İçeriğe atla

1061 Paeonia

1061 Paeonia
Işık eğrisinden elde edilmiş kalıp modeli
Keşif[1]
KeşfedenK. Reinmuth
Keşif yeriHeidelberg Gözlemevi
Keşif tarihi10 Ekim 1925
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(1061) Paeonia
Telaffuz/piːˈoʊniə/[2]
Adın kaynağı
Paeonia Şakayık (Çiçekli bitki)[3]
Alternatif adlandırma
1925 TB · 1925 XB
1936 SM · 1942 XD
Asteroit kuşağı[1][4] · (dış)
Themis[5] · Arka plan[6]
Yörünge özellikleri[4]
Dönem 23 Mart 2018 (JG 2458200,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı91,72 yıl (33.502 gün)
Günöte3,7986 AB
Günberi2,4505 AB
Yarı büyük eksen
3,1245 AB
Dış merkezlik0,2157
5,52 yıl (2,017 gün)
249,51°
0° 10d 42.6s / gün
Eğiklik2,4993°
90,923°
306,27°
Fiziksel özellikler
Tholen = C[4][5]
B-V = 0.676[4]
U–B = 0.337[4]
11.80[7] · 12,01±0,29[8]
12.09[4][5][9]
Ortalama çap
17,95 km (calculated)[5]
18,63±5,52 km[7]
23,092±0,151 km[10][9]
6 sa (at least)[11]
7,9971±0,0001 sa[a]
7,99710±0,00001 sa[12]
0,048±0,007[10]
0,0483±0,0070[9]
0.08 (assumed)[5]
0,09±0,06[7]

1061 Paeonia, geçici ismi 1925 TB, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen karbonlu bir arka plan asteroididir, yaklaşık 19 kilometre (12 mi) çapında. 10 Ekim 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın Heidelberg kentindeki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi.[1] C-tipi asteroitin 8 saatlik bir dönme süresi vardır ve muhtemelen çok uzundur. Adını genellikle şakayık olarak bilinen çiçekli bitki Paeonia'dan almıştır.[3]

Yörünge ve sınıflandırma

Paeonia, uygun yörünge elemanlarına hiyerarşik kümeleme yöntemini uygularken, ana kuşağın arka plan popülasyonunun aile dışı bir asteroididir.[6] Salınımlı Kepler Yörünge ögelerine dayanarak, asteroid aynı zamanda Themis ailesinin (602), çok büyük bir karbonlu asteroit ailesi olan ve adını 24 Themis'ten alan Themis ailesinin bir üyesi olarak sınıflandırıldı.[5]

Dış asteroit kuşağında Güneş'i 2,5-3,8 AB uzaklıkta; her 5 yıl ve 6 ayda bir döner (2.017 gün; 3,12'lik yarı ana eksen vardır). Yörüngesi, ekliptik ile ilgili olarak 0,22'lik bir eksantrikliğe ve 2 °'lik bir eğime sahiptir.[4] Asteroit ilk olarak Eylül 1925'te Simeiz Rasathanesi'nde gözlemlendi. Gövdenin gözlem yayı, Kasım 1925'te Yerkes Gözlemevi'nde ya da Heidelberg'deki resmi keşif gözleminden bir ay sonra başlar.[1]

Fiziksel özellikleri

Tholen sınıflandırmasında, Paeonia yaygın, karbonlu bir C-tipi asteroittir,[4][5] Themistians için genel spektral tiple uyumludur.[13]:23

Dönme süresi ve kutbu

Aralık 1986'da, Illinois College'daki Amerikalı fizikçi Frederick Pilcher tarafından fotometrik gözlemlerden Paeonia'nın dönen bir ışık eğrisi elde edildi. Işık eğrisi analizi, 0.5 büyüklüğünde (U=2-) bir parlaklık genliği ile en az 6 saatlik bir dönme süresi verdi. Gözlem süresinin kısa olması nedeniyle sadece bir alt sınır belirlenebilmiştir. Gözlemci, parlaklık değişiminin 2 saat veya daha kısa sürede meydana geldiğini kaydetti.[11] 2014'te Pilcher, Organ Mesa Gözlemevinde (G50) Paeonia'yı yeniden ziyaret etti ve 1,00 büyüklüğünde (U=n.a.) bir genlikle 7,9971 saatlik rafine bir periyodu ölçtü; bu, uzun bir şeklin güçlü bir göstergesidir.[a]

Lowell Fotometrik Veritabanından fotometrik veriler kullanılarak modellenmiş bir ışık eğrisi 2016'da yayınlandı. Ekliptik koordinatlarda (λ, β) (155.0°, -50.0°)'de bir dönüş ekseninin yanı sıra 7,9971 saatlik aynı yıldız periyodu verdi.[12]

Çapı ve albedosu

NASA'nın Geniş Alan Kızılötesi Araştırma Kaşifi'nin NEOWISE misyonu tarafından gerçekleştirilen araştırmaya göre, Paeonia'nın çapı 18,63 ile 23,092 kilometre arasında ve yüzeyi 0,048 ile 0,09 arasında bir albedoya sahip.[7][10][9] Collaborative Asteroid Lightcurve Link, 0,08'lik bir albedo varsayar ve 12,09'luk mutlak büyüklüğe dayalı olarak 17,95 kilometrelik bir çap hesaplar.[5]

İsimlendirme

Bu küçük gezegen, adını uzun ömürlü şakayık bitkilerini içeren çiçekli bitkiler cinsi Paeonia'dan almıştır. Resmi adlandırma alıntısı, 1955'te Paul Herget tarafından The Names of the Minor Planets'de belirtilmiştir (H 101).[3]

Reinmuth'un çiçekleri

Karl Reinmuth, birçok keşfinden dolayı 1930'ların başında yeni adlandırılmış 66 asteroitten oluşan geniş bir liste sundu. Liste, keşiflerini (1009) ile (1200) arasındaki sayılarla kapsıyordu. Bu liste aynı zamanda, bu asteroitten başlayarak, bitkilerden, özellikle de çiçekli bitkilerden sonra adlandırılan 28 asteroit dizisini de içeriyordu.[14]

Notlar

  1. ^ a b Pilcher (2014) (1061) Paeonia periyodunun ışık eğrisi 27 Kasım - 29 Aralık 2014 arası gözleme dayanarak parlaklık genliği 1,00 kadir ile 7,9971±0,0001 saattir. Kalite kodu uygulanamaz. ASLC web sitesinde Pilcher'ın ışık eğrisi grafiklerinin listesi mevcuttur.

Kaynakça

  1. ^ a b c d "1061 Paeonia (1925 TB)". Minor Planet Center. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2018. 
  2. ^ "paeonia". Merriam-Webster Dictionary. 
  3. ^ a b c Schmadel, Lutz D. (2007). "(1061) Paeonia". Dictionary of Minor Planet Names - (1061) Paeonia. Springer Berlin Heidelberg. s. 91. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1062. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  4. ^ a b c d e f g h "JPL Small-Body Database Browser: 1061 Paeonia (1925 TB)" (2017-07-01 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 30 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2018. 
  5. ^ a b c d e f g h "LCDB Data for (1061) Paeonia". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2018. 
  6. ^ a b "Asteroid 1061 Paeonia - Proper Elements". AstDyS-2, Asteroids - Dynamic Site. 2 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2019. 
  7. ^ a b c d Nugent, C. R.; Mainzer, A.; Bauer, J.; Cutri, R. M.; Kramer, E. A.; Grav, T.; Masiero, J.; Sonnett, S.; Wright, E. L. (September 2016). "NEOWISE Reactivation Mission Year Two: Asteroid Diameters and Albedos". The Astronomical Journal. 152 (3): 12. arXiv:1606.08923 $2. Bibcode:2016AJ....152...63N. doi:10.3847/0004-6256/152/3/63. 11 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2018. 
  8. ^ Veres, Peter; Jedicke, Robert; Fitzsimmons, Alan; Denneau, Larry; Granvik, Mikael; Bolin, Bryce; Chastel, Serge; Wainscoat, Richard J.; Burgett, William S.; Chambers, Kenneth C.; Flewelling, Heather; Kaiser, Nick; Magnier, Eugen A.; Morgan, Jeff S.; Price, Paul A.; Tonry, John L.; Waters, Christopher (November 2015). "Absolute magnitudes and slope parameters for 250,000 asteroids observed by Pan-STARRS PS1 - Preliminary results". Icarus. 261: 34-47. arXiv:1506.00762 $2. Bibcode:2015Icar..261...34V. doi:10.1016/j.icarus.2015.08.007. 2 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2018. 
  9. ^ a b c d Mainzer, A.; Grav, T.; Masiero, J.; Hand, E.; Bauer, J.; Tholen, D.; McMillan, R. S.; Spahr, T.; Cutri, R. M.; Wright, E.; Watkins, J.; Mo, W.; Maleszewski, C. (November 2011). "NEOWISE Studies of Spectrophotometrically Classified Asteroids: Preliminary Results". The Astrophysical Journal. 741 (2): 25. arXiv:1109.6407 $2. Bibcode:2011ApJ...741...90M. doi:10.1088/0004-637X/741/2/90. 
  10. ^ a b c Masiero, Joseph R.; Mainzer, A. K.; Grav, T.; Bauer, J. M.; Cutri, R. M.; Dailey, J.; Eisenhardt, P. R. M.; McMillan, R. S.; Spahr, T. B.; Skrutskie, M. F.; Tholen, D.; Walker, R. G.; Wright, E. L.; DeBaun, E.; Elsbury, D.; Gautier, T., IV; Gomillion, S.; Wilkins, A. (November 2011). "Main Belt Asteroids with WISE/NEOWISE. I. Preliminary Albedos and Diameters". The Astrophysical Journal. 741 (2): 20. arXiv:1109.4096 $2. Bibcode:2011ApJ...741...68M. doi:10.1088/0004-637X/741/2/68. 9 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2018. 
  11. ^ a b Pilcher, F. (September 1987). "General Report of Position Observations by the ALPO Minor Planets Section for the Year 1986" (PDF). Minor Planet Bulletin. 14 (1): 23. Bibcode:1987MPBu...14...23P. 3 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 31 Ocak 2023. 
  12. ^ a b Ďurech, J.; Hanuš, J.; Oszkiewicz, D.; Vančo, R. (March 2016). "Asteroid models from the Lowell photometric database". Astronomy and Astrophysics. 587: A48. arXiv:1601.02909 $2. Bibcode:2016A&A...587A..48D. doi:10.1051/0004-6361/201527573. ISSN 0004-6361. 
  13. ^ Nesvorný, D.; Broz, M.; Carruba, V. (December 2014). Identification and Dynamical Properties of Asteroid Families. Asteroids IV. ss. 297-321. arXiv:1502.01628 $2. Bibcode:2015aste.book..297N. doi:10.2458/azu_uapress_9780816532131-ch016. ISBN 9780816532131. 
  14. ^ Schmadel, Lutz D. (2007). "(1054) Forsytia". Dictionary of Minor Planet Names - (1054) Forsytia. Springer Berlin Heidelberg. s. 90. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1055. ISBN 978-3-540-00238-3. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

1726 Hoffmeister, geçici ismi 1933 OE, yaklaşık 23 kilometre çapında, asteroit kuşağının orta bölgesinde kendisi ile aynı adı taşıyan Hoffmeister ailesinden karbonlu bir asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">1039 Sonneberga</span> Asteroit

1039 Sonneberga, geçici ismi 1924 TL, asteroit kuşağının orta bölgesinde yer alan, yaklaşık 34 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroitidir. 24 Kasım 1924'te Alman astronom Max Wolf tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, Sonneberg Gözlemevi'nin bulunduğu Almanya'nın Sonneberg şehrinin adını taşır.

<span class="mw-page-title-main">1040 Klumpkea</span> Asteroit

1040 Klumpkea, geçici ismi 1925 BD, asteroid kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 23 kilometre (14 mi) çapında bir Tirela asteroididir. 20 Ocak 1925'te Rus-Fransız astronom Benjamin Jekhowsky tarafından Kuzey Afrika'daki Cezayir Gözlemevi'nde keşfedildi. Bu oldukça uzun asteroid, Klumpkea ailesi olarak da bilinen taş Tirela ailesinin en büyük üyesidir ve ortalama dönüş süresi 59,2 saatten daha uzundur. Adını Amerikalı astronom Dorothea Klumpke'den almıştır.

1041 Asta, geçici ismi 1925 FA, yaklaşık 57 kilometre çapında, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen karbonlu bir arka plan asteroitidir. 22 Mart 1925'te, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroit muhtemelen Danimarkalı aktris Asta Nielsen'in adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1042 Amazone</span> Asteroit

1042 Amazone, geçici ismi 1925 HA, yaklaşık 70 kilometre çapında, dış asteroit kuşağında karanlık bir asteroit ve yavaş dönendir. 22 Nisan 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güney Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Adını Yunan mitolojisindeki Amazonlardan almıştır.

1043 Beate, geçici ismi 1925 HB, asteroit kuşağının dış bölgesinden yaklaşık 32 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından 22 Nisan 1925'te Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi. İsmini aldığı kişi ile ilgili herhangi bir referans bilinmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">1046 Edwin</span> Asteroit

1046 Edwin, geçici ismi 1924 UA, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 30 kilometre (19 mi) kilometre çapında bir arka plan asteroitidir. 1 Aralık 1924'te ABD'nin Wisconsin kentindeki Yerkes Gözlemevi'nde Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından keşfedilmiş ve oğlu Edwin Van Biesbroeck'in adını almıştır. Potansiyel olarak metalik asteroit, 5,29 saatlik kısa bir dönüş periyoduna sahiptir.

1047 Geisha, geçici ismi 1924 TE, yaklaşık 11 kilometre çapında, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen taşlı bir Flora asteroittir. 17 Kasım 1924'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroit, İngiliz müzikal The Geisha'nın adını almıştır.

1049 Gotho, geçici ismi 1925 RB, asteroit kuşağının dış bölgesinden, yaklaşık 53 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. 14 Eylül 1925'te, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroidin adı bir erkek Alman adı olmasına rağmen, ismini aldığı kişi ile ilgili herhangi bir referans bilinmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">1050 Meta</span> Asteroit

1050 Meta, geçici ismi 1925 RC, asteroit kuşağının orta bölgelerinden gelen, yaklaşık 10 kilometre (6,2 mi) çapında taşlı bir Eunomia asteroitidir. 14 Eylül 1925'te, güneybatı Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroitlin adının anlamı bilinmemektedir. Tahminen S-tipi asteroit 6.14 saatlik bir dönüş periyoduna ve muhtemelen uzun bir şekle sahiptir.

1051 Merope, asteroit kuşağının en dış bölgesinden gelen, yaklaşık 68 kilometre çapında koyu renkli bir Alauda asteroittir. 16 Eylül 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Heidelberg, Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi ve geçici olarak 1925 SA olarak adlandırıldı. Reinmuth, asteoide Yunan mitolojisindeki nemfi Merope'nin adını verdi. Asteroit 27,2 saatlik bir dönüş süresine sahiptir.

1057 Wanda, geçici ismi 1925 QB, asteroit kuşağının dış bölgesinden, yaklaşık 43 kilometre çapında karbonlu bir arka plan asteroitidir. Grigori Şayn tarafından 1925'te Simeiz Gözlemevi'nde keşfedildi ve daha sonra Leh-Sovyet yazar Wanda Wasilewska'nın adını aldı. Asteroidin dönme süresi 28,8 saattir.

1059 Mussorgskia, geçici ismi 1925 OA, asteroit kuşağının merkez bölgelerinden, yaklaşık 25 kilometre (16 mi) çapında bir arka plan asteroitidir. 19 Temmuz 1925'te Sovyet astronom Vladimir Albitski tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Rus besteci Modest Musorgski'nin adı verildi. X veya C-tipi asteroitin 5.636 saatlik bir dönme süresi vardır.

1060 Magnolia, geçici ismi 1925 PA, asteroit kuşağının iç bölgelerinden, yaklaşık 7 kilometre çapında, taşlı bir Flora ailesi asteroitidir. 13 Ağustos 1925'te Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, adını Magnolia (Manolya) çiçekli bitkisinden almıştır.

1062 Ljuba, geçici ismi 1925 TD, asteroit kuşağının dış bölgelerinden, yaklaşık 58 kilometre (36 mi) çapında karbonlu bir arka plan asteroitidir. Asteroit, 11 Ekim 1925'te Sovyet-Rus astronom Sergey Belyavski tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevinde keşfedildi. Adını erken yaşta ölen kadın paraşütçü Ljuba Berlin'den almıştır. C-tipi asteroit, 33,8 saatlik ortalamadan daha uzun bir dönme süresine sahiptir.

1064 Aethusa, geçici ismi 1926 PA, asteroit kuşağının merkez bölgelerinden gelen, yaklaşık 19 kilometre çapında taştan bir arka plan asteroitidir. 2 Ağustos 1926'da astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, adını Aethusa cynapium bitkisinden almıştır.

1070 Tunica, geçici ismi 1926 RB, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 35 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroitidir. 1 Eylül 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, adını "Tunica" olarak da bilinen çiçekli bir bitki olan Petrorhagia'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1073 Gellivara</span> Asteroit

1073 Gellivara, geçici ismi 1923 OW, asteroit kuşağının dış bölgelerinde yer alan, yaklaşık 27 kilometre (17 mi) çapında karanlık Themis ailesinden bir asteroittir. Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 14 Eylül 1923'te Viyana Gözlemevi'nde keşfedildi ve daha sonra İsveç kasabası Gällivare'nin adını aldı.

1076 Viyola, geçici ismi 1926 TE, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 22 kilometre çapında bir Nysa asteroitidir. 5 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, adını Viola (Menekşe) çiçekli bitkisinden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1077 Campanula</span> Asteroit

1077 Campanula, geçici ismi 1926 TK, asteroit kuşağının iç bölgesinde yer alan, yaklaşık 9 kilometre (5,6 mi) çapında bir Erigone asteroitidir. 6 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Campanula çiçeğinin adı verilmiştir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.