İçeriğe atla

1050 Meta

1050 Meta
Işık eğrisinden elde edilmiş kalıp modeli
Keşif[1]
KeşfedenK. Reinmuth
Keşif yeriHeidelberg Gözlemevi
Keşif tarihi14 Eylül 1925
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(1050) Meta
Adın kaynağı
bilinmiyor[2]
Alternatif adlandırma
1925 RC · A908 SE
Asteroit kuşağı[1][3] · (orta)
Eunomia[4][5]
Yörünge özellikleri[3]
Dönem 23 Mart 2018 (JG 2458200,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı108,68 yıl (39.694 gün)
Günöte3,0904 AB
Günberi2,1599 AB
Yarı büyük eksen
2,6252 AB
Dış merkezlik0,1772
4,25 yıl (1.554 gün)
233,12°
0° 13d 54.12s / gün
Eğiklik12,496°
342,33°
66,282°
Fiziksel özellikler
S (var sayılan)[4]
12,00[6][7] · 12.2[3][4]
12,34±0,09[8]
Ortalama çap
8,773±0,115 km[9]
9,196±0,079 km[6]
10,03±0,65 km[7]
10,53 km (hesaplanmış)[4]
6,14188±0,00001 sa[10]
6,142±0,001 sa[11]
0,21 (var sayılan)[4]
0,294±0,042[7]
0,3346±0,0284[6]
0,364±0,062[9]

1050 Meta, geçici ismi 1925 RC, asteroit kuşağının orta bölgelerinden gelen, yaklaşık 10 kilometre (6,2 mi) çapında taşlı bir Eunomia asteroitidir. 14 Eylül 1925'te, güneybatı Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir.[1] Asteroitlin adının anlamı bilinmemektedir. Tahminen S-tipi asteroit 6.14 saatlik bir dönüş periyoduna ve muhtemelen uzun bir şekle sahiptir.[4]

Yörünge ve sınıflandırma

Meta, Eunomia ailesinin (502) bir üyesidir, önde gelen taşlı S-tipi asteroit ailesi ve 5.000'den fazla üyesiyle orta ana kuşağın en büyüğüdür.[12] orta asteroit kuşağında Güneş'i 2,2–3,1 AB uzaklıkta; her 4 yıl ve 3 ayda bir (1.554 gün; 2,63'lük AB yarı büyük ekseni vardır). Yörüngesi, ekliptik ile ilgili olarak 0.18'lik bir eksantrikliğe ve 12°'lik bir eğime sahiptir.[3]

Gövdenin gözlem yayı, Ekim 1908'de Heidelberg'de A908 SE olarak ilk gözlemiyle veya resmi keşif gözleminden 17 yıl önce başlar.[1]

Fiziksel özellikler

Eunomia ailesinin üyeleri için genel spektral tipe göre Meta, varsayılan bir S-tipi asteroittir.[4]

Dönme periyodu ve kutupları

Ekim 2006'da, Fransız amatör astronom René Roy tarafından yapılan fotometrik gözlemlerden Meta'nın rotasyonel bir ışık eğrisi elde edildi. Işık eğrisi analizi, asteroitin uzun bir şekle (U=3) sahip olduğunu gösteren, 0,46 büyüklüğünde bir parlaklık genliği ile 6.142 saatlik iyi tanımlanmış bir dönüş periyodu verdi.[11]

Lowell Fotometrik Veritabanından alınan fotometrik verileri kullanan modellenmiş bir ışık eğrisi 2016 yılında yayınlandı. 6,14188 saatlik bir uyum periyodu ve ekliptik koordinatlarda (λ, β) (60.0°, −42.0°) ve (198.0°, -79.0°)'de iki dönüş ekseni verdi.[10]

Çapı ve albedosu

Japon Akari uydusu ve NASA'nın Geniş Alan Kızılötesi Araştırma Gezgini'nin NEOWISE misyonu tarafından gerçekleştirilen anketlere göre Meta, 8,773 ile 10,03 kilometre arasında bir çapa sahip ve yüzeyinin albedo değeri 0,294 ile 0,364 arasındadır.[9][6][7]

Collaborative Asteroid Lightcurve Link, Eunomia ailesinin adaşı ve ana gövdesi olan 15 Eunomia'dan türetilen 0,21'lik bir albedo varsayar ve 12,2'lik mutlak büyüklüğe dayalı olarak 10,53 kilometrelik bir çap hesaplar.[4]

İsimlendirme

Bu küçük gezegenin adının herhangi bir kişiye veya oluşuma atıfta bulunduğu bilinmiyor.[2]

Bilinmeyen anlamı

Binlerce adlandırılmış küçük gezegen arasında, Meta, hiçbir resmi adlandırma alıntısı yayımlanmayan 120 asteroitten biridir. Tüm bu düşük numaralı asteroitlerin sayıları 164 Eva ile 1514 Ricouxa arasındadır ve 1876 ile 1930'lar arasında, ağırlıklı olarak gök bilimciler Auguste Charlois, Johann Palisa, Max Wolf ve Karl Reinmuth tarafından keşfedilmişlerdir (ayrıca kategoriye bakınız).[13]

Kaynakça

  1. ^ a b c d "1050 Meta (1925 RC)". Minor Planet Center. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2018. 
  2. ^ a b Schmadel, Lutz D. (2007). "(1050) Meta". Dictionary of Minor Planet Names – (1050) Meta. Springer Berlin Heidelberg. s. 90. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1051. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  3. ^ a b c d "JPL Small-Body Database Browser: 1050 Meta (1925 RC)" (2017-06-05 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 29 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2018. 
  4. ^ a b c d e f g h "LCDB Data for (1050) Meta". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2018. 
  5. ^ "Asteroid 1050 Meta – Nesvorny HCM Asteroid Families V3.0". Small Bodies Data Ferret. 4 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2019. 
  6. ^ a b c d Mainzer, A.; Grav, T.; Masiero, J.; Hand, E.; Bauer, J.; Tholen, D.; McMillan, R. S.; Spahr, T.; Cutri, R. M.; Wright, E.; Watkins, J.; Mo, W.; Maleszewski, C. (November 2011). "NEOWISE Studies of Spectrophotometrically Classified Asteroids: Preliminary Results". The Astrophysical Journal. 741 (2): 25. arXiv:1109.6407 $2. Bibcode:2011ApJ...741...90M. doi:10.1088/0004-637X/741/2/90. 
  7. ^ a b c d Usui, Fumihiko; Kuroda, Daisuke; Müller, Thomas G.; Hasegawa, Sunao; Ishiguro, Masateru; Ootsubo, Takafumi; Ishihara, Daisuke; Kataza, Hirokazu; Takita, Satoshi; Oyabu, Shinki; Ueno, Munetaka; Matsuhara, Hideo; Onaka, Takashi (October 2011). "Asteroid Catalog Using Akari: AKARI/IRC Mid-Infrared Asteroid Survey". Publications of the Astronomical Society of Japan. 63 (5): 1117-1138. Bibcode:2011PASJ...63.1117U. doi:10.1093/pasj/63.5.1117.  (online, AcuA catalog p. 153 25 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  8. ^ Veres, Peter; Jedicke, Robert; Fitzsimmons, Alan; Denneau, Larry; Granvik, Mikael; Bolin, Bryce; Chastel, Serge; Wainscoat, Richard J.; Burgett, William S.; Chambers, Kenneth C.; Flewelling, Heather; Kaiser, Nick; Magnier, Eugen A.; Morgan, Jeff S.; Price, Paul A.; Tonry, John L.; Waters, Christopher (November 2015). "Absolute magnitudes and slope parameters for 250,000 asteroids observed by Pan-STARRS PS1 - Preliminary results". Icarus. 261: 34-47. arXiv:1506.00762 $2. Bibcode:2015Icar..261...34V. doi:10.1016/j.icarus.2015.08.007. 2 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2018. 
  9. ^ a b c Masiero, Joseph R.; Grav, T.; Mainzer, A. K.; Nugent, C. R.; Bauer, J. M.; Stevenson, R.; Sonnett, S. (August 2014). "Main-belt Asteroids with WISE/NEOWISE: Near-infrared Albedos". The Astrophysical Journal. 791 (2): 11. arXiv:1406.6645 $2. Bibcode:2014ApJ...791..121M. doi:10.1088/0004-637X/791/2/121. 
  10. ^ a b Durech, J.; Hanus, J.; Oszkiewicz, D.; Vanco, R. (March 2016). "Asteroid models from the Lowell photometric database". Astronomy and Astrophysics. 587: 6. arXiv:1601.02909 $2. Bibcode:2016A&A...587A..48D. doi:10.1051/0004-6361/201527573. Erişim tarihi: 21 Mart 2018. 
  11. ^ a b Behrend, Raoul. "Asteroids and comets rotation curves – (1050) Meta". Geneva Observatory. 3 Aralık 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2018. 
  12. ^ Nesvorný, D.; Broz, M.; Carruba, V. (December 2014). Identification and Dynamical Properties of Asteroid Families. Asteroids IV. ss. 297-321. arXiv:1502.01628 $2. Bibcode:2015aste.book..297N. doi:10.2458/azu_uapress_9780816532131-ch016. ISBN 9780816532131. 
  13. ^ Schmadel, Lutz D. (2007). "Appendix 11 – Minor Planet Names with Unknown Meaning". Dictionary of Minor Planet Names – Fifth Revised and Enlarged revision. Springer Berlin Heidelberg. ss. 927-929. ISBN 978-3-540-00238-3. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">1457 Ankara</span> Asteroit

1457 Ankara, geçici adı 1937 PA, asteroit kuşağının orta bölgesinde yer alan yaklaşık 18 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. 3 Ağustos 1937'de Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedilmiştir ve sonradan Ankara olarak adlandırıldı.

1041 Asta, geçici ismi 1925 FA, yaklaşık 57 kilometre çapında, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen karbonlu bir arka plan asteroitidir. 22 Mart 1925'te, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroit muhtemelen Danimarkalı aktris Asta Nielsen'in adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1042 Amazone</span> Asteroit

1042 Amazone, geçici ismi 1925 HA, yaklaşık 70 kilometre çapında, dış asteroit kuşağında karanlık bir asteroit ve yavaş dönendir. 22 Nisan 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güney Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Adını Yunan mitolojisindeki Amazonlardan almıştır.

1043 Beate, geçici ismi 1925 HB, asteroit kuşağının dış bölgesinden yaklaşık 32 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından 22 Nisan 1925'te Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi. İsmini aldığı kişi ile ilgili herhangi bir referans bilinmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">1046 Edwin</span> Asteroit

1046 Edwin, geçici ismi 1924 UA, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 30 kilometre (19 mi) kilometre çapında bir arka plan asteroitidir. 1 Aralık 1924'te ABD'nin Wisconsin kentindeki Yerkes Gözlemevi'nde Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından keşfedilmiş ve oğlu Edwin Van Biesbroeck'in adını almıştır. Potansiyel olarak metalik asteroit, 5,29 saatlik kısa bir dönüş periyoduna sahiptir.

1047 Geisha, geçici ismi 1924 TE, yaklaşık 11 kilometre çapında, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen taşlı bir Flora asteroittir. 17 Kasım 1924'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroit, İngiliz müzikal The Geisha'nın adını almıştır.

1049 Gotho, geçici ismi 1925 RB, asteroit kuşağının dış bölgesinden, yaklaşık 53 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. 14 Eylül 1925'te, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroidin adı bir erkek Alman adı olmasına rağmen, ismini aldığı kişi ile ilgili herhangi bir referans bilinmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">1322 Coppernicus</span> Asteroit

1322 Coppernicus, geçici ismiyle 1934 LA, yaklaşık 10 kilometre çapında, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen taşlı bir arka plan asteroididir. 1934'te Heidelberg Gözlemevinde Karl Reinmuth tarafından keşfedilen asteroit, daha sonra Polonyalı astronom Nicolaus Copernicus'un adını aldı.

1051 Merope, asteroit kuşağının en dış bölgesinden gelen, yaklaşık 68 kilometre çapında koyu renkli bir Alauda asteroittir. 16 Eylül 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Heidelberg, Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi ve geçici olarak 1925 SA olarak adlandırıldı. Reinmuth, asteoide Yunan mitolojisindeki nemfi Merope'nin adını verdi. Asteroit 27,2 saatlik bir dönüş süresine sahiptir.

1059 Mussorgskia, geçici ismi 1925 OA, asteroit kuşağının merkez bölgelerinden, yaklaşık 25 kilometre (16 mi) çapında bir arka plan asteroitidir. 19 Temmuz 1925'te Sovyet astronom Vladimir Albitski tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Rus besteci Modest Musorgski'nin adı verildi. X veya C-tipi asteroitin 5.636 saatlik bir dönme süresi vardır.

<span class="mw-page-title-main">1061 Paeonia</span> Asteroit

1061 Paeonia, geçici ismi 1925 TB, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen karbonlu bir arka plan asteroididir, yaklaşık 19 kilometre (12 mi) çapında. 10 Ekim 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın Heidelberg kentindeki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. C-tipi asteroitin 8 saatlik bir dönme süresi vardır ve muhtemelen çok uzundur. Adını genellikle şakayık olarak bilinen çiçekli bitki Paeonia'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1552 Bessel</span> Asteroit

1552 Bessel, geçici atama 1938 DE1, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 18 kilometre çapında taşlı bir Eoan asteroittir. 24 Şubat 1938'de Finlandiyalı gök bilimci Yrjö Väisälä tarafından Güneybatı Finlandiya'daki Turku Gözlemevi'nde keşfedildi ve Alman gök bilimci Friedrich Wilhelm Bessel'in adı verildi.

1062 Ljuba, geçici ismi 1925 TD, asteroit kuşağının dış bölgelerinden, yaklaşık 58 kilometre (36 mi) çapında karbonlu bir arka plan asteroitidir. Asteroit, 11 Ekim 1925'te Sovyet-Rus astronom Sergey Belyavski tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevinde keşfedildi. Adını erken yaşta ölen kadın paraşütçü Ljuba Berlin'den almıştır. C-tipi asteroit, 33,8 saatlik ortalamadan daha uzun bir dönme süresine sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">810 Atossa</span> Asteroit

Atossa, asteroit kuşağının iç kısmında bulunan Flora ailesinin yörüngesinde yer alan parlak ve uzun bir arka plan asteroitidir.

1064 Aethusa, geçici ismi 1926 PA, asteroit kuşağının merkez bölgelerinden gelen, yaklaşık 19 kilometre çapında taştan bir arka plan asteroitidir. 2 Ağustos 1926'da astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, adını Aethusa cynapium bitkisinden almıştır.

1066 Lobelia, geçici ismi 1926 RA, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 6 kilometre çapında parlak bir arka plan asteroitidir. 1 Eylül 1926'da astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, adını Lobelia çiçekli bitkisinden almıştır.

1067 Lunaria, geçici ismi 1926 RG, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 18 kilometre çapında taşlı bir Itha asteroitidir. 9 Eylül 1926'da astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, adını Lunaria çiçekli bitkisinden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1069 Planckia</span> Asteroit

1069 Planckia, geçici ismi 1927 BC, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 39 kilometre (24 mi) çapında bir arka plan asteroitidir. 28 Ocak 1927'de astronom Max Wolf tarafından Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Alman fizikçi Max Planck'ın adı verildi.

1076 Viyola, geçici ismi 1926 TE, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 22 kilometre çapında bir Nysa asteroitidir. 5 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, adını Viola (Menekşe) çiçekli bitkisinden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1077 Campanula</span> Asteroit

1077 Campanula, geçici ismi 1926 TK, asteroit kuşağının iç bölgesinde yer alan, yaklaşık 9 kilometre (5,6 mi) çapında bir Erigone asteroitidir. 6 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Campanula çiçeğinin adı verilmiştir.