İçeriğe atla

11351 Leucus

11351 Leucus
Leucus'un şekil modelinin çoklu ortogonal perspektiflerden görünümü
Keşif[1]
KeşfedenSCAP
Keşif yeriBeijing Xinglong Gözlemevi
Keşif tarihi12 Ekim 1997
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(11351) Leucus
Telaffuz/ˈljuːkəs/[2]
Adın kaynağı
Leucus (Yunan mitolojisi)[1]
Alternatif adlandırma
1997 TS25 · 1996 VP39
Jüpiter truvalısı[1][3]
Yunan[4] · arkaplan[5]
Yörünge özellikleri[3]
Dönem 13 Eylül 2023 (JD 2460200,5)
Belirsizlik parametresi 0
İlk önkeşif tarihi25 Haziran 1982[1]
Günöte5,652 AU
Günberi4,953 AU
Yarı büyük eksen
5,302 AU
Dış merkezlik0,0659
12,21 y (4.460 g)
43,784°
0° 4d 50.607s / gün
Eğiklik11,546°
251,087°
160,955°
Jüpiter MOID0,0942 AU
TJüpiter2,955
Fiziksel özellikler
D[6]
B–V = 0,739±0,044[7]
V–R = 0,498±0,044[7]
V–I = 0,900±0,057[7]
10,979±0,037[8]
Boyutlar63,8 × 36,6 × 29,6 km[9]
Ortalama çap
41 km (volume equivalent)[9]
445,683±0,007 sa[3][8]
13° (wrt ecliptic)[8]
10° (wrt orbit)[8]
+77°[8]
208°[8]
0,037±0,001[9]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

11351 Leucus /ˈljuːkəs/ Yunan kampı olarak adlandırılan bölümde bulunan, yaklaşık 40 kilometre (25 mil) çapında, orta büyüklükte bir Jüpiter truvalısıdır. Nisan 2028'de Lucy görevi kapsamında yakın uçuş yapılması planlanan hedeflerden biridir.[6][10] D-tipi asteroit olduğu varsayılan, 466 saatlik bir dönüş periyoduna sahip olan son derece yavaş bir dönen bir cisimdir.[3] 12 Ekim 1997'de Pekin Schmidt CCD Asteroid Programı (SCAP) tarafından Çin'in Hebei eyaletindeki Xinglong İstasyonunda keşfedilmiş ve daha sonra adını Yunan mitolojisindeki Akha savaşçısı Leucus'tan almıştır.[1]

Yörünge ve sınıflandırma

Leucus, Jüpiter ile 1:1 yörünge rezonansına sahip olan karanlık görünümlü bir Jüpiter truvalısı asteroididir. Jüpiter'in yörüngesinden 60° ilerisinde, gezegenin önünde bulunan L4 Lagrange noktasındaki Yunan kampı olarak adlandırılan bölgede yer almaktadır.[5]

Güneş'in etrafındaki yörüngesini, Güneş'e 5,0-5,6  AU mesafede, her 12 yıl ve 2 ayda bir (4.440 gün; yarı ana eksen 5,29 AU) tamamlamaktadır. Yörüngesinin ekliptiğe göre 0,06 dışmerkezliği ve 12° yörünge eğimi bulunmaktadır.[3] Cismin gözlem yayı, Xinglong'daki resmi keşif gözleminden 15 yıldan fazla bir süre önce, Temmuz 1982'de Siding Spring Gözlemevi'nde yapılan ilk keşifle başlamaktadır.[1]

Keşif

Lucy görev hedefi

Cismin 2021 yılında uzaya fırlatılan Lucy uzay aracı tarafından yakın geçiş uçuşuyla ziyaret edilmesi planlanmaktadır. Bu geçişin 18 Nisan 2028 tarihinde gerçekleşeceği öngörülmektedir. Bu geçiş esnasında Lucy asteroide 5,9 km/s (13.000 mph) bağıl hızla 1.000 km (620 mi) mesafeye yaklaşacaktır.[6]

Fiziksel özellikler

2017-2019 arasındaki örtülme olaylarında gözlemlenen Leucus'un siluetleri, her biri akorlara uyacak şekilde yerleştirilmiş bir şekil modeline sahiptir.

Leucus, Jüpiter truvaları arasında baskın spektral tip olan D tipi bir asteroit olarak sınıflandırılmaktadır.[6] Jüpiter truvalarının geri kalanı çoğunlukla karbonlu C tipi ve ilkel P tipi asteroitlerden oluşmaktadır.

Yavaş dönen

2013 baharında, Kaliforniya Güneş Sistemi Çalışmaları Merkezi'nde (CS3) gök bilimciler Robert Stephens ve Daniel Coley tarafından 0,35/0,4 metrelik Schmidt-Cassegrain teleskopu kullanılarak yapılan fotometrik gözlemlerden Leucus'un dönme ışık eğrisi elde edilmiştir. Işık eğrisi, 0,53 büyüklüğünde (U=2+ ) parlaklık değişimiyle 513,7 saatlik olağanüstü yavaş bir dönüş süresi olduğunu göstermiştir. Ana olmayan eksen rotasyonuna (NPAR) dair hiçbir kanıt bulunamamış olup, cisim bilinen cisimler arasında en yavaş dönenlerden birisidir.[11]

Lucy uzay aracının planlanan ziyaretine hazırlık olarak Leucus, 2016 yılında SwRI'da görevli Marc Buie ve DLR'de görevli Stefano Mottola tarafından bir kez daha gözlemlenmiştir. Elde edilen çift modlu ışık eğrisi, 440 saatlik biraz daha kısa bir süre ve 0,7 büyüklükte bir genlik sonucunu vermiştir.[12]

Çap ve albedo

IRAS, Geniş Alan Kızılötesi Araştırma Gezgini ve ardından gelen NEOWISE misyonu tarafından gerçekleştirilen gözlem ve araştırma göre, Leucus'un sırasıyla 42,1 ve 34,2 kilometre çapında olduğu ve 0,06 ila 0,08 değerinde düşük albedoya sahip olduğu görülmüştür.[13][14] Asteroid Işık Eğrisi Bağlantısı, IRAS tarafından elde edilen verilere göre 0,05'lik daha düşük bir albedo ve 42,1 kilometrelik bir çap verisi edile edilmiştir.[15]

Adlandırma

Bu küçük gezegen Yunan mitolojisinde, Homeros'un İlyada'sındaki Akha savaşçısı Leucus'tan esinlenilerek adlandırılmıştır. Efsaneye göre Leucus Odysseus'un arkadaşıydı.[1] Truva Savaşı sırasında Truva Kralı Priamos'un elli oğlundan biri olan Antiphus tarafından öldürüldü.[16] Resmi adlandırma referansı Küçük Gezegen Merkezi tarafından 22 Şubat 2016'da yayınlanmıştır (M.P.C. 98711).[17]

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g "11351 Leucus (1997 TS25)". Minor Planet Center. 16 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2018. 
  2. ^ Noah Webster (1884) A Practical Dictionary of the English Language
  3. ^ a b c d e "JPL Small-Body Database Browser: 11351 Leucus (1997 TS25)" (2017-06-07 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 19 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2018. 
  4. ^ "List of Jupiter Trojans". Minor Planet Center. 1 Haziran 2018. 18 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2018. 
  5. ^ a b "Asteroid (11351) Leucus – Proper Elements". AstDyS-2, Asteroids – Dynamic Site. Erişim tarihi: 22 Haziran 2018. 
  6. ^ a b c d Levison, H. F.; Olkin, C.; Noll, K. S.; Marchi, S.; Lucy Team (March 2017). "Lucy: Surveying the Diversity of the Trojan Asteroids: The Fossils of Planet Formation" (PDF). 48th Lunar and Planetary Science Conference (1964): 2025. Bibcode:2017LPI....48.2025L. 17 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 13 Nisan 2017. 
  7. ^ a b c Hainaut, O. R.; Boehnhardt, H.; Protopapa, S. (October 2012). "Colours of minor bodies in the outer solar system. II. A statistical analysis revisited". Astronomy and Astrophysics. 546: 20. arXiv:1209.1896 $2. Bibcode:2012A&A...546A.115H. doi:10.1051/0004-6361/201219566. 
  8. ^ a b c d e f Mottola, Stefano; Hellmich, Stephan; Buie, Marc W.; Zangari, Amanda M.; Marchi, Simone; Brown, Michael E.; Levison, Harold F. (December 2020). "Convex Shape and Rotation Model of Lucy Target (11351) Leucus from Lightcurves and Occultations". The Planetary Science Journal. 1 (3): 14. arXiv:2009.08951 $2. Bibcode:2020PSJ.....1...73M. doi:10.3847/PSJ/abb942 Özgürce erişilebilir. 73. 
  9. ^ a b c Buie, Marc W.; Keeney, Brian A.; Strauss, Ryder A.; Blank, Ted E.; Moore, John G.; Porter, Simon B. (October 2021). "Size and Shape of (11351) Leucus from Five Occultations". The Planetary Science Journal. 2 (5): 38. Bibcode:2021PSJ.....2..202B. doi:10.3847/PSJ/ac1f9b Özgürce erişilebilir. 202. 
  10. ^ Casey Dreier; Emily Lakdawalla (30 Eylül 2015). "NASA announces five Discovery proposals selected for further study". The Planetary Society. 26 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2017. 
  11. ^ French, Linda M.; Stephens, Robert, D.; Coley, Daniel R.; Wasserman, Lawrence H.; Vilas, Faith; La Rocca, Daniel (October 2013). "A Troop of Trojans: Photometry of 24 Jovian Trojan Asteroids". The Minor Planet Bulletin. 40 (4): 198-203. Bibcode:2013MPBu...40..198F. ISSN 1052-8091. 
  12. ^ Buie, Marc W.; Zangari, Amanda Marie; Marchi, Simone; Mottola, Stefano; Levison, Harold F. (October 2016). "Ground-based characterization of Leucus and Polymele, two fly-by targets of the Lucy Discovery mission". American Astronomical Society. 48: 208.06. Bibcode:2016DPS....4820806B. 
  13. ^ Grav, T.; Mainzer, A. K.; Bauer, J. M.; Masiero, J. R.; Nugent, C. R. (November 2012). "WISE/NEOWISE Observations of the Jovian Trojan Population: Taxonomy". The Astrophysical Journal. 759 (1): 10. arXiv:1209.1549 $2. Bibcode:2012ApJ...759...49G. doi:10.1088/0004-637X/759/1/49.  (online catalog)
  14. ^ Tedesco, E. F.; Noah, P. V.; Noah, M.; Price, S. D. (October 2004). "IRAS Minor Planet Survey V6.0". NASA Planetary Data System – IRAS-A-FPA-3-RDR-IMPS-V6.0: IRAS-A-FPA-3-RDR-IMPS-V6.0. Bibcode:2004PDSS...12.....T. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2018. 
  15. ^ "LCDB Data for (11351) Leucus". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2018. 
  16. ^ Homer, Iliad, 4. 491
  17. ^ "MPC/MPO/MPS Archive". Minor Planet Center. 5 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2018. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">1042 Amazone</span> Asteroit

1042 Amazone, geçici ismi 1925 HA, yaklaşık 70 kilometre çapında, dış asteroit kuşağında karanlık bir asteroit ve yavaş dönendir. 22 Nisan 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güney Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Adını Yunan mitolojisindeki Amazonlardan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">25 Phocaea</span> ana kuşak asteroidi

Phocaea, asteroit kuşağının iç bölgelerinden yaklaşık 75 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. Phocaea ailesinin ana organıdır. 1853 yılında Fransız gök bilimci Jean Chacornac tarafından keşfedildi. Adını, günümüzde Foça olan Antik Yunan şehri Fokaia'dan almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">29 Amphitrite</span> asteroit

Amphitrite 200 kilometre çapı ile en büyük S-tipi asteroitlerden biri ve muhtemelen Eunomia, Juno, Iris ve Herculina'dan sonraki en büyük 5. asteroittir.

783 Nora asteroid kuşağının ilk bölgelerinden koyu renkli bir asteroittir. Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 18 Mart 1914 tarihinde Viyana Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Karbonlu C-tipi asteroidin 55,5 saatlik ortalamadan daha uzun bir dönme süresi vardır ve yaklaşık 40 kilometre çapındadır.Adını muhtemelen Norveçli şair Henrik Ibsen'ın A Doll's House adlı oyunundaki baş karakter Nora Helmer'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">771 Libera</span> Asteroit

771 Libera, geçici olarak atanmış isimleri 1913 TO ve 1958 HA, asteroit kuşağının orta bölgesinde yer alan ve yaklaşık 29 kilometre çapındaki metalik bir asteroittir. Avusturyalı astronom Joseph Rheden tarafından 21 Kasım 1913'te Avusturya'daki Viyana Gözlemevi'nde keşfedilmiştir.

1072 Malva, geçici ismi 1926 TA, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 48 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroitidir. 4 Ekim 1926'da astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, ismini Malva (ebegümeci) çiçekli bitkisinden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">588 Achilles</span> Asteroit

Achilles, Jüpiter truvalılarının Yunan kampı olarak sınıflandırılan grubunda bulunan büyük bir Jüpiter truva asteroididir. Achilles, keşfedilen ilk Jüpiter truvalısıdır. 1906'da Heidelberg Gözlemevi'nde Max Wolf tarafından keşfedilmiştir. Wolf, küçük gezegene Yunan mitolojisindeki efsanevi kahraman Aşil'in adını vermiştir. Karanlık görünüşlü D-tipi asteroidin çapı yaklaşık 133 kilometre (83 mi) olup, en büyük 10 Jüpiter truvalısı arasındadır. 7,3 saatlik bir dönme periyoduna ve muhtemelen dairesel bir şekle sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">617 Patroklos</span> Asteroit

617 Patroclus ya da 617 Patroklos büyük boyutlu bir ikili sistem Jüpiter truvalısıdır. Karanlık görünümlü bir D tipi asteroit olarak sınıflandırılmakta olup, aynı zamanda eşlikçisiyle birlikte kendi ekseni etrafında 103 saatlik bir dönme süresine sahip olmasından ötürü en yavaş dönüş periyoduna sahip cisimler arasında yer alır. NASA tarafından yürütülen Lucy projesi kapsamında tahminen 2033 yılında ziyaret edilmesi planlanan beş Jüpiter truvasından biridir.

<span class="mw-page-title-main">911 Agamemnon</span> Asteroit

911 Agamemnon, geçici ismi 1919 FD, çapı yaklaşık 168 km olan ve muhtemelen ikili sistemli, Yunan kampına mensup büyük bir Jüpiter truvasıdır. 19 Mart 1919'da, Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Heidelberg Gözlemevinde keşfedilmiştir. Karanlık bir D tipi asteroit olan cisim dönme süresi 6,6 saat olan en büyük Jüpiter truvalılarından birisidir. Ilyada destanındaki anlatılan Truva savaşında savaşmış ana karakterlerden biri olan Yunan mitolojisindeki ünlü Miken kralı Agamemnon'dan esinlenilerek adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">4709 Ennomos</span> Asteroit

4709 Ennomos Truva kampından büyük bir Jüpiter truvası ve aynı zamanda küçük Ennomos ailesinin de isim babası olup yaklaşık 81 kilometre çapındadır. Amerikalı astronom Carolyn Shoemaker tarafından 12 Ekim 1988'de Kaliforniya'daki Palomar Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Nispeten parlak ve muhtemelen ince uzun bir Jovian asteroidi olan Ennomos, en büyük 40 Jüpiter truvasından biridir. 12,3 saatlik bir dönüş periyoduna sahiptir. Adını Aşil tarafından öldürülen bir Truva savaşçısı olan Ennomos'tan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">3451 Mentor</span> Asteroit

3451 Mentor çapı yaklaşık 120 kilometre olan, Truva kampına dahil büyük bir Jüpiter truvasıdır. 19 Nisan 1984 tarihinde Çek Cumhuriyetinde bulunan Klet' Gözlemevinde, Çek astronom Antonin Mrkos tarafından keşfedilmiştir. Dönme süresi 7,7 saat olarak ölçülen ve en büyük Jüpiter truvalılarından biri olan belirsiz bir X tipi asteroittir. Yunan mitolojisinde anlatılan Mentor isimli karaktere atıfla isimlendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">3548 Eurybates</span> Asteroit

3548 Eurybates çapı yaklaşık 68 kilometre (42 mil) olan bir Jüpiter truva asteroitidir. Karbonlu C tipi asteroitler sınıfına mensup olan cisim, Yunan kampı olarak adlandırılan Jüpiter'in L4 Lagrange noktasında yer alır. Adının verildiği Eurobates ailesinin ilk üyesidir.

3317 Paris, geçici adlandırması 1984 KF, çapı yaklaşık 119 kilometre olan, Truva kampına dahil büyük bir Jüpiter truvasıdır. 26 Mayıs 1984 tarihinde California, ABD'de bulunan Palomar Gözlemevinde, Amerikalı astronomlar Carolyn ve Eugene Shoemaker tarafından keşfedilmiştir. Dönme süresi 7,1 saat olarak ölçülen ve en büyük Jüpiter truvalılarından biri olan olağan dışı ve büyük olasılıkla dairesel şekilli bir T tipi asteroittir. Yunan mitolojisindeki ünlü Truva prensi Paris'e atıfla isimlendirilmiştir.

1867 Deiphobus, geçici adlandırması 1971 EA, çapı yaklaşık 123 kilometre (76 mi) olan, Truva kampına dahil karanlık görünümlü büyük bir Jüpiter truvasıdır. 3 Mart 1971 tarihinde Arjantin'de bulunan Leoncito Astronomi Kompleksinde, Arjantinli astronomlar C. U. Cesco ve A. G. Samuel tarafından keşfedilmiştir. Ennomos ailesinin bir üyesidir ve 58,66 saat olarak ölçülen çok uzun bir Dönme süresi sahiptir. En büyük Jüpiter truvalıları arasında yer alan cisim D tipi bir asteroittir. Yunan mitolojisindeki Truva prenslerinden Deiphobos'a atıfla isimlendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">1172 Äneas</span> Asteroit

1172 Äneas çapı yaklaşık 140 kilometre olan büyük bir Jüpiter truvalısıdır. 17 Ekim 1930 tarihinde Karl Reinmuth tarafından at the Heidelberg Gözlemevinde keşfedilmiştir. Karanlık görünümlü bir D-tipi asteroit olan cisim Dönme süresi 8,7 saat olan en büyük Jüpiter truvalarından biridir. Yunan mitolojisindeki Truva prensi Aeneas'dan esinlenilerek adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">1437 Diomedes</span> Asteroit

1437 Diomedes veya Diomidis çapı yaklaşık 150 kilometre olan büyük bir Jüpiter truvalısıdır. 3 Ağustos 1937 tarihinde Karl Reinmuth tarafından Heidelberg Gözlemevinde keşfedilmiştir. Karanlık görünümlü bir D-tipi asteroit/D-tipi asteroit olan cisim, Dönme süresi 24,49 saat olan en büyük Jüpiter truvalarından biridir. Bir yıldızın asteroit tutulması esnasında başarılı bir şekilde gözlemlendiği ilk Jüpiter truvalısıdır. Yunan mitolojisindeki Diomidis'den esinlenilerek adlandırılmıştır.

1143 Odysseus, geçici adlandırması 1930 BH, Jüpiter'in yörüngesinde, Yunan kampı olarak adlandırılan L4 Lagrange noktasında yer alan büyük bir Jüpiter truvalısıdır. 28 Ocak 1930 yılında Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Heidelberg Gözlemevinde keşfedilmiş, ünlü Yunan mitolojisi kahramanı Odysseus'a atfen isimlendirilmiştir. Karanlık tipli bir D-tipi asteroit olan cismin kendi etrafındaki dönme süresi 10,1 saattir. Yaklaşık 125 kilometre (78 mil) büyüklüğünde bir çapa sahip olup, en büyük 10 Jüpiter truvalısından biridir.

<span class="mw-page-title-main">15094 Polymele</span> Asteroit

15094 Polymele Jüpiter truvalarının Yunan kampına mensup olan, yaklaşık 21 kilometre çapında ilkel bir truva asteroididir. Eylül 2027'de yakın geçiş uçuşu yapılması planlanan Lucy misyonunun hedeflerinden birisidir. 17 Kasım 1999'da Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Arizona Mount Lemmon Gözlemevinde Catalina Gökyüzü Araştırması kapsamında gözlemler yapan gök bilimciler tarafından keşfedilmiştir. P-tipi asteroitin dönüş süresi 5,9 saattir ve oldukça düz bir şekle sahiptir. Adını Yunan mitolojisindeki Menoetius'un karısı ve Patroclus'un annesi Polymele'den almıştır. 2022 yılında yaklaşık 5 kilometre çapında doğal bir uyduya sahip olduğu belirlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">21900 Orus</span> Asteroit

21900 Orus Yunan kampı olarak adlandırılan bölümde bulunan, yaklaşık 53 kilometre çapında, büyük bir Jüpiter truvalısıdır. Kasım 2028'de Lucy misyonu kapsamında yakın uçuş yapılması planlanan hedeflerden biridir. 13,5 saatlik bir dönüş süresine sahiptir. 9 Kasım 1999'da Japon amatör gökbilimci Takao Kobayashi tarafından Japonya'nın Gunma Eyaletindeki özel Ōizumi Gözlemevi'nde keşfedilmiş ve daha sonra İlyada'da Hektor tarafından öldürülen bir Akha savaşçısı olan Orus'un adını almıştır.

52246 Donaldjohanson, geçici adlandırma 1981 EQ5, asteroit kuşağının iç bölgelerinde bulunan yaklaşık 4 kilometre (2,5 mil) çapında karbonlu bir Erigon asteroididir. Amerikalı astronom S. J. Bus tarafından 2 Mart 1981 tarihinde Avustralya'daki Siding Spring Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. C-tipi asteroit Lucy görevinin bir hedefidir ve adını Amerikalı paleoantropolog Donald Johanson'dan almıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.