İçeriğe atla

108 Hecuba

108 Hecuba
Keşif
KeşfedenR. Luther
Keşif tarihi2 Nisan 1869
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(108) Hecuba
Telaffuz/ˈhɛkjʊbə/[1]
Adın kaynağı
Hecuba
Asteroit kuşağı
Yörünge özellikleri[2]
Dönem 31 Temmuz 2016 (JG 2.457.600,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı135,87 yıl (49.628 gün)
Günöte3,4190 AU (511,48 Gm)
Günberi3,05922 AU (457,653 Gm)
Yarı büyük eksen
3,23912 AU (484,565 Gm)
Dış merkezlik0,055539
5,83 yıl (2.129,3 gün)
16,53 km/s
166,649°
0° 10d 8.648s / gün
Eğiklik4,2204°
350,014°
204,634°
Dünya MOID2,05833 AU (307,922 Gm)
Jüpiter MOID1,55152 AU (232,104 Gm)
TJüpiter3,178
Fiziksel özellikler
S[3]
8,09
Boyutlar64,97±4,4 km[2]
65 km[4]
Kütle~3,9×1017 kg (tahmin)
Ortalama yoğunluk
~2,7 g/cm3 (tahmin)[5]
Ekvatoral yerçekimi
~0,025 m/s² (tahmin)
Ekvatoral kurtulma hızı
~0,040 km/s (tahmin)
14,256 sa (0,5940 g)[2]
0,60 g veya 1,20 g[6]
0,2431±0,037
Yüzey sıcaklığımin.ort.maks.
Kelvin~148215
Santigrat-58
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Hecuba (küçük gezegen tanımı: 108 Hecuba), oldukça büyük ve parlak bir ana kuşak asteroitidir. 2 Nisan 1869'da Karl Theodor Robert Luther tarafından keşfedildi[7] ve Yunan Mitolojisindeki Truva Savaşı efsanelerinde Kral Priamos'un karısı Hecuba'nın adını almıştır. Bu nesne Güneş'in yörüngesinde 5,83 yıl periyodu ve 0,06 eksantriklik ile döner. Jüpiter gezegeniyle 2:1 ortalama hareket rezonansının yakınında yörüngede döndüğü keşfedilen ilk asteroit olup[8] Hecuba asteroit grubunun adaşıdır.[9]

Tholen sınıflandırma sisteminde, taşlık bir S-tipi asteroit olarak kategorize edilir.[10] Oysa, Bus (Schelte J. Bus) asteroit taksonomi sistemi onu bir Sw asteroit olarak listeler.[11] 2007 yılında Colorado Springs, Colorado'daki Palmer Divide Gözlemevi'nde gerçekleştirilen gözlemler, 0,11 ± 0,02 büyüklüğünde parlaklık değişimi ile 17,859 ± 0,005 saatlik periyotlu bir ışık eğrisi üretti.[12]

Hecuba, Hygiea asteroit ailesi içinde yörüngede döner, ancak silikat bir bileşime sahip olduğu için diğer aile üyeleriyle başka türlü bağı yoktur; Hygiealar, karanlık C-tipi asteroitlerdir.

Kaynakça

  1. ^ Şablon:Dict.com
  2. ^ a b c Yeomans, Donald K., "108 Hecuba", JPL Small-Body Database Browser, NASA Jet Propulsion Laboratory, 14 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 12 Mayıs 2016. 
  3. ^ DeMeo, Francesca E.; Binzel, Richard P.; Slivan, Stephen M.; Bus, Schelte J. (2011), "An extension of the Bus asteroid taxonomy into the near-infrared" (PDF), Icarus, 202 (1), ss. 160-180, Bibcode:2009Icar..202..160D, doi:10.1016/j.icarus.2009.02.005, 17 Mart 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.  See appendix A.
  4. ^ "IRAS Minor Planet Survey (IMPS)". 22 Aralık 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2005. 
  5. ^ Krasinsky, G. A.; Pitjeva, E. V.; Vasilyev, M. V.; Yagudina, E. I. (July 2002), "Hidden Mass in the Asteroid Belt", Icarus, 158 (1), ss. 98-105, Bibcode:2002Icar..158...98K, doi:10.1006/icar.2002.6837.  See appendix A.
  6. ^ Harris, A.W.; Warner, B.D.; Pravec, P., (Ed.) (2012), "Lightcurve Derived Data", Planetary Data System, NASA, 3 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 22 Mart 2013. 
  7. ^ "Numbered Minor Planets 1–5000", Discovery Circumstances, IAU Minor Planet center, 22 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 7 Nisan 2013. 
  8. ^ Brož, M.; Vokrouhlický, D.; Roig, F.; Nesvorný, D.; Bottke, W. F.; Morbidelli, A. (June 2005), "Yarkovsky origin of the unstable asteroids in the 2/1 mean motion resonance with Jupiter", Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 359 (4), ss. 1437-1455, Bibcode:2005MNRAS.359.1437B, doi:10.1111/j.1365-2966.2005.08995.x. 
  9. ^ McDonald, Sophia Levy (June 1948), "General perturbations and mean elements, with representations of 35 minor planets of the Hecuba group", Astronomical Journal, cilt 53, s. 199, Bibcode:1948AJ.....53..199M, doi:10.1086/106097. 
  10. ^ Blanco, C.; di Martino, M.; Lazzarin, M.; Cellino, A.; Riccioli, D. (1994), Kozai, Yoshihide; Binzel, Richard P.; Hirayama, Tomohiro (Ed.), "A Physical Study of the Asteroid 108 Hecuba", Seventy-five (75) years of Hirayama asteroid families: The role of collisions in the solar system history; Proceedings of the international conference; held November 29-December 3; 1993 at the Institute of Space and Astronautical Science (ISAS) at Sagamihara near Tokyo; Japan, Astronomical Society of the Pacific Conference, San Francisco: Astronomical Society of the Pacific, 63, s. 280, Bibcode:1994ASPC...63..280B 
  11. ^ DeMeo, Francesca E.; Binzel, Richard P.; Slivan, Stephen M.; Bus, Schelte J. (July 2009), "An extension of the Bus asteroid taxonomy into the near-infrared" (PDF), Icarus, 202 (1), ss. 160-180, Bibcode:2009Icar..202..160D, doi:10.1016/j.icarus.2009.02.005, 17 Mart 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi, erişim tarihi: 8 Nisan 2013.  See appendix A.
  12. ^ Warner, Brian D. (September 2007), "Asteroid Lightcurve Analysis at the Palmer Divide Observatory", The Minor Planet Bulletin, 34 (3), s. 72, Bibcode:2007MPBu...34...72W. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">128 Nemesis</span> Asteroit

128 Nemesis, karbonlu bileşime sahip 180 km'lik büyük bir ana kuşak asteroitidir. 78 saat süren bir tur dönüşü ile oldukça yavaş dönmektedir. Nemesis, adını taşıyan Nemesian asteroit ailesinin en büyük üyesidir. 25 Kasım 1872'de J. C. Watson tarafından keşfedildi ve Yunan mitolojisinde intikam tanrıçası olan Nemesis'in adını aldı.

Cyrene, küçük gezegen tanımı 133 Cyrene, JC Watson tarafından 16 Ağustos 1873'te Michigan, Ann Arbor'da keşfedilen ve adını kral Hypseus'un kızı Cyrene'den alan oldukça büyük ve çok parlak bir ana kuşak asteroididir. Spektrumuna göre S-tipi bir asteroit olarak sınıflandırılır. Jüpiter ile 2:1 ortalama hareket rezonansının yakınında yörüngede dönen Hecuba asteroit grubunun bir üyesi olarak listelenir.

<span class="mw-page-title-main">150 Nuwa</span> Asteroit

Nuwa, yörünge periyodu 5,15 yıl olan büyük bir ana kuşak asteroididir. Kanada asıllı Amerikan gökbilimci James Craig Watson tarafından 18 Ekim 1875 tarihinde keşfedildi. Adını Çin mitolojisinde bulunan yaratıcı tanrıça Nü Wa'dan alır. Nuwwa, Jüpiter ile 2:1 ortalama yörüngesel rezonansının yakınında yörüngede dönen ve Hecuba asteroit grubunun üyesi olmaya aday bir asteroittir. Spektruma göre C-tipi Asteroit olarak sınıflandırılır, bunun nedeni muhtemelen ilkel karbonlu kondritik malzemeden oluşması ve yüzeyinin fazlasıyla karanlık olmasıdır.

Artemis, 16 Eylül 1868'de Ann Arbor, Michigan'da James Craig Watson tarafından keşfedilen bir asteroit kuşağı asteroitidir. Adını Yunan mitolojisindeki av ve Ay tanrıçası Artemis'ten almıştır.

<span class="mw-page-title-main">103 Hera</span> Ana kuşak asteroiti

Hera, 4,44 yıllık bir yörünge süresine sahip orta büyüklükte bir ana kuşak asteroitidir. Kanadalı-Amerikalı astronom James Craig Watson tarafından 7 eylül 1868'de keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisinde Olympos tanrılarının kraliçesi Hera'dan almıştır. Bu asteroit, silikat yüzey bileşimine sahip bir S-tipi asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">30 Urania</span> asteroit

Urania, 22 Temmuz 1854 tarihinde İngiliz gök bilimci John Russell Hind tarafından keşfedilen bir ana kuşak asteroitidir. Bu keşif, Hind'in son asteroit keşfiydi. Adını Yunan mitolojisindeki bir tanrıça olan Urania'dan almıştır. 30 Urania'nın ilk yörünge ögeleri, Wroclaw Gözlemevi'nde asistan olan Wilhelm Günther tarafından yayınlandı. Güneş'in etrafında 3,64 yıllık bir periyotla dolanmakta ve kendi ekseni etrafında her 13,7 saatte bir dönmektedir.

<span class="mw-page-title-main">101 Helena</span> Asteroit

Helena büyük, kayalık bir ana kuşak asteroitidir. Kanadalı-Amerikalı astronom J. C. Watson tarafından 15 Ağustos 1868'de keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisindeki Truvalı Helen'den almıştır.

Dione, büyük bir ana kuşak asteroididir. Muhtemelen 1 Ceres'e benzer bir bileşime sahiptir. J. C. Watson tarafından 10 Ekim 1868'de keşfedildi ve adını Yunan mitolojisinde bazen Yunan aşk ve güzellik tanrıçası Afrodit'in annesi olduğu söylenen bir Titan olan Dione'den almıştır. Jüpiter ile 2:1 ortalama hareket rezonansına yakın yörüngede dönen Hecuba asteroit grubunun bir üyesi olarak listelenmiştir. Bu nesnenin yörünge periyodu 5,66 yıldır ve 0,17 eksantrikliğe sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">110 Lydia</span> Asteroit

Lydia, M-tipi bir spektruma sahip büyük bir kuşak asteroittir ve bu nedenle, esas olarak nikel - demirden oluşan, metalik bir bileşime sahip olduğu düşünülmektedir. Fransız astronom Alphonse Borrelly tarafından 19 Nisan 1870'de keşfedildi ve adını Friglerin yaşadığı Küçük Asya ülkesi Lidya'dan almıştır. Lydia asteroit ailesi de ismini ondan alır.

Ate, Alman-Amerikalı astronom C. H. F. Peters tarafından 14 Ağustos 1870 tarihinde keşfedilen ve adını Yunan mitolojisindeki yaramazlık ve yıkım tanrıçası Ate'den alan bir ana kuşak asteroididir. Tholen sınıflandırma sisteminde, karbonlu C-tipi bir asteroid olarak kategorize edilirken, Bus asteroid taksonomi sistemi onu bir Ch asteroidi olarak listeler.

<span class="mw-page-title-main">115 Thyra</span> Asteroit

115 Thyra, Kanadalı-Amerikalı astronom J. C. Watson tarafından 6 Ağustos 1871'de keşfedilen oldukça büyük ve parlak bir iç ana kuşak asteroididir ve adını Danimarka Kralı Yaşlı Gorm'un eşi Thyra'dan almıştır. Tayfına bağlı olarak, taşlı bir S-tipi asteroit olarak kategorize edilir.

<span class="mw-page-title-main">119 Althaea</span> Asteroit

Althaea, Kanadalı-Amerikalı astronom J. C. Watson tarafından 3 Nisan 1872'de keşfedilen ve Yunan mitolojisindeki Meleager'in annesi Althaea'nın adını taşıyan bir ana kuşak asteroididir. 2002'de Althaea tarafından yalnızca bir ay arayla iki örtülme gözlemlendi.

<span class="mw-page-title-main">96 Aegle</span> Asteroit

Aegle, asteroit kuşağının dış bölgelerinde yer alan, yaklaşık 170 kilometre çapında, karbonlu bir asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">99 Dike</span> Asteroit

Dike, oldukça büyük ve karanlık bir ana asteroit kuşağı asteroididir.

Vala, bir iç ana kuşak asteroididir. 24 Mayıs 1873'te C. H. F. Peters tarafından keşfedilmiş ve adını İskandinav mitolojisinde bir peygamber olan Völva'dan almıştır. Vala'nın bir yıldız önünde örtülmesine ilişkin yapılan bir gözlem 26 Mayıs 2002'de İtalya'da gerçekleştirilmiştir. 1975'te Kitt Peak Ulusal Gözlemevi'nde toplanan 10-μm radyometrik veriler, 34 km'lik bir çap tahmini vermiştir.

<span class="mw-page-title-main">158 Koronis</span> Asteroit

Koronis, Rus astronom Viktor Knorre tarafından 4 Ocak 1876'da Berlin gözlemevinden keşfedilen bir ana kuşak asteroididir. Bu keşif Knorre'nin yaptığı dört asteroit keşfinden ilkidir. Asteroidin adının kaynağı belirsizdir, ancak Yunan mitolojisinden Asklepios'un annesi Coronis'ten geliyor olabilir. Alternatif olarak, Hyades kardeşliğinin bir perisi olan Coronis'ten de gelebilir. Koronis ailesi adını bu asteroitten almıştır.

<span class="mw-page-title-main">160 Una</span> Asteroit

Una, Alman-Amerikalı astronom C. H. F. Peters tarafından 20 Şubat 1876'da Clinton, New York'ta keşfedilen oldukça büyük ve karanlık, ilkel bir Ana kuşak asteroididir. Adını Edmund Spenser'ın 1960 tarihli epik şiiri The Faerie Queene'deki bir karakterden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">170 Maria</span> Asteroit

Maria, 10 Ocak 1877'de Fransız astronom Henri Joseph Perrotin tarafından keşfedilen bir Ana kuşak asteroididir. Yörüngesi Antonio Abetti tarafından hesaplandı ve asteroide kız kardeşi Maria'nın adı verildi. Bu nesne, 1918'de Japon astronom Kiyotsugu Hirayama tarafından tanımlanan ilk asteroit ailelerinden biri olan Maria asteroit ailesinin adaşıdır.

<span class="mw-page-title-main">180 Garumna</span> Asteroit

Garumna, 29 Ocak 1878'de Fransız astronom Henri Joseph Perrotin tarafından keşfedilen bir ana kuşak asteroididir. Adını, Fransa'daki Garonne Nehri'nin antik Latince adından almaktadır. Tholen sınıflandırma sisteminde taşlı S-tipi asteroid olarak kategorize edilirken, Bus asteroid taksonomi sisteminde Sr alt tipi ile listelenir.

Eucharis, Fransız astronom Pablo Cottenot tarafından 2 Şubat 1878'de Marsilya Gözlemevi'nden keşfedilen büyük, yavaş dönen bir ana kuşak asteroididir. Bu Cottenot'un tek asteroit keşfiydi. Bu nesne, bir Yunan perisi olan Eucharis'in adını almıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.