
II. Murad veya Koca Murat, 6. Osmanlı padişahı, I. Mehmed'in oğlu, Fatih Sultan Mehmed'in babasıdır.

Avlonyalı İsmail Kemal Bey Arnavut bir diplomat, Osmanlı Meclis-i Mebusanı I. dönem Berat milletvekili, rilindas ve modern Arnavutluk'un kurucu babasıdır. Bağımsızlık bildirgesi'nin baş yazarı, daha sonra 1912'den 1914'e kadar olan dönemde Arnavutluk'un ilk başbakanı ve dışişleri bakanı olarak görev yaptı.

Arnavutluk bayrağı, Arnavutluk Cumhuriyeti'nin resmî bayrağıdır. Kırmızı olan bayrağın ortasında çift başlı siyah bir kartal vardır.

İskender Bey, Arnavutların ulusal kahramanı. Arnavutluk'un feodal hanedanlıklarından Kastriyota Hanedanı'ndandır. Babası Con, Gergi'yi Osmanlı sarayına rehin olarak gönderdi. Edirne'de II. Murad'ın hizmetinde bir içoğlanı eğitimi gören Gergi Müslüman oldu ve İskender adını aldı. Osmanlı sarayına alındığı zaman 18-19 yaşlarındaydı. Osmanlı'da önemli askerî hizmetlerde bulundu, Anadolu ve Rumeli seferlerine katıldı. 1443 yılında Morava Muharebesi sırasında kaçıp sancak beyi olduğunu ilan eden sahte bir fermanla Kroya kalesini ele geçirdi. 1468'de ölümüne kadar Osmanlı Devleti'nin Arnavutluk'ta yerleşmesine karşı mücadele etti.

Leka Dukagin

Thopia Hanedanı, Geç Orta Çağ Arnavutluk'unun en güçlü soylu ailelerinden biriydi. Ailenin kökeni Angevin Arnavut Krallığı'na dayanmaktaydı. Thopialar, Osmanlı Balkanlar'da yükselirken Arnavutların birleşip kurduğu Leş Birliği'nin kurucu üyesiydi. Kuruluş toplantısında Andrea Thopia ve yiğeni Tanush Thopia bulunmuştu.

Leş Ligası veya Arnavut Ligi olarak da bilinen Leş Birliği, Arnavut soylular tarafından 2 Mart 1444'te Leş'te kurulan askeri ve diplomatik bir birlikti. İskender Bey ve çeşitli Arnavut soylularının ve şeflerinin Osmanlı İmparatorluğu'na karşı birleşmesi ile oluşan bu birlik Arnavutların tarihlerindeki ilk birleşik devleti olmuştur. Leş Birliği'nin lideri olan İskender Bey, birliğin lideri olduğu süre boyunca hep "Dominus Albaniae" yani "Arnavutların Birliğinin Şefi" unvanını kullanmıştır.

Muzakalar Arnavutluk'un orta bölgesinde toprakları olan bir Arnavut soylu ailesiydi.

Albulena Muharebesi, 2 Eylül 1457 tarihinde İskender Bey komutasındaki Arnavut güçleriyle İshak Bey ve İskender Bey'in yeğeni Hamza Kastrioti komutasındaki Osmanlı Ordusu arasında yapılan bir muharebedir.
Arnavut-Venedik Savaşı, Aralık 1447-Ekim 1448 tarihleri arasında Leş Birliği ile Venedik Cumhuriyeti ve Osmanlı İmparatorluğu arasında gerçekleştirilen bir savaştır.

Torvioll Muharebesi veya Aşağı Debre Muharebesi, 29 Haziran 1444 tarihinde Torvioll Ovası'nda Osmanlı İmparatorluğu ile Leş Birliği arasında gerçekleşen bir muharebedir.

Con veya Yuvan Kastrioti, Arnavut soylu Kastrioti Hanedanı'nın üyesi ve Arnavut lideri İskender Bey'in babası. Rodon Burnu ile Debre arasındaki bölgeyi yönetmiştir ve emrinde 2.000 atlı bir orduya sahipti. 1402 Ankara Muharebesi'nde Sultan I. Bayezid, Vılkoğlu Brankoviç ve Stefan Lazareviç ile birlikte Timur'a karşı savaşmıştır.
Kastrioti Prensliği Geç Orta Çağ'da Arnavut prensliklerinden biriydi. 1407'ye kadar onu yöneten Pal Kastrioti tarafından kuruldu, ardından oğlu Gjon Kastrioti 1437'de ölümüne kadar hüküm sürdü ve sonra Arnavutların ulusal kahramanı İskender Bey tarafından yönetildi.
Evrenosoğlu Ali Bey ya da kısaca Ali Bey, 15. yüzyılda yaşamış bir Osmanlı akıncı beyi. Osmanlı akıncı beyi olan Evrenos'un oğullarından biriydi. 1430'larda Arvanid Sancağı'nın sancakbeyiydi ve ilk yenilgilerden sonra Turahan Bey'in komuta ettiği kuvvetlerin yardımıyla 1432-1436 Arnavut İsyanı'nı bastırdı. 1440 yılında başarısızlıkla sonuçlanan Osmanlı Belgrad Kuşatması'na katıldı.
Pal Dukagjini Dukagjini ailesine mensup Arnavut bir soyluydu. O ve akrabası Nicholas Dukagjini, İşkodra civarını Venedik Cumhuriyeti'nin vassalı olarak yöneten Lekë Zaharia'nın vassallarıydı. İlerleyen yıllarda Nicholas Lekë'yi öldürdü ve Dukagjiniler, Venedik'in vassalı olarak kendi himayesindeki köyleri yönetmeye devam etti. Pal ve Nicholas, Türkler Arnavutluk'a seferler düzenlemeye başladığında İskender Bey'in liderliğinde kurulan ve saldırıları savuşturmayı amaçlayan Leş Birliği'nin üyeleriydi. Pal, 1454'te çevredeki çoğu asilzadenin üç yıl önce yaptığı gibi Aragon Krallığı V. Alfonso'nun vassallığını kabul etti. Daha sonra Pal, İskender Bey'i ve Leş Birliği'ni terk ederek birlikleri ile birlikte Türklere katıldı.

Muzaka Hanedanı, Arnavut soylu bir aile olup Geç Orta Çağ boyunca Myzeqe'i yönetmiş bir ailedir. Ayrıyeten bazı kaynaklarda Muzakalardan bir kabile veya klan olarak da bahsedilir. Muzakalara dair tarihteki ilk belge ise 1090 civarında Bizanslı tarihçi Anna Komnene tarafından yazılan belgelerdir. Kökenleri daha eskilere dayansa da 13. ve 14. yüzyıllarda Muzakalar etkili olmuş ve Devoll ve Vyosa nehirleri arasını kontrol etmişti. Ailenin bası üyeleri Bizans İmparatorluğu'na, bazı üyeleri ise onlara Bizansvari unvanlar veren Napoli Kralı I. Carlo'ya tabiydi. Bu düzen uzun süre böyle sürse de kısa bir süreliğine Muzakaların toprakları da dahil tüm Arnavutluk'u fetheden Sırp İmparatoru Stefan Duşan döneminde bağlılıkları Duşan'a oldu ancak Duşan öldükten sonra her şey eski haline geri döndü.
Arnavut Soylular, Orta Çağ Arnavutluk'unun yönetici sınıfı olan asilzadeler topluluğuydu. Bu soyluların yönetimindeki Arnavut prenslikleri genellikle çevredeki Venedik Cumhuriyeti, Bizans İmparatorluğu, Sırp İmparatorluğu, Napoli Krallığı ve Osmanlı İmparatorluğu'nun himayesinde yaşıyordu. Bu prensliklerin yöneticisi olan asilzadeler ise genelde Despot, Dux, Kont ve Župan gibi unvanlar kullansa da Sebastokrator gibi Latince veya Slav orijinli unvanlar da kullanıyorlardı.

Gjergj Arianiti (1383–1462), Osmanlı İmparatorluğu'na karşı birçok sefere liderlik etmiş bir Arnavut askerdi. İskender Bey'in karısı Donika'nın babası ve Moisi Arianit Golemi'nin amcasıydı.

Osmanlı döneminde Arnavutluk, Arnavutluk tarihinde, 15. yüzyılın sonlarındaki Osmanlı fethinden başlayıp Arnavutluk Bağımsızlık Bildirgesi ile 1912'de Osmanlı İmparatorluğu'ndan resmi olarak ayrılmasına kadar geçen bir dönemi ifade eder. Osmanlılar Arnavutluk'a ilk kez 1385 yılında Arnavut soylu Karl Thopia'nın Savra Muharebesi sırasında soylu II. Balša'nın güçlerini bastırmak üzere daveti üzerine girmişlerdir. 1385'teki Savra Muharebesi'nden sonra Arnavutluk'un bazı bölgelerinde bir miktar nüfuzları vardı, ancak doğrudan kontrolleri yoktu. Osmanlılar 1420'lerde güney Arnavutluk'a garnizonlar yerleştirdiler ve 1431'de orta Arnavutluk'ta resmi yargı yetkisi kurdular. Osmanlılar tüm Arnavut topraklarının yönetimini talep etse de, Arnavut etnik bölgelerinin çoğu hâlâ Osmanlı yönetiminden bağımsız Orta Çağ Arnavut soyluları tarafından yönetiliyordu. çoğunlukla orta Arnavutluk'u kontrol eden Arvanid Sancağı, 1420 veya 1430'da kurulmuştur; ülkenin çoğunlukla özgür olduğu 1443-1481 döneminden ve İşkodra ve Leş Birliği'nin düşmesinden sonra 1481'de Osmanlı yönetimi daha da sağlamlaşmıştır. Arnavutlar 1481'de yeniden ayaklanmışlar ama Osmanlılar nihayet 1488'de Arnavutluk'u kontrol altına almışlardır.

Arnavut prenslikleri terimi, Orta Çağ'da Arnavutluk'ta ve Batı Balkanlar'ın çevre bölgelerinde Arnavut soyluları tarafından yönetilen bir dizi prensliği ifade etmektedir. 12. yüzyılda, ilk Arnavut prensliği olan Arbanon Prensliği ortaya çıkmıştır. Ancak daha sonra, 14. yüzyılın 2. yarısında, özellikle 1355'ten sonra Sırp İmparatorluğu'nun yıkılmasıyla bu prenslikler güçlendi. Bu prensliklerden bazıları, 1444'teOsmanlı İmparatorluğu'nu 28'den fazla savaşta mağlup eden Leş Birliği adı verilen askeri ittifak altında 1480'e kadar birleşmişlerdir. Günümüzün Arnavutluk'unu, Batı ve Orta Kosova'yı, Epir'i, Korint'e kadar olan bölgeleri, Batı Kuzey Makedonya'yı ve Karadağ'ın güneyini kapsıyorlardı. Bu prensliklerin liderleri, Gjin Bua Shpata, II. Andrea Muzaka, Gjon Zenebishi, Karl Thopia, Andrea Gropa, Balşa ailesi, Gjergj Arianiti, Yuvan Kastrioti, İskender Bey, Dukagjini ailesi ve Leka Dukagin gibi 14. ve 15. yüzyıllarda en çok tanınan Balkan figürlerinden bazılarıydılar.