İçeriğe atla

1044 Teutonia

1044 Teutonia
Keşif[1]
KeşfedenK. Reinmuth
Keşif yeriHeidelberg Gözlemevi
Keşif tarihi10 Mayıs 1924
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(1044) Teutonia
Telaffuz/tjuːˈtoʊniə/
Adın kaynağı
Tötonların toprağı[2]
Alternatif adlandırma
1924 RO · 1925 XF
1929 RP · 1949 KX
1954 UY1 · 1958 RG
1958 UP · A907 EE
Asteroit kuşağı · (orta)
Yörünge özellikleri[1]
Dönem 4 Eylül 2017 (JG 2458000,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı109,95 yıl (40.158 gün)
Günöte2,9470 AB
Günberi2,2044 AB
Yarı büyük eksen
2,5757 AB
Dış merkezlik0,1442
4,13 yıl (1.510 gün)
147,35°
0° 14d 18.24s / gün
Eğiklik4,2515°
59,962°
228,45°
Fiziksel özellikler
S[3]
10,533±0,002 (R)[4] · 10.8[1][3] · 10.9[5][6][7]
Boyutlar15,20±1,3 km[5]
15.30 km (türetilmiş)[3]
16,85±0,61 km[6]
17,511±0,213 km[8]
17,929±0,192 km[7]
2,84±0,04 h[9]
3,140±0,0010 h[4]
3,153±0,003 s[10]
3,157±0,001 h[11]
3,158±0,001 h[12]
3,18±0,02 h[10]
0,2449±0,0196[7]
0,251±0,049[8]
0,273±0,021[6]
0,3340±0,063[5]
0.3613 (türetilmiş)[3]

1044 Teutonia, geçici ismi 1924 RO, asteroit kuşağının orta bölgelerinden gelen, yaklaşık 16 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. 10 Mayıs 1924'te, güneybatı Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir.[13] Asteroit, adını Cermen halkının yaşadığı toprakların adından almıştır.[2]

Yörünge ve sınıflandırma

Teutonia, Güneş'i merkez ana kuşağında 2,2–2,9 AB uzaklıkta; her 4 yılda ve 2 ayda bir (1.510 gün) döner. Yörüngesi, ekliptik ile ilgili olarak 0,14'lük bir eksantrikliğe ve 4°'lik bir eğime sahiptir.[1]

Asteroitin gözlem yayı resmi keşif gözleminden 17 yıl önce Mart 1907'de Taunton Gözlemevi'nde (803) A907 EE olarak ilk tanımlamasının yapılması ile başlar.[13]

Fiziksel özellikler

Işık eğrileri

2007 yılında yapılan nesnenin görüntüleri, 2,84±0,04 sa kavuşum süresi veren bir ışık eğrisi üretmek için kullanıldı. Ancak 2006 yılında yapılan bir çalışmada 3,153±0,003 sa periyodu verilmiş olup, bu henüz göz ardı edilemez. Nesnenin parlaklığı, her bir dönüş sırasında büyüklük olarak 0,20±0,03 sa oranında değişmiştir.[9]

Çapı ve albedosu

Kızılötesi Astronomik Uydu IRAS, Japon Akari uydusu ve ardından NEOWISE göreviyle NASA'nın Geniş Alan Kızılötesi Araştırma Gezgini tarafından gerçekleştirilen çalışmaya göre, Teutonia 15,20 ile 17,929 kilometre çapında ve yüzeyi 0,2449 ile 17,929 arasında albedoya sahiptir.[5][6][8][7] Collaborative Asteroid Lightcurve Link, 0,3613'lük bir albedo ve 10,8'lik mutlak büyüklüğe dayalı olarak 15,30 kilometrelik bir çap elde etmiştir.[3]

İsimlendirme

Bu küçük gezegenin adı, bir zamanlar Jutland olarak bilinen yerde yaşayan bir Cermen kabilesi olan Teutonların yaşadığı topraklardan gelmektedir. İsim astronom Gustav Stracke tarafından önerilmiştir.[2]

Kaynakça

  1. ^ a b c d "JPL Small-Body Database Browser: 1044 Teutonia (1924 RO)" (2017-02-24 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 24 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2017. 
  2. ^ a b c Schmadel, Lutz D. (2007). "(1044) Teutonia". Dictionary of Minor Planet Names – (1044) Teutonia. Springer Berlin Heidelberg. s. 89. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1045. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  3. ^ a b c d e "LCDB Data for (1044) Teutonia". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2017. 
  4. ^ a b Waszczak, Adam; Chang, Chan-Kao; Ofek, Eran O.; Laher, Russ; Masci, Frank; Levitan, David; Surace, Jason; Cheng, Yu-Chi; Ip, Wing-Huen; Kinoshita, Daisuke; Helou, George; Prince, Thomas A.; Kulkarni, Shrinivas (September 2015). "Asteroid Light Curves from the Palomar Transient Factory Survey: Rotation Periods and Phase Functions from Sparse Photometry". The Astronomical Journal. 150 (3). s. 35. arXiv:1504.04041 $2. Bibcode:2015AJ....150...75W. doi:10.1088/0004-6256/150/3/75. 10 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2017. 
  5. ^ a b c d Tedesco, E. F.; Noah, P. V.; Noah, M.; Price, S. D. (October 2004). "IRAS Minor Planet Survey V6.0". NASA Planetary Data System. Cilt 12. ss. IRAS-A-FPA-3-RDR-IMPS-V6.0. Bibcode:2004PDSS...12.....T. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2019. 
  6. ^ a b c d Usui, Fumihiko; Kuroda, Daisuke; Müller, Thomas G.; Hasegawa, Sunao; Ishiguro, Masateru; Ootsubo, Takafumi; Ishihara, Daisuke; Kataza, Hirokazu; Takita, Satoshi; Oyabu, Shinki; Ueno, Munetaka; Matsuhara, Hideo; Onaka, Takashi (October 2011). "Asteroid Catalog Using Akari: AKARI/IRC Mid-Infrared Asteroid Survey". Publications of the Astronomical Society of Japan. 63 (5). ss. 1117-1138. Bibcode:2011PASJ...63.1117U. doi:10.1093/pasj/63.5.1117.  (online, AcuA catalog p. 153 25 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  7. ^ a b c d Mainzer, A.; Grav, T.; Masiero, J.; Hand, E.; Bauer, J.; Tholen, D.; McMillan, R. S.; Spahr, T.; Cutri, R. M.; Wright, E.; Watkins, J.; Mo, W.; Maleszewski, C. (November 2011). "NEOWISE Studies of Spectrophotometrically Classified Asteroids: Preliminary Results". The Astrophysical Journal. 741 (2). s. 25. arXiv:1109.6407 $2. Bibcode:2011ApJ...741...90M. doi:10.1088/0004-637X/741/2/90. 
  8. ^ a b c Masiero, Joseph R.; Grav, T.; Mainzer, A. K.; Nugent, C. R.; Bauer, J. M.; Stevenson, R.; Sonnett, S. (August 2014). "Main-belt Asteroids with WISE/NEOWISE: Near-infrared Albedos". The Astrophysical Journal. 791 (2). s. 11. arXiv:1406.6645 $2. Bibcode:2014ApJ...791..121M. doi:10.1088/0004-637X/791/2/121. 23 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2017. 
  9. ^ a b Betzler, Alberto Silva; Ferreira, Diogo Henrique; Dos Santos, Tarcio Henrique Ribeiro; Novaes, Alberto Brum (March 2008). "Lightcurve and Rotation Period of 1044 Teutonia". The Minor Planet Bulletin. 35 (1). s. 26. Bibcode:2008MPBu...35...26B. ISSN 1052-8091. Erişim tarihi: 30 Haziran 2017. 
  10. ^ a b Behrend, Raoul. "Asteroids and comets rotation curves – (1044) Teutonia". Geneva Observatory. 3 Aralık 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2017. 
  11. ^ Klinglesmith, Daniel A., III; Hanowell, Jesse; Risley, Ethan; Turk, Janek; Vargas, Angelica; Warren, Curtis Alan (July 2014). "Lightcurves for Inversion Model Candidates". The Minor Planet Bulletin. 41 (3). ss. 139-143. Bibcode:2014MPBu...41..139K. ISSN 1052-8091. Erişim tarihi: 30 Haziran 2017. 
  12. ^ Klinglesmith, Daniel A. III (January 2017). "Asteroid Photometry Results from Etscorn Observatory". The Minor Planet Bulletin. 44 (1). ss. 69-72. Bibcode:2017MPBu...44...69K. ISSN 1052-8091. Erişim tarihi: 30 Haziran 2017. 
  13. ^ a b "1044 Teutonia (1924 RO)". Minor Planet Center. 5 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2017. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">2709 Sagan</span> Carl Saganın adını taşıyan asteroid

2709 Sagan, geçici isim 1982 FH, Asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 6,7 kilometre çapında taş bir Flora tipi asteroittir. 21 Mart 1982'de Amerikalı astronom Edward Bowell tarafından Flagstaff, Arizona yakınlarındaki Anderson Mesa İstasyonu'nda keşfedilmiş ve adını astronom ve popüler bilim yazarı Carl Sagan'dan almıştır.

1041 Asta, geçici ismi 1925 FA, yaklaşık 57 kilometre çapında, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen karbonlu bir arka plan asteroitidir. 22 Mart 1925'te, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroit muhtemelen Danimarkalı aktris Asta Nielsen'in adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1042 Amazone</span> Asteroit

1042 Amazone, geçici ismi 1925 HA, yaklaşık 70 kilometre çapında, dış asteroit kuşağında karanlık bir asteroit ve yavaş dönendir. 22 Nisan 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güney Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Adını Yunan mitolojisindeki Amazonlardan almıştır.

1043 Beate, geçici ismi 1925 HB, asteroit kuşağının dış bölgesinden yaklaşık 32 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından 22 Nisan 1925'te Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi. İsmini aldığı kişi ile ilgili herhangi bir referans bilinmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">1046 Edwin</span> Asteroit

1046 Edwin, geçici ismi 1924 UA, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 30 kilometre (19 mi) kilometre çapında bir arka plan asteroitidir. 1 Aralık 1924'te ABD'nin Wisconsin kentindeki Yerkes Gözlemevi'nde Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından keşfedilmiş ve oğlu Edwin Van Biesbroeck'in adını almıştır. Potansiyel olarak metalik asteroit, 5,29 saatlik kısa bir dönüş periyoduna sahiptir.

1453 Fennia, 7 km çapında bir asteroittir. 1938 yılında Yrjö Väisälä tarafından Turku gözlemevinde keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">25 Phocaea</span> ana kuşak asteroidi

Phocaea, asteroit kuşağının iç bölgelerinden yaklaşık 75 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. Phocaea ailesinin ana organıdır. 1853 yılında Fransız gök bilimci Jean Chacornac tarafından keşfedildi. Adını, günümüzde Foça olan Antik Yunan şehri Fokaia'dan almaktadır.

1049 Gotho, geçici ismi 1925 RB, asteroit kuşağının dış bölgesinden, yaklaşık 53 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. 14 Eylül 1925'te, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroidin adı bir erkek Alman adı olmasına rağmen, ismini aldığı kişi ile ilgili herhangi bir referans bilinmemektedir.

1051 Merope, asteroit kuşağının en dış bölgesinden gelen, yaklaşık 68 kilometre çapında koyu renkli bir Alauda asteroittir. 16 Eylül 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Heidelberg, Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi ve geçici olarak 1925 SA olarak adlandırıldı. Reinmuth, asteoide Yunan mitolojisindeki nemfi Merope'nin adını verdi. Asteroit 27,2 saatlik bir dönüş süresine sahiptir.

1052 Belgica, asteroit kuşağının iç bölgelerinde yaklaşık olarak 10 kilometre çapında ikili bir Florian asteroitidir. 15 Kasım 1925'te Belçikalı gök bilimci Eugène Delporte tarafından Belçika'daki Uccle Gözlemevi'nde keşfedildi. Uccle Gözlemevi'nde keşfedilen ilk küçük gezegen olmuş, ardından keşfedilen küçük gezegene 1276 Ucclia adı verilmiştir.

1055 Tynka, geçici isim 1925 WG, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 10 kilometre çapında, taşlı bir Flora ailesinden asteroitidir. 17 Kasım 1925'te Çek astronom Emil Buchar tarafından Kuzey Afrika'daki Cezayir Gözlemevi'nde keşfedildi ve ona annesi Tynka Buchar'ın adını verdi.

1062 Ljuba, geçici ismi 1925 TD, asteroit kuşağının dış bölgelerinden, yaklaşık 58 kilometre (36 mi) çapında karbonlu bir arka plan asteroitidir. Asteroit, 11 Ekim 1925'te Sovyet-Rus astronom Sergey Belyavski tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevinde keşfedildi. Adını erken yaşta ölen kadın paraşütçü Ljuba Berlin'den almıştır. C-tipi asteroit, 33,8 saatlik ortalamadan daha uzun bir dönme süresine sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">61 Danaë</span> Asteroit

Danaë, dış asteroit kuşağının arka plan popülasyonunda yaklaşık 84 kilometre çapında taşlı bir asteroittir.

Gallia, asteroit kuşağının merkez bölgelerinde yer alan, yaklaşık 90 kilometre çapında bir asteroittir.

Croatia, asteroit kuşağının dış bölgelerinde yer alan, yaklaşık 88 kilometre çapında, Croatia ailesinin üyesi olan karanlık bir asteroittir.

Gyldenia, asteroit kuşağının dış bölgesinden, yaklaşık 63 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir.

1064 Aethusa, geçici ismi 1926 PA, asteroit kuşağının merkez bölgelerinden gelen, yaklaşık 19 kilometre çapında taştan bir arka plan asteroitidir. 2 Ağustos 1926'da astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, adını Aethusa cynapium bitkisinden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1069 Planckia</span> Asteroit

1069 Planckia, geçici ismi 1927 BC, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 39 kilometre (24 mi) çapında bir arka plan asteroitidir. 28 Ocak 1927'de astronom Max Wolf tarafından Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Alman fizikçi Max Planck'ın adı verildi.

1072 Malva, geçici ismi 1926 TA, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 48 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroitidir. 4 Ekim 1926'da astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, ismini Malva (ebegümeci) çiçekli bitkisinden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1077 Campanula</span> Asteroit

1077 Campanula, geçici ismi 1926 TK, asteroit kuşağının iç bölgesinde yer alan, yaklaşık 9 kilometre (5,6 mi) çapında bir Erigone asteroitidir. 6 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Campanula çiçeğinin adı verilmiştir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.