İçeriğe atla

122 Gerda

122 Gerda
122 Gerda'nın 3D dışbükey şekil modeli
Keşif
KeşfedenChristian Heinrich Friedrich Peters
Keşif tarihi31 Temmuz 1872
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(122) Gerda
Telaffuz/ˈɡɜːrdə/[1]
Alternatif adlandırma
A872 OA; 1948 TQ1
Asteroit Kuşağı
Yörünge özellikleri[2]
Dönem 31 Temmuz 2016 (JG 2.457.600,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı143,71 yıl (52.491 gün)
Günöte3,32884 AU (497,987 Gm)
Günberi3,11932 AU (466,644 Gm)
Yarı büyük eksen
3,22408 AU (482,316 Gm)
Dış merkezlik0,032493
5,79 yıl (2.114,5 gün)
16,59 km/s
163,616°
0° 10d 12.911s / gün
Eğiklik1,64006°
178,139°
321,617°
Dünya MOID2,13107 AU (318,804 Gm)
Jüpiter MOID1,66324 AU (248,817 Gm)
TJüpiter3,187
Fiziksel özellikler
S[3]
7,87
Boyutlar81,69±1,9 km
Kütle5,7×1017 kg
Ekvatoral yerçekimi
0,0228 m/s2
Ekvatoral kurtulma hızı
0,0432 km/s
10,685 sa (0,4452 g)[2]
10,687 ± 0,001 h[4]
0,1883±0,009
Sıcaklık~155 K
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Gerda (küçük gezegen tanımı: 122 Gerda), Alman-Amerikalı gök bilimci Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 31 Temmuz 1872'de keşfedilen ve adını İskandinav mitolojisinde yer alan Freyr'in karısı Gerðr'den alan büyük bir dış ana kuşak asteroididir. Spektrumuna bağlı olarak, bu asteroid, S-tipi asteroit olarak sınıflandırılır.[3] Jüpiter ile 2:1 ortalama hareket rezonansına yakın yörüngede dönen Hecuba asteroit kümesinin bir üyesi olarak listelenmiştir.[5]

Bu asteroidin 2007'deki ışık ölçümü gözlemleri, Gerda'nın her 10,687 ± 0,001 saatte bir döndüğünü ve parlaklığının 0,16 kadir ölçüsünde değiştiğini gösteren bir ışık eğrisi oluşturmak için kullanıldı.[4] 2009'da New Mexico, Las Cruces'deki Organ Mesa Gözlemevi'ndeki gözlemler, 0,11 ± 0,01 kadir parlaklık değişimiyle 10,712 ± 0,01 saatlik bir periyoda sahip bir ışık eğrisi oluşturdu. Bu durum önceki çalışmalarla uyumluluk göstermiştir.[6]

Aryıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Noah Webster (1884) A Practical Dictionary of the English Language
  2. ^ a b Yeomans, Donald K., "122 Gerda", JPL Small-Body Database Browser, NASA Jet Propulsion Laboratory, 18 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 12 Mayıs 2016. 
  3. ^ a b Devogèle, M.; Tanga, P.; Cellino, A.; Bendjoya, Ph.; Rivet, J. -P.; Surdej, J.; Vernet, D.; Sunshine, J. M.; Bus, S. J.; Abe, L.; Bagnulo, S.; Borisov, G.; Campins, H.; Carry, B.; Licandro, J.; McLean, W.; Pinilla-Alonso, N. (Nisan 2018), "New polarimetric and spectroscopic evidence of anomalous enrichment in spinel-bearing calcium-aluminium-rich inclusions among L-type asteroids", Icarus, cilt 304, ss. 31-57, arXiv:1802.06975 $2, Bibcode:2018Icar..304...31D, doi:10.1016/j.icarus.2017.12.026 
  4. ^ a b Buchheim, Robert K. (Mart 2007), "Lightcurves for 122 Gerda, 217 Eudora, 631 Phillipina 670 Ottegebe, and 972 Cohnia", The Minor Planet Bulletin, 34 (1), ss. 13-14, Bibcode:2007MPBu...34...13B. 
  5. ^ McDonald, Sophia Levy (Haziran 1948), "General perturbations and mean elements, with representations of 35 minor planets of the Hecuba group", Astronomical Journal, cilt 53, s. 199, Bibcode:1948AJ.....53..199M, doi:10.1086/106097. 
  6. ^ Pilcher, Frederick (Ekim 2009), "New Lightcurves of 8 Flora, 13 Egeria, 14 Irene, 25 Phocaea 40 Harmonia, 74 Galatea, and 122 Gerda", The Minor Planet Bulletin, 36 (4), ss. 133-136, Bibcode:2009MPBu...36..133P. 

Dış Bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">162 Laurentia</span> Asteroit

162 Laurentia, 21 Nisan 1876'da Fransız kardeşler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından keşfedilen ve asteroid 51 Nemausa'yı keşfeden amatör astronom Joseph Jean Pierre Laurent'in adını taşıyan büyük ve karanlık bir ana kuşak asteroididir.

Cyrene, küçük gezegen tanımı 133 Cyrene, JC Watson tarafından 16 Ağustos 1873'te Michigan, Ann Arbor'da keşfedilen ve adını kral Hypseus'un kızı Cyrene'den alan oldukça büyük ve çok parlak bir ana kuşak asteroididir. Spektrumuna göre S-tipi bir asteroit olarak sınıflandırılır. Jüpiter ile 2:1 ortalama hareket rezonansının yakınında yörüngede dönen Hecuba asteroit grubunun bir üyesi olarak listelenir.

<span class="mw-page-title-main">26 Proserpina</span> ana kuşak asteroidi

Proserpina, 5 Mayıs 1853 tarihinde Alman gök bilimci Robert Luther tarafından keşfedilen bir ana kuşak asteroididir. Adını, Ceres'in kızı ve yeraltı dünyası kraliçesi Roma tanrıçası Proserpina'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">103 Hera</span> Ana kuşak asteroiti

Hera, 4,44 yıllık bir yörünge süresine sahip orta büyüklükte bir ana kuşak asteroitidir. Kanadalı-Amerikalı astronom James Craig Watson tarafından 7 eylül 1868'de keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisinde Olympos tanrılarının kraliçesi Hera'dan almıştır. Bu asteroit, silikat yüzey bileşimine sahip bir S-tipi asteroittir.

Valda, Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 3 Kasım 1886'da Viyana'da keşfedilen bir ana kuşak asteroitidir. İsmin kökeni bilinmemektedir.

Hecuba, oldukça büyük ve parlak bir ana kuşak asteroitidir. 2 Nisan 1869'da Karl Theodor Robert Luther tarafından keşfedildi ve Yunan Mitolojisindeki Truva Savaşı efsanelerinde Kral Priamos'un karısı Hecuba'nın adını almıştır. Bu nesne Güneş'in yörüngesinde 5,83 yıl periyodu ve 0,06 eksantriklik ile döner. Jüpiter gezegeniyle 2:1 ortalama hareket rezonansının yakınında yörüngede döndüğü keşfedilen ilk asteroit olup Hecuba asteroit grubunun adaşıdır.

990 Yerkes, 1922'de Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından keşfedilen ve adını Yerkes Gözlemevi'nden alan bir asteroit kuşak asteroididir.

<span class="mw-page-title-main">119 Althaea</span> Asteroit

Althaea, Kanadalı-Amerikalı astronom J. C. Watson tarafından 3 Nisan 1872'de keşfedilen ve Yunan mitolojisindeki Meleager'in annesi Althaea'nın adını taşıyan bir ana kuşak asteroididir. 2002'de Althaea tarafından yalnızca bir ay arayla iki örtülme gözlemlendi.

<span class="mw-page-title-main">120 Lachesis</span> Asteroit

Lachesis büyük bir ana kuşak asteroididir. Fransız astronom Alphonse Borrelly tarafından 10 Nisan 1872'de ve bağımsız olarak Alman-Amerikalı astronom Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 11 Nisan 1872'de keşfedildi ve daha sonra Yunan mitolojisindeki Moirai veya Fates'ten biri olan Lachesis'in adını aldı. Bir yıldızın Lachesis tarafından örtülmesi 1999'da meydana geldi ve beş gözlemci tarafından görsel olarak ve bir kez fotoelektrik olarak doğrulandı. Bu doğrulamalar sırasında kirişler tahmini olarak 184 × 144 km bir eliptik enine kesit verdi.

<span class="mw-page-title-main">124 Alkeste</span> Asteroit

Alkeste, bir ana kuşak asteroididir ve bileşim olarak silisli bir S-tipi asteroittir. C. H. F. Peterstarafından 23 Ağustos 1872'de New York Eyaleti, Hamilton College'da bulunan gözlemevinden keşfedilmiştir. Asteroidin ismi astronom Edmund Weiss'in karısı Adelinde Weiss tarafından seçilmiştir ve Yunan mitolojisinde bir kadın olan Alkestis'ten alınmıştır.

Galatea, büyük bir C-tipi ana asteroit kuşağı asteroididir. Karbonlu yüzeyi, sadece 0,034'lük bir albedo ile çok koyu renge sahiptir.

Adria, Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 23 Şubat 1875'te Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedilen ve adını Adriyatik Denizi'nden alan oldukça büyük bir Asteroit kuşağı asteroididir. Bu koyu renkli asteroit muhtemelen ilkel bir karbonlu kondritik bileşime sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">147 Protogeneia</span> Asteroit

Protogeneia, Macar astronom Lipót Schulhof tarafından 10 Temmuz 1875'te Viyana Gözlemevi'nden keşfedilen büyük bir asteroit kuşağı asteroididir. Bu keşif Shulhof'un tek asteroit keşfiydi. Adı Yunanca "ilk doğan" anlamına gelir ve Karl L. Littrow tarafından, bunun zaten astronominin diğer alanlarında çalışmasıyla tanınan bir astronom tarafından keşfedilen ilk asteroit olduğu gerçeğine atıfta bulunmak için seçilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">149 Medusa</span> Asteroit

Medusa, Fransız astronom J. Perrotin tarafından 21 Eylül 1875'te keşfedilen ve adını Yunan mitolojisindeki yılan saçlı canavar Gorgon Medusa'dan alan, parlak renkli, taşlı bir asteroit kuşağı asteroididir. 3,21 yıllık periyot ve 0,065 eksantriklik ile 2,17 AU uzaklıkta Güneş'in etrafında döner. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine 0,94°lik bir açıyla hafifçe eğilir.

<span class="mw-page-title-main">154 Bertha</span> Asteroit

Bertha bir ana kuşak asteroididir. Fransız kardeşler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından 4 Kasım 1875'te keşfedildi, ancak keşfin kredisi Prosper'a verildi. Adını muhtemelen astronom Camille Flammarion'un kız kardeşi Berthe Martin-Flammarion'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">160 Una</span> Asteroit

Una, Alman-Amerikalı astronom C. H. F. Peters tarafından 20 Şubat 1876'da Clinton, New York'ta keşfedilen oldukça büyük ve karanlık, ilkel bir Ana kuşak asteroididir. Adını Edmund Spenser'ın 1960 tarihli epik şiiri The Faerie Queene'deki bir karakterden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">164 Eva</span> Asteroit

164 Eva, Fransız kardeşler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından 12 Temmuz 1876'da Paris'te keşfedilen bir ana kuşak asteroididir. Eva isminin seçilmesinin nedeni bilinmemektedir. 164 Eva'nın yörünge elemanları, 1877'de Amerikalı astronom Winslow Upton tarafından yayınlanmıştır. C tipi bir asteroit olarak kategorize edilir ve muhtemelen ilkel karbonlu kondritik malzemelerden oluşur.

<span class="mw-page-title-main">170 Maria</span> Asteroit

Maria, 10 Ocak 1877'de Fransız astronom Henri Joseph Perrotin tarafından keşfedilen bir Ana kuşak asteroididir. Yörüngesi Antonio Abetti tarafından hesaplandı ve asteroide kız kardeşi Maria'nın adı verildi. Bu nesne, 1918'de Japon astronom Kiyotsugu Hirayama tarafından tanımlanan ilk asteroit ailelerinden biri olan Maria asteroit ailesinin adaşıdır.

<span class="mw-page-title-main">171 Ophelia</span> Asteroit

Ophelia, Fransız astronom Alphonse Borrelly tarafından 13 Ocak 1877'de keşfedilen ve adını Shakespeare'in Hamlet 'indeki Ophelia'dan alan, büyük, karanlık bir Themistian asteroittir.

Irma oldukça büyük ve karanlık bir ana kuşak asteroitidir. Fransız kardeşler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından 5 Kasım 1877'de keşfedilmiştir. Keşfin itibarı Paul'e verilmiştir. Irma isminin ise anlamı bilinmiyor.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.