Lutetia, ana asteroit kuşağında yer alan bir M-tipi asteroitdir. 1852 yılında Hermann Goldschmidt tarafından keşfedildi. Adı, Paris'in Latincesi olan Lutetia'dan gelmektedir.
1040 Klumpkea, geçici ismi 1925 BD, asteroid kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 23 kilometre (14 mi) çapında bir Tirela asteroididir. 20 Ocak 1925'te Rus-Fransız astronom Benjamin Jekhowsky tarafından Kuzey Afrika'daki Cezayir Gözlemevi'nde keşfedildi. Bu oldukça uzun asteroid, Klumpkea ailesi olarak da bilinen taş Tirela ailesinin en büyük üyesidir ve ortalama dönüş süresi 59,2 saatten daha uzundur. Adını Amerikalı astronom Dorothea Klumpke'den almıştır.
165 Loreley 9 Ağustos 1876 tarihinde Oneida County, New York'ta, Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından keşfedilmiştir. Adını Cermen mitolojisinde yer alan Lorelei'den almıştır. 1990'lı yılların sonunda, dünya çapında bir gök bilimci topluluğu, aralarında 165 Loreley'in de olduğu on yeni asteroidin dönüş durumlarını ve şekil modellerini üretmek için kullanılan ışık eğrisi verilerini topladılar. Bu asteroidin ışık eğrisi, büyüklük olarak 0,2'den fazla değişiklik göstermezken, elde edilen şekil modeli yüzeyinde birden fazla düz alan olduğu tespit edilmiştir.
144 Vibilia, asteroit kuşağının merkez bölgesinden, yaklaşık 140 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. 3 Haziran 1875'te Alman-Amerikalı astronom Christian Peters tarafından Clinton, New York, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Hamilton Koleji'nin Litchfield Gözlemevi'nde keşfedililmiştir. Peters, yakın zamanda Venüs geçişini gözlemlemek için dünya çapında bir yolculuktan döndüğü için Roma'nın seyahat tanrıçası Vibilia'nın adını verdi. Peters ayrıca aynı gece 145 Adeona keşfetti. Resmi adlandırma alıntısı Paul Herget tarafından 1955'te The Names of the Minor Planets'te yayınlandı.
Athamantis, Alman-Avusturyalı gökbilimci K. de Ball tarafından 3 Eylül 1882'de Bothkamp'ta keşfedilen oldukça büyük bir ana kuşak asteroitidir. Bu, K. de Ball'ın tek asteroit keşfiydi. Asteroit adını Orchomenus'un efsanevi Yunan kralı Athamas'ın kızı Athamantis'ten almıştır.
Barbara, Alman asıllı Amerikalı gökbilimci Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 12 Ağustos 1883'te Clinton, New York'ta keşfedilen bir ana kuşak asteroitidir. Asteroit, yarı büyük ekseni ile Güneş'in etrafında döner. 2.385 AU, 3,68 yıllık süre ve 0,25'lik eksantriklik değerlerine sahiptir. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine göre 15,37° eğimlidir. Spektrumuna göre taşlı S-tipi asteroit olarak sınıflandırılmaktadır. 234 Barbara'nın ortalama çapının 45,6 km olduğu tahmin edilmektedir. 26,5 saatlik veya bir günden biraz fazla dönüş hızına sahiptir. Asteroidin adı matematikçilerin koruyucu azizi olarak tanımlanan Barbara'dan gelmektedir.
Artemis, 16 Eylül 1868'de Ann Arbor, Michigan'da James Craig Watson tarafından keşfedilen bir asteroit kuşağı asteroitidir. Adını Yunan mitolojisindeki av ve Ay tanrıçası Artemis'ten almıştır.
Phocaea, asteroit kuşağının iç bölgelerinden yaklaşık 75 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. Phocaea ailesinin ana organıdır. 1853 yılında Fransız gök bilimci Jean Chacornac tarafından keşfedildi. Adını, günümüzde Foça olan Antik Yunan şehri Fokaia'dan almaktadır.
Europa, asteroit kuşağındaki en büyük 6. asteroittir. Çapı 300 km'nin üzerindedir, fakat buna uygun bir kütleye sahip değildir. Yuvarlak olmayıp, yaklaşık 380 × 330 × 250 km boyutlarında elipsoid şeklindedir. 4 Şubat 1858'de Hermann Goldschmidt tarafından Paris'teki evinin balkonunda keşfedildi. Adını Yunan mitolojisinde Zeus'un fetihlerinden biri olan ve Jüpiter'in uydusu Europa'ya da adını veren Europa'dan almıştır.
1450 Raimonda, geçici adı ile 1938 DP, asteroit kuşağının merkez bölgelerinde bulunan, yaklaşık 15 kilometre çapında bir arka plan asteroididir. 20 Şubat 1938 tarihinde astronom Yrjö Väisälä tarafından Finlandiya'nın Turku şehrindeki Iso-Heikkilä Gözlemevinde keşfedilmiştir. Asteroit, adını Hollandalı astronom Jean Jacques Raimond, Jr.'dan almıştır.
1486 Marilyn, geçici adıyla 1938 QA, asteroit kuşağının iç bölgelerinde bulunan, yaklaşık 6,5 kilometre çapında taştan bir arka plan asteroididir. 23 Ağustos 1938 tarihinde Belçikalı gök bilimci Eugène Delporte tarafından Uccle'deki Belçika Kraliyet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroide, astronom Paul Herget'ın kızı Marilyn Herget'ın adı verilmiştir.
771 Libera, geçici olarak atanmış isimleri 1913 TO ve 1958 HA, asteroit kuşağının orta bölgesinde yer alan ve yaklaşık 29 kilometre çapındaki metalik bir asteroittir. Avusturyalı astronom Joseph Rheden tarafından 21 Kasım 1913'te Avusturya'daki Viyana Gözlemevi'nde keşfedilmiştir.
1056 Azalea, asteroit kuşağının iç bölgelerinden, yaklaşık 12 kilometre çapında taşsı bir Flora ailesi asteroitidir. 31 Ocak 1924'te astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, adını Azalea (Açelya) çiçeğinden almıştır.
Kassandra büyük ve karanlık bir ana kuşak Asteroitidir. Nadir bir sınıf olan T sınıfına aittir. 23 Temmuz 1871'de C. H. F. Peters tarafından keşfedildi ve adını Truva Savaşı efsanelerindeki kahin Cassandra'dan alır. Asteroit, bir kuyruklu yıldız tarafından ikiye ayrıldığı ve Dünya ile çarpışma rotasına girdiği 2009 yapımı Meteor filminde de anılır.
Ausonia, asteroit kuşağının iç bölgesinden, yaklaşık 100 kilometre çapında, taşlı bir Vestian asteroididir. İtalyan gök bilimci Annibale de Gasparis tarafından 10 Şubat 1861'de İtalya'nın Napoli kentindeki Capodimonte Astronomik Gözlemevi'nden keşfedildi. Asteroit için ilk isim seçimi İtalya'dan sonra "Italia" idi, ancak bu, İtalyan bölgesi için eski bir klasik isim olan Ausonia olarak değiştirildi.
802 Epyaxa, 1915 WR geçici atamalı, asteroit kuşağı iç bölgelerinden, yaklaşık 7,5 kilometre çapında taş bir Florian asteroittir. Alman gök bilimci Max Wolf tarafından 20 Mart 1915'te Almanya'nın güneyindeki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi.
Klytia, bir ana asteroit kuşağı asteroididir. Bu asteroit, kuyruklu yıldız keşfedicisi Horace Parnell Tuttle'ın 7 Nisan 1862'de yaptığı ikinci ve son asteroid keşfiydi. Adını Yunan mitolojisinde Helios'u seven Clytia'dan almaktadır. Klytia, ilk yüz numaralı asteroidin en küçüğüdür. Işık eğrisine göre bazı şekil düzensizlikleri göstermektedir. Kutbun ekliptik koordinatları için iki geçerli çözüm türetilmiştir: = and =.
Adele, asteroit kuşağının orta bölgelerinden uzun bir Eunomia asteroitidir.
Scylla bir ana kuşak asteroididir. 8 Kasım 1875'te Avusturyalı gök bilimci Johann Palisa tarafından Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisindeki canavar Scylla'dan almıştır. Keşfedilmesinden iki hafta sonra bu asteroit kayboldu ve 95 yıl boyunca yeniden bulunamadı. Sonunda, 1970 yılında Conrad M. Bardwell tarafından Cincinnati Gözlemevi'nde oluşturulan bir efemeris yardımıyla İsviçre, Bern'den Paul Wild tarafından bulundu.
Klytaemnestra, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 77 kilometre (48 mi) çapında taştan bir Telramund asteroididir. 11 Kasım 1877'de Kanadalı-Amerikalı astronom James Craig Watson tarafından ABD, Michigan'daki eski Ann Arbor Gözlemevi'nde keşfedildi. Bu keşif, Watson'ın ölümünden üç yıl önce yaptığı son keşifti. Geçişli S-tipi asteroitin dönüş süresi 11,17 saattir. Adını Yunan mitolojisinden Clytemnestra'dan almıştır.
Wikimedia Commons'ta ilgili ortam