İçeriğe atla

1629-1631 İtalya veba salgını

Melchiorre Gherardini, Piazza S. Babila, Milano, 1630 vebası sırasında: veba arabaları ölüleri defnedilmek üzere taşır.

Milano Büyük Vebası olarak da anılan 1629-1631 İtalya veba salgını, 1348'de Kara Ölüm ile başlayan ve 18. yüzyılda sona eren İkinci veba salgınının bir parçasıydı. 17. yüzyılda İtalya'daki iki büyük salgından biri, Kuzey ve Orta İtalya'yı etkiledi ve en az 280.000 ölümle sonuçlandı. Bir milyon ölümle nüfusun yaklaşık %35'inin öldüğü de tahminler arasındadır.[1] 1629-1631 salgınının, İtalya ekonomisinin diğer Batı Avrupa ülkelerine göre geride kalmasına neden olduğu da iddia edilmiştir.[2]

Salgınlar

1623'te Kuzey Fransa'da ortaya çıktığı düşünülen veba, Otuz Yıl Savaşları ile bağlantılı birlik hareketleri sonucunda tüm Avrupa'ya taşındı ve iddiaya göre Mantuan Veraset Savaşı'na katılan askerler tarafından 1629'da Lombardiya'ya getirildi.[3] Hastalık ilk olarak Venedik birliklerine yayıldı ve Ekim 1629'da Lombardiya'nın başlıca ticaret merkezi olan Milano'ya ulaştı. Şehir, karantina uygulanmasına ve dış ziyaretçilere ve ticari mallara erişime sınırlama getirilmesine rağmen hastalığın yayılması engellenemedi. Karnaval mevsimi boyunca salgın önlemlerinin gevşetilmesiyle Mart 1630'da salgın zirveye ulaştı. 1631 ilkbahar ve yazında ise ikinci bir dalga geldi. Milano kentinin 130.000 kişilik toplam nüfusun yaklaşık 60.000'i salgın nedeniyle öldü.[3]

Lombardiya'nın doğusunda, Venedik Cumhuriyeti'nde 1630-31'de Venedik şehri ciddi şekilde salgından etkilendi ve 140.000 nüfuslu şehirde 46.000 kişi öldü. Bazı tarihçiler, büyük bir ticari ve siyasi güç olan Venedik'in çöküşünde salgındaki yüksek can kaybının ve bunun ticaret üzerindeki büyük etkisinin etkili olduğuna inanıyor.[2]

Papalık şehri Bologna, yaklaşık 15.000 vatandaşını vebanedneiyle kaybetti ve komşu Modena ve Parma şehirleri de ağır şekilde salgından etkilendi. Bu veba salgını kuzeye, Batı Avusturya ve Kuzey İtalya'nın bir dağ bölgesi olan Tirol'e de yayıldı.

Daha sonra İtalya'da hıyarcıklı veba salgınları 1630-1633'te Floransa şehrinde ve 1656-58 yılları arasında Napoli veba salgını sırasında Roma ve Cenova'yı çevreleyen bölgelerde meydana geldi.[]

Bazı şehirlerdeki veba öncesi nüfus ve ölüm rakamları:[1]

Şehir Nüfus

(1630'da)

Ölüm tahminleri

(1631'e kadar)

Nüfus kaybı

yüzdesi

Verona 54.000 33.000 %61
Parma 30.000 15.000 %50
Milano 130.000 60.000 %46
Venedik 140.000 46.000 %33
Bolonya 62.000 15.000 %24
Floransa 76.000 9.000 %12

2019'da yapılan bir araştırmada, 1629-1631 vebasının vebadan etkilenen birkaç şehirde daha düşük büyümeye yol açtığını ve "İtalya kentsel nüfuslarının büyümesinde ve kentleşme oranlarında uzun süreli hasara neden olduğu" sonucuna varıldı. Bu bulgular, 17. yüzyıl salgınlarının İtalya ekonomisinin göreli düşüş sürecini tetiklemede temel bir rol oynadığı hipotezini desteklemektedir.[2]

Edebiyat

1629-1631 İtalya veba salgını, Alessandro Manzoni'nin 1840 tarihli The Betrothed (İtalyanca: I Promessi Sposi) adlı romanı, bir kurgu eseri olmasına rağmen Manzoni'nin Milano'daki koşullar ve olaylarla ilgili açıklaması tamamen tarihseldir ve yazarın araştırdığı birincil kaynaklardan kapsamlı bir şekilde belgelenmiştir.

Kitabın silinmiş bir bölümü, üç sözde "veba yayıcının" tarihsel olarak yargılanmasını ve infazını açıklıyor, daha sonra Storia della Colonna Infame (Alçaklığın Sütunu Tarihi) başlıklı bir broşürde yayınlandı.[]

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. Alfani (2019). "Plague and long-term development: the lasting effects of the 1629–30 epidemic on the Italian cities" (PDF). The Economic History Review (İngilizce). 0 (4). doi:10.1111/ehr.12652. ISSN 1468-0289. 5 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 8 Eylül 2021. 
  2. Fighting the Plague in Seventeenth Century Italy. Madison: University of Wisconsin Press. 1981. ISBN 0-299-08340-3. 30 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2021. 
  3. Epidemics and pandemics their impacts on human history. ABC-CLIO. 2005. ISBN 978-1851096589. 
  4. Encyclopedia of Plague and Pestilence: From Ancient Times to the Present. 3rd. New York: Facts on File. 2007. ss. 200. 
  5. Epidemics Resulting from Wars. Oxford: Clarendon Press. 1916. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kara Ölüm</span> Orta Çağda Asyayı ve Avrupayı etkileyen, insanlık tarihindeki en ölümcül salgın

Kara Veba olarak da bilinen Kara Ölüm, insanlık tarihinde kaydedilen en ölümcül salgındır. Avrasya ve Kuzey Afrika'da 75-200 milyon kadar insanın ölümüne yol açtığı düşünülmektedir. 1346-1353 yılları arasında Avrupa'da zirveye ulaşan salgın, insanlık tarihinde kaydedilen en ölümcül salgındır. Hastalığın sebebi Yersinia pestis bakterisidir. Genellikle hıyarcıklı veba görülse bile, pnömonik veba ve septisemik veba da görülebilir.

<span class="mw-page-title-main">Santa Maria della Salute Bazilikası</span>

Santa Maria della Salute Bazilikası (İtalyanca: Basilica di Santa Maria della Salute, İngilizce:, genel olarak basitçe Salute olarak bilinir. Venedik'te meşhur bir kilise olup, dar bir yarımada üzerinde Büyük Kanal ve Canale della Zattere arasında konumlanır. Küçük bir bazilika statüsünde iken onun süslü ve kendine özgü profili ve konumu onu İtalya'da resmi en çok çekilen kiliseler arasına koyar.

<span class="mw-page-title-main">Rho, İtalya</span> İtalyanın Lombardia bölgesinde, Milano iline bağlı ilçe (komün)

Rho, kuzeybatı İtalya'da Lombardiya Bölgesi'nde, Milano iline bağlı ve Milano şehrinin merkezinin 14 km kuzeybatısında bulunan bir kent ve bir komün. Rho 31 Mart 1932'de krallık beratı ile "Şehir " statüsü ile şereflendirilmiştir.

1675-1676 Malta veba salgını, Malta'nın Hospitalier Şövalyeleri tarafından yönetilidiği dönemde meydana gelmiş olan bir salgındır. Aralık 1675 ile Ağustos 1676 arasında meydana geldi ve yaklaşık 11.300 ölümle sonuçlandı ve bu da onu Malta tarihindeki en ölümcül salgın haline getirdi. Ölümlerin çoğu, ölüm oranı yaklaşık %41 olan başkent Valletta ve üç şehir de dahil olmak üzere kentsel alanlardaydı. Kırsal yerleşimlerde ölüm oranı %6,9'du.

1813-1814 Malta veba salgını, Malta ve Gozo adalarındaki son büyük veba salgınıydı. Mart 1813 ile Ocak 1814 arasında Malta'da ve 1814 Şubat ile Mayıs arasında Gozo'da meydana geldi ve 1814 Eylül'ünde salgının resmen bittiği ilan edildi. Yaklaşık 4500 ölümle sonuçlandı, bu da adaların nüfusunun yaklaşık %5'iydi.

<span class="mw-page-title-main">İlk veba salgını</span> veba salgınları serisi, 541-767

İlk veba salgını, Yersinia pestis bakterisinin neden olduğu bulaşıcı hastalık olan vebanın ilk Eski Dünya salgınıdır. Erken Orta Çağ Pandemisi olarak da adlandırılan bu hastalık, 541'de Justinianus Veba Salgını ile başladı ve 750 veya 767'ye kadar devam etti; Justinianus Veba Salgını'nı takip eden en az on beş veya on sekiz büyük veba dalgası tarihsel kayıtlardan tespit edilmiştir. Pandemi, en şiddetli ve en sık Akdeniz Havzası'nı etkiledi, ancak Yakın Doğu ve Kuzey Avrupa'yı da etkiledi. Doğu Roma imparatoru I. Justinianus'un adı bazen Geç Antik Çağ'daki tüm veba salgınları dizisinin yanı sıra 540'ların başlarında Doğu Roma İmparatorluğu'nu vuran Justinianus Vebası için de kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">1812-1819 Osmanlı veba salgını</span> tıbbi salgın

1812-1819 Osmanlı veba salgını, Osmanlı İmparatorluğu'ndaki son büyük veba salgınlarından biridir. Bu salgın en az 300.000 kişinin hayatına mal olmuştur. Osmanlı İmparatorluğu'nda 16. ve 19. yüzyıllar arasında veba salgınları sık sık meydana gelmiştir.

Büyük Sevilla Vebası (1647-1652), İspanya'da Sevilla nüfusunun dörtte birini öldüren büyük bir hastalıktı.

<span class="mw-page-title-main">İkinci veba salgını</span>

İkinci Veba salgını, 1348'de Avrupa'ya ulaşan ve sonraki dört yıl içinde Avrasya nüfusunun yarısını öldüren Kara Veba ile başlayan büyük bir veba salgınları dizisidir. Veba çoğu yerde yok olmasına rağmen, endemik hale geldi ve düzenli olarak tekrarladı. 17. yüzyılın sonlarında bir dizi büyük salgın meydana geldi ve hastalık 18. yüzyılın sonlarına veya 19. yüzyılın başlarına kadar bazı yerlerde tekrarladı. Bundan sonra, bakterinin yeni bir türü, 19. yüzyılın ortalarında Asya'da başlayan üçüncü veba salgınına yol açtı.

<span class="mw-page-title-main">Üçüncü veba salgını</span>

Üçüncü veba salgını, Çing hanedanlığının Xianfeng İmparatorunun beşinci yılında 1855'te Çin'in Yunnan kentinde başlayan büyük bir bubonik veba salgınıydı. Bubonik (hıyarcıklı) vebanın bu bölümü, tüm yerleşik kıtalara yayıldı ve nihayetinde Hindistan ve Çin'de 12 milyondan fazla ölüme yol açtı. Ölümlerin en az 10 milyonu yalnızca Hindistan'da meydana geldi. Bu salgın tarihin en ölümcül salgınlarından biri olarak kayıtlara geçti. Dünya Sağlık Örgütü tarafından pandemi dünya çapındaki kayıpların yılda 200'e düştüğü 1960 yılına kadar aktif olarak kabul edildi. Veba ölümleri o zamandan beri her yıl daha düşük bir seviyede devam etmektedir.

Büyük 1738 Vebası, 1738 ve 1740 yılları arasında Orta ve Doğu Avrupa topraklarını etkileyen hıyarcıklı veba salgınıydı.

Dördüncü kolera salgını 19. yüzyılda Bengal bölgesinin Ganj Deltası'nda başladı ve Müslüman hacılarla birlikte Mekke'ye yayıldı. İlk yılında salgın 90.000 hacının 30.000'ini etkiledi. Salgın daha sonra Orta Doğu'ya yayıldı ve sonrasında liman şehirlerinden ve iç su yollarından gelen yolcular aracılığıyla Rusya, Avrupa, Afrika ve Kuzey Amerika'ya taşındı. 

<span class="mw-page-title-main">Beşinci kolera salgını</span>

Beşinci kolera salgını (1881–1896) 19. yüzyıldaki beşinci büyük uluslararası kolera salgınıdır. Asya ve Afrika'ya yayılmış ve Fransa, Almanya, Rusya ve Güney Amerika'nın bazı bölgelerine ulaşmıştır. 1893 ve 1894 yılları arasında Rusya'da 200.000 ve 1887 ile 1889 arasında Japonya'da 90.000 can almıştır. Almanya'nın Hamburg kentindeki 1892 salgını, Avrupa'nın en büyük salgınıydı; o şehirde yaklaşık 8.600 kişi öldü. Birçok bölge sakini, salgının öldürücü etkisinden şehir yönetimini sorumlu tutsa da, uygulamalar büyük ölçüde değişmeden devam etti. Bu, yüzyılın son ciddi Avrupa kolera salgınıydı.

Pers veba salgını ya da basitçe Pers vebası, 1772-1773 yıllında toplam 2 milyon ölüme sebep olan devasa bir hıyarcıklı veba salgınıdır ve Pers İmparotorluğu'nda ortaya çıkmıştır. İnsanlık tarihindeki en yıkıcı veba salgınlarından biridir. Basra Körfezi bölgesinde ilk defa karantina önlemleri alınmasına sebep olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Büyük Viyana Vebası</span> salgın

Büyük Viyana Vebası 1679'da Avusturyalı Habsburg hükümdarlarının imparatorluk ikametgâhı olan Viyana, Avusturya'da meydana gelmiştir. Dönemin açıklamalardan, hastalığın kara sıçan ve diğer kemirgenlerle ilişkili pireler tarafından taşınan Yersinia pestis bakterisinin neden olduğu hıyarcıklı veba olduğuna inanılmaktadır. Şehir, 1680'lerin başlarında düzensiz bir şekilde tekrarlayan ve tahmini 76.000 kişinin yaşadığını iddia eden salgın yüzünden zarar gördü.

<span class="mw-page-title-main">1563 Londra veba salgını</span>

1563 Londra veba salgını, Londra'da on altıncı yüzyılda görülen en büyük veba salgınıdır. Londra ve çevresindeki mahallelerde en az 20.136 kişinin vebadan öldüğü kaydedilmiştir. Londra nüfusunun yaklaşık %24'ünün ölümüne sebep olan salgın özellikle Londra'nın hijyenik olmayan mahallelerini etkilemiştir.

<span class="mw-page-title-main">1910-1911 Mançurya veba salgını</span>

Mançurya vebası, 1910-1911 yıllarında Mançurya bölgesinde etkili olan bir pnömonik veba salgınıdır. 60.000 kişinin ölümüne yol açan salgın, ilk defa salgınlara lokal yanıttan ziyade uluslararası müdahalenin gerekliliğini göstermiştir. Tarihte ilk defa salgın kontrolü için yaygın olarak kişisel koruyucu ekipmanların giyilmesi bu salgında teşvik edilmiştir.

Prag veba salgını İkinci veba salgınının bir parçası olarak 1681 yılında Prag'da ortaya çıkan veba salgınıdır. Salgında yaklaşık 83.000 kişi ölmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Mantova Veraset Savaşı</span>

Mantova Veraset Savaşı (1628-1631), Gonzaga hanedanının doğrudan son erkek vâris ve Mantova ve Montferrat’ın hükümdarı olan II. Vincenzo’nun 1627 Aralık ayında ölümüyle başlayan ve Otuz Yıl Savaşları ile bağlantılı bir savaştı. Topraklar, Habsburg İspanyası’nın İtalyan topraklarından askerleri ve yardım malzemelerini Flandre’deki ordularına taşımasına izin veren bir kara yolu olan İspanyol Yolu’nun kontrolü için son derece önemliydi. Savaş, Fransa doğumlu Nevers Dükü’nü destekleyen Fransa ile onun uzak kuzeni Guastalla Dükü’nü destekleyen İspanya arasındaki bir vekalet savaşıydı.