İçeriğe atla

152830 Dinkinesh

152830 Dinkinesh
Keşif[1]
KeşfedenLINEAR
Keşif yeriLincoln Lab ETS
Keşif tarihi4 Kasım 1999
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(152830) Dinkinesh
Alternatif adlandırma
1999 VD57 · 2004 HJ78 · 2007 CB63[2]
ana kuşak[1] · (iç bölge)
Yörünge özellikleri [1]
Dönem 13 Eylül 2023 (JD 2460200,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı23,33 y (8.522 gün) (Ağustos 2023 (Ağustos 2023) itibarıyla)
İlk önkeşif tarihi15 Ekim 1999
Günöte2,437 AU
Günberi1,945 AU
Yarı büyük eksen
2,191 AU
Dış merkezlik0,112
3,24 y (1.185 g)
85,944°
0° 18d 13.874s / gün
Eğiklik2,093°
21,382°
66,765°
Fiziksel özellikler
Sq[3][4]
17,40[1][2]
Ortalama çap
820 m[3]
670–960 m[3]
52,67±0,04 sa[5]
0,26±0,09[3]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

152830 Dinkinesh (geçici adlandırma 1999 VD57) 900 metre (3.000 fit)çapında küçük boyutlu ve taşlı bir ana kuşak asteroididir. Lincoln Near-Earth Asteroid Research (LINEAR) araştırması tarafından 4 Kasım 1999 tarihinde Socorro, New Mexico'da keşfedilmiştir. Bu asteroit, 1 Kasım 2023'te asteroide 450 km (280 mi) yaklaşacak olan NASA'nın Ocak 2023'teki Lucy görevi için bir yakın geçiş hedefi olarak belirlenmiştir.[6] Dinkinesh, hem Lucy'nin ilk ve en küçük yakın geçiş hedefi hem de şimdiye kadar bir uzay aracı tarafından ziyaret edilen en küçük ana kuşak asteroidi olması beklenmektedir.[6] Lucy fırlatıldıktan sonra Nice Gözlemevi'nin görev ortaklarından Raphael Marschall tarafından hedef olarak belirlenmiştir.[6] Asteroit 52,67±0,04 sa saatlik bir dönme süresi ile yavaşça dönmekte ve parlaklığı 0,39±0,02 kadirlik bir ışık eğrisi genliği ile değişmektedir, bu da uzunlamasına bir şekle sahip olduğunu göstermektedir.[5]

Dinkinesh'in eşlikçi uydusunun doğuşu. Lucy uzay aracı geçişi sırasında çekilmiştir.
İkilinin hareketini gösteren animasyon. Lucy uzay aracı tarafından çekilmiştir. 2023

Lucy uzay aracının tarafından 1 Kasım 2023 tarihinde yapılan yakın geçiş uçuşunda aslında bir ikili asteroit olduğu anlaşılmıştır.[7] Aynı yakın geçiş sırasında çekilen görüntünün analizinden ana cismin boyutunun 790 metre, ekip tarafından Dinky olarak nitelenen eşlikçisinin ise 220 metre olduğu tespit edilmiştir.[8]

Adı

Dinkinesh, Lucy görevine adını veren Lucy fosilinin Etiyopya dilindeki adıdır.[9] İsim Amharca dilinde (Amharca: ድንቅነሽ) "harikasın" anlamına gelmektedir.[10][11] Bu isim, asteroit bir uçuş hedefi olarak belirlendikten sonra Lucy görev ekibi tarafından önerilmiş ve daha sonra Uluslararası Astronomi Birliği'nin Küçük Cisimler İsimlendirme Çalışma Grubu tarafından 6 Şubat 2023 tarihinde onaylanarak ilan edilmiştir.[9][10]

1 Kasım 2023'te Lucy'nin Dinkinesh (1999 VD57) yakın geçişinin yörünge şekli

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b c d "JPL Small-Body Database Browser: 152830 (1999 VD57)" (2022-11-05 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 2 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2023. 
  2. ^ a b "(152830) = 2004 HJ78 = 1999 VD57 = 2007 CB63". Minor Planet Center. 13 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2023. 
  3. ^ a b c d Bolin, B. T.; Noll, K. S.; Caiazzo, I.; Fremling, C.; Binzel, R. P. (August 2023). "Keck and Gemini spectral characterization of Lucy mission fly-by target (152830) Dinkinesh". Icarus. Cilt 400. arXiv:2303.08130 $2. Bibcode:2023Icar..40015562B. doi:10.1016/j.icarus.2023.115562. 115562. 
  4. ^ de León, J.; Licandro, J.; Pinilla-Alonso, N.; Moskovitz, N.; Kareta, T.; Popescu, M.; ve diğerleri. (April 2023). "Characterisation of the new target of the NASA Lucy mission: asteroid 152830 Dinkinesh (1999 VD57)". Astronomy & Astrophysics. Cilt 672. s. 4. arXiv:2303.05918 $2. Bibcode:2023A&A...672A.174D. doi:10.1051/0004-6361/202346278 Özgürce erişilebilir. A174. 
  5. ^ a b Mottola, S.; Denk, T.; Marchi, S.; Binzel, R. P.; Noll, K. S.; Spencer, J. R.; Levison, H. F. (June 2023). Pre-Encounter Characterization of the Lucy Target (152830) Dinkinesh (PDF). Asteroids, Comets, Meteors Conference 2023. Lunar and Planetary Institute. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 28 Ağustos 2023. 
  6. ^ a b c Kretke, Katherine (25 Ocak 2023). "NASA's Lucy Team Announces New Asteroid Target". NASA. 25 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2023. 
  7. ^ "NASA's Lucy Spacecraft Discovers 2nd Asteroid During Dinkinesh Flyby - NASA" (İngilizce). 3 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2023. 
  8. ^ Klesman, Alison (3 Kasım 2023). "NASA's Lucy will fly by tiny asteroid nicknamed 'Dinky'". Astronomy Magazine (İngilizce). 6 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2023. 
  9. ^ a b Foust, Jeff (26 Ocak 2023). "NASA adds asteroid flyby to Lucy mission". SpaceNews. 8 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2023. 
  10. ^ a b "WGSBN Bulletin 3, #2" (PDF). WGSBN Bulletin. 3 (2). International Astronomical Union. 6 Şubat 2023. s. 22. 6 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 6 Şubat 2023. 
  11. ^ Kretke, Katherine (1 Mart 2023). "Introducing "Dinkinesh" – First Asteroid Target for NASA's Lucy Mission Gets a Name". SciTechDaily. 2 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2023. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Asteroit kuşağı</span>

Asteroit kuşağı, Güneş Sistemi'nde Güneş merkezli ve kabaca Jüpiter ile Mars gezegenlerinin yörüngeleri arasındaki uzayı kaplayan torus şeklinde bir bölgedir. Bu bölgede asteroit veya küçük gezegen olarak adlandırılan çok sayıda katı ve düzensiz şekillerde gök cisimleri bulunur. Tanımlanan nesneler çok farklı boyutlarda olabilir, fakat gezegenlerden çok daha küçüklerdir ve birbirlerinden ortalama olarak bir milyon kilometre uzaklıklarda bulunurlar. Bu asteroit kuşağı, Güneş Sistemi'ndeki diğer asteroit popülasyonlarından ayırt edilebilmesi için ana asteroit kuşağı veya ana kuşak olarak da adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Dünya'ya yakın cisim</span>

Dünya'ya Yakın Cisimler, yörüngeleri günberi noktasında Dünya'ya 1,3 Astronomik Birim (AB) mesafeden daha yakın olup Dünya'nın çok yakınına gelen gök cisimleridirler. Bunlar birkaç bin Dünya'ya Yakın Asteroit (DYA), Dünya'ya Yakın Kuyruklu yıldız (DYK), bir miktar Güneş etrâfında dolanan uzay aracı ve uzayda Dünya'yla çarpışmadan tâkip edilebilecek büyüklükte meteoritlerden oluşurlar. Makbul olan görüşe göre DYC'lerin geçmişte Dünya'yla çarpışmalarının gezegenimizin jeolojik ve biyolojik târihinde kayda değer rolü olduğu merkezindedir. Dünya'mıza getireceği tehlikelerin farkına varılmasıyla 1980'lerden beri gittikçe artan ilgiyle bu cisimler izlenmişler, gelebilecek tehlikeleri aktif olarak azaltmak için çözümler aranmaya başlamışlardır.

<span class="mw-page-title-main">99942 Apofis</span> Asteroit

99942 Apofis, (Geçici adlandırma:2004 MN4 ) 19 Haziran 2004'te R. A. Tucker, D. J. Tholen ve F. Bernardi tarafından Kitt Peak'de keşfedilen, Aten sınıfı Dünya'ya yakın bir yörüngesi bulunan bir meteorittir. Mısır kötülük tanrısı Apofis'in ismini taşır. NASA tarafından yapılan dikkatli ölçümlerle 2029 ve 2036 yıllarında dünyamızın çok yakınından geçeceği tespit edilmiştir. 13 Nisan 2029'te 300.000 kilometre Dünya'ya yakından geçerek Apollo sınıfı olacak, 2036 yılında ise 30-40 bin kilometre yakından geçecektir. 7 Ekim 2009 tarihinde yapılan hesaplamalara göre 2036 yılında Dünya'ya çarpma olasılığı 250.000'de 1'dir. Bir başka olası çarpışma tarihi ise 2037'dir. Bu tarihte dünyaya çarpma olasılığı 12,3 milyonda 1 olarak belirlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">486958 Arrokoth</span>

486958 Arrokoth (geçici atama 2014 MU69; eski takma adı Ultima Thule), Kuiper Kuşağı'nda bulunan bir Neptün ötesi cisimdir. Arrokoth, NASA uzay sondası New Horizons'un 1 Ocak 2019 tarihinde uçuş yaparak bir uzay aracı tarafından ziyaret edilen Güneş Sistemi'ndeki en uzak ve en ilkel cisim olmuştur. Arrokoth, iki gezegenimsi cisimden oluşan, 36 km (22 mi) uzunluğunda bir kontak ikilidir. Bu iki cisim, 21 ve 15 km (13 ve 9 mi) çaplarındadır ve büyük eksenleri boyunca birleşik bir yapıdadır. Yörünge süresi yaklaşık 298 yıl olan ve düşük bir yörünge eğikliği ve dış merkezliğe sahip olan Arrokoth, soğuk klasik Kuiper Kuşağı cismi olarak sınıflandırılır.

<span class="mw-page-title-main">16 Psyche</span> Asteroit

16 Psyche, İtalyan gök bilimci Annibale de Gasparis tarafından 17 Mart 1852'de keşfedilen ve Yunan tanrıçası Psyche'den adını alan büyük bir M-tipi asteroittir. "16" ön eki, keşfedilme sırasına göre on altıncı küçük gezegen olduğunu belirtir. M-tipi asteroitlerin en büyüğü ve en kütleli olanıdır ve en büyük on iki asteroitten biridir. Ortalama çapı yaklaşık 220 km 'dir (140 mi) ve asteroit kuşağı kütlesinin yaklaşık yüzde birini içerir. Eskiden bir öngezegennin açığa çıkmış çekirdeği olduğu düşünülüyordu, fakat son gözlemler bu varsayımı sorgulamaktadır. Psyche, NASA tarafından aynı adı taşıyan bir uzay aracıyla araştırılacak. Bu, insan yapımı bir nesnenin metalik bir asteroide yolculuk ettiği ilk sefer olacak. Uzay aracı 13 Ekim 2023'te fırlatıldı ve 2029 yılında asteroide ulaşması bekleniyor.

<span class="mw-page-title-main">OSIRIS-REx</span>

OSIRIS-REx, Dünya'ya yakın karbonlu bir asteroit olan 101955 Bennu'yu ziyaret eden ve ondan örnekler toplayan bir NASA asteroit çalışması ve örnek getirme göreviydi. Eylül 2023'te getirilen malzemenin, bilim adamlarının Güneş Sistemi'nin oluşumu ve evrimi, gezegen oluşumunun ilk aşamaları ve Dünya'da yaşamın oluşumuna neden olan organik bileşiklerin kaynağı hakkında daha fazla bilgi edinmelerini sağlaması bekleniyor. Ana görevin tamamlanmasının ardından uzay aracının OSIRIS-APEX adlandırmasıyla, asteroit 99942 Apophis'e yakın bir geçiş yapması planlanmaktadır.

<i>Deep Space 1</i>

Deep Space 1 (DS1), bir asteroit ve bir kuyruklu yıldızın yakınından uçuş gerçekleştiren NASA'nın teknoloji kanıtlama amaçlı bir uzay aracıydı. Gelişmiş teknolojileri test etmek için tahsis edilmiş Yeni Binyıl Programı'nın bir parçasıydı.

<span class="mw-page-title-main">Çift Asteroit Yönlendirme Testi</span>

Çift Asteroit Yönlendirme Testi, NASA'nın Dünya'ya yakın cisimlere karşı gezegen savunması yöntemini test etmeyi amaçladığı bir uzay göreviydi. Bu görev, bir uzay aracının bir asteroitle kafa kafaya çarpıştığında momentum aktarımı etkisinin asteroidi ne kadar saptırdığını değerlendirmek için tasarlandı. Seçilen hedef asteroit olan Dimorphos, Didymos asteroidinin uydusudur ve her iki asteroit de Dünya'ya bir çarpma tehdidi oluşturmamaktadır. 24 Kasım 2021'de Dünya'dan fırlatılan DART uzay aracı, 26 Eylül 2022 23:14 UTC'de Dimorphos'a başarılı bir şekilde çarptı ve yörüngesini 32 dakika kısalttı. Bu, önceden belirlenen başarı eşiği olan 73 saniyeden çok daha fazlaydı. DART'ın Dimorphos'u yönlendirmedeki başarısı çarpışmanın kendisinden çok, dışarı fırlatılan enkazın geri tepmesiyle ilişkili olan momentum aktarımı sayesinde oldu.

Hecuba, oldukça büyük ve parlak bir ana kuşak asteroitidir. 2 Nisan 1869'da Karl Theodor Robert Luther tarafından keşfedildi ve Yunan Mitolojisindeki Truva Savaşı efsanelerinde Kral Priamos'un karısı Hecuba'nın adını almıştır. Bu nesne Güneş'in yörüngesinde 5,83 yıl periyodu ve 0,06 eksantriklik ile döner. Jüpiter gezegeniyle 2:1 ortalama hareket rezonansının yakınında yörüngede döndüğü keşfedilen ilk asteroit olup Hecuba asteroit grubunun adaşıdır.

<span class="mw-page-title-main">776 Berbericia</span> Asteroit

776 Berbericia, Güneş'in yörüngesinde dönen bir küçük gezegendir. Ana kuşak C-tipi bir asteroit olan 776 Berbericia, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde astronom Adam Massinger tarafından 24 Ocak 1914'te keşfedildi. Max Wolf tarafından bir Alman astronom olan Adolf Berberich'in (1861–1920) onuruna isimlendirilmiştir. Asteroidin spektrumları, sulu değişime dair kanıtlar gösterir.

<span class="mw-page-title-main">99 Dike</span> Asteroit

Dike, oldukça büyük ve karanlık bir ana asteroit kuşağı asteroididir.

Siwa, Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 13 Ekim 1874'te keşfedilen ve adını Slav doğurganlık tanrıçası Šiwa'dan alan büyük ve karanlık bir ana kuşak asteroididir.

<span class="mw-page-title-main">158 Koronis</span> Asteroit

Koronis, Rus astronom Viktor Knorre tarafından 4 Ocak 1876'da Berlin gözlemevinden keşfedilen bir ana kuşak asteroididir. Bu keşif Knorre'nin yaptığı dört asteroit keşfinden ilkidir. Asteroidin adının kaynağı belirsizdir, ancak Yunan mitolojisinden Asklepios'un annesi Coronis'ten geliyor olabilir. Alternatif olarak, Hyades kardeşliğinin bir perisi olan Coronis'ten de gelebilir. Koronis ailesi adını bu asteroitten almıştır.

Lumen, orta asteroit kuşağından gelen, yaklaşık 130 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. Tanımlanmış bir Eunomia ailesi'ne müdahaleci asteroittir.

<i>Lucy</i> (uzay aracı) Discovery programının on üçüncü görevi; beş Jüpiter truvalısı ve iki asteroit kuşağı nesnesinin ziyareti planlanan çoklu uçuş keşfi

Lucy, on iki yıllık planlanan bir yolculukta, ikisi asteroit kuşağında olmak üzere Jüpiter'in Güneş etrafındaki yörüngesini paylaşan altı Jüpiter truvalısını ziyaret edecek olan bir NASA uzay sondasıdır. Aracın ziyaret etmesi planlanan cisimlere yakın uçuş gerçekleştirmesi beklenmektedir. Aracın maliyeti 981 milyon ABD Dolarıdır.

<span class="mw-page-title-main">3548 Eurybates</span> Asteroit

3548 Eurybates çapı yaklaşık 68 kilometre (42 mil) olan bir Jüpiter truva asteroitidir. Karbonlu C tipi asteroitler sınıfına mensup olan cisim, Yunan kampı olarak adlandırılan Jüpiter'in L4 Lagrange noktasında yer alır. Adının verildiği Eurobates ailesinin ilk üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">15094 Polymele</span> Asteroit

15094 Polymele Jüpiter truvalarının Yunan kampına mensup olan, yaklaşık 21 kilometre çapında ilkel bir truva asteroididir. Eylül 2027'de yakın geçiş uçuşu yapılması planlanan Lucy misyonunun hedeflerinden birisidir. 17 Kasım 1999'da Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Arizona Mount Lemmon Gözlemevinde Catalina Gökyüzü Araştırması kapsamında gözlemler yapan gök bilimciler tarafından keşfedilmiştir. P-tipi asteroitin dönüş süresi 5,9 saattir ve oldukça düz bir şekle sahiptir. Adını Yunan mitolojisindeki Menoetius'un karısı ve Patroclus'un annesi Polymele'den almıştır. 2022 yılında yaklaşık 5 kilometre çapında doğal bir uyduya sahip olduğu belirlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">11351 Leucus</span> Asteroit

11351 Leucus Yunan kampı olarak adlandırılan bölümde bulunan, yaklaşık 40 kilometre çapında, orta büyüklükte bir Jüpiter truvalısıdır. Nisan 2028'de Lucy görevi kapsamında yakın uçuş yapılması planlanan hedeflerden biridir. D-tipi asteroit olduğu varsayılan, 466 saatlik bir dönüş periyoduna sahip olan son derece yavaş bir dönen bir cisimdir. 12 Ekim 1997'de Pekin Schmidt CCD Asteroid Programı (SCAP) tarafından Çin'in Hebei eyaletindeki Xinglong İstasyonunda keşfedilmiş ve daha sonra adını Yunan mitolojisindeki Akha savaşçısı Leucus'tan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">21900 Orus</span> Asteroit

21900 Orus Yunan kampı olarak adlandırılan bölümde bulunan, yaklaşık 53 kilometre çapında, büyük bir Jüpiter truvalısıdır. Kasım 2028'de Lucy misyonu kapsamında yakın uçuş yapılması planlanan hedeflerden biridir. 13,5 saatlik bir dönüş süresine sahiptir. 9 Kasım 1999'da Japon amatör gökbilimci Takao Kobayashi tarafından Japonya'nın Gunma Eyaletindeki özel Ōizumi Gözlemevi'nde keşfedilmiş ve daha sonra İlyada'da Hektor tarafından öldürülen bir Akha savaşçısı olan Orus'un adını almıştır.

52246 Donaldjohanson, geçici adlandırma 1981 EQ5, asteroit kuşağının iç bölgelerinde bulunan yaklaşık 4 kilometre (2,5 mil) çapında karbonlu bir Erigon asteroididir. Amerikalı astronom S. J. Bus tarafından 2 Mart 1981 tarihinde Avustralya'daki Siding Spring Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. C-tipi asteroit Lucy görevinin bir hedefidir ve adını Amerikalı paleoantropolog Donald Johanson'dan almıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.