İçeriğe atla

169. Tüfekçi Tümeni (Sovyetler Birliği)

169. Tüfekçi Tümeni (Sovyetler Birliği)
Etkin1939–1946
Ülke Sovyetler Birliği
SınıfıPiyade
TipiTümen
SavaşlarıDoğu Galiçya ve Volhynia'nın Sovyetlerce İlhakı
Barbarossa Harekâtı
İkinci Harkov Muharebesi
Stalingrad Muharebesi
Uranüs Harekâtı
Koltso Harekatı
Kutuzov Harekâtı
Dinyeper Taarruzu
Rogaçev–Zhlobin Taarruzu
Bagration Harekâtı
Vistül-Oder Taarruzu
Doğu Prusya Taarruzu
Komutanlar
Ünlü
komutanları		Ivan Evdokimovich Turunov
Fyodor Andreevich Veryovkin
Yakov Filatovich Yeryomenko
Samuil Mironovich Rogachevski

Formasyon

169. Tüfekçi Tümeni, 45. Tüfekçi Alayı'ndan bir kadroya dayanıyordu ve 25 Ağustos'tan Eylül 1939'a kadar Ukrayna Askeri Bölgesindeki (daha sonra Odessa Askeri Bölgesi ) Kherson ve Mıkolayiv'de oluşturulmaya başlandı.[1] Halen oluşum aşamasındayken resmi olarak Sovyet kuvvetlerinin üçüncü kademesinde yer alarak Sovyetlerin Polonya'yı işgalinde yer aldı.

Barbarossa Harekatı

22 Haziran 1941'de 169. Tüfekçi Tümeni'nin savaş düzeni şu şekildeydi:

  • 434. Tüfekçi Alayı
  • 556. Tüfekçi Alayı
  • 680. Tüfekçi Alayı
  • 307. Hafif Topçu Alayı
  • 342. Obüs Alayı
  • 160. Tanksavar Taburu
  • 135. Uçaksavar Taburu
  • 171. İstihkam Taburu
  • 159. Sinyal Taburu [2]
  • 152. Keşif Taburu

Düşman saldırısı başladığında tümen, Dinyester Nehri boyunca Lipcani, Mogilev-Podolsk ve Grushka çevresindeki barış zamanı garnizonlarında 65 km'ye kadar yayılmıştı. Ayın 25'inde Güney Cephesine atandı ve 55. Tüfek Kolordusu'nda Haziran ve Temmuz ayları boyunca 9. veya 18. Ordunun komutası altında savaştı. 18'inci Ordu'dayken 169. Tüfekçi Tümeni, Uman'da kuşatılmış Sovyet kuvvetlerinin kaçışına yardım etmeye çalışıyordu. Tümen komutanı General Turunov, birliklerini Pervomaisk bölgesindeki komuta noktasından yönetirken bir şarapnel nedeniyle ağır yaralandı. Hava yoluyla Kharkov'a tahliye edildi ancak 3 Ağustos günü hastane hayatını kaybetti.[3]

Baskı altında Güney Ukrayna üzerinden geri çekilen tümen, 12 Ağustos'ta biri 808,diğeri ise sadece 603 erden oluşan iki gruba indirilmişti. İlk grup 14 Ağustos'ta yok edildi ve 16'sında ikinci grup, tümenin yeniden inşa görevinde kadro görevi görmek üzere Dinyeper üzerinden tahliye edildi. 1 Eylül'de tekrar Dnipro yakınlarındaki 6. Ordu'nun komutası altında cephe hattına dahil oldu. Savaş düzeni değişmişti; 135. Uçaksavar Taburu kaldırılarak ayrı bir birlik haline getirildi. 30 Ekim'de 169. Tümen, saflarında 4.787 subay ve erle birlikte 38. Güneybatı Cephesi Ordusu'ndaydı. 26 Aralık'ta 342. Obüs Alayı dağıtılarak 307. Hafif Topçu Alayı standart tümen topçu alayı haline getirilirken, keşif taburu da aynı sayıda bölük olarak yeniden düzenlendi. 1 Ocak 1942'de tümenin gücü 5.536 subay ve erden oluşuyordu; bu, o dönemde bir tüfek tümeni için belirlenen sayının yarısı kadardı, ancak bu tür tümenlerle karşılaştırıldığında yaklaşık olarak ortalama bir sayıydı.[2]

Mavi Durum ve Stalingrad Harekatı

Mayıs ve Haziran 1942'de 169. Tümen, İkinci Kharkov Muharebesi sırasında ve Alman Mavi Durumu'nun ilk aşamalarında 28. Ordu'nun komutası altında savaştı. Alman Altıncı Ordusu, 10-15 Haziran tarihleri arasında Donetsve Volchansk'ın güneyi üzerindeki 28. Ordu köprübaşına karşı Wilhelm Operasyonu adlı bir ön saldırı başlattı. Tümen yakalanmıştı ve hemen geri çekilmeye başlamasına rağmen büyük ölçüde kuşatılmıştı; 13 Haziran'da Mareşal Semyon Timoşenko "ciddi şekilde yıprandığını" bildirdi. Ana operasyon sırasında, 30 Haziran'da ordunun Oskol Nehri boyunca olan savunması 40. Panzer Kolordusu tarafından delindi, ancak 169. Tümen'in direnişi ilerlemenin sınırlandırılmasına yardımcı oldu. 10 Temmuz'a gelindiğinde 28. Ordu, tümenin "100 savaşçıyla Zhuravka bölgesinde savaştığını" bildirdi ve bu kalıntılar sonraki günlerde Don'un güneyine doğru yola çıktı.[4]

27 Temmuz'da tümenin kalıntıları Yüksek Komutanlık Rezervi'ne çekildi. Bir aylık bir dinlenme ve yeniden düzenlemeden sonra, 11 Eylül'e kadar bölük 8.028 subay ve erden oluşan bir güce geri döndü; hastanelerden, Taşkent Makineli Tüfek-Havancı Okulu, Astrahan Piyade Okulu ve rezerv alaylarından 6.679 yeni er geldi. 29 Ekim'de 9.424 askerle neredeyse tam gücüne ulaştı ve Stalingrad'ın güneyindeki Volga'nın batı kıyısında 57. Ordu'ya atandı.[5]

Ekim ortasında, Stalingrad Cephesi komutanı General Andrey Yeryomenko, şehirdeki 62. Ordu kuşatılmasını yarmak veya en azından Alman kuvvetlerini muharebeden uzaklaştırmak için Beketovka köprübaşı olarak adlandırılan yerden bir saldırı emri verdi. 169. Tümen bu amaçla 64'üncü Ordu'ya transfer edildi. 25 Ekim'de başlayan ve 2 Kasım'a kadar devam eden bu operasyonda tümen genel yedek görevi gördü. Bu saldırılar sonucunda az bir ilerleme kaydedilse de Alman Altıncı Ordusu'nun dikkatini dağıttı.[6]

Uranus ve Koltso Harekatı

Uranüs Harekâtı olarak adlandırılan stratejik karşı saldırıya hazırlık sırasında, 169. Tümen Kasım başında 57'nci Ordu'ya geri aktarıldı ve Tundutovo ile Ivanovka yakınlarına güneye doğru hareket etti ve güçlendirildi. Taaruz için 90'ıncı Tank Tugayı tarafından desteklenmiş ve 57'inici Ordunun şok grubunun yaklaşık yarısını oluşturmuştu. Diğer yarısını 422. Tüfekçi Tümeni ve daha fazla zırhlı oluşturmuştu . 75 dakikalık bir top hazırlığından sonra bölgeye 20 Kasım'da saat 11.15'te ayak bastı ve panzerschrek'den muzdarip olan ve ilk saatte fiilen yönlendirilmiş olan zayıf Romanya 2. Piyade Tümeni'nin savunmalarını kolayca yardı. Öğleden sonralar, şok grubu 6-8 kilometre ilerledi ve 169. Tümen; Khar-Uson, Erdeshkin ve Nariman'ı ele geçirdi. Akşam saatlerinde tümen, Nariman'dan geri sürüklenen Alman 29. Motorlu Tümeni tarafından saldırıya uğradı; 90'ıncı Tank Tuagyı'nın hızlı hareketi Alman zırhlılarını yakalayarak ve birkaç tankı yok ederek günü kurtardı. Tümen bu harekette 93 kişiyi öldürdü ve 257 kişi yaralandı. 13. Tank Kolordusu, Alman tümeni kuzeye doğru Stalingrad'a yönlendirilene kadar, gece ve ertesi gün bu savaşta bulundu. 169. Tümen ve destek tankları batıya doğru nüfuzlarını kullanmaya devam etti. Günler içinde şok grubu, Tsybenko ve Kravtsov'un güçlü noktalarını savunarak 29. Motorlu Tümeni ve 29. Piyade Tümeni'ne karşı tekrar ilerledi ve ilerleme kuşatmaya dönüştü.[7]

İlerleme

Karşı saldırı sonucu 4 Aralık'a kadar tümenin gücü toplam 5.574 ere düştü. Stalingrad'daki zaferden sonra Mart 1943'te, 169. Tümen demir yoluyla kuzeye Batı Cephesi taşındı. Burada İvan Bargamyan'ın 11. Muhafız Ordusu bünyesindeki 16. Tüfekçi Muhafız Kolordusu'na atandı. Bu düzen altında tümen Temmuz ve Ağustos aylarında Oryol şehrini özgürleştiren Kutuzov Hareketi'nde savaştı.[8]

1943'ün sonlarında 169. Tümen, neredeyse savaş sonuna kadar sürekli olarak emri altında olacağı 3. Ordu'nun 40. Tüfekçi Kolordusu'na atandı.[8] Şubat 1944'in sonlarında, 3. Ordu, Dinyeper Nehri üzerindeki köprü başlarını ele geçirmek amacıyla Rogachyov-Zhlobin Operasyonu sırasında 1. Belarus Cephesi'ndeydi. Bu savaş sırasında tümen, Rogachyov'un özgürleştirilmesinde kendini gösterdi ve bu şehrin adını bir onur olarak aldı.

Bagration Harekatı'nın başlangıcında, 23 Haziran'da, 40. Tüfekçi Kolordusu, Rogachyov yakınlarındaki Alman 12. Kolodrsunu'nun elinde bulunan bölgenın karşısında 45 dakikalık bir topçu baskısı ile başladı.[9] Taaruz ilerledikçe 9. Tank Kolordusu Minsk bölgesine 200 km derinlikteki bir "saldırı" yaptı ve 169. Tümen, mümkün olan her kamyona yerleştirilen 434. Tüfekçi Alayı'ndan oluşan bir öncü kuvveti organize etti. 160. Tanksavar Taburuna ek olarak, "Burevestnik" Partizan Tugayı'ndan ek birlikler yol boyunca toplandı.  Bu başarılı şekilde kullanılan zaaf, tümeneVolkovisk'in özgürlüğü için 25 Temmuz'da verilen Kızıl Bayrak Nişanı'nı kazandırdı.[10][11]

2 Ocak 1945'te, Vistula-Oder saldırısı hemen önce, tümenin 770 subay, 1685 astsubay ve 4.257 er dahil olmak üzere 6.712 askerî gücü vardı; ümen personelinin %42'si Komünist Partisi üyeleri veya Komsomol'dandı. 2. Belarus Cephesi'nin bir parçası olarak Doğu Prusya'ya girdikten sonra, tümen Suvorov Nişanı ve daha sonra Kutuzov Nişanı ile onurlandırıldı. Savaş sona erdiğinde 169. Tümen Berlin'in 120 km batısındaki Elbe Nehri'ndeydi.  Tümenin erkek ve kadınları şu unvanlarla: 169-я стрелковая Рогачевская Краснознамённая орденов Суворова и Кутузова дивизия (Türkçe: 169.Tümen, Rogachyov, Kızıl Bayrak Nişanı, Suvorov Nişanı, Kutuzov Nişanı),[10] ve altı kişi Sovyetler Birliği Kahramanı Nişanı ile ödüllendirildi.

Savaş Sonrası

29 Mayıs 1945 tarihli 11095 sayılı STAVKA Emiri, 6. bölümüne göre, 169. Tümen, "yerinde terhis edilecek" tüfekçi tümenlerinde biri olarak listelenmiştir.[12] Ancak bu uygulanmadı ve Ağustos sonuna kadar tümen Vitebsk'e yerleştirildi.[13]

Vitaly Feskov ve araştırma ekibine göre, savaştan sonra daha da ilerlemiş, hala 40. Tüfekçi Kolordusu ile birlikteyken Lepiel'e taşındı.[14] Tümen Haziran 1946'da orada terhis edildi. [15]

Kaynakça

  1. ^ Charles C. Sharp, "Red Legions", Soviet Rifle Divisions Formed Before June 1941, Soviet Order of Battle World War II, vol. VIII, Nafziger, 1996, p. 83
  2. ^ a b Sharp, p 83
  3. ^ Aleksander A. Maslov, Fallen Soviet Generals, trans. and ed. by D. M. Glantz, Frank Cass Publishers, London, 1998, p. 44
  4. ^ David M. Glantz, To the Gates of Stalingrad, University Press of Kansas, Lawrence, KS, 2009, pp 90-97, 134, 180-81
  5. ^ Sharp, pp 83-84
  6. ^ Glantz, Armageddon in Stalingrad, University Press of Kansas, Lawrence, KS, 2009, pp 524-25
  7. ^ Glantz, Endgame at Stalingrad, Book One, University Press of Kansas, Lawrence, KS, 2014, pp 253-58, 363, 406, 453-55
  8. ^ a b Sharp, p 84
  9. ^ Walter S. Dunn, Jr., Soviet Blitzkrieg, Stackpole Books, Mechanicsburg, PA, 2008, p. 183
  10. ^ a b Sharp, p. 84
  11. ^ Affairs Directorate of the Ministry of Defense of the Soviet Union 1967a.
  12. ^ "Stavka Order No. 11095". 12 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2024. 
  13. ^ Combat Journal of the 169th Rifle Division 7 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., p. 379
  14. ^ Feskov et al 2013, p. 450
  15. ^ Lukyanov & Kostrov 1946.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kursk Muharebesi</span> Alman-Sovyet muharebesi

Kursk Muharebesi, II. Dünya Savaşı sırasında Doğu Cephesi'nde, Alman kuvvetlerinin Kursk çıkıntısına karşı 1943 yılının Temmuz ve Ağustos aylarında giriştikleri genel taarruzdur. II. Dünya Savaşı sırasında yapılmış en büyük tank çarpışmalarından biri ve bir günde en fazla kayıp verilmiş hava çatışmaları bu muharebede gerçekleşmiştir. Almanların Doğu Cephesi'nde gerçekleştirdiği son stratejik taarruzdur. Sonucundaki Sovyet zaferi, Doğu Cephesi'nde inisiyatifi Sovyetlere vermiştir ve savaşın sonuna kadar da öyle kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Küçük Satürn Harekâtı</span>

Küçük Satürn Harekâtı, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde, Stavka'nın gerçekleştirdiği bir karşı taarruzdur.

<span class="mw-page-title-main">Kış Fırtınası Harekâtı</span>

Kış Fırtınası Harekâtı, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde, Stalingrad Muharebesi sonucunda kuşatılan Mihver kuvvetleri kurtarmak için girişilen bir Alman taarruz harekâtıdır. Taarruz, 12 - 23 Aralık 1942 tarihleri arasında esas olarak Alman 4. Panzer Ordusu tarafından yürütülmüştür. Kızıl Ordu 19 ve 20 Kasım 1942 tarihlerinde başlattığı bir karşı taarruzla (Uranüs Harekâtı Stalingrad'daki Mihver kuvvetleri kuşatmıştı. Hitler'in kararıyla, esas olarak Alman 4. Panzer Ordusu'nun takviye edilmesiyle oluşturulan Don Ordular Grubu, dışarıdan bir yarma hareketiyle Kızıl Ordu kuşatmasına saldırmıştır. Stalingrad'da kuşatılmış bulunan Mihver kuvvetleri General Friedrich Paulus komutasında yeniden tertiplenirken Don Ordular Grubu da General von Manstein komutasına verilmişti. Don Ordular Grubu, B Ordular Grubu yerine geçtiği için aslında bütün bu teşkiller Mareşal von Manstein emrindedir. Bu arada Stavka, Kafkasya'da petrol sahalarını ele geçirmek için muharebe halindeki A Ordular Grubu'nu, geri çekilme hattını keserek tecrit etme planları içindedir. Bu harekât planına Satürn Harekâtı kapalı adı verilmiştir. Stalingrad'da kuşatılmış birliklerin, Kurtarma harekâtına kadar ikmali için tek çözüm Luftwaffe'nin hava köprüsüyle ikmal sağlamasıydı. Luftwaffe bu görevi yerine getirmekte başarısız oldu. Bu durumda, başarılı bir yardım hareketi ancak mümkün olduğunca erken başlarsa, işe yarar olabileceği açıkça ortaya çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Uranüs Harekâtı</span> II. Dünya Savaşı sırasında Stalingrad Cephesinin son evrelerinde gerçekleşen imhaya yönelik oprasyonunun gizli adıdır.

Uranüs Harekâtı II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde Rumen 3. Ordusu, 4. Ordusu, Alman 6. Ordu ile 4. Panzer Ordusu'ndan bazı birliklerin Stalingrad ve batısında kuşatılmasıyla sonuçlanan bir Sovyet stratejik taarruzunun kapalı adıdır. Harekât, Stalingrad Muharebesi'nin son evrelerinde, Stalingrad ve civarındaki Mihver kuvvetleri imha etmeyi amaçlamıştır. Harekâta ilişkin planlar 1942 yılının Eylül ayı ortaları gibi erken bir tarihte oluşturulmaya başlanmıştı. Esas olarak Kafkasya'daki Mihver kuvvetlerini ve Stalingrad'a taarruz durumundaki B Ordular Grubu'nu kuşatmayı ve imha etmeyi, eş zamanlı olarak planlıyordu. Kızıl Ordu, Alman kuvvetlerinin Stalingrad içindeki yırtıcı çatışmalara çekmiş, zaman kazanmak için toprak vermiş, inatçı bir savunma sürdürerek bu kuvvetlerin gücünü zayıflatmış ve moral olarak yıpratmıştır. Öte yandan Mihver kanatlarının savunması, zayıf donanımlı ve fazlasıyla yayılmış Macar, Rumen ve İtalyan birlikleri tarafından tutulmaktaydı. Kızıl Ordu taarruzu da Rumen kuvvetlerin cephesi üzerinden yapılmıştır. Ayrıca bu birliklerin, Kızıl Ordu taarruzlarını göğüslemeyi sağlayacak ağır silahları yoktu ya da yetersizdi.

<span class="mw-page-title-main">Üçüncü Harkov Muharebesi</span>

Üçüncü Harkov Muharebesi,, Almanya'nın Güney Ordular Grubu tarafından Kızıl Ordu'ya karşı 19 Şubat ile 15 Mart 1943 tarihleri arasında, Harkiv çevresinde gerçekleştirilen bir dizi saldırı harekâtı. Almanlarca Donets Seferi olarak, Sovyetlerce Don Havzası ve Harkov Harekâtı olarak da bilinen harekâtta; Sovyetlerin 52 tümeni bozguna uğramış, Harkov ve Belgorod şehirleri Almanlar tarafından yeniden ele geçirilmiştir. Bu muharebede Erich von Manstein'in kullandığı taktik, "Rochade" (Rok), "Schlagen aus der Rückhand" olarak anılır.

8. Süvari Kolordusu, Sovyetler Birliği'nin Kızıl Ordu'suna bağlı ve II. Dünya Savaşı Doğu Cephesi'nde katılan süvari kolordusu.

4. Ordu, SSCB'nin Kızıl Ordu'suna bağlı ordu.

<span class="mw-page-title-main">Kutuzov Harekâtı</span> II. Dünya Savaşı sırasında Alman kuvvetlerine karşı Kızıl Ordu’nun yürüttüğü askeri bir harekât

Kutuzov Harekâtı, II. Dünya Savaşı sırasında Alman kuvvetlerine karşı Kızıl Ordu'nun yürüttüğü askeri bir harekâttır. I. Napolyon'un 1812 yılında Rusya'yı istilası sırasında Rusya'yı yenilgiden kurtaran General olarak ünlenen Mihail İllarionoviç Kutuzov'a ithafen, harekâta onun ismi verilmiştir. Harekât 12 Temmuz'da başladı ve 18 Ağustos 1943 tarihinde sona erdi. Muharebelerin son aşamasında, Oryol yakınlarında mevzide olan 2. Panzer Ordusu'nun, Sovyet Batı ve Bryansk Cepheleri tarafından atılmasıyla Oryol girintisi ortadan kalkmıştır.

Prohorovka Muharebesi, II. Dünya Savaşı sırasında Alman 4. Panzer Ordusu ile Sovyet 5. Muhafız Tank Ordusu arasında gerçekleşen muharebedir. Askeri tarihteki en büyük tank savaşlarından biridir.

<span class="mw-page-title-main">Rumyantsev Harekâtı</span>

Rumyantsev Harekâtı, Belgorod - Harkiv Stratejik Taarruz Harekâtı’nın kapalı adıdır. Harekât, Kızıl Ordu tarafından 3 Ağustos 1943 ve 23 Ağustos 1943 tarihleri arasında Wehrmacht'ın 4. Panzer Ordusu ve Kempf Ordu Müfrezesi’ne karşı yapıldı. Harekât, Voronej ve Step Cepheleri tarafından Kursk çıkıntısının güneyinde, Belgorod ve Harkov civarında ve derinliğinde icra edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Korsun-Şevçenkovski Taarruzu</span>

Korsun - Şevçenkovski Taarruzu, 24 Ocak - 16 Şubat 1944 tarihleri arasında yer alan ve Korsun - Çerkassi Kuşatması'na yol açan bir muharebedir. Taarruz, Dinyeper-Karpatlar Taarruzu'nun bir parçasıdır. Bu harekât sırasında Nikolay Vatutin'in komutasındaki 1. Ukrayna Cephesi ve Ivan Konev komutasındaki 2. Ukrayna Cephesi kuvvetleri, Alman Güney Ordular Grubu'na bağlı bazı birlikleri Dinyeper Nehri kıyılarında tuzağa düşürüp kuşattılar. Haftalar boyunca süren çatışmalarda Kızıl Ordu kuvvetleri kuşatma altındaki Alman kuvvetlerini imha etmeye çalıştılar. Kuşatma altındaki Alman birlikleri dışarıdan yardıma gelen başka Alman birlikleriyle iş birliği halinde kuşatmayı yarıp kaçmayı başardı. Bu kuvvetlerin yaklaşık üçte ikisi kurtulmayı başarmıştır.

Minsk Taarruzu, 1944 yılının yazında Kızıl Ordu tarafından gerçekleştirilen Belarus Stratejik Taarruz Harekâtı'nın ikinci evresini oluşturan bir taarruzdur ve genellikle Bagration Harekâtı olarak bilinir.

Lublin-Brest Taarruzu, Kızıl Ordu'nun Belarus Stratejik Harekâtı kapsamında sürdürdüğü bir taarruz harekâtıdır. Harekât, 18 Temmuz - 2 Ağustos 1944 tarihleri arasında yapılmış olup Alman kuvvetlerini merkez ve doğu Polonya'dan çıkarmayı amaçlamaktadır. Genellikler Bagration Harekâtı olarak bilinir. 1. Belarus Cephesi'nin güney kanadı (sol) tarafından Alman Güney Ukrayna Ordular Grubu'na ve Merkez Ordular Grubu'na karşı icra edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">2. Yaş-Kişinev Taarruzu</span>

2. Yaş-Kişinev Taarruzu ya da Yaş-Kişinev Stratejik Taarruz Harekâtı, Doğu Romanya'daki Yaş ve Moldova'daki Kişinev gibi iki önemli kente yönelen Sovyet genel taarruzudur. Harekât, 20-29 Ağustos 1944 tarihleri arasında gerçekleşmiştir. Sovyet 2. Ukrayna Cephesi ve 3. Ukrayna Cephesi kuvvetleri, Alman ve Rumen kuvvetlerce gücü biçimde tutulan Kuzey Ukrayna Ordular Grubu mevzilerine taarruz ettiler. Kızıl Ordu'nun operatif hedefleri, bölgedeki Alman ve Rumen kuvvetlerini imha etmek, Moldavya'yı geri almak ve Romanya ile Balkanlar'a taarruz için uygun dayanaklar oluşturmaktı.

<span class="mw-page-title-main">1. Târgu Frumos Muharebesi</span>

1. Târgu Frumos Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi 'nde 1. Yaş-Kişinev Taarruzu'nun bir bölümüdür.

<span class="mw-page-title-main">Raseiniai Muharebesi</span>

Raseiniai Muharebesi, II. Dünya Savaşı Doğu Cephesi'nde, Litvanya sınırının 75 km. kuzeybatısındaki Kaunas civarında 23 - 27 Haziran 1941 tarihleri arasında gerçekleşmiş olan bir tank muharebesidir. Muharebe, General Erich Hoepner komutasındaki 4. Panzer Grubu karşısında General Kurkin komutasındaki 3. Motorize Kolordu ve General Şestapolov komutasındaki 12. Mekanize Kolordu arasında gerçekleşmiştir. Bu iki Sovyet mekanize kolordusu, Sovyet Kuzeybatı Cephesi Komutanı General Fiodor Kuznetsov'un, Wehrmacht kuvvetlerinin Neman Nehri geçişlerini engellemekle görevlendirdiği kuvvetlerdir. Muharebenin sonucunda Sovyet kolorduları hemen hemen tümüyle imha edildiler. Aynı zamanda Sovyet Kuzeybatı Cephesi'nin tüm zırhlı kuvvetleri de imha edilmiş oldu. Alman kuvvetlerinin önünde Daugava Nehri yönündeki hat açılmış oldu. Sovyet resmi tarihinde 22 - 27 Haziran arası tarihlerde, cephenin kuzey kesimindeki savaşlar, Baltık Stratejik Savunma Harekâtı'nın bir bölümü olan Sınır Savunma Savaşları olarak geçmektedir. Raseiniai Muharebesi de bu savaşlar çerçevesinde gerçekleşen en geniş kapsamlı muharebelerden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Toropets-Holm Taarruzu</span>

Toropets-Holm Taarruzu, II. Dünya Savaşı sırasında Kızıl Ordu'nun, 9 Ocak - 6 Şubat 1942 tarihleri arasında İlmen Gölü güneyinde yürüttüğü askeri bir harekâttır. Harekât, Holm Cebi'nin oluşmasında, Alman 2. Ordu'sunun Demyansk Cebi'nde kuşatılmasında ve Alman 189. Piyade Tugayı'nın Andreapol yakınlarında imha edilmesinde etkili olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Tatsinskaya Taarruzu</span>

Tatsinskaya Taarruzu, bir Sovyet tank kolordusunun, Stalingrad'da kuşatılan Mihver kuvvetlerin havadan ikmali için Luftwaffe tarafından kullanılan Tatsinskaya Havaalanı'nın ele geçirilmesi operasyonudur. Havaalanı, Stalingrad'daki Pitomnik Havaalanı'na sefer yapan iki havaalanından biridir. Harekât, General Vasili Badanov komutasındaki 24. Tank Kolordusu tarafından 1942 yılı Aralık ayı sonlarında, Küçük Satürn Harekâtı'nın son aşaması olarak gerçekleştirilmiştir. Sovyet kuvvetleri, taarruz ettikleri Tatsinskaya havaalanını ele geçirerek 300'den fazla uçağı yerde imha ettiler. Ağır tank kayıplarına karşın General Badanov'un başarısı parlak bir stratejik zafer olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">3. Muhafız Tank Ordusu</span>

3. Muhafız Tank Ordusu, II. Dünya Savaşı sırasında Kızıl Ordu'ya bağlı olarak görev almış bir Sovyet tank ordusudur. 1942 yılında kurulmuştur. Sovyetler Birliği'nin güney bölgelerinde ve Polonya'da, daha sonra Almanya ve Çekoslovakya'da 1945 yılında Almanya yenilene kadar savaşmıştır. Savaş sonrası, Doğu Almanya'da işgal birlikleri olarak görev yapan ordu, birkaç isim değişikliğine uğradı ve sonunda 1969'da devre dışı bırakıldı.

<span class="mw-page-title-main">11. Muhafız Ordusu (SSCB)</span> Kızıl Ordunun sahra ordusu

11. Muhafız Ordusu Kızıl Ordu, Sovyet Kara Kuvvetleri ve Rusya Kara Kuvvetleri'nin 1943'ten 1997'ye kadar aktif olan sahra ordularından biridir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.