İçeriğe atla

1782 İstanbul yangınları

Büyük İstanbul Yangınları, İstanbul'da 1569, 1633, 1660, 1755, 1756 ve 1782[1][2][3] yıllarında yaşanan büyük çaplı yangınlar için kullanılan addır. 1782 yılında İstanbul'da 3 büyük yangın çıkmıştır.[4]

I. yangın (10 Temmuz 1782)

Ahmet Cevdet Paşa'nın aktardığı üzere yangın Samatya'daki harabeler civarında bir kerestecide başlamıştır. Sultan I. Abdülhamid ve Sadrazam İzzet Mehmed Paşa bölgeye kısa sürede gitmiş[5] ve yangın söndürme işlemlerine gecikilmeden başlansa da yangın hızlıca etki alanını arttırmıştır. Yangın sonrasında 1.000'den fazla ev kullanılamaz duruma gelmiştir.[5]

Hollanda elçisi Reinier van Haeften ise yangının Yedikule'de bir mahallede çıktığını ve yangın sonrasında 3.000 evin kullanılamaz duruma geldiğini yazmıştır.[6]

II. yangın (24 Temmuz 1782)

İlk yangından 2 hafta sonra başlamıştır. Yangın Balat Fenerkapı'daki Dibek Mahallesi'nde Ermeni bir ailenin evinde başlamıştır.[7] Yangın Sultan Selim Cami çevresi, Karagümrük ve Hırka-i Şerif mahallelerini etkilemiştir. Yangında Bezirganbaşı Cami de zarar görmüştür.[8] Yangında 7.000 ev yanmış ve sayısı belli olmayan kişi ölmüştür.[7][9]

Derviş Mustafa durumunu şöyle açıklar:

Bazısı canın dahi halâs eylemeyüp nâçâr feda etmekle eşyası muhterik olanların hâli anlara nisbetle ehven oldu.
–Derviş Mustafa Efendi

Bir Hollanda elçiliği çalışanı olan J. P. Panchaud ise bir mektubunda, yangının yirmi altı saat sürdüğünü, 10.000 evin yandığını, ekonominin iyi olmadığı yangının bir dönemde halkı daha da yoksul düşürdüğünü iletmektedir.[10] Sultan I. Abdülhamid, yangın çıktıktan itibaren yangının seyrine göre sürekli olarak yer değiştirmiş ve söndürme faaliyetlerini izlemiştir.[11] Van Haeften ise yangının çevresinin bir saatlik yürüyüşle çizilecek daire çapında olduğunu söylemektedir.[12]

Tepkiler

Yangın sonrasında yeniçeriler bazı devlet adamlarının görevden alınmalarını istemiştir.[13] Fakat yeniçerilerin bu isteği kabul edilmemiş ve sadece bir yeniçeri ağası olan Ali Ağa görevinden alınarak yerine daha önce de bu görevde bulunmuş olan Kürt Mehmed getirilmiştir.[14] Ayrıca van Haeften Osmanlı Alman konsolosluğunun kundaklanacağı haberini alır ve bütün elçiliklerin birbirine yakın olmasından dolayı endişe duyduklarını 9 Ağustos 1782 tarihli mektubunda aktarmaktadır.[12]

III. yangın (Harîk-i Kebîr, 22 Ağustos 1782)

22 Ağustos 1782'de Perşembe gecesi saat üçten sonra Cibali Ayakapı'daki Gül Camii civarındaki Çıngıraklı Mahallesi'nde bir evden başlamıştır.[15] Yangının tamamen söndürülmesi 65 saat sürmüştür. Mart ayından itibaren su kıtlığından dolayı yangına müdahale edilememiştir.[16] Yangın sonrasında devlet kabinesinde karışıklıklar yaşanmış ve 4 ayda 2 defa sadrazam değiştirilmiştir.[17] Osmanlı yangın sürecinde oruç tutulmayacağı fetvasını duyurmuştur.[18]

Cevdet Paşa yangında 20000 evin yandığını söylerken[19] van Haeften 80.000 evden bahseder.[20] Aksaray, Cerrahpaşa, Avretpazarı, Molla Gürani, Davudpaşa Camii etrafı, Koca Mustafa Paşa, Topkapı, Mevlânakapı, Narlıkapı, Samatya, Silivrikapı ve Yedikule yangından zarar gören yerlerdir..

J. P. Panchaud, yangının üç gün sürdüğünü ve şehrin yarısından fazlasının yandığını zaten fakir olan halkın daha da yoksullaştığını iletmektedir.[21] Bu yangınla ilgili olarak, 1756 Cibali ve 1758 Sultanahmet yangınlarıyla benzerlik kuran[22] van Haeften, diğer taraftan en az 5.000 - 6.000 kişinin öldüğünü belirtir ve İstanbul'un, Türk tarihi boyunca böyle dehşetlisini yaşamadığını söyler. 80.000 ev ve dükkân dışında 30 tanesi taş yapılı 200 cami ve mescit, 60 hamam, 130 değirmen, 400 fırın ve Ermenilere ait bir ve Rumlara ait altı kilise yanmıştır.[23] Başka bir belgede ise, 300'den fazla mescit, 36 tekke, 264 hamam ve sayısız evin yok olduğu zikredilir.[24]

1782 yılı yangınlarının yerlerini gösteren harita.

Evsiz kalanlardan 15.000 - 20.000 kadar kişi Silivri, Çorlu, Edirne, İzmit, Karamürsel, Kartal ve Şile'ye iskân edilmişlerdir.[25]

Bu yangınlar sonrasında ortaya çıkan aç, evsiz kalan ve isyan etmelerinden korkulan yeniçerilerin yeni yangınlar çıkarabilecekleri korkusuyla Sultan I. Abdülhamid, Sadrazam İzzet Mehmed Paşa'yı 25 Ağustos 1782'de görevden alarak yerine daha önce yeniçeri ağalığı yapmış olan Yeğen Seyyid Mehmed Paşa'yı atamıştır.[26] İsyan korkusunun hakim olduğu şehirde 26 Ağustos günü bütün dükkânlar kapalıdır ve sadrazam değişikliğini yeterli bulmayan yeniçerilerin, daha köklü bir hamle yapılarak padişahın da değişmesi gerektiği şeklindeki söylentiler etrafta yankılanmaktadır.[27]

Van Haeften ise 26 Ağustos 1782 tarihli mektubunda, 25 Ağustos'ta Galata'da yabancıların evleri civarında bazı kundakçıların bulunduğu, birkaç yerde bilinçli olarak çıkarıldığı anlaşılan küçük çaplı yangınlar olduğunu ve siyahi bir kişinin tutuklandığını aktarmaktadır.[28]

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ "İstanbul Yangınları". İstanbul İtfaiyesi. 1 Ağustos 2022. 4 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2022. 
  2. ^ İstanbul İtfaiyesi 1774-1959. İstanbul Belediye. 1959. 
  3. ^ İstanbul’da Kırk Gün Kırk Gece. İstanbul Belediyesi. 
  4. ^ Banoğlu, Niyazi Ahmet. Tarihte Büyük Yangınlar. 
  5. ^ a b Ahmed Cevdet Paşa (1309). Târih-i Cevdet (Osmanlıca). 2. Matbaa-i Osmaniye. 
  6. ^ "The Fires in Istanbul of 1782 and 1784 According to Maps and Reports by Dutch Diplomatic Representatives", 4, 5. Güneydoğu Avrupa Araştırmaları Dergisi. 1975. s. 53. 
  7. ^ a b Derviş Efendi-zâde, Cevdet Paşa. 1782 Yılı Yangınları. Târih-i Cevdet. s. 173. 
  8. ^ Semavi Eyice. "Bezirganbaşı camii". TDV İslam Ansiklopedisi. 28 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2022. 
  9. ^ "İstanbul Yangınları". İstanbul İtfaiye. 4 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2022. 
  10. ^ The Fires in Istanbul of 1782 and 1784. Slot. s. 54. 
  11. ^ Derviş Efendi-zâde, 1782 Yılı Yangınları, s. 21-24; Cevdet Paşa, Târih-i Cevdet, s. 173.
  12. ^ a b Slot, “The Fires in Istanbul of 1782 and 1784,” s. 54.
  13. ^ Slot, “The Fires in Istanbul of 1782 and 1784,” s. 53-54.
  14. ^ Cevdet Paşa, Târih-i Cevdet, s. 174.
  15. ^ Derviş Efendi-zâde, 1782 Yılı Yangınları, s. 25-26.
  16. ^ 4 Slot, “The Fires in Istanbul of 1782 and 1784,” s. 50 ve 55.
  17. ^ Derviş Efendi-zâde, 1782 Yılı Yangınları, s. 44.
  18. ^ Topkapı Sarayı Müzesi Arşivi (TSMA), nr. E-723.
  19. ^ Cevdet Paşa, Târih-i Cevdet, s. 174-75.
  20. ^ Slot, “The Fires in Istanbul of 1782 and 1784,” s. 59
  21. ^ Slot, “The Fires in Istanbul of 1782 and 1784,” s. 54-55.
  22. ^ Slot, “The Fires in Istanbul of 1782 and 1784,” s. 55; 1758 yangını Nahılbend mahallesinde başlamış ve Çatladıkapı, Küçük Ayasofya, Sultanahmet ve Kadırga civarını etkilemiştir. Bk. Cezar, “Osmanlı Devrinde,” s. 361; Büyük yangın olarak anılan ve otuz altı saat süren 1756 Cibali yangınında Bahçekapı, Paşakapısı, Defterdar-kapısı, Çadır Mehterhanesi, Çuhacılar hanı, Mahmud Paşa Çarşısı, Mahmud Paşa Camii ve birçok yer yanmıştır. Bk. Şem’dânî-zâde Fındıklılı Süleyman Efendi, Mür’i’t-Tevârih, I, haz. Münir Aktepe (İstanbul: İÜ Edebiyat Fak. Yay., 1976), s. 182; Bu süreçteki yangınların küçük ölçekte bir değerlendirmesi için bk. Kenan Yıldız, “Üsküdar Şeriye Sicilleri Işığında Yangınların Sosyo-Ekonomik Sonuçları (1724-1756),” Uluslararası Üsküdar Sempozyumu V, 1-5 Kasım 2007, II (İstanbul: Üsküdar Belediyesi: 2007), s. 667-78.
  23. ^ Slot, “The Fires in Istanbul of 1782 and 1784,” s. 59.
  24. ^ TSMA, nr. E-723.
  25. ^ Derviş Efendi-zâde, 1782 Yılı Yangınları, s. 44-45.
  26. ^ Fikret Sarıcaoğlu, “İzzet Mehmed Paşa,” DİA, 23, 558; Slot, “The Fires in Istanbul of 1782 and 1784,” s. 50.
  27. ^ Slot, “The Fires in Istanbul of 1782 and 1784,” s. 56.
  28. ^ Slot, “The Fires in Istanbul of 1782 and 1784,” s. 56-57

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">I. Abdülhamid</span> 27. Osmanlı padişahı (1774–1789)

I. Abdülhamid, 27. Osmanlı padişahı ve 106. İslam halifesidir. III. Ahmet'in oğlu ve III. Mustafa'nın kardeşidir.

<span class="mw-page-title-main">Patrona Halil İsyanı</span> Lideri Patrona Halil olan Lale Devrini bitiren isyan

Patrona Halil İsyanı, Osmanlı Devleti'ndeki Lale Devri'nin sonunu getiren ayaklanmadır. Patrona Halil idaresindeki ayaklanma 28 Eylül 1730'da başlayıp günlerce sürmüştür. Sadrazam Nevşehirli Damat İbrahim Paşa idam edilmiş; Sultan III. Ahmed tahttan indirilmiş, yerine yeğeni I. Mahmud tahta geçirilmiş ve böylece Lâle Devri sona erdirilmiştir.

Hadim Mesih Mehmed Paşa III. Murad saltanatı döneminde 1 Kasım 1585-14 Nisan 1586 döneminde sadrazamlık yapmış bir Osmanlı devlet adamıdır.

Yemişçi Hasan Paşa III. Mehmed saltanatı döneminde 10 Temmuz 1601 - 24 Eylül 1603 tarihleri arasında toplam iki yıl üç ay yedi gün sadrazamlık yapmış bir Osmanlı devlet adamıdır.

Tiryaki Hacı Mehmet Paşa I. Mahmud saltanatında, 9 Ağustos 1746 - 24 Ağustos 1747 tarihleri arasında bir yıl on altı gün sadrazamlık yapmış Osmanlı devlet adamıdır.

Divitdar Mehmet Emin Paşa I. Mahmud saltanatında, 3 Ocak 1750 - 1 Temmuz 1752 tarihleri arasında iki yıl dört ay on gün sadrazamlık yapmış Osmanlı devlet adamıdır.

Yeğen Seyyid Mehmed Paşa I. Abdülhamit saltanatında, 25 Ağustos 1782 - 31 Aralık 1782 tarihleri arasında sadrazamlık yapmış Osmanlı devlet adamıdır.

Benderli Ali Paşa,, II. Mahmud saltanatında 26 Mart 1821 - 30 Nisan 1821 tarihleri arasında bir ay üç gün Sadrazamlık yapmış bir Osmanlı devlet adamıdır. Yunan Ayaklanması'nı gizlice desteklediği gerekçesi ile 22 Nisan 1821'de Fener Patriği Grigoryos'un asılmasına ferman buyurmuştur. Ancak bu irade sonrasında 30 Nisan'da Kıbrıs'a sürülmüş ve idam edilmiştir. Tarihte padişah emri ile idam olunan 44. ve son Sadrazamdır.

Koca Derviş Mehmet Paşa veya Bıyıklı Koca Derviş Mehmet Paşa,, IV. Mehmed saltanatı döneminde 21 Mart 1653 - 28 Kasım 1654 tarihleri arasında bir yıl yedi ay sekiz gün sadrazamlık yapmış bir Çerkes asıllı Osmanlı devlet adamıdır. Öncesinde iki kez, 1649-1650 ve 1652-1653 dönemlerinde, kaptan-ı deryalık yapmıştır.

Yağlıkçızade Derviş Mehmed Paşa I. Abdülhamid saltanatı döneminde 6 Temmuz 1775 - 5 Ocak 1777 tarihleri arasında bir yıl altı ay sadrazamlık yapmış bir Osmanlı devlet adamıdır.

Burdurlu Derviş Mehmed Paşa, (1765 - 1837, Yenbu, Hicaz II. Mahmud saltanatı döneminde 5 Ocak 1818 - 5 Ocak 1820 tarihleri arasında iki yıl bir gün sadrazamlık yapmış bir Osmanlı devlet adamıdır.

<span class="mw-page-title-main">Beyazıt Kulesi</span>

Beyazıt Kulesi, yangınları gözetlemek ve haber vermek amacıyla İstanbul'un Beyazıt semtinde ilk olarak 1749 yılında ahşap olarak inşa edilen 85 metre yüksekliğinde kule. Yapılan ilavelerle kulenin yüksekliği 118 metreye ulaşmıştır. Nöbet, işaret ve sancak katları olmak üzere üç bölümden oluşur. Gözetleme yerine kadar çıkan merdivenler 180 basamaktan ibarettir.

Yeniçeri askerlerinin ve komutanları Ağa ve Çorbacıları'nın toplananıp cem ettikleri, "seğirtme" denen yarışmaları ve talimlerini yaptıkları, zaman zaman koyun keserek yedikleri meydandır. “Yeni Odalar” denen Yeniçeri kışlalarının bulunduğu ve Yeniçeri ayaklanmalarının genellikle başladığı yer olan Etmeydanı'nın bulunduğu bölge günümüzde İstanbul Üniversitesi arkasındaki Ağa Kapısı civarındadır. Bu meydanda Etmeydanı Tekkesi de bulunur ve Bektaşi Ocağına mensup Yeniçeriler ibadetlerini bu tekkede yaparlardı.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı başdefterdarları listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Başdeftardar, 14. yüzyıl ile 19. yüzyıl arasinda Osmanlı Devleti'nin en yüksek maliye görevlisi idi. Fatih'in kanunnamesine göre bașdefterdar padișahın malının vekili ve veziri-azam da nazırı idi. Devlet hazinesinin açılıp kapanması başdefterdar bulunmasıyla yapılırdı. "Başdefterdar" Divan-ı Hümayun üyesi idi. Başdefterdar 14. yüzyıl ile 19. yüzyıl dönemi protokolüne göre vezir ve kazasker rütbelerinden daha aşağıda ama Yeniçeri Ağası'nın üzerinde bulunmaktaydı.

İzzet Mehmed Paşa I. Abdülhamid saltanatında, 4 Ağustos 1774 - 6 Temmuz 1775 ve 20 Şubat 1781 - 25 Ağustos 1782 tarihleri arasında toplam iki yıl beş ay altı gün sadrazamlık yapmış Osmanlı devlet adamı.

Aşıkpaşazade Derviş Ahmet Âşıkî, Vefai dervişi ve Osmanlı tarihçisi. Asıl adı Derviş Ahmed ve mahlası Aşıkî'dir. Fakat büyük dedesi Âşık Paşa olduğu için "Aşıkpaşazade" adıyla anılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Süleymaniye Yazma Eser Kütüphanesi</span> İstanbulun Süleymaniye semtinde yer alan Süleymaniye Kütüphanesi, 1927de açılmıştır. Osmanlı döneminde kurulmuş olan kütüphane, önemli bir İslami koleksiyona sahiptir ve nadir eserler barındırır

Süleymaniye Kütüphanesi, İstanbul'daki Süleymaniye Camii medreselerinde, 1927 yılında kurulmuş olan kütüphane. I. Süleyman'ın oluşturmuş olduğu kütüphane bu kütüphanenin nüvesini oluşturdu.

'Mehmed Emin Tokadî, tam adı Mehmed Emin b. Derviş Hasan b. Ömer en-Nakkaş et-Tokadî, aslen Tokatlı, lakabı Cemaleddin, künyesi Ebul Emâne ve Ebu Mansur, mahlâsı Âriftir. Dedesi Ömer en-Nakkaş aslen Diyarbakırlı idi. Şeyhi Aziz Mahmud Ermevî'nin ölümü üzerine Tokat'a yerleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Van Kuşatması (1633)</span>

Kuskunkıran Muharebesi, 1623-1639 Osmanlı-Safevî Savaşı'nda evre.

1660 Büyük İstanbul Yangını'nda Konstantiniyye şehrinin üçte ikisi yok olmuştur. Tarihçi Abdi Paşa, yangının 280.000 evi yok ettiğini ve yaklaşık kırk dokuz saat boyunca sürdüğünü tahmin ediyor.