de Justinianus Veba Salgını ile başladı ve 750 veya 767'ye kadar devam etti; Justinianus Veba Salgını'nı takip eden en az on beş veya on sekiz büyük veba dalgası tarihsel kayıtlardan tespit edilmiştir. Pandemi, en şiddetli ve en sık Akdeniz Havzası'nı etkiledi, ancak Yakın Doğu ve Kuzey Avrupa'yı da etkiledi. Doğu Roma imparatoru I. Justinianus'un adı bazen Geç Antik Çağ'daki tüm veba salgınları dizisinin yanı sıra 540'ların başlarında Doğu Roma İmparatorluğu'nu vuran Justinianus Vebası için de kullanılır.

Büyük Sevilla Vebası (1647-1652), İspanya'da Sevilla nüfusunun dörtte birini öldüren büyük bir hastalıktı.

<span class="mw-page-title-main">1629-1631 İtalya veba salgını</span>

Milano Büyük Vebası olarak da anılan 1629-1631 İtalya veba salgını, 1348'de Kara Ölüm ile başlayan ve 18. yüzyılda sona eren İkinci veba salgınının bir parçasıydı. 17. yüzyılda İtalya'daki iki büyük salgından biri, Kuzey ve Orta İtalya'yı etkiledi ve en az 280.000 ölümle sonuçlandı. Bir milyon ölümle nüfusun yaklaşık %35'inin öldüğü de tahminler arasındadır. 1629-1631 salgınının, İtalya ekonomisinin diğer Batı Avrupa ülkelerine göre geride kalmasına neden olduğu da iddia edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">1770-1772 Rusya veba salgını</span>

1771 Vebası olarak da bilinen 1770-1772 Rus veba salgını, Rusya'nın merkezindeki son büyük veba salgınıydı. Yalnızca Moskova'da 52.000 ila 100.000 kişinin hayatını kaybettiği iddia edilmektedir. 1768-1774 Rus-Türk savaşı esnasında Moldova bölgesinde ortaya çıkan hıyarcıklı veba salgını Ocak 1770'te Ukrayna üzerinden kuzeye doğru orta Rusya'ya yayıldı. Eylül 1771'de Moskova'da zirve yaptı ve Veba İsyanı'na neden oldu. 18. yüzyılda şehir sınırlarının ötesinde yeni mezarlık alanları kurulduğundan, salgın Moskova haritasını yeniden şekillendirdi.

<span class="mw-page-title-main">İkinci veba salgını</span>

İkinci Veba salgını, 1348'de Avrupa'ya ulaşan ve sonraki dört yıl içinde Avrasya nüfusunun yarısını öldüren Kara Veba ile başlayan büyük bir veba salgınları dizisidir. Veba çoğu yerde yok olmasına rağmen, endemik hale geldi ve düzenli olarak tekrarladı. 17. yüzyılın sonlarında bir dizi büyük salgın meydana geldi ve hastalık 18. yüzyılın sonlarına veya 19. yüzyılın başlarına kadar bazı yerlerde tekrarladı. Bundan sonra, bakterinin yeni bir türü, 19. yüzyılın ortalarında Asya'da başlayan üçüncü veba salgınına yol açtı.

<span class="mw-page-title-main">Üçüncü veba salgını</span>

Üçüncü veba salgını, Çing hanedanlığının Xianfeng İmparatorunun beşinci yılında 1855'te Çin'in Yunnan kentinde başlayan büyük bir bubonik veba salgınıydı. Bubonik (hıyarcıklı) vebanın bu bölümü, tüm yerleşik kıtalara yayıldı ve nihayetinde Hindistan ve Çin'de 12 milyondan fazla ölüme yol açtı. Ölümlerin en az 10 milyonu yalnızca Hindistan'da meydana geldi. Bu salgın tarihin en ölümcül salgınlarından biri olarak kayıtlara geçti. Dünya Sağlık Örgütü tarafından pandemi dünya çapındaki kayıpların yılda 200'e düştüğü 1960 yılına kadar aktif olarak kabul edildi. Veba ölümleri o zamandan beri her yıl daha düşük bir seviyede devam etmektedir.

Büyük 1738 Vebası, 1738 ve 1740 yılları arasında Orta ve Doğu Avrupa topraklarını etkileyen hıyarcıklı veba salgınıydı.

Pers veba salgını ya da basitçe Pers vebası, 1772-1773 yıllında toplam 2 milyon ölüme sebep olan devasa bir hıyarcıklı veba salgınıdır ve Pers İmparotorluğu'nda ortaya çıkmıştır. İnsanlık tarihindeki en yıkıcı veba salgınlarından biridir. Basra Körfezi bölgesinde ilk defa karantina önlemleri alınmasına sebep olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Büyük Viyana Vebası</span> salgın

Büyük Viyana Vebası 1679'da Avusturyalı Habsburg hükümdarlarının imparatorluk ikametgâhı olan Viyana, Avusturya'da meydana gelmiştir. Dönemin açıklamalardan, hastalığın kara sıçan ve diğer kemirgenlerle ilişkili pireler tarafından taşınan Yersinia pestis bakterisinin neden olduğu hıyarcıklı veba olduğuna inanılmaktadır. Şehir, 1680'lerin başlarında düzensiz bir şekilde tekrarlayan ve tahmini 76.000 kişinin yaşadığını iddia eden salgın yüzünden zarar gördü.

<span class="mw-page-title-main">1563 Londra veba salgını</span>

1563 Londra veba salgını, Londra'da on altıncı yüzyılda görülen en büyük veba salgınıdır. Londra ve çevresindeki mahallelerde en az 20.136 kişinin vebadan öldüğü kaydedilmiştir. Londra nüfusunun yaklaşık %24'ünün ölümüne sebep olan salgın özellikle Londra'nın hijyenik olmayan mahallelerini etkilemiştir.

<span class="mw-page-title-main">1910-1911 Mançurya veba salgını</span>

Mançurya vebası, 1910-1911 yıllarında Mançurya bölgesinde etkili olan bir pnömonik veba salgınıdır. 60.000 kişinin ölümüne yol açan salgın, ilk defa salgınlara lokal yanıttan ziyade uluslararası müdahalenin gerekliliğini göstermiştir. Tarihte ilk defa salgın kontrolü için yaygın olarak kişisel koruyucu ekipmanların giyilmesi bu salgında teşvik edilmiştir.

Prag veba salgını İkinci veba salgınının bir parçası olarak 1681 yılında Prag'da ortaya çıkan veba salgınıdır. Salgında yaklaşık 83.000 kişi ölmüştür.