İçeriğe atla

1060 Magnolia

1060 Magnolia
Keşif[1]
KeşfedenK. Reinmuth
Keşif yeriHeidelberg Gözlemevi
Keşif tarihi13 Ağustos 1925
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(1060) Magnolia
Telaffuz/mæɡˈnoʊliə/[2]
Adın kaynağı
Magnolia (Manolya) (Çiçekli bitki)[3]
Alternatif adlandırma
1925 PA · 1945 OA
Asteroit kuşağı · (iç)
Flora[4][5]
Yörünge özellikleri[1]
Dönem 4 Eylül 2017 (JG 2458000,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı92,29 yıl (33.709 gün)
Günöte2,6902 AB
Günberi1,7844 AB
Yarı büyük eksen
2,2373 AB
Dış merkezlik0,2024
3,35 yıl (1.222 gün)
192,34°
0° 17d 40.2s / gün
Eğiklik5,9191°
221,13°
84,766°
Fiziksel özellikler
S[4][6]
12,07±0,89[6] · 12,264±0,002 (R)[7] · 12.60[8] · 12.7[1][9] · 12.71[4] · 12,71±0,06[10][11] · 12.97[12]
Boyutlar5,23±0,58 km[12]
6,844±0,056 km[13]
7,110±0,117 km[9]
7,16 km[10]
9,65±0,60 km[8]
2,78±0,05 h[11]
2,910±0,001 h[14]
2,9107±0,0001 h[15]
2,9108±0,0005 h[16]
2,911±0,0008 h[7]
3,08±0,01 h[17]
0,173±0,034[8]
0,2839[10]
0,2922±0,0328[9]
0,47±0,13[12]

1060 Magnolia, geçici ismi 1925 PA, asteroit kuşağının iç bölgelerinden, yaklaşık 7 kilometre çapında, taşlı bir Flora ailesi asteroitidir. 13 Ağustos 1925'te Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi.[18] Asteroit, adını Magnolia (Manolya) çiçekli bitkisinden almıştır.[3]

Yörünge ve sınıflandırma

Magnolia, dev bir asteroid ailesi ve ana kuşaktaki en büyük taşlı asteroit ailesi[19]:23 olan Flora ailesinin bir üyesidir (402).[4][5] İç asteroit kuşağında Güneş'i 1,8–2,7 AB uzaklıkta; her 3 yıl ve 4 ayda bir döner (1.222 gün; 2,24'lik yarı ana eksen vardır). Yörüngesi, ekliptik ile ilgili olarak 0.20'lik bir eksantrikliğe ve 6 °'lik bir eğime sahiptir.[1]

Gövdenin gözlem yayı, Eylül 1925'te veya resmi keşif gözleminden bir ay sonra Heidelberg'de başlar.[18]

Fiziksel özellikleri

Pan-STARRS'ın fotometrik araştırması Magnolia'''yı, aynı zamanda Flora ailesinin üyeleri için genel spektral tip olan yaygın,[19]:23 taşlı bir S-tipi asteroit olarak karakterize eder.[6]

Rotasyon süresi

1992'den beri fotometrik gözlemlerden Magnolia'nın birkaç dönme ışık eğrisi elde edilmiştir.[11][14][15][16][7][17] Fransız amatör astronomlar Jacques Michelet ve Maurice Audejean'ın en çok puan alan ışık eğrisi, 0,14 kadir (U=3) parlaklık genliği ile 2,9107 saatlik nispeten kısa bir dönme süresi vermiştir.[4][15]

Çapı ve albedosu

NASA'nın Geniş Alan Kızılötesi Araştırma Kaşifi'nin (WISE) NEOWISE misyonu tarafından gerçekleştirilen araştırmaya göre, Magnolia'nın çapı 5,23 ile 9,65 kilometre arasında ve yüzeyi 0,173 ile 0,47 arasında bir albedoya sahiptir.[12][13][9][10][8]

Collaborative Asteroid Lightcurve Link, Petr Pravec'in revize edilmiş WISE sonuçlarını, yani 12,71 mutlak kadir temelinde 0,2839'luk bir albedo ve 7,16 kilometrelik bir çapı benimser.[4][10]

İsimlendirme

Bu küçük gezegen, adını bir çiçekli bitki cinsi olan manolyadan almıştır ve bu da adını Pierre Magnol'dan almıştır. Resmi adlandırma alıntısı, 1955'te Paul Herget tarafından The Names of the Minor Planets'de belirtilmiştir (H 101).[3]

Reinmuth'un çiçekleri

Karl Reinmuth, birçok keşfinden dolayı 1930'ların başında yeni adlandırılmış 66 asteroitten oluşan geniş bir liste sundu. Liste, keşiflerini (1009) ile (1200) arasındaki sayılarla kapsıyordu. Bu liste aynı zamanda, bu asteroitten başlayarak, bitkilerden, özellikle de çiçekli bitkilerden sonra adlandırılan 28 asteroit dizisini de içeriyordu.[20]

Kaynakça

  1. ^ a b c d "JPL Small-Body Database Browser: 1060 Magnolia (1925 PA)" (2017-11-27 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 30 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2018. 
  2. ^ "magnolia." Oxford Dictionary of English 2e, Oxford University Press, 2003.
  3. ^ a b c Schmadel, Lutz D. (2007). "(1060) Magnolia". Dictionary of Minor Planet Names – (1060) Magnolia. Springer Berlin Heidelberg. s. 91. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1061. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  4. ^ a b c d e f "LCDB Data for (1060) Magnolia". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2018. 
  5. ^ a b "Asteroid 1060 Magnolia – Nesvorny HCM Asteroid Families V3.0". Small Bodies Data Ferret. 4 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2019. 
  6. ^ a b c Veres, Peter; Jedicke, Robert; Fitzsimmons, Alan; Denneau, Larry; Granvik, Mikael; Bolin, Bryce; Chastel, Serge; Wainscoat, Richard J.; Burgett, William S.; Chambers, Kenneth C.; Flewelling, Heather; Kaiser, Nick; Magnier, Eugen A.; Morgan, Jeff S.; Price, Paul A.; Tonry, John L.; Waters, Christopher (November 2015). "Absolute magnitudes and slope parameters for 250,000 asteroids observed by Pan-STARRS PS1 - Preliminary results". Icarus. 261: 34-47. arXiv:1506.00762 $2. Bibcode:2015Icar..261...34V. doi:10.1016/j.icarus.2015.08.007. 2 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2018. 
  7. ^ a b c Waszczak, Adam; Chang, Chan-Kao; Ofek, Eran O.; Laher, Russ; Masci, Frank; Levitan, David; Surace, Jason; Cheng, Yu-Chi; Ip, Wing-Huen; Kinoshita, Daisuke; Helou, George; Prince, Thomas A.; Kulkarni, Shrinivas (September 2015). "Asteroid Light Curves from the Palomar Transient Factory Survey: Rotation Periods and Phase Functions from Sparse Photometry". The Astronomical Journal. 150 (3): 35. arXiv:1504.04041 $2. Bibcode:2015AJ....150...75W. doi:10.1088/0004-6256/150/3/75. 10 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2018. 
  8. ^ a b c d Masiero, Joseph R.; Mainzer, A. K.; Grav, T.; Bauer, J. M.; Cutri, R. M.; Nugent, C.; Cabrera, M. S. (November 2012). "Preliminary Analysis of WISE/NEOWISE 3-Band Cryogenic and Post-cryogenic Observations of Main Belt Asteroids". The Astrophysical Journal Letters. 759 (1): 5. arXiv:1209.5794 $2. Bibcode:2012ApJ...759L...8M. doi:10.1088/2041-8205/759/1/L8. 2 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2018. 
  9. ^ a b c d Mainzer, A.; Grav, T.; Masiero, J.; Hand, E.; Bauer, J.; Tholen, D.; McMillan, R. S.; Spahr, T.; Cutri, R. M.; Wright, E.; Watkins, J.; Mo, W.; Maleszewski, C. (November 2011). "NEOWISE Studies of Spectrophotometrically Classified Asteroids: Preliminary Results". The Astrophysical Journal. 741 (2): 25. arXiv:1109.6407 $2. Bibcode:2011ApJ...741...90M. doi:10.1088/0004-637X/741/2/90. 
  10. ^ a b c d e Pravec, Petr; Harris, Alan W.; Kusnirák, Peter; Galád, Adrián; Hornoch, Kamil (September 2012). "Absolute magnitudes of asteroids and a revision of asteroid albedo estimates from WISE thermal observations". Icarus. 221 (1): 365-387. Bibcode:2012Icar..221..365P. doi:10.1016/j.icarus.2012.07.026. 8 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2018. 
  11. ^ a b c Wisniewski, W. Z.; Michalowski, T. M.; Harris, A. W.; McMillan, R. S. (March 1995). "Photoelectric Observations of 125 Asteroids". Abstracts of the Lunar and Planetary Science Conference. 26: 1511. Bibcode:1995LPI....26.1511W. 29 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2018. 
  12. ^ a b c d Nugent, C. R.; Mainzer, A.; Bauer, J.; Cutri, R. M.; Kramer, E. A.; Grav, T.; Masiero, J.; Sonnett, S.; Wright, E. L. (September 2016). "NEOWISE Reactivation Mission Year Two: Asteroid Diameters and Albedos". The Astronomical Journal. 152 (3): 12. arXiv:1606.08923 $2. Bibcode:2016AJ....152...63N. doi:10.3847/0004-6256/152/3/63. 11 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2018. 
  13. ^ a b Masiero, Joseph R.; Mainzer, A. K.; Grav, T.; Bauer, J. M.; Cutri, R. M.; Dailey, J.; Eisenhardt, P. R. M.; McMillan, R. S.; Spahr, T. B.; Skrutskie, M. F.; Tholen, D.; Walker, R. G.; Wright, E. L.; DeBaun, E.; Elsbury, D.; Gautier, T., IV; Gomillion, S.; Wilkins, A. (November 2011). "Main Belt Asteroids with WISE/NEOWISE. I. Preliminary Albedos and Diameters". The Astrophysical Journal. 741 (2): 20. arXiv:1109.4096 $2. Bibcode:2011ApJ...741...68M. doi:10.1088/0004-637X/741/2/68. 9 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2018. 
  14. ^ a b Strabla, Luca; Quadri, Ulisse; Girelli, Robert (April 2013). "Asteroid Observed from Bassano Bresciano Observatory 2012 August-September". The Minor Planet Bulletin. 40 (2): 83-84. Bibcode:2013MPBu...40...83S. ISSN 1052-8091. Erişim tarihi: 10 Ocak 2018. 
  15. ^ a b c Behrend, Raoul. "Asteroids and comets rotation curves – (1060) Magnolia". Geneva Observatory. 3 Aralık 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2018. 
  16. ^ a b Kryszczynska, A.; Colas, F.; Polinska, M.; Hirsch, R.; Ivanova, V.; Apostolovska, G.; Bilkina, B.; Velichko, F. P.; Kwiatkowski, T.; Kankiewicz, P.; Vachier, F.; Umlenski, V.; Michalowski, T.; Marciniak, A.; Maury, A.; Kaminski, K.; Fagas, M.; Dimitrov, W.; Borczyk, W.; Sobkowiak, K.; Lecacheux, J.; Behrend, R.; Klotz, A.; Bernasconi, L.; Crippa, R.; Manzini, F.; Poncy, R.; Antonini, P.; Oszkiewicz, D.; Santana-Ros, T. (October 2012). "Do Slivan states exist in the Flora family?. I. Photometric survey of the Flora region". Astronomy and Astrophysics. 546: 51. Bibcode:2012A&A...546A..72K. doi:10.1051/0004-6361/201219199. Erişim tarihi: 10 Ocak 2018. 
  17. ^ a b Bonzo, Dimitrij; Carbognani, Albino (July 2010). "Lightcurves and Periods for Asteriods [sic] 1001 Gaussia, 1060 Magnolia, 1750 Eckert, 2888 Hodgson, and 3534 Sax". The Minor Planet Bulletin. 37 (3): 93-95. Bibcode:2010MPBu...37...93B. ISSN 1052-8091. Erişim tarihi: 10 Ocak 2018. 
  18. ^ a b "1060 Magnolia (1925 PA)". Minor Planet Center. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2018. 
  19. ^ a b Nesvorný, D.; Broz, M.; Carruba, V. (December 2014). Identification and Dynamical Properties of Asteroid Families. Asteroids IV. ss. 297-321. arXiv:1502.01628 $2. Bibcode:2015aste.book..297N. doi:10.2458/azu_uapress_9780816532131-ch016. ISBN 9780816532131. 
  20. ^ Schmadel, Lutz D. (2007). "(1054) Forsytia". Dictionary of Minor Planet Names – (1054) Forsytia. Springer Berlin Heidelberg. s. 90. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1055. ISBN 978-3-540-00238-3. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

1213 Algeria, asteroit kuşağının dış bölgesinde yaklaşık 32 kilometre çapındaki karbonlu bir asteroittir. Guy Reiss tarafından 1931 yılında Cezayir Gözlemevi'nde keşfedilen asteroit, adını Kuzey Afrika ülkesi Cezayir'den almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1135 Colchis</span> Asteroit

1135 Colchis ya da geçici adıyla 1929 TA, asteroit kuşağının merkezi bölgesinde bulunan, yaklaşık 49 km çapında bir arka plan asteroitidir. Asteroit, Kırım yarımadasındaki Simeiz Rasathanesinde, Sovyet gök bilimci Grigory Neujmin tarafından 3 Ekim 1929'da keşfedilmiştir. Asteroit adını antik Kolhis Krallığından almıştır.

1726 Hoffmeister, geçici ismi 1933 OE, yaklaşık 23 kilometre çapında, asteroit kuşağının orta bölgesinde kendisi ile aynı adı taşıyan Hoffmeister ailesinden karbonlu bir asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">1039 Sonneberga</span> Asteroit

1039 Sonneberga, geçici ismi 1924 TL, asteroit kuşağının orta bölgesinde yer alan, yaklaşık 34 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroitidir. 24 Kasım 1924'te Alman astronom Max Wolf tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, Sonneberg Gözlemevi'nin bulunduğu Almanya'nın Sonneberg şehrinin adını taşır.

1041 Asta, geçici ismi 1925 FA, yaklaşık 57 kilometre çapında, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen karbonlu bir arka plan asteroitidir. 22 Mart 1925'te, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroit muhtemelen Danimarkalı aktris Asta Nielsen'in adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1046 Edwin</span> Asteroit

1046 Edwin, geçici ismi 1924 UA, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 30 kilometre (19 mi) kilometre çapında bir arka plan asteroitidir. 1 Aralık 1924'te ABD'nin Wisconsin kentindeki Yerkes Gözlemevi'nde Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından keşfedilmiş ve oğlu Edwin Van Biesbroeck'in adını almıştır. Potansiyel olarak metalik asteroit, 5,29 saatlik kısa bir dönüş periyoduna sahiptir.

1047 Geisha, geçici ismi 1924 TE, yaklaşık 11 kilometre çapında, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen taşlı bir Flora asteroittir. 17 Kasım 1924'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroit, İngiliz müzikal The Geisha'nın adını almıştır.

1049 Gotho, geçici ismi 1925 RB, asteroit kuşağının dış bölgesinden, yaklaşık 53 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. 14 Eylül 1925'te, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroidin adı bir erkek Alman adı olmasına rağmen, ismini aldığı kişi ile ilgili herhangi bir referans bilinmemektedir.

1051 Merope, asteroit kuşağının en dış bölgesinden gelen, yaklaşık 68 kilometre çapında koyu renkli bir Alauda asteroittir. 16 Eylül 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Heidelberg, Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi ve geçici olarak 1925 SA olarak adlandırıldı. Reinmuth, asteoide Yunan mitolojisindeki nemfi Merope'nin adını verdi. Asteroit 27,2 saatlik bir dönüş süresine sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">1054 Forsytia</span> Asteroit

1054 Forsytia, asteroit kuşağının dış bölgelerinden yaklaşık 46 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroididir. 20 Kasım 1925'te astronom Karl Reinmuth tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi ve geçici isim 1925 WD verildi. Adını çiçekli bitki Forsythia (Altınçanak) alır ve kaşif tarafından tematik olarak adlandırılmış 28 asteroit dizisinin başlangıcını işaret eder.

1057 Wanda, geçici ismi 1925 QB, asteroit kuşağının dış bölgesinden, yaklaşık 43 kilometre çapında karbonlu bir arka plan asteroitidir. Grigori Şayn tarafından 1925'te Simeiz Gözlemevi'nde keşfedildi ve daha sonra Leh-Sovyet yazar Wanda Wasilewska'nın adını aldı. Asteroidin dönme süresi 28,8 saattir.

<span class="mw-page-title-main">1061 Paeonia</span> Asteroit

1061 Paeonia, geçici ismi 1925 TB, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen karbonlu bir arka plan asteroididir, yaklaşık 19 kilometre (12 mi) çapında. 10 Ekim 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın Heidelberg kentindeki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. C-tipi asteroitin 8 saatlik bir dönme süresi vardır ve muhtemelen çok uzundur. Adını genellikle şakayık olarak bilinen çiçekli bitki Paeonia'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">61 Danaë</span> Asteroit

Danaë, dış asteroit kuşağının arka plan popülasyonunda yaklaşık 84 kilometre çapında taşlı bir asteroittir.

Croatia, asteroit kuşağının dış bölgelerinde yer alan, yaklaşık 88 kilometre çapında, Croatia ailesinin üyesi olan karanlık bir asteroittir.

Xanthippe, asteroit kuşağının merkez bölgelerinden gelen, yaklaşık 120 kilometre (75 mi) çapında, karanlık bir arka plan asteroididir. 22 Kasım 1875'te Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından, günümüzde Hırvatistan'da bulunan Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedildi. Adını Yunan filozofu Socrates'in karısı Xanthippe'den almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1069 Planckia</span> Asteroit

1069 Planckia, geçici ismi 1927 BC, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 39 kilometre (24 mi) çapında bir arka plan asteroitidir. 28 Ocak 1927'de astronom Max Wolf tarafından Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Alman fizikçi Max Planck'ın adı verildi.

1070 Tunica, geçici ismi 1926 RB, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 35 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroitidir. 1 Eylül 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, adını "Tunica" olarak da bilinen çiçekli bir bitki olan Petrorhagia'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1073 Gellivara</span> Asteroit

1073 Gellivara, geçici ismi 1923 OW, asteroit kuşağının dış bölgelerinde yer alan, yaklaşık 27 kilometre (17 mi) çapında karanlık Themis ailesinden bir asteroittir. Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 14 Eylül 1923'te Viyana Gözlemevi'nde keşfedildi ve daha sonra İsveç kasabası Gällivare'nin adını aldı.

1076 Viyola, geçici ismi 1926 TE, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 22 kilometre çapında bir Nysa asteroitidir. 5 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, adını Viola (Menekşe) çiçekli bitkisinden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1077 Campanula</span> Asteroit

1077 Campanula, geçici ismi 1926 TK, asteroit kuşağının iç bölgesinde yer alan, yaklaşık 9 kilometre (5,6 mi) çapında bir Erigone asteroitidir. 6 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Campanula çiçeğinin adı verilmiştir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.