İçeriğe atla

151 Abundantia

151 Abundantia
Keşif[1]
KeşfedenJ. Palisa
Keşif yeriAustrian Naval Gözlemevi
Keşif tarihi1 Kasım 1875
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(151) Abundantia
Telaffuz/æbənˈdænʃiə/
Adın kaynağı
Abundantia
Alternatif adlandırma
A875 VA; 1974 QS2, 1974 QZ2
Asteroit kuşağı
Yörünge özellikleri[2][3]
Dönem 31 Temmuz 2016 (JG 2.457.600,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı131,24 yıl (47.936 gün)
Günöte2,6792 AU (400,80 Gm)
Günberi2,5049 AU (374,73 Gm)
Yarı büyük eksen
2,5921 AU (387,77 Gm)
Dış merkezlik0,033623
4,17 yıl (1.524,3 gün)
141,90°
0° 14d 10.212s / gün
Eğiklik6,4348°
38,872°
130,92°
Fiziksel özellikler
S[4]
9,1
Boyutlar45,37±0,9 km
9,864 sa (0,4110 g)
0,1728±0,007[3]
0,173[5]

Abundantia (küçük gezegen tanımı: 151 Abundantia) taşlı bir asteroit kuşağı asteroididir. Johann Palisa tarafından 1 Kasım 1875'te Pula'da bulunan Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedildi. İsim, Viyana Gözlemevi'nden Edmund Weiss tarafından seçildi; Verilen isim bir Roma şans tanrıçası olan ve bolluk anlamına da Abundantia'ya atıfta bulunsa da, 1870'lerde keşfedilen artan sayıdaki asteroitleri vurgulamak için de seçilmiş olabilir.[6]

1 Mart 2001 itibarıyla A. Harris'ten alınan bilgilere göre 151 Abundantia, 45,37 km çapında ve H = 9,24 .1728 ve albedosu 0,03 olan S sınıfı (taşlı) bir asteroittir. 16 Şubat 2002'den 10 Mart 2002'ye kadar 6 gece boyunca toplanan ışık eğrisi, dönüş süresinin 19.718 saat olduğunu doğrulamıştır.

2001 verileri 45.37 km. çapında gösteriyor.[7] 10 Aralık 2017'de asteroit tarafından bir yıldız örtülmesi gözlemlendi ve asteroitin kabaca 24 x 52 km. boyutlarında oldukça uzamış olduğunu gösterdi.

Kaynakça

  1. ^ "Harvard, Numbured MPs". 10 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2023. 
  2. ^ "The Asteroid Orbital Elements Database". astorb. Lowell Observatory. 14 Ağustos 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ a b "151 Abundantia". JPL Small-Body Database. NASA/Jet Propulsion Laboratory. 24 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2016. 
  4. ^ "LCSUMPUB". 20 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2023. 
  5. ^ DSN IRAS 24 Şubat 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  6. ^ Schmadel, Lutz D. (2003). Dictionary of Minor Planet Names. Springer Science & Business Media. s. 29. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  7. ^ "151 Abundantia". 25 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2009. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Medea, Johann Palisa tarafından 6 Şubat 1880'de Pula'da keşfedilen ve adını Yunan mitolojisinde bir figür olan Medea'dan alan çok büyük bir ana kuşak asteroididir.

<span class="mw-page-title-main">509 Iolanda</span> Asteroit

Iolanda Güneş'in etrafında dönen bir küçük gezegendir.

1045 Michela, geçici ismi 1924 TR, asteroit kuşağının iç bölgelerinden, yaklaşık 6 kilometre (3,7 mi) kilometre çapında taşlı bir Massalia asteroitidir. 19 Kasım 1924'te Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından Williams Bay, Wisconsin, ABD'deki Yerkes Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. S-tipi asteroit, kaşifin kızı Micheline van Biesbroeck'in adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">103 Hera</span> Ana kuşak asteroiti

Hera, 4,44 yıllık bir yörünge süresine sahip orta büyüklükte bir ana kuşak asteroitidir. Kanadalı-Amerikalı astronom James Craig Watson tarafından 7 eylül 1868'de keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisinde Olympos tanrılarının kraliçesi Hera'dan almıştır. Bu asteroit, silikat yüzey bileşimine sahip bir S-tipi asteroittir.

Valda, Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 3 Kasım 1886'da Viyana'da keşfedilen bir ana kuşak asteroitidir. İsmin kökeni bilinmemektedir.

768 Struveana, Güneş'in etrafında dönen küçük bir gezegendir. Asteroit, Baltık Alman astronomları Friedrich Georg Wilhelm von Struve, Otto Wilhelm von Struve ve Karl Hermann Struve'nin onuruna adlandırılmıştır.

774 Armor, ana kuşakta Güneş'in yörüngesinde dolanan bir küçük gezegendir. Fransız astronom Charles le Morvan tarafından 13 Aralık 1913'te Paris'te keşfedilmiş ve adını Kelt bölgesi Armorica'dan almıştır. Asteroit 3,05 AU uzaklıkta, 5,32 yıllık bir yörünge periyodu ve 0,169'luk bir dışmerkezlikle dönmektedir. Yörünge düzlemi eliptik düzlemine 5,56°'lik bir açı ile eğimlidir.

790 Pretoria, İngiliz astronom Harry Edwin Wood tarafından 16 Ocak 1912'de keşfedilen, Güneş'in yörüngesinde dönen küçük gezegendir. Asteroit kuşağın çekirdeğinin ötesinde yer alan Kibele grubunun bir üyesidir ve adını Güney Afrika'nın başkenti Pretoria'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">118 Peitho</span> Asteroit

Peitho bir ana kuşak asteroididir. Muhtemelen S-tipi bir asteroittir ve silisli bir mineralojiye sahip olduğu düşünülmektedir. 15 Mart 1872'de R. Luther tarafından keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisindeki iki Peitho'dan birinin adıyla anmıştır. Sönük bir yıldızın iki gözlemlenmiş Peitho örtülmesi vardır: biri 2000'de, diğeri 2003'te gözlemlenmiştir.

829 Academia, Güneş'in yörüngesinde dönen bir küçük gezegendir. Asteroit, düşük yansıtabilirliğe sahiptir ve kabaca 44 km çapındadır.

Galatea, büyük bir C-tipi ana asteroit kuşağı asteroididir. Karbonlu yüzeyi, sadece 0,034'lük bir albedo ile çok koyu renge sahiptir.

Adria, Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 23 Şubat 1875'te Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedilen ve adını Adriyatik Denizi'nden alan oldukça büyük bir Asteroit kuşağı asteroididir. Bu koyu renkli asteroit muhtemelen ilkel bir karbonlu kondritik bileşime sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">149 Medusa</span> Asteroit

Medusa, Fransız astronom J. Perrotin tarafından 21 Eylül 1875'te keşfedilen ve adını Yunan mitolojisindeki yılan saçlı canavar Gorgon Medusa'dan alan, parlak renkli, taşlı bir asteroit kuşağı asteroididir. 3,21 yıllık periyot ve 0,065 eksantriklik ile 2,17 AU uzaklıkta Güneş'in etrafında döner. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine 0,94°lik bir açıyla hafifçe eğilir.

<span class="mw-page-title-main">157 Dejanira</span> Asteroit

Dejanira, 1 Aralık 1875'te Alphonse Borrelly tarafından keşfedilen ve Yunan mitolojisindeki savaşçı prenses Deianira'nın adını taşıyan bir ana kuşak asteroididir. Dejanira asteroit ailesi de onun adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">164 Eva</span> Asteroit

164 Eva, Fransız kardeşler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından 12 Temmuz 1876'da Paris'te keşfedilen bir ana kuşak asteroididir. Eva isminin seçilmesinin nedeni bilinmemektedir. 164 Eva'nın yörünge elemanları, 1877'de Amerikalı astronom Winslow Upton tarafından yayınlanmıştır. C tipi bir asteroit olarak kategorize edilir ve muhtemelen ilkel karbonlu kondritik malzemelerden oluşur.

<span class="mw-page-title-main">167 Urda</span> Asteroit

Urda, Alman-Amerikalı astronom Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 28 Ağustos 1876'da Clinton, New York'ta keşfedilen ve adını İskandinav dilindeki Nornlardan biri olan Urd'dan alan bir ana kuşak asteroididir. 1905'te Avusturyalı astronom Johann Palisa, asteroidin parlaklığının değişken olduğunu gösterdi.

<span class="mw-page-title-main">170 Maria</span> Asteroit

Maria, 10 Ocak 1877'de Fransız astronom Henri Joseph Perrotin tarafından keşfedilen bir Ana kuşak asteroididir. Yörüngesi Antonio Abetti tarafından hesaplandı ve asteroide kız kardeşi Maria'nın adı verildi. Bu nesne, 1918'de Japon astronom Kiyotsugu Hirayama tarafından tanımlanan ilk asteroit ailelerinden biri olan Maria asteroit ailesinin adaşıdır.

Lumen, orta asteroit kuşağından gelen, yaklaşık 130 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. Tanımlanmış bir Eunomia ailesi'ne müdahaleci asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">176 Iduna</span> Asteroit

Iduna, Alman-Amerikalı astronom Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 14 Ekim 1877'de Clinton, New York'ta keşfedilen büyük bir ana kuşak asteroididir. Adını Stockholm'de astronomik bir konferansa ev sahipliği yapan bir kulüp olan Sällskapet Idun'dan almıştır. Idun aynı zamanda bir İskandinav tanrıçasıdır. G-tipi bir asteroit olarak, en büyük ana kuşak asteroidi olan 1 Ceres'inkine benzer bir bileşime sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">188 Menippe</span> Asteroit

Menippe parlak bir yüzeye ve kayalık bir bileşime sahip bir ana kuşak asteroididir. 18 Haziran 1878'de Clinton, New York'ta C. H. F. Peters tarafından keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisinde Orion'un kızlarından biri olan Menippe'den almıştır.