İçeriğe atla

13 (sayı)

13 sayısı, özellikle Hristiyanlık inancı tarafından uğursuz olarak kabul edilmiştir. 13 sayısı, 12'den sonraki ve 14'ten önceki bir tek tam sayıdır.

13, aynı zamanda bir asal sayıdır. Asal olmakla kalmaz, aynı zamanda bir ''lasa sayısı''dır. Lasa sayıları, tersten yazıldığında da asal olan sayılara denir. 13 de 31 de bir asal ve lasa sayısıdır. 13, bir Fibonacci sayısıdır ve dolayısıyla altın oranın bir parçasıdır.[1] Arşimet katı cisimleri 13 tanedir.

Mitolojilerde 13

Balder'in Ölümü (Christoffer Wilhelm Eckersberg, 1783-1853)

İskandinav mitolojisinde geçen bir öyküye göre, 12 tanrı Valhalla'da bir yemeğe davet edilir ve bir sofranın etrafında toplanırlar. Tam o sırada yanlarına davetsiz bir misafir gelir. Çok geçmeden 13. kişi olarak gelen ''Loki'' adlı bu kişi, sofradaki 12 tanrıdan en favorisi olan iyilik tanrısı Balder'ı öldürerek eğlenceyi bozar. Bu olay, İskandinav halklarının en gözde tanrısı olan Balder'ın ölümüyle sonuçlanan kavgaya yol açtığı için uğursuz kabul edilir.

Yunan mitolojisinde, tanrıların evi olan Olimpos Dağı'nda 12 tanrı oturur. Yunan mitolojisine en son katılan tanrı olan Dionysos için Hestia isimli tanrıça, Olimpos'tan ayrılarak insanlar arasında yaşamaya başlar. Böylece Olimpos'taki tanrı sayısı, kötü kabul edilen 13'e ulaşmaz.

Mezopotamya coğrafyasında 13

Hammurabi Kanunları

Mezopotamya'da ortaya çıkan, tarihin en eski ve en iyi korunmuş yazılı kanunları olan Hammurabi Kanunları'nda, 2 metrelik silindirik bir taşın üstüne çivi yazısıyla 282 madde yazılmıştır. Ancak 13. madde yoktur. Muhtemelen o dönemlerde bile 13 sayısının uğursuz olduğuna inanılıyordu.

Bugünkü İran topraklarında yaşayan Persler, ayın 13'ünde kötü şanstan ve kötü olaylardan kaçınmak için evlerinden çıkmazlarmış.

Hristiyanlıkta 13

Hristiyanlıkta 13 sayısının uğursuzluğu ile ilgili birçok teori ortaya atılmıştır.

Son Akşam Yemeği tablosu, Leonardo da Vinci

Leonardo da Vinci'nin ''Son Akşam Yemeği'' adlı ünlü tablosunda, Hristiyan inanışına göre İsa'nın Roma askerleri tarafından yakalanıp çarmıha gerilmeden önceki akşam, havarileriyle birlikte yediği son yemek resmedilmiştir. Hatta bu resme bakınca, İsa'nın içlerinden birisinin kendisine ihanet edeceğini söylediği anı tam olarak görmekteyiz. Havarilerin yüzündeki şaşkınlık ifadesinin sebebi bu. ''Ama nasıl olur?'' der gibi bakıyorlar. Bu yemek masasında 13 kişi vardır ve yemeğe son katılan kişi, yani 13. kişi olan havari Yahuda, İsa'ya ihanet edip onu ele vermiştir.

Bu sebeple, sırf bu yüzden bugün bile Batı'da bazı lüks lokantalarda bir masanın etrafına 13 kişi oturmasına izin verilmez. İncil'de ise 13 sayısının uğursuzluğuyla ilgili herhangi bir ifade geçmemektedir.

Bir başka teoriye göre ise, İstanbul'un Osmanlı İmparatorluğu tarafından fethedildiği yıl olan 1453 yılının rakamlarının toplamı 13 olduğu için uğursuzdur.

Günümüzde 13

Apollo 13 projesi (Houston, bir sorunumuz var!)
  • Dünyanın bazı lüks otellerinin asansörlerinde 13. kat düğmesi yoktur. Ayrıca 13 sayısını taşıyan odalar ve 13. katlar da yoktur.
  • Dünyanın bazı başka yerlerinde evlerin kapı numaraları 13 olmasın diye ''12+1'' şeklinde yazılır.
  • Tarot kartlarında 13. kart, ''ölüm'' kartıdır.
  • Çoğu zaman yaşanan bazı tesadüfler, 13 sayısının uğursuzluğuna yorulmuştur. Örneğin 1970 yılında, NASA'nın insanlı Ay yolculuğunun 7. uçuşu olan ''Apollo 13'' projesinin başarısız olmasına neden olarak, isminde geçen 13 sayısı gösterilmektedir.

Şanslı 13

Tüm bunlara rağmen 13 sayısı bazı ülkelerde şanslı olarak görülmektedir. Örneğin İtalya, şanslı olarak görmektedir. İtalya'da uğursuz olarak görülen sayı 17'dir.[2][3]

Öte yandan Amerika Birleşik Devletleri, 13 koloni yani bugünkü adıyla 13 eyalet tarafından kuruldu. O yüzden de doların üzerindeki tamamlanmamış piramitte 13 basamak, onun üzerindeki yazıda 13 harf, 13 yıldız, 13 ok, 13 yaprak gibi pek çok sembol bulunur.

1880'lerde bu 13 inanışı kırabilmek için bir ''13'ler kulübü'' kurulmuştur. Bu kulübün üyeleri -ki aralarında ABD başkanları da vardır- her ayın 13'ünde bir araya gelerek 13 kişilik sofralarda yemekler yemişlerdir.

13'ün uğursuzluğuyla ilgili bazı ilginç iddialar

Çarmıha gerilmiş İsa (Diego Velázquez)

13 sayısının Batılılar tarafından uğursuz olarak kabul edilmesi ile ilgili bazı değişik iddialar da bulunmaktadır. Konuyla ilgili olarak, Amerika'nın New York eyaletinde yer alan Buffalo Üniversitesi antropoloji doçenti Philips Stevens Jr. ile 2004 yılında yapılan bir röportajda, 13 sayısının uğursuz kabul edilme nedenlerinden bahsedilmiştir.

Tarikatların, batıl inançların ve kültürel kimliklerin kökenlerini inceleyen tanınmış bir antropolog olan Stevens, Batı kültürünün 13'üncü Cuma gününden korktuğunu ve "13" sayısının büyük olasılıkla İsa'nın son akşam yemeği ve çarmıha gerilme hikâyesinden yola çıkarak Orta Çağ'da başladığını söylüyor. "Son Akşam Yemeği perşembe günüydü ve ertesi gün, çarmıha gerilme günü olan Cuma'ydı.'' diyor. Stevens aynı zamanda 13 sayısı ile ilgili tabuların Hristiyanlıkla başladığını, ancak dini kökeninden bağımsız olarak bütün Batı kültürüne yayıldığını belirtiyor. Dolayısıyla 13 sayısının Batı'da uğursuz olarak görülmesinin başlıca nedeni olarak ''Son Akşam Yemeği'' tablosu gösterilmektedir.[4]

13 sayısının uğursuz sayılmasını nümeroloji ile ilişkilendirenler de var. ABD'nin Newark kentindeki Delaware Üniversitesi Matematik ve Bilim Eğitimi Kaynak Merkezi'nde yardımcı politika bilimcisi olan Thomas Fernsler, 13 sayısının 12'den sonraki konumu nedeniyle bu durumda olduğunu söylüyor. Fernsler'e göre, nümerologlar 12'yi "tam" bir sayı olarak görüyorlar. Bir yılda 12 ay ve 12 Zodyak burcu vardır. 12 Olympus tanrısı, Herkül'ün 12 işçisi, 12 İsrail kabilesi ve İsa'nın 12 havarisi vardır.[5]

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ BUKREK; BÜKREK, Nuri; bugun?> (23 Şubat 2018). "Kasım 23 : Fibonacci Günü. Herşeyiniz Altın Oranda Olsun". bukrek. 10 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2021. 
  2. ^ Skurie, Jaclyn. "Superstitious Numbers Around the World". 14 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2017. 
  3. ^ "Top 13 Italian Superstions". 15 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2015. 
  4. ^ "Fear of "Friday the 13th" Most Likely Originated from Jesus' Last Sup…". archive.md. 7 Aralık 2020. 7 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2021. 
  5. ^ Yılmaz, Cansu. "13 Sayısının Batılılar Tarafından Uğursuz Kabul Edilme Nedenine İlişkin İddialar". www.dogrulukpayi.com. 10 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2021. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İncil</span> Nasıralı İsanın yaşamını, öğretilerini, ölümünü ve dirilişini anlatan biyografi metinleri

İncil, İsa'nın yaşamını, öğretilerini, ölümünü ve dirilişini anlatan her bir biyografidir. Matta, Markos, Luka ve Yuhanna tarafından kaleme alınmış olan ve yazarlarının adlarıyla anılan dört incil, Yeni Ahit'in ilk dört bölümünü teşkil eder. İncil sözcüğü Türkçe konuşan kimseler arasında sıklıkla Yeni Ahit anlamında kullanılır. Bu kullanıma –hatalı olsa dahi– Türkçe Hristiyan kaynaklarda da rastlanabilir. Bu kaynaklarda Müjde sözcüğü de Yeni Ahit anlamında kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Hristiyanlık</span> tek tanrılı İbrahimî bir din

Hristiyanlık, Nasıralı İsa'nın yaşamına, öğretilerine ve vaazlarına dayanan, tek Tanrılı İbrahimî bir dindir. Günümüzde Hristiyanlık, dünya nüfusunun yaklaşık %30,1'ini oluşturmaktadır ve 2,4 milyarı aşkın takipçisi ile dünyanın en kalabalık dinidir. Takipçilerine, "Mesihçi" anlamına gelen Hristiyan veya Nasıralı İsa'ya ithafen İsevi veya Nasrani denir. Kitâb-ı Mukaddes'e inanan takipçileri, Yahudi metni olan Tanah'ta kehanet edilen İsa'nın Mesih olarak gelişinin bir Yeni Ahit olduğuna inanırlar.

<span class="mw-page-title-main">Petrus</span> İsanın 12 havarisinden biri ve geleneğe göre 1. Katolik Kilisesi papası (MÖ 1-MS 65)

Simun Petrus, İsa'nın on iki havarisinden biridir. İsa'nın diğer bir havarisi olan Andreas'ın kardeşidir.

<span class="mw-page-title-main">On İki Olimposlu</span> Yunan mitolojisine göre dünyayı yöneten on iki tanrı

On İki Olimposlular ya da sadece Olimposlular (Olimpiyan), Yunan mitolojisinde dünyayı yöneten tanrılar grubudur. Kendilerinden önceki tanrı grubu olan Titanları, Titanlar Savaşı'nda yenerek yönetimi ele geçirmişlerdir. "Tanrıların Kralı" sıfatıyla Zeus, Olimposluların lideridir. Kraliçe sıfatı ise Zeus'un eşi Hera'ya aittir. Olimpos adı Yunanistan'ın en yüksek dağı olan Olimpos Dağı'ndan gelir. Tanrıların dağın zirvesinde bulutların arasında sarayları olduğuna inanılır. On iki sayısı ise karşımıza birçok mitte çıkan bir sayıdır; Yahudilikte On iki İsrail kabilesi, Çerkeslerde 12 büyük kabile, Hristiyanlıkta İsa'nın 12 Havarisi; Şiilikte On İki İmam, Zodyak'taki 12 burç gibi. Sayıya yüklenen bu bakış açısından dolayı Yunan tanrıları da 12 tanedir ve 13 sayısının uğursuzluğuna inanılır. Örneğin İskandinav mitolojisinde tanrıların yemek masasına oturan 13. tanrı Loki, iyilik tanrısı Balder'in ölümüne neden olur. Bu açıdan önceden On İki Olimposlu arasında gösterilen Hestia, Dionisos Olimpos'a gelince 13 tanrı olmasın diye yerini ona bırakıp insanların arasına karışır.

<span class="mw-page-title-main">Dua</span>

Dua veya yakarış, bir ilah ya da gözle görülmeyen varlıkla ilişkiyi etkinleştirmeyi amaçlayan çağırma veya eylemdir. Dua, bireysel ya da toplumsal olarak; özel ya da kamusal bir yerde edilebilir. Sadece sözlerden oluşabileceği gibi şarkı şeklinde de olabilir. Ayrıca çeşitli bedensel hareketler de içerebilir. Duanın yakarış, şükran veya ibadet/övgü olarak farklı formları vardır.

<span class="mw-page-title-main">Hristiyanlıkta İsa</span> Hristiyanlık inancında Mesih ve Tanrının Oğlu

Hristiyanlıkta İsa, birçok ana akım Hristiyan mezhebinde Üçlü Birlik'teki ikinci figür olan Oğul Tanrı'dır. Bununla birlikte, İsa'nın Tanrı'dan farklı bir kişilik olduğuna ve Tanrı'ya bağımlı olduğuna inanan mezhepler de vardır. Hristiyanlığın her biçiminde, İsa'nın "Eski Ahit" olarak adlandırılan Tanah'ta kehanet edilen Yahudi mesih olduğuna inanılmaktadır. Çarmıha gerilişi ve ardından dirilişi sayesinde Tanrı'nın insanlara kurtuluş ve sonsuz yaşam sunduğuna, ve İsa'nın, insanlığı Tanrı ile barışın günahını telafi etmek için öldüğüne inanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Milyon</span>

Bir milyon (1.000.000), 999.999'u takip eden ve 1.000.001'den önce gelen doğal sayıdır. Bin kez bin, yüz tümen veya on yük olarak da ifade edilebilir. Milyonun eş anlamlısı pekmen sözcüğüdür. Hint İngilizcesi ve Pakistan İngilizcesinde de 10 lakh olarak ifade edilir. Lakh, Sanskritçede 100.000 lakṣa türetilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Yuhanna</span>

Yuhanna, Hristiyanlık inancına göre İsa'nın 12 havarisinden biridir. Aslen Yahudi olan Yuhanna'nın, Yuhanna İncili'nin yazarı olduğu düşünülmektedir. Bu kitap dışında, Yuhanna'nın 1., 2. ve 3. mektupları ve Vahiy, Yuhanna'nın kaleme aldığına inanılan Yeni Antlaşma kitaplarındandır. Zebedi'nin oğlu olduğu bilinen Yuhanna'nın Efes'te öldüğüne inanılıyor.

Havârî, İsa'nın öğüt ve inançlarını yayma işiyle görevlendirdiği mürit ve öğrencilerinden her biri. Havari sözcüğü ile çoğunlukla "İsa'nın 12 Havarisi" kastedilmekle birlikte, kavram İsa'nın Hristiyanlığı yaymaya çalışan bazı diğer öğrencileri için de kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Kutsal Kâse</span> İsanın Son Akşam Yemeğinde kullandığı iddia edilen, mucizevi güçleri olduğuna inanılan kap

Kutsal Kâse ya da Mukaddes Kâse, İsa'nın Son Akşam Yemeği'nde kullandığı iddia edilen, mucizevi güçleri olduğuna inanılan kap. Aramatyalı Yusuf'un, çarmıha gerilen İsa'nın damlayan kanını Kutsal Kâseye koyduğuna inanılır.

13 , aşağıdaki anlamlara gelebilir.

<span class="mw-page-title-main">Aramatyalı Yusuf</span> İsanın cesedini kendisi için hazırlanan kabre koyan havari

Aramatyalı Yusuf, Kanonik İnciller'e göre İsa'nın gizli bir öğrencisi ve takipçisi. Kendisi için hazırlattığı kaya mezara İsa'yı koymuştur. Aramatyalı Yusuf'un, yaklaşık olarak MS 30 yılında çarmıha gerilen İsa'nın damlayan kanını Kutsal Kâse'ye koyduğuna inanılır. Hristiyanlığa göre azizdir. Batı Kiliselerinde 17 Mart, Doğu Kiliselerinde 31 Temmuz "Aziz Aramatyalı Yusuf Günü" olarak kutlanır.

<span class="mw-page-title-main">Andreas</span> İsanın on iki havarisinden biri

Havari Andreas ; Andreas ya da Doğu Ortodoks geleneğinde İlk Çağrılan olarak da bilinir, İsa'nın on iki havarisinden biridir. Doğu Ortodokslarda Konstantinopolis ekümenik patriğinin Andreas'ın havari halefi olduğu kabul edilir.

Efkaristiya, Evharistiya, Komünyon ya da Rabbin Sofrası, Hristiyanlıkta İsa'nın çarmıha gerilmeden önceki gece havarileri ile yediği Son Akşam Yemeği'nin anıldığı ayindir. Roma Katolikleri tarafından Missa Ayini adıyla ifade edilir. İsa'nın bu yemekte havarilere ekmek verirken "Bu benim bedenim" ve şarap verirken "Bu benim kanım" dediğine inanılır. Bu nedenle -özellikle Hristiyan olmayanlar tarafından- Ekmek-Şarap Ayini olarak da bilinir. Efkaristiya ayini bazı kiliselerde haftada bir kez, bazılarında ise yılda birkaç kez düzenlenir.

<span class="mw-page-title-main">Son Akşam Yemeği</span> İsanın çarmıha gerilmeden önceki akşam havarileriyle yediği son yemek

Son Akşam Yemeği ya da Son Yemek, Hristiyan inanışına göre İsa'nın çarmıha gerilmesinden önceki akşam havarileriyle yediği son yemek.

<span class="mw-page-title-main">Matta (havari)</span> Hristiyan havari ve evanjelist

Matta, Yeni Ahit'te bulunan dört incilin ilki olan Matta İncili'nin yazarı ve İsa'nın havarilerinden biridir. Yapılan son araştırmalara göre Matta'nın bir Hristiyan İbrani olduğuna inanılır. Simgesi insan olan Matta sanatta gerek havari gerekse bir evanjelist olarak tasvir edilir ve anılır.

<span class="mw-page-title-main">Kutsal Perşembe</span>

Kutsal Perşembe, Paskalya'dan önceki perşembedir ve Hristiyanlar tarafından dini gün olarak kutlanmaktadır. Bu dini günde, kanonik incillerde anlatılanlar temel alınarak, İsa'nın havarilerinin ayaklarını yıkaması ve havarilerle birlikte yediği Son Akşam Yemeği yad edilir. Çile Haftası'nın beşinci günü olan Kutsal Perşembe'nin öncesinde Kutsal Çarşamba gelir, sonrasında ise Kutsal Cuma gelir. Bu dini gün, her zaman 19 Mart ile 22 Nisan arasında bir tarihe denk gelmektedir, Jülyen ya da Gregoryen takvimlerinden hangisinin kullanılacağına göre tarih değişiklik gösterir. Doğu kiliseleri genellikle Jülyen sistemini kullanır.

<span class="mw-page-title-main">Ayak Yıkama Töreni</span>

Ayak yıkama töreni Hristiyanlıkta çeşitli mezheplerde görülen dini bir törendir.

<span class="mw-page-title-main">Son Akşam Yemeği (Rosselli)</span>

Son Akşam Yemeği, İtalyan Rönesans ressamları Cosimo Rosselli ve Biagio d'Antonio tarafından yapılmış bir fresktir. 1481-1482 yılları arasında yapılmış olup Roma'daki Sistine Şapeli'nde bulunmaktadır.