İçeriğe atla

118 Peitho

118 Peitho
118 Peitho'nun 3D dışbükey şekil modeli
Keşif
KeşfedenKarl Theodor Robert Luther
Keşif tarihi15 Mart 1872
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(118) Peitho
Telaffuz/ˈpaɪθoʊ/[1]
Adın kaynağı
Πειθώ Peithō
Alternatif adlandırma
A872 EA
Asteroit kuşağı
SıfatlarPeithoian /paɪˈθoʊ.iən/
Yörünge özellikleri[2]
Dönem 31 Temmuz 2016 (JG 2.457.600,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı144,05 yıl (52.615 gün)
Günöte2,8353 AU (424,15 Gm)
Günberi2,03988 AU (305,162 Gm)
Yarı büyük eksen
2,43757 AU (364,655 Gm)
Dış merkezlik0,16315
3,81 yıl (1.390,1 gün)
18,95 km/s
51,1620°
0° 15d 32.328s / gün
Eğiklik7,7427°
47,701°
33,403°
Dünya MOID1,05849 AU (158,348 Gm)
Jüpiter MOID2,4367 AU (364,53 Gm)
TJüpiter3,473
Fiziksel özellikler
S
9,14
Boyutlar41,73±1,5 km
Kütle7,6×1016 kg
Ekvatoral yerçekimi
0,0117 m/s2
Ekvatoral kurtulma hızı
0,0220 km/s
7,805 sa (0,3252 g)[2]
7,823 h[3]
0,2240±0,017
Sıcaklık~178 K
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Peitho (küçük gezegen tanımı: 118 Peitho) bir ana kuşak asteroididir. Muhtemelen S-tipi bir asteroittir ve silisli bir mineralojiye sahip olduğu düşünülmektedir. 15 Mart 1872'de R. Luther tarafından keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisindeki iki Peitho'dan birinin adıyla anmıştır. Sönük bir yıldızın iki gözlemlenmiş Peitho örtülmesi vardır: biri 2000'de, diğeri 2003'te gözlemlenmiştir.[4][5]

Bu cisim Güneş'in yörüngesinde 3.81 yıl periyodu ve 0,16'lık bir eksantriklik (ovallik) ile döner. Yörünge düzlemi ekliptik düzlemine 7,7° eğimlidir. Kesit çapı ~42 km'dir. 2009 yılında, bu asteroitin fotometrik gözlemleri Colorado Springs, Colorado'da bulunan Palmer Divide Gözlemevinde yapıldı. Ortaya çıkan asimetrik ışık eğrisi, 7,823 ± 0,002 saatlik bir sinodik dönüş periyodunu ve 0,15 ± 0,02 kadirlik parlaklık değişimini gösterir. Bu durum, 1980'de (7,78 saat) ve 2009'da (7,8033 saat) gerçekleştirilen bağımsız çalışmalarla makul ölçüde tutarlıydı.[3] Işık eğrisi ters çevirme işlemi, bu nesnenin bir modelini oluşturmak için kullanılmıştır,[6] düzleştirilmiş kutuplara sahip bloklu bir şekil önermektedir.

Kaynakça

  1. ^ 'Pitho' in Noah Webster (1884) A Practical Dictionary of the English Language
  2. ^ a b Yeomans, Donald K., "118 Peitho", JPL Small-Body Database Browser, NASA Jet Propulsion Laboratory, 1 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 12 Mayıs 2016. 
  3. ^ a b Warner, Brian D. (Ekim 2009), "Asteroid Lightcurve Analysis at the Palmer Divide Observatory: 2009 March-June", The Minor Planet Bulletin, 36 (4), ss. 172-176, arXiv:1203.4336 $2, Bibcode:2009MPBu...36..172W, doi:10.1016/j.pss.2012.03.009. 
  4. ^ von Boinik, I. F. B. "Planet (118) Peitho". Astronomische Nachrichten. 145: 31. doi:10.1002/asna.18981450107. 
  5. ^ "NASA Planetary Data System". 1 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2009. 
  6. ^ Franco, Lorenzo; Pilcher, Frederick; Warner, Brian D.; Marchini, Alessandro; Saya, Leonella-Filippa; Maurice, Audejean (Temmuz 2020), "Spin-Shape Model for 118 Peitho", Bulletin of the Minor Planets Section of the Association of Lunar and Planetary Observers, 47 (3), ss. 169-171, Bibcode:2020MPBu...47..169F 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">2001 Einstein</span> Asteroit

2001 Einstein, İsviçreli gökbilimci Paul Wild tarafından 5 Mart 1973'te, İsviçre'nin Bern yakınlarındaki Zimmerwald Gözlemevi'nde keşfedilerek fizikçi Albert Einstein'ın adını alan, asteroit kuşağının en iç bölgesindeki parlak bir Hungaria asteroitidir. X-tipi asteroit (Xe) 5,5 saatlik bir dönüş periyodu ve yaklaşık 5 km çapa sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">28 Bellona</span> Asteroit

Bellona, büyük bir ana kuşak asteroitidir. Alman gök bilimci R. Luther tarafından 1 Mart 1854 tarihinde keşfedilmiş ve Roma savaş tanrıçası Bellōna'nın adını almıştır. İsim Kırım Savaşı'nın başlangıcını işaretlemek için seçilmişti. Yaklaşık 100–120 km kesit boyutuna sahip taş yapılı bir S-tipi asteroittir. 28 Bellona, 4,63 yıllık bir sürede Güneş'in yörüngesinde döner.

<span class="mw-page-title-main">235 Carolina</span> Asteroit

Carolina oldukça büyük bir Ana kuşak asteroitidir. Avusturyalı gökbilimci Johann Palisa tarafından 28 Kasım 1883'te Viyana'da keşfedildi. Adını şu anda Pasifik Okyanusu'ndaki Kiribati'nin bir parçası olan Caroline Adası'ndan almaktadır. Bu asteroit, Güneş'in yörüngesinde 4,89 yıllık bir periyot ve 0,06 eksantriklik değer ile 2,88 AU yarı büyük eksen değerine sahiptir. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine 9,0°'lik bir açıyla eğilir.

<span class="mw-page-title-main">209 Dido</span> Asteroit

Dido, 179±1 çapında bir ana kuşak asteroididir. CHF Peters tarafından 22 Ekim 1879'da Clinton, New York'ta keşfedildi ve efsanevi Kartaca kraliçesi Dido'nun adı verildi. Dido, Güneş'in yörüngesinde 3,15 uzaklıkta dönmektedir. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine 7.2 ° 'lik bir açıyla eğilir.

Hecuba, oldukça büyük ve parlak bir ana kuşak asteroitidir. 2 Nisan 1869'da Karl Theodor Robert Luther tarafından keşfedildi ve Yunan Mitolojisindeki Truva Savaşı efsanelerinde Kral Priamos'un karısı Hecuba'nın adını almıştır. Bu nesne Güneş'in yörüngesinde 5,83 yıl periyodu ve 0,06 eksantriklik ile döner. Jüpiter gezegeniyle 2:1 ortalama hareket rezonansının yakınında yörüngede döndüğü keşfedilen ilk asteroit olup Hecuba asteroit grubunun adaşıdır.

774 Armor, ana kuşakta Güneş'in yörüngesinde dolanan bir küçük gezegendir. Fransız astronom Charles le Morvan tarafından 13 Aralık 1913'te Paris'te keşfedilmiş ve adını Kelt bölgesi Armorica'dan almıştır. Asteroit 3,05 AU uzaklıkta, 5,32 yıllık bir yörünge periyodu ve 0,169'luk bir dışmerkezlikle dönmektedir. Yörünge düzlemi eliptik düzlemine 5,56°'lik bir açı ile eğimlidir.

790 Pretoria, İngiliz astronom Harry Edwin Wood tarafından 16 Ocak 1912'de keşfedilen, Güneş'in yörüngesinde dönen küçük gezegendir. Asteroit kuşağın çekirdeğinin ötesinde yer alan Kibele grubunun bir üyesidir ve adını Güney Afrika'nın başkenti Pretoria'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">56 Melete</span> Asteroit

Melete, büyük ve karanlık bir asteroit kuşağı asteroididir. Muhtemelen organik olarak zengin silikatlar, karbon ve susuz silikatlardan oluşan ve olası iç su buzu olan, oldukça sıra dışı bir P-tipi asteroiddir. Asteroit 4,18 yıllık bir süre ile Güneş'in etrafında dönmektedir.

829 Academia, Güneş'in yörüngesinde dönen bir küçük gezegendir. Asteroit, düşük yansıtabilirliğe sahiptir ve kabaca 44 km çapındadır.

Adria, Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 23 Şubat 1875'te Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedilen ve adını Adriyatik Denizi'nden alan oldukça büyük bir Asteroit kuşağı asteroididir. Bu koyu renkli asteroit muhtemelen ilkel bir karbonlu kondritik bileşime sahiptir.

Abundantia taşlı bir asteroit kuşağı asteroididir. Johann Palisa tarafından 1 Kasım 1875'te Pula'da bulunan Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedildi. İsim, Viyana Gözlemevi'nden Edmund Weiss tarafından seçildi; Verilen isim bir Roma şans tanrıçası olan ve bolluk anlamına da Abundantia'ya atıfta bulunsa da, 1870'lerde keşfedilen artan sayıdaki asteroitleri vurgulamak için de seçilmiş olabilir.

<span class="mw-page-title-main">154 Bertha</span> Asteroit

Bertha bir ana kuşak asteroididir. Fransız kardeşler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından 4 Kasım 1875'te keşfedildi, ancak keşfin kredisi Prosper'a verildi. Adını muhtemelen astronom Camille Flammarion'un kız kardeşi Berthe Martin-Flammarion'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">157 Dejanira</span> Asteroit

Dejanira, 1 Aralık 1875'te Alphonse Borrelly tarafından keşfedilen ve Yunan mitolojisindeki savaşçı prenses Deianira'nın adını taşıyan bir ana kuşak asteroididir. Dejanira asteroit ailesi de onun adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">164 Eva</span> Asteroit

164 Eva, Fransız kardeşler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından 12 Temmuz 1876'da Paris'te keşfedilen bir ana kuşak asteroididir. Eva isminin seçilmesinin nedeni bilinmemektedir. 164 Eva'nın yörünge elemanları, 1877'de Amerikalı astronom Winslow Upton tarafından yayınlanmıştır. C tipi bir asteroit olarak kategorize edilir ve muhtemelen ilkel karbonlu kondritik malzemelerden oluşur.

<span class="mw-page-title-main">167 Urda</span> Asteroit

Urda, Alman-Amerikalı astronom Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 28 Ağustos 1876'da Clinton, New York'ta keşfedilen ve adını İskandinav dilindeki Nornlardan biri olan Urd'dan alan bir ana kuşak asteroididir. 1905'te Avusturyalı astronom Johann Palisa, asteroidin parlaklığının değişken olduğunu gösterdi.

<span class="mw-page-title-main">170 Maria</span> Asteroit

Maria, 10 Ocak 1877'de Fransız astronom Henri Joseph Perrotin tarafından keşfedilen bir Ana kuşak asteroididir. Yörüngesi Antonio Abetti tarafından hesaplandı ve asteroide kız kardeşi Maria'nın adı verildi. Bu nesne, 1918'de Japon astronom Kiyotsugu Hirayama tarafından tanımlanan ilk asteroit ailelerinden biri olan Maria asteroit ailesinin adaşıdır.

Lumen, orta asteroit kuşağından gelen, yaklaşık 130 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. Tanımlanmış bir Eunomia ailesi'ne müdahaleci asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">176 Iduna</span> Asteroit

Iduna, Alman-Amerikalı astronom Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 14 Ekim 1877'de Clinton, New York'ta keşfedilen büyük bir ana kuşak asteroididir. Adını Stockholm'de astronomik bir konferansa ev sahipliği yapan bir kulüp olan Sällskapet Idun'dan almıştır. Idun aynı zamanda bir İskandinav tanrıçasıdır. G-tipi bir asteroit olarak, en büyük ana kuşak asteroidi olan 1 Ceres'inkine benzer bir bileşime sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">188 Menippe</span> Asteroit

Menippe parlak bir yüzeye ve kayalık bir bileşime sahip bir ana kuşak asteroididir. 18 Haziran 1878'de Clinton, New York'ta C. H. F. Peters tarafından keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisinde Orion'un kızlarından biri olan Menippe'den almıştır.

20936 Nemrut Dağı, geçici adı : 4835 T-1 olan, yaklaşık 35 kilometre çapında, asteroit kuşağının en iç bölgelerinde bulunan Hungaria ailesine mensup, aynı zamanda da Mars yörüngesinin çok yakınlarında seyreden taşlı bir asteroittir. 13 Mayıs 1971'de Hollandalı gök bilimci çift Ingrid ve Cornelis van Houten tarafından Leiden'de ve ayrıca Hollandalı Amerikalı gök bilimci Tom Gehrels tarafından Kaliforniya, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Palomar Gözlemevi'nde çekilen fotoğraf plakalarında keşfedilmiştir. Asteroitin 3,28 saatlik bir dönme süresi, muhtemelen küresel bir şekli ve tipik olarak enstatit açısından zengin E tipi asteroitler arasında görülen yüksek bir albedosu bulunmaktadır. 2012 yılında adını Türkiye'de sönmüş bir yanardağ olan Nemrut'tan almıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.