İçeriğe atla

1055 Tynka

1055 Tynka
Keşif[1]
KeşfedenE. Buchar
Keşif yeriCezayir Gözlemevi
Keşif tarihi17 Kasım 1925
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(1055) Tynka
Adın kaynağı
Tynka Buchar
(kâşifin annesi)[2]
Alternatif adlandırma
1925 WG · A902 TB
Asteroit kuşağı · ()
Flora[3][4]
Yörünge özellikleri[1]
Dönem 4 Eylül 2017 (JG 2458000,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı114,42 yıl (41.793 gün)
Günöte2,6561 AB
Günberi1,7402 AB
Yarı büyük eksen
2,1981 AB
Dış merkezlik0,2083
3.26 yıl (1,190 gün)
129.33°
0° 18d 8.64s / gün
Eğiklik5,2778°
147,15°
176,64°
Fiziksel özellikler
Tholen = S[1]
SMASS = S[1][3]
11.90[5] · 12.00[6] · 12.1[1][3] · 12,33±0,29[7]
Boyutlar8,95±0,22 km[6]
10.31 km (hesaplanmış)[3]
13,479±0,225 km[5]
5,9818±0,0003 s[8]
11,75±0,01 h[9]
11,893±0,002 h[10]
11,893±0,005 h[11]
0,169±0,023[5]
0.24 (var sayılan)[3]
0,350±0,019[6]

1055 Tynka, geçici isim 1925 WG, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 10 kilometre çapında, taşlı bir Flora ailesinden asteroitidir. 17 Kasım 1925'te Çek astronom Emil Buchar tarafından Kuzey Afrika'daki Cezayir Gözlemevi'nde keşfedildi ve ona annesi Tynka Buchar'ın adını verdi.[12]

Yörünge ve sınıflandırma

Tynka, dev bir asteroit ailesi ve ana kuşaktaki en büyük taşlı asteroit ailesi olan Flora ailesinin (402) bir üyesidir.[4][13]:23 İç asteroit kuşağında Güneş'i 1,7–2,7 AB uzaklıkta; her 5 yıl ve 3 ayda bir (1.190 gün). Yörüngesi, ekliptik ile ilgili olarak 0.21'lik bir eksantrikliğe ve 5 °'lik bir eğime sahiptir.[1] Asteroit ilk olarak Mart 1907'de A907 EA olarak gözlemlendi. Gövdenin gözlem yayı, Kasım 1925'teki resmi keşif gözlemiyle başlar.[12]

Gövdenin Gözlem yayı, Cezayir'deki resmi keşif gözleminden 23 yıl önce, Ekim 1902'de Heidelberg Gözlemevi'nde A902 TB olarak tanımlanmasıyla başlar.[12]

Fiziksel özellikleri

Tynka, hem Tholen hem de SMASS sınıflandırmasında Flora ailesinin üyeleri için genel spektral tiple aynı fikirde olan yaygın bir taşlı S-tipi asteroittir.[13]:23

Rotasyon süresi

Tynka'nın üç dönme ışık eğrisi, gök bilimciler David Higgins, Agnieszka Kryszczyńska ve Robert Stephens tarafından yapılan fotometrik gözlemlerden bağımsız olarak elde edildi. Işık eğrisi analizi, 0.06 ve 0.33 kadir (U=2-/2/2) arasında bir parlaklık değişimi ile 11.75 ve 11.893 saatlik bir Dönme süresi vermiştir.[9][10][11] Nisan 2012'de Fransız amatör astronom René Roy tarafından 0,17 genliğe sahip 5,9818 saatlik alternatif bir dönüş çözümü ölçüldü (U=2).[8]

Çapı ve albedosu

Japon Akari uydusu ve NASA'nın Geniş Alan Kızılötesi Araştırma Kaşifi NEOWISE misyonu tarafından yapılan araştırmalara göre Tynka'nın çapı 8,95 ve 13,48 kilometre, yüzeyinin albedo değeri 0,169 ve 0,350'dir.[6][5]

Collaborative Asteroid Lightcurve Link, Flora ailesinin en büyük üyesi ve adaşı olan 8 Flora'dan türetilen 0,24'lük bir albedo varsayar ve 12,1'lik mutlak büyüklüğe dayalı olarak 10,31 kilometrelik bir çap hesaplar.[3]

İsimlendirme

Bu küçük gezegen, kaşif tarafından annesi Tynka Buchar'ın adını almıştır. Resmi adlandırma alıntısı, 1955'te Paul Herget tarafından The Names of the Minor Planets'te belirtilmiştir (H 100). Emil Buchar (1901-1979), Prag Teknik Üniversitesi Astronomi ve Jeofizik Enstitüsü'nde çalıştı ve uydu jeodezisinin öncüsüydü.[2] Bu asteroit, onun tek küçük gezegen keşfiydi. Küçük gezegen 3141 Buchar onun onuruna isimlendirildi.[14]

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f "JPL Small-Body Database Browser: 1055 Tynka (1925 WG)" (2017-03-11 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 25 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2017. 
  2. ^ a b Schmadel, Lutz D. (2007). "(1055) Tynka". Dictionary of Minor Planet Names – (1055) Tynka. Springer Berlin Heidelberg. s. 90. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1056. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  3. ^ a b c d e f "LCDB Data for (1055) Tynka". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2017. 
  4. ^ a b "Asteroid 1055 Tynka". Small Bodies Data Ferret – Nesvorny HCM Asteroid Families V3.0. 3 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2019. 
  5. ^ a b c d Masiero, Joseph R.; Mainzer, A. K.; Grav, T.; Bauer, J. M.; Cutri, R. M.; Nugent, C.; Cabrera, M. S. (November 2012). "Preliminary Analysis of WISE/NEOWISE 3-Band Cryogenic and Post-cryogenic Observations of Main Belt Asteroids". The Astrophysical Journal Letters. 759 (1): 5. arXiv:1209.5794 $2. Bibcode:2012ApJ...759L...8M. doi:10.1088/2041-8205/759/1/L8. 
  6. ^ a b c d Usui, Fumihiko; Kuroda, Daisuke; Müller, Thomas G.; Hasegawa, Sunao; Ishiguro, Masateru; Ootsubo, Takafumi; Ishihara, Daisuke; Kataza, Hirokazu; Takita, Satoshi; Oyabu, Shinki; Ueno, Munetaka; Matsuhara, Hideo; Onaka, Takashi (October 2011). "Asteroid Catalog Using Akari: AKARI/IRC Mid-Infrared Asteroid Survey". Publications of the Astronomical Society of Japan. 63 (5): 1117-1138. Bibcode:2011PASJ...63.1117U. doi:10.1093/pasj/63.5.1117.  (online 7 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., AcuA catalog p. 153 25 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  7. ^ Veres, Peter; Jedicke, Robert; Fitzsimmons, Alan; Denneau, Larry; Granvik, Mikael; Bolin, Bryce; Chastel, Serge; Wainscoat, Richard J.; Burgett, William S.; Chambers, Kenneth C.; Flewelling, Heather; Kaiser, Nick; Magnier, Eugen A.; Morgan, Jeff S.; Price, Paul A.; Tonry, John L.; Waters, Christopher (November 2015). "Absolute magnitudes and slope parameters for 250,000 asteroids observed by Pan-STARRS PS1 - Preliminary results". Icarus. 261: 34-47. arXiv:1506.00762 $2. Bibcode:2015Icar..261...34V. doi:10.1016/j.icarus.2015.08.007. 
  8. ^ a b Behrend, Raoul. "Asteroids and comets rotation curves – (1055) Tynka". Geneva Observatory. 3 Aralık 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2017. 
  9. ^ a b Stephens, Robert D. (October 2012). "Asteroids Observed from Santana, CS3 and GMARS Observatories: 2012 April - June". The Minor Planet Bulletin. 39 (4): 226-228. Bibcode:2012MPBu...39..226S. ISSN 1052-8091. 
  10. ^ a b Higgins, David; Pilcher, Frederick (October 2009). "Lightcurve Analysis of 48 Doris and 1055 Tynka". The Minor Planet Bulletin. 36 (4): 143-144. Bibcode:2009MPBu...36..143H. ISSN 1052-8091. 
  11. ^ a b Kryszczynska, A.; Colas, F.; Polinska, M.; Hirsch, R.; Ivanova, V.; Apostolovska, G.; Bilkina, B.; Velichko, F. P.; Kwiatkowski, T.; Kankiewicz, P.; Vachier, F.; Umlenski, V.; Michalowski, T.; Marciniak, A.; Maury, A.; Kaminski, K.; Fagas, M.; Dimitrov, W.; Borczyk, W.; Sobkowiak, K.; Lecacheux, J.; Behrend, R.; Klotz, A.; Bernasconi, L.; Crippa, R.; Manzini, F.; Poncy, R.; Antonini, P.; Oszkiewicz, D.; Santana-Ros, T. (October 2012). "Do Slivan states exist in the Flora family?. I. Photometric survey of the Flora region". Astronomy and Astrophysics. 546: 51. Bibcode:2012A&A...546A..72K. doi:10.1051/0004-6361/201219199. 
  12. ^ a b c "1055 Tynka (1925 WG)". Minor Planet Center. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2017. 
  13. ^ a b Nesvorný, D.; Broz, M.; Carruba, V. (December 2014). Identification and Dynamical Properties of Asteroid Families. Asteroids IV. ss. 297-321. arXiv:1502.01628 $2. Bibcode:2015aste.book..297N. doi:10.2458/azu_uapress_9780816532131-ch016. ISBN 9780816532131. 
  14. ^ "Minor Planet Discoverers (by number)". Minor Planet Center. 3 Ekim 2017. 30 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2017. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">1042 Amazone</span> Asteroit

1042 Amazone, geçici ismi 1925 HA, yaklaşık 70 kilometre çapında, dış asteroit kuşağında karanlık bir asteroit ve yavaş dönendir. 22 Nisan 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güney Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Adını Yunan mitolojisindeki Amazonlardan almıştır.

1044 Teutonia, geçici ismi 1924 RO, asteroit kuşağının orta bölgelerinden gelen, yaklaşık 16 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. 10 Mayıs 1924'te, güneybatı Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroit, adını Cermen halkının yaşadığı toprakların adından almıştır.

1043 Beate, geçici ismi 1925 HB, asteroit kuşağının dış bölgesinden yaklaşık 32 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından 22 Nisan 1925'te Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi. İsmini aldığı kişi ile ilgili herhangi bir referans bilinmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">1046 Edwin</span> Asteroit

1046 Edwin, geçici ismi 1924 UA, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 30 kilometre (19 mi) kilometre çapında bir arka plan asteroitidir. 1 Aralık 1924'te ABD'nin Wisconsin kentindeki Yerkes Gözlemevi'nde Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından keşfedilmiş ve oğlu Edwin Van Biesbroeck'in adını almıştır. Potansiyel olarak metalik asteroit, 5,29 saatlik kısa bir dönüş periyoduna sahiptir.

1047 Geisha, geçici ismi 1924 TE, yaklaşık 11 kilometre çapında, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen taşlı bir Flora asteroittir. 17 Kasım 1924'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroit, İngiliz müzikal The Geisha'nın adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">25 Phocaea</span> ana kuşak asteroidi

Phocaea, asteroit kuşağının iç bölgelerinden yaklaşık 75 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. Phocaea ailesinin ana organıdır. 1853 yılında Fransız gök bilimci Jean Chacornac tarafından keşfedildi. Adını, günümüzde Foça olan Antik Yunan şehri Fokaia'dan almaktadır.

1049 Gotho, geçici ismi 1925 RB, asteroit kuşağının dış bölgesinden, yaklaşık 53 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. 14 Eylül 1925'te, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroidin adı bir erkek Alman adı olmasına rağmen, ismini aldığı kişi ile ilgili herhangi bir referans bilinmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">1050 Meta</span> Asteroit

1050 Meta, geçici ismi 1925 RC, asteroit kuşağının orta bölgelerinden gelen, yaklaşık 10 kilometre (6,2 mi) çapında taşlı bir Eunomia asteroitidir. 14 Eylül 1925'te, güneybatı Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroitlin adının anlamı bilinmemektedir. Tahminen S-tipi asteroit 6.14 saatlik bir dönüş periyoduna ve muhtemelen uzun bir şekle sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">1054 Forsytia</span> Asteroit

1054 Forsytia, asteroit kuşağının dış bölgelerinden yaklaşık 46 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroididir. 20 Kasım 1925'te astronom Karl Reinmuth tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi ve geçici isim 1925 WD verildi. Adını çiçekli bitki Forsythia (Altınçanak) alır ve kaşif tarafından tematik olarak adlandırılmış 28 asteroit dizisinin başlangıcını işaret eder.

<span class="mw-page-title-main">771 Libera</span> Asteroit

771 Libera, geçici olarak atanmış isimleri 1913 TO ve 1958 HA, asteroit kuşağının orta bölgesinde yer alan ve yaklaşık 29 kilometre çapındaki metalik bir asteroittir. Avusturyalı astronom Joseph Rheden tarafından 21 Kasım 1913'te Avusturya'daki Viyana Gözlemevi'nde keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">1058 Grubba</span> Asteroit

1058 Grubba, geçici ismi 1925 MA, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen taşlı bir Flora asteroididir. 22 Haziran 1925'te Sovyet-Rus gök bilimci Grigori Şayn tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevi'nde keşfedildi. S-tipi asteroit, adını İrlandalı teleskop üreticisi Howard Grubb'dan almıştır. 46.30 saatlik ortalamadan daha uzun bir dönme süresine sahiptir ve yaklaşık 12 kilometre (7,5 mi) çapındadır.

1060 Magnolia, geçici ismi 1925 PA, asteroit kuşağının iç bölgelerinden, yaklaşık 7 kilometre çapında, taşlı bir Flora ailesi asteroitidir. 13 Ağustos 1925'te Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, adını Magnolia (Manolya) çiçekli bitkisinden almıştır.

1063 Aquilegia, geçici ismi 1925 XA, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 17 kilometre çapında bir arka plan asteroitidir. 6 Aralık 1925'te Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, Aquilegia adlı çiçekli bitkiden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">810 Atossa</span> Asteroit

Atossa, asteroit kuşağının iç kısmında bulunan Flora ailesinin yörüngesinde yer alan parlak ve uzun bir arka plan asteroitidir.

1067 Lunaria, geçici ismi 1926 RG, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 18 kilometre çapında taşlı bir Itha asteroitidir. 9 Eylül 1926'da astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, adını Lunaria çiçekli bitkisinden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1709 Ukraina</span> Asteroit

1709 Ukraina, geçici ismi 1925 QA, asteroit kuşağının iç bölgelerinden, yaklaşık 9 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. 16 Ağustos 1925'te Sovyet gök bilimci Grigori Şayn tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevi'nde keşfedildi. Adını Ukrayna'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1069 Planckia</span> Asteroit

1069 Planckia, geçici ismi 1927 BC, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 39 kilometre (24 mi) çapında bir arka plan asteroitidir. 28 Ocak 1927'de astronom Max Wolf tarafından Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Alman fizikçi Max Planck'ın adı verildi.

1072 Malva, geçici ismi 1926 TA, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 48 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroitidir. 4 Ekim 1926'da astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, ismini Malva (ebegümeci) çiçekli bitkisinden almıştır.

1076 Viyola, geçici ismi 1926 TE, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 22 kilometre çapında bir Nysa asteroitidir. 5 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, adını Viola (Menekşe) çiçekli bitkisinden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1077 Campanula</span> Asteroit

1077 Campanula, geçici ismi 1926 TK, asteroit kuşağının iç bölgesinde yer alan, yaklaşık 9 kilometre (5,6 mi) çapında bir Erigone asteroitidir. 6 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Campanula çiçeğinin adı verilmiştir.