İçeriğe atla

1062 Ljuba

1062 Ljuba
Keşif[1]
KeşfedenS. Belyavskyj
Keşif yeriSimeiz Gözlemevi
Keşif tarihi11 Ekim 1925
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(1062) Ljuba
Adın kaynağı
Ljuba Berlin[2]
(Sovyet paraşütçü)
Alternatif adlandırma
1925 TD · 1943 EH1
1976 MM · A904 TB
A914 SD · A917 GB
A924 ND
Asteroit kuşağı[1][3] · (dış)[4]
arka plan[5]
Yörünge özellikleri[3]
Dönem 23 Mart 2018 (JD 2458200,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı91,55 yıl (33.437 gün)
Günöte3,2145 AB
Günberi2,7948 AB
Yarı büyük eksen
3,0046 AB
Dış merkezlik0,0698
5,21 yıl (1.902 gün)
218,82°
0° 11d 21.12s / gün
Eğiklik5,5963°
341,40°
101,41°
Fiziksel özellikler
C (Tholen)[4]
B–V = 0,720[3]
9,85[3][4][6][7][8][9][10]
10,09[11]
Ortalama çap
51,017±0,887 km[6]
55,10±2,0 km[7]
55,75±0,96 km[8]
57,16±13,41 km[9]
58,031±1,315 km[12]
60,80±14,17 km[11]
33,8±0,2 sa[13]
36 sa (zayıf)[10]
41,5±0,2 sa[14]
42 sa (zayıf)[14]
0,060±0,007[12]
0,06±0,06[11]
0,0668±0,005[7]
0,067±0,003[8]
0,0779±0,0156[6]
0,12±0,06[9]

1062 Ljuba, geçici ismi 1925 TD, asteroit kuşağının dış bölgelerinden, yaklaşık 58 kilometre (36 mi) çapında karbonlu bir arka plan asteroitidir. Asteroit, 11 Ekim 1925'te Sovyet-Rus astronom Sergey Belyavski tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevinde keşfedildi.[1] Adını erken yaşta ölen kadın paraşütçü Ljuba Berlin'den almıştır.[2] C-tipi asteroit, 33,8 saatlik ortalamadan daha uzun bir dönme süresine sahiptir.[4]

Yörünge ve sınıflandırma

Ljuba, ana kuşağın arka plan popülasyonundan aile dışı bir asteroittir.[5] Her 5 yıl 3 ayda bir (1.902 gün; 3 AU'luk yarı büyük eksende) 2,8–3,2 AU uzaklıkta ve dış asteroit kuşağında Güneş'in yörüngesinde dönmektedir. Yörüngesi ekliptiğe göre 0,07'lik dış merkezliğe ve 6 derecelik bir eğime sahiptir.[3]

Asteroit ilk olarak Ekim 1904'te Heidelberg Gözlemevinde A904 TB olarak gözlemlendi. Cismin gözlem yayı da Şubat 1929'da, yani Simeiz'deki resmi keşif gözleminden 16 ay sonra Heidelberg'de başlar.[1]

Fiziksel özellikleri

Ljuba, Tholen sınıflandırmasına göre karbonlu bir C-tipi asteroittir.[4]

Dönüş süresi

Ekim 2003'te, Port Allen, Louisiana'daki Blackberry Gözlemevinde (929) Amerikalı amatör astronom Walter Cooney tarafından yapılan fotometrik gözlemlerden Ljuba'nın rotasyonel bir ışık eğrisi elde edildi. Işık eğrisi analizi, 0,17 kadir parlaklık değişimiyle (U=3) 33,8 saatlik iyi tanımlanmış bir dönme süresi gösterdi.[13] Richard Binzel, René Roy ve Laurent Bernasconi'nin daha düşük dereceli ışık eğrileri sırasıyla 36, 41,5 ve 42 saatlik biraz daha uzun bir süre verdi (U=1/2/1).[10][14] Uzun bir dönüş periyoduna sahip olmamakla birlikte periyodu, eksenleri etrafında her 2 ila 20 saatte bir dönen çoğu asteroitten önemli ölçüde daha uzundur.

Çapı ve albedosu

Kızılötesi Astronomik Uydu IRAS, Japon Akari uydusu ve NASA'nın Geniş Alan Kızılötesi Araştırma Kaşifi'nin NEOWISE misyonu tarafından yapılan araştırmalara göre Ljuba'nın çapı 51,017 ile 60,80 kilometre arasında ve yüzeyi 0,060 ile 0,12 arasında bir albedoya sahiptir.[6][7][8][9][12][11]

Collaborative Asteroid Lightcurve Link, IRAS tarafından elde edilen sonuçları, yani 9,85 mutlak kadir temelinde 0,0668'lik bir albedo ve 55,10 kilometrelik bir çapı benimser.[4]

İsimlendirme

Bu küçük gezegen, adını Sovyet paraşütçü Ljuba Berlin'den (1915-1936) almıştır. Asteroitler (1084) ve (1086) da sırasıyla Tamara Ivanova (1912-1936) ve Nata Babushkina (1915-1936) adlı Sovyet kadın paraşütçülerin isimlerini almışlardır.[2]

Kaynakça

  1. ^ a b c d "1062 Ljuba (1925 TD)". Minor Planet Center. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2018. 
  2. ^ a b c Schmadel, Lutz D. (2007). "(1062) Ljuba". Dictionary of Minor Planet Names – (1062) Ljuba. Springer Berlin Heidelberg. s. 91. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1063. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  3. ^ a b c d e "JPL Small-Body Database Browser: 1062 Ljuba (1925 TD)" (2017-06-05 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 30 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2018. 
  4. ^ a b c d e f "LCDB Data for (1062) Ljuba". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2018. 
  5. ^ a b "Asteroid 1062 Ljuba – Proper Elements". AstDyS-2, Asteroids – Dynamic Site. 2 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2019. 
  6. ^ a b c d Mainzer, A.; Grav, T.; Masiero, J.; Hand, E.; Bauer, J.; Tholen, D.; McMillan, R. S.; Spahr, T.; Cutri, R. M.; Wright, E.; Watkins, J.; Mo, W.; Maleszewski, C. (November 2011). "NEOWISE Studies of Spectrophotometrically Classified Asteroids: Preliminary Results". The Astrophysical Journal. 741 (2): 25. arXiv:1109.6407 $2. Bibcode:2011ApJ...741...90M. doi:10.1088/0004-637X/741/2/90. 
  7. ^ a b c d Tedesco, E. F.; Noah, P. V.; Noah, M.; Price, S. D. (October 2004). "IRAS Minor Planet Survey V6.0". NASA Planetary Data System. 12: IRAS-A-FPA-3-RDR-IMPS-V6.0. Bibcode:2004PDSS...12.....T. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2019. 
  8. ^ a b c d Usui, Fumihiko; Kuroda, Daisuke; Müller, Thomas G.; Hasegawa, Sunao; Ishiguro, Masateru; Ootsubo, Takafumi; Ishihara, Daisuke; Kataza, Hirokazu; Takita, Satoshi; Oyabu, Shinki; Ueno, Munetaka; Matsuhara, Hideo; Onaka, Takashi (October 2011). "Asteroid Catalog Using Akari: AKARI/IRC Mid-Infrared Asteroid Survey". Publications of the Astronomical Society of Japan. 63 (5): 1117-1138. Bibcode:2011PASJ...63.1117U. doi:10.1093/pasj/63.5.1117.  (online 6 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., AcuA catalog p. 153 25 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  9. ^ a b c d Nugent, C. R.; Mainzer, A.; Masiero, J.; Bauer, J.; Cutri, R. M.; Grav, T.; Kramer, E.; Sonnett, S.; Stevenson, R.; Wright, E. L. (December 2015). "NEOWISE Reactivation Mission Year One: Preliminary Asteroid Diameters and Albedos". The Astrophysical Journal. 814 (2): 13. arXiv:1509.02522 $2. Bibcode:2015ApJ...814..117N. doi:10.1088/0004-637X/814/2/117. 25 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2018. 
  10. ^ a b c Binzel, R. P. (October 1987). "A photoelectric survey of 130 asteroids". Icarus. 72 (1): 135-208. Bibcode:1987Icar...72..135B. doi:10.1016/0019-1035(87)90125-4. ISSN 0019-1035. 14 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2018. 
  11. ^ a b c d Nugent, C. R.; Mainzer, A.; Bauer, J.; Cutri, R. M.; Kramer, E. A.; Grav, T.; Masiero, J.; Sonnett, S.; Wright, E. L. (September 2016). "NEOWISE Reactivation Mission Year Two: Asteroid Diameters and Albedos". The Astronomical Journal. 152 (3): 12. arXiv:1606.08923 $2. Bibcode:2016AJ....152...63N. doi:10.3847/0004-6256/152/3/63. 11 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2018. 
  12. ^ a b c Masiero, Joseph R.; Grav, T.; Mainzer, A. K.; Nugent, C. R.; Bauer, J. M.; Stevenson, R.; Sonnett, S. (August 2014). "Main-belt Asteroids with WISE/NEOWISE: Near-infrared Albedos". The Astrophysical Journal. 791 (2): 11. arXiv:1406.6645 $2. Bibcode:2014ApJ...791..121M. doi:10.1088/0004-637X/791/2/121. 
  13. ^ a b Cooney, Walter R., Jr. (March 2005). "Lightcurve results for minor planets 228 Agathe, 297 Caecilia, 744 Aguntina 1062 Ljuba, 1605 Milankovitch, and 3125 Hay". The Minor Planet Bulletin. 32 (1): 15-16. Bibcode:2005MPBu...32...15C. ISSN 1052-8091. Erişim tarihi: 8 Mart 2018. 
  14. ^ a b c Behrend, Raoul. "Asteroids and comets rotation curves – (1062) Ljuba". Geneva Observatory. 3 Aralık 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2018. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

1726 Hoffmeister, geçici ismi 1933 OE, yaklaşık 23 kilometre çapında, asteroit kuşağının orta bölgesinde kendisi ile aynı adı taşıyan Hoffmeister ailesinden karbonlu bir asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">1039 Sonneberga</span> Asteroit

1039 Sonneberga, geçici ismi 1924 TL, asteroit kuşağının orta bölgesinde yer alan, yaklaşık 34 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroitidir. 24 Kasım 1924'te Alman astronom Max Wolf tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, Sonneberg Gözlemevi'nin bulunduğu Almanya'nın Sonneberg şehrinin adını taşır.

1308 Halleria, geçici ismi 1931 EB, asteroit kuşağının dış bölgelerinden, yaklaşık 43 kilometre çapında, karbonlu bir Charis asteroitidir. 12 Mart 1931'de Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroide, İsviçreli bir doktor, botanikçi ve şair Albrecht von Haller'in adı verildi.

1041 Asta, geçici ismi 1925 FA, yaklaşık 57 kilometre çapında, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen karbonlu bir arka plan asteroitidir. 22 Mart 1925'te, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroit muhtemelen Danimarkalı aktris Asta Nielsen'in adını almıştır.

1047 Geisha, geçici ismi 1924 TE, yaklaşık 11 kilometre çapında, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen taşlı bir Flora asteroittir. 17 Kasım 1924'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroit, İngiliz müzikal The Geisha'nın adını almıştır.

1049 Gotho, geçici ismi 1925 RB, asteroit kuşağının dış bölgesinden, yaklaşık 53 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. 14 Eylül 1925'te, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroidin adı bir erkek Alman adı olmasına rağmen, ismini aldığı kişi ile ilgili herhangi bir referans bilinmemektedir.

1051 Merope, asteroit kuşağının en dış bölgesinden gelen, yaklaşık 68 kilometre çapında koyu renkli bir Alauda asteroittir. 16 Eylül 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Heidelberg, Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi ve geçici olarak 1925 SA olarak adlandırıldı. Reinmuth, asteoide Yunan mitolojisindeki nemfi Merope'nin adını verdi. Asteroit 27,2 saatlik bir dönüş süresine sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">1054 Forsytia</span> Asteroit

1054 Forsytia, asteroit kuşağının dış bölgelerinden yaklaşık 46 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroididir. 20 Kasım 1925'te astronom Karl Reinmuth tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi ve geçici isim 1925 WD verildi. Adını çiçekli bitki Forsythia (Altınçanak) alır ve kaşif tarafından tematik olarak adlandırılmış 28 asteroit dizisinin başlangıcını işaret eder.

1057 Wanda, geçici ismi 1925 QB, asteroit kuşağının dış bölgesinden, yaklaşık 43 kilometre çapında karbonlu bir arka plan asteroitidir. Grigori Şayn tarafından 1925'te Simeiz Gözlemevi'nde keşfedildi ve daha sonra Leh-Sovyet yazar Wanda Wasilewska'nın adını aldı. Asteroidin dönme süresi 28,8 saattir.

<span class="mw-page-title-main">1061 Paeonia</span> Asteroit

1061 Paeonia, geçici ismi 1925 TB, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen karbonlu bir arka plan asteroididir, yaklaşık 19 kilometre (12 mi) çapında. 10 Ekim 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın Heidelberg kentindeki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. C-tipi asteroitin 8 saatlik bir dönme süresi vardır ve muhtemelen çok uzundur. Adını genellikle şakayık olarak bilinen çiçekli bitki Paeonia'dan almıştır.

Croatia, asteroit kuşağının dış bölgelerinde yer alan, yaklaşık 88 kilometre çapında, Croatia ailesinin üyesi olan karanlık bir asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">810 Atossa</span> Asteroit

Atossa, asteroit kuşağının iç kısmında bulunan Flora ailesinin yörüngesinde yer alan parlak ve uzun bir arka plan asteroitidir.

1064 Aethusa, geçici ismi 1926 PA, asteroit kuşağının merkez bölgelerinden gelen, yaklaşık 19 kilometre çapında taştan bir arka plan asteroitidir. 2 Ağustos 1926'da astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, adını Aethusa cynapium bitkisinden almıştır.

Xanthippe, asteroit kuşağının merkez bölgelerinden gelen, yaklaşık 120 kilometre (75 mi) çapında, karanlık bir arka plan asteroididir. 22 Kasım 1875'te Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından, günümüzde Hırvatistan'da bulunan Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedildi. Adını Yunan filozofu Socrates'in karısı Xanthippe'den almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1069 Planckia</span> Asteroit

1069 Planckia, geçici ismi 1927 BC, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 39 kilometre (24 mi) çapında bir arka plan asteroitidir. 28 Ocak 1927'de astronom Max Wolf tarafından Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Alman fizikçi Max Planck'ın adı verildi.

1070 Tunica, geçici ismi 1926 RB, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 35 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroitidir. 1 Eylül 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, adını "Tunica" olarak da bilinen çiçekli bir bitki olan Petrorhagia'dan almıştır.

1071 Brita, geçici ismi 1924 RE, orta asteroit kuşağının arka plan popülasyonundan, yaklaşık 50 kilometre çapında, karanlık bir asteroittir. 3 Mart 1924'te Sovyet astronom Vladimir Albitsky tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Büyük Britanya adasının adı verildi.

<span class="mw-page-title-main">1073 Gellivara</span> Asteroit

1073 Gellivara, geçici ismi 1923 OW, asteroit kuşağının dış bölgelerinde yer alan, yaklaşık 27 kilometre (17 mi) çapında karanlık Themis ailesinden bir asteroittir. Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 14 Eylül 1923'te Viyana Gözlemevi'nde keşfedildi ve daha sonra İsveç kasabası Gällivare'nin adını aldı.

1076 Viyola, geçici ismi 1926 TE, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 22 kilometre çapında bir Nysa asteroitidir. 5 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, adını Viola (Menekşe) çiçekli bitkisinden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1077 Campanula</span> Asteroit

1077 Campanula, geçici ismi 1926 TK, asteroit kuşağının iç bölgesinde yer alan, yaklaşık 9 kilometre (5,6 mi) çapında bir Erigone asteroitidir. 6 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Campanula çiçeğinin adı verilmiştir.