Cengiz Han,, Moğol İmparatorluğu'nun kurucusu ve ilk Kağanı olan Moğol komutan ve hükümdardır. Hükümdarlığı döneminde gerçekleştirdiği hiçbir savaşı kaybetmeyen Cengiz Han, dünya tarihinin en büyük askerî liderlerinden birisi olarak kabul edilmektedir. 13. yüzyılın başında Orta Asya'daki tüm göçebe bozkır kavimlerini birleştirip, bir ulus hâline getirerek Moğol siyasi kimliği çatısı altında toplamıştır. Cengiz Han, hükümdarlığı döneminde 1206-1227 arasında, Kuzey Çin'deki Batı Xia ve Jin Hanedanı; Türkistan'daki Kara Hıtay, Maveraünnehir; Harezm, Horasan ve İran'daki Harezmşahlar, Kafkasya'daki Gürcüler, Deşt-i Kıpçak'taki Rus Knezlikleri, Kıpçaklar ile İdil Bulgarları üzerine seferler yaptı. Bunların sonucunda Pasifik Okyanusu'ndan Hazar Denizi'ne ve Karadeniz'in kuzeyine kadar uzanan bir imparatorluk kurdu.
Ögeday veya Ogeday, Cengiz Han'ın oğullarından biri ve halefi. Cengiz Han'dan sonra Moğol İmparatoru olmuş ve babasının yarım bıraktığı istilaları ve devlet düzenlemesini tamamlamıştır.
II. İzzeddin Keykavus Türkiye Selçuklu Sultanı ve II. Gıyaseddin Keyhüsrev'in büyük oğludur.
Subutay, Cengiz Han ve Ögeday'ın başlıca stratejisti olan Moğol generali. Subutay, insanlık tarihinin en büyük bitişik imparatorluğu olan Moğol İmparatorluğu'nun genişlemesinin bir parçası olarak tarihteki diğer tüm komutanlardan daha fazla bölgeyi fethettiği veya ele geçirdiği 20'den fazla seferi yönetti ve 65 meydan muharebesi kazandı. Zaferlerini genellikle sofistike stratejileri ve birbirinden yüzlerce kilometre uzakta hareket eden orduları rutin olarak koordine etmesi sayesinde kazandı. Subutay, kendisini Orta Asya'dan Rus bozkırlarına ve Avrupa'ya götüren seferlerinin coğrafi çeşitliliği ve başarısı ile tanınır. Subutay, birçok kişi tarafından Cengiz ve Ögeday Han'ın fetihlerinde etkili olan tarihteki en büyük askeri komutan olarak kabul edilmektedir.
Yassıçemen Muharebesi, 10-12 Ağustos 1230 tarihinde Erzincan yakınlarında, Anadolu Selçuklu Devleti - Eyyubiler ittifakı ile Harezmşahlar Devleti arasında yapılan muharebedir. Kesin Selçuklu ve Eyyubi zaferiyle sonuçlanan bu muharebe sonrasında Harezmşahlar Devleti yıkılma sürecine girmiş ve Anadolu Selçuklu Devleti ile Moğollar sınır komşusu olmuştur.
Alaaddin Muhammed Harezmşah Harezmşahlar Devleti'nin 1200-1221 döneminde Harezmşah unvanı ile hükümdarı idi. Saltanatının başında Büyük Selçuklu Devleti'nin çökmesi nedeniyle geniş topraklar elde etmiştir. Fakat sonradan Cengiz Han hükümdarlığı altında genişlemeye başlayan Moğollar ile savaşmak zorunda kalmıştır. Moğol orduları Harezmşah ülkesini talan ve harap edip halkına büyük zayiat verdirmişlerdir. Alaaddin Muhammed Harezmsah Moğol ordularına yenildi ve sonunda onlar tarafından kovalanıp Hazar Denizi üzerinde bir adaya saklandı ve 1221'de bu adada öldü.
İnalcık, 13. yüzyılın başlarında Harezmşahlar Devleti'ndeki Otrar'ın valisidir. Esas olarak Cengiz Han'ın Harezmiye'yi başarılı ve yıkıcı bir şekilde işgal etmesini kışkırtmaya neden olmasıyla tanınır.
Yehuling Savaşı tam anlamıyla Vahşi Tilki Sırtı olarak bilinen, Moğol İmparatorluğu ile Curçen liderliğindeki Kin Hanedanı arasında gerçekleşen Moğolların Kin Hanedanlığı seferi sürecinin ilk aşamasında önemli ve belirleyici bir savaştır. Savaş, Hebei Eyaleti'ndeki günümüzde Zhangjiakou'nun Wanquan İlçesi'nin kuzeybatısında yer alan Ağustos ve Ekim 1211 tarihleri arasında gerçekleşti. Savaş, Moğolların tam anlamıyla kesin zaferi ile sonuçlandı ve onlara Kin'in kuzey kısmını fethetme imkanı sağladı. Ayrıca Kin Hanedanı zayıflamasını ve çöküşünü hızlandırdı.
Harezm'in Moğol istilası 1219 ile 1221 yılları arasında gerçekleşti, Cengiz Han komutasındaki Moğol İmparatorluğu birlikleri Orta Asya'daki Harezmşahlar Devleti topraklarını işgal etti.
Kin Hanedanı'nın Moğollar tarafından istilası, ayrıca Moğol-Kin Savaşı olarak da bilinir, Moğol İmparatorluğu ile Mançurya ve Kuzey Çin'deki Curçen liderliğindeki Kin Hanedanı arasında gerçekleşmiştir. 1211 yılında başlayan savaş 23 yıldan fazla sürmüş ve 1234 yılında Kin hanedanının Moğollar tarafından tamamen ele geçirilmesiyle sona ermiştir.
Moğolların Çin'i fethi, Moğol İmparatorluğu'nun 74 yıl boyunca (1205–1279) Çin üzerinde hüküm süren çeşitli imparatorlukları fethetmeye yönelik bir dizi büyük askeri çabasıydı. 13. yüzyılda yetmiş yıla yayıldı ve Kin hanedanı'nın yenilgisini, Karahıtaylar, Batı Şia Hanedanı, Tibet, Dali Krallığı, Güney Song ve Doğu Şia‘yı içeriyordu. Cengiz Han yönetimindeki Moğol İmparatorluğu, 1205 ve 1207'de Batı Şia'ya küçük ölçekli baskınlarla fethi başlattı.