İçeriğe atla

1043 Beate

1043 Beate
Keşif[1]
KeşfedenK. Reinmuth
Keşif yeriHeidelberg Gözlemevi
Keşif tarihi22 Nisan 1925
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(1043) Beate
TelaffuzAlmanca telaffuz: [beːˈʔaːtə][2]
Adın kaynağı
bilinmiyor[3]
Alternatif adlandırma
1925 HB
Asteroit kuşağı · (dış)[4]
Yörünge özellikleri[1]
Dönem 4 Eylül 2017 (JG 2458000,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı92,20 yıl (33.677 gün)
Günöte3,2214 AB
Günberi2,9717 AB
Yarı büyük eksen
3,0966 AB
Dış merkezlik0,0403
5,45 yıl (1.990 gün)
255,00°
0° 10d 51.24s / gün
Eğiklik8,9257°
159,31°
154,71°
Fiziksel özellikler
Tholen = S[1] · S[4]
B–V = 0.900[1]
U–B = 0,455[1]
9,50[5] · 9,6[1][4] · 9,79[6][7][8] · 9,90±0,21[9]
Boyutlar31,60±1,3 km[6]
31.85 km (türetilmiş)[4]
31,986±0,075 km[10]
33,97±0,43 km[7]
34,08±1,11 km[5]
40,952±0,967 km[8]
14,6±0,1 s[11]
44,3±0,1 s[12][a]
0,1283±0,0193[8]
0,188±0,006[7]
0,209±0,032[10]
0,2147±0,019[6]
0,241±0,038[5]
0.2517 (türetilmiş)[4]

1043 Beate, geçici ismi 1925 HB, asteroit kuşağının dış bölgesinden yaklaşık 32 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından 22 Nisan 1925'te Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi.[13] İsmini aldığı kişi ile ilgili herhangi bir referans bilinmemektedir.[3]

Yörünge ve sınıflandırma

Beate, Güneş'in dış asteroit kuşağında 3,0–3,2 AB uzaklıkta; her 5 yıl ve 5 ayda bir (1.990 gün) döner. Yörüngesi, ekliptik ile ilgili olarak 0,04'lük bir eksantrikliğe ve 9°'lik bir eğime sahiptir.[1] Asteroitin gözlem yayı, resmi keşif gözleminden 3 hafta sonra, Mayıs 1925'te keşif gözlemevinde başlar.[13]

Fiziksel özellikler

Tholen sınıflandırmasında, Beate yaygın bir S-tipi asteroittir.[1]

Rotasyon periyodu

Nisan 2006'da, Amerikalı astronom Brian Warner'ın Colorado'daki Palmer Divide Gözlemevi'nde (716) yaptığı fotometrik gözlemlerden Beate'in rotasyonel bir ışık eğrisi elde edildi. 0,47 büyüklük (U=2+) parlaklık değişimi ile 44,3±0,1 saatlik ortalamadan daha uzun bir dönüş periyodu vermiştir.[12][a]

Çapı ve albedosu

Kızılötesi Astronomik Uydu IRAS, Japon Akari uydusu ve ardından NEOWISE göreviyle NASA'nın Geniş Alan Kızılötesi Araştırma Gezgini tarafından yürütülen çalışmalara göre Beate, 31,6 ila 41,0 kilometre çapa sahip ve yüzeyi 0,128 ile 0,241 arasında albedoya sahiptir.[6][10][7][5][8] Collaborative Asteroid Lightcurve Link, 0,2517'lik bir albedo ve 31,85 kilometrelik bir çapa ve 9,6'lık bir mutlak kadire sahiptir.[4]

İsimlendirme

Bu küçük gezegen için, ismini aldığı kişi ile ilgili herhangi bir referans bilinmemektedir.[3]

Bilinmeyen anlamı

Binlerce adlandırılmış küçük gezegen arasında, Beate, hiçbir resmi adlandırma alıntısı yayımlanmayan 120 asteroitten biridir. Tüm bu düşük numaralı asteroitlerin sayıları 164 Eva ile 1514 Ricouxa arasındadır ve 1876 ile 1930'lar arasında, ağırlıklı olarak gök bilimciler Auguste Charlois, Johann Palisa, Max Wolf ve Karl Reinmuth tarafından keşfedilmişlerdir (ayrıca kategoriye bakınız).[14]

Notlar

  1. ^ a b 1043 Beate ışık eğrisi grafiği; Brian D. Warner tarafından Palmer Divide Gözlemevi'nde alınan gözlemler (2006)

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h "JPL Small-Body Database Browser: 1043 Beate (1925 HB)" (2017-07-05 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 22 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2017. 
  2. ^ "(Almanca isim)". 2 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2022. 
  3. ^ a b c Schmadel, Lutz D. (2007). "(1043) Beate". Dictionary of Minor Planet Names – (1043) Beate. Springer Berlin Heidelberg. s. 89. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1044. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  4. ^ a b c d e f "LCDB Data for (1043) Beate". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2016. 
  5. ^ a b c d Masiero, Joseph R.; Mainzer, A. K.; Grav, T.; Bauer, J. M.; Cutri, R. M.; Nugent, C.; Cabrera, M. S. (November 2012). "Preliminary Analysis of WISE/NEOWISE 3-Band Cryogenic and Post-cryogenic Observations of Main Belt Asteroids". The Astrophysical Journal Letters. 759 (1): 5. arXiv:1209.5794 $2. Bibcode:2012ApJ...759L...8M. doi:10.1088/2041-8205/759/1/L8. 2 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2016. 
  6. ^ a b c d Tedesco, E. F.; Noah, P. V.; Noah, M.; Price, S. D. (October 2004). "IRAS Minor Planet Survey V6.0". NASA Planetary Data System. 12: IRAS-A-FPA-3-RDR-IMPS-V6.0. Bibcode:2004PDSS...12.....T. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2019. 
  7. ^ a b c d Usui, Fumihiko; Kuroda, Daisuke; Müller, Thomas G.; Hasegawa, Sunao; Ishiguro, Masateru; Ootsubo, Takafumi; Ishihara, Daisuke; Kataza, Hirokazu; Takita, Satoshi; Oyabu, Shinki; Ueno, Munetaka; Matsuhara, Hideo; Onaka, Takashi (October 2011). "Asteroid Catalog Using Akari: AKARI/IRC Mid-Infrared Asteroid Survey". Publications of the Astronomical Society of Japan. 63 (5): 1117-1138. Bibcode:2011PASJ...63.1117U. doi:10.1093/pasj/63.5.1117.  (online, AcuA catalog p. 153 25 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  8. ^ a b c d Mainzer, A.; Grav, T.; Masiero, J.; Hand, E.; Bauer, J.; Tholen, D.; McMillan, R. S.; Spahr, T.; Cutri, R. M.; Wright, E.; Watkins, J.; Mo, W.; Maleszewski, C. (November 2011). "NEOWISE Studies of Spectrophotometrically Classified Asteroids: Preliminary Results". The Astrophysical Journal. 741 (2): 25. arXiv:1109.6407 $2. Bibcode:2011ApJ...741...90M. doi:10.1088/0004-637X/741/2/90. 
  9. ^ Veres, Peter; Jedicke, Robert; Fitzsimmons, Alan; Denneau, Larry; Granvik, Mikael; Bolin, Bryce; Chastel, Serge; Wainscoat, Richard J.; Burgett, William S.; Chambers, Kenneth C.; Flewelling, Heather; Kaiser, Nick; Magnier, Eugen A.; Morgan, Jeff S.; Price, Paul A.; Tonry, John L.; Waters, Christopher (November 2015). "Absolute magnitudes and slope parameters for 250,000 asteroids observed by Pan-STARRS PS1 - Preliminary results". Icarus. 261: 34-47. arXiv:1506.00762 $2. Bibcode:2015Icar..261...34V. doi:10.1016/j.icarus.2015.08.007. 2 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2016. 
  10. ^ a b c Masiero, Joseph R.; Grav, T.; Mainzer, A. K.; Nugent, C. R.; Bauer, J. M.; Stevenson, R.; Sonnett, S. (August 2014). "Main-belt Asteroids with WISE/NEOWISE: Near-infrared Albedos". The Astrophysical Journal. 791 (2): 11. arXiv:1406.6645 $2. Bibcode:2014ApJ...791..121M. doi:10.1088/0004-637X/791/2/121. 23 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2016. 
  11. ^ Behrend, Raoul. "Asteroids and comets rotation curves – (1043) Beate". Geneva Observatory. 3 Aralık 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2016. 
  12. ^ a b Warner, Brian D.; Higgins, David (December 2006). "The lightcurves of 1043 Beate and 1186 Turnera". The Minor Planet Bulletin. 33 (4): 104-105. Bibcode:2006MPBu...33..104W. ISSN 1052-8091. Erişim tarihi: 8 Kasım 2016. 
  13. ^ a b "1043 Beate (1925 HB)". Minor Planet Center. 3 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2016. 
  14. ^ Schmadel, Lutz D. (2007). "Appendix 11 – Minor Planet Names with Unknown Meaning". Dictionary of Minor Planet Names – Fifth Revised and Enlarged revision. Springer Berlin Heidelberg. ss. 927-929. ISBN 978-3-540-00238-3. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

1726 Hoffmeister, geçici ismi 1933 OE, yaklaşık 23 kilometre çapında, asteroit kuşağının orta bölgesinde kendisi ile aynı adı taşıyan Hoffmeister ailesinden karbonlu bir asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">1039 Sonneberga</span> Asteroit

1039 Sonneberga, geçici ismi 1924 TL, asteroit kuşağının orta bölgesinde yer alan, yaklaşık 34 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroitidir. 24 Kasım 1924'te Alman astronom Max Wolf tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, Sonneberg Gözlemevi'nin bulunduğu Almanya'nın Sonneberg şehrinin adını taşır.

1308 Halleria, geçici ismi 1931 EB, asteroit kuşağının dış bölgelerinden, yaklaşık 43 kilometre çapında, karbonlu bir Charis asteroitidir. 12 Mart 1931'de Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroide, İsviçreli bir doktor, botanikçi ve şair Albrecht von Haller'in adı verildi.

1041 Asta, geçici ismi 1925 FA, yaklaşık 57 kilometre çapında, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen karbonlu bir arka plan asteroitidir. 22 Mart 1925'te, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroit muhtemelen Danimarkalı aktris Asta Nielsen'in adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1042 Amazone</span> Asteroit

1042 Amazone, geçici ismi 1925 HA, yaklaşık 70 kilometre çapında, dış asteroit kuşağında karanlık bir asteroit ve yavaş dönendir. 22 Nisan 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güney Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Adını Yunan mitolojisindeki Amazonlardan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1046 Edwin</span> Asteroit

1046 Edwin, geçici ismi 1924 UA, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 30 kilometre (19 mi) kilometre çapında bir arka plan asteroitidir. 1 Aralık 1924'te ABD'nin Wisconsin kentindeki Yerkes Gözlemevi'nde Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından keşfedilmiş ve oğlu Edwin Van Biesbroeck'in adını almıştır. Potansiyel olarak metalik asteroit, 5,29 saatlik kısa bir dönüş periyoduna sahiptir.

1047 Geisha, geçici ismi 1924 TE, yaklaşık 11 kilometre çapında, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen taşlı bir Flora asteroittir. 17 Kasım 1924'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroit, İngiliz müzikal The Geisha'nın adını almıştır.

1049 Gotho, geçici ismi 1925 RB, asteroit kuşağının dış bölgesinden, yaklaşık 53 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. 14 Eylül 1925'te, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroidin adı bir erkek Alman adı olmasına rağmen, ismini aldığı kişi ile ilgili herhangi bir referans bilinmemektedir.

1051 Merope, asteroit kuşağının en dış bölgesinden gelen, yaklaşık 68 kilometre çapında koyu renkli bir Alauda asteroittir. 16 Eylül 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Heidelberg, Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi ve geçici olarak 1925 SA olarak adlandırıldı. Reinmuth, asteoide Yunan mitolojisindeki nemfi Merope'nin adını verdi. Asteroit 27,2 saatlik bir dönüş süresine sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">1054 Forsytia</span> Asteroit

1054 Forsytia, asteroit kuşağının dış bölgelerinden yaklaşık 46 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroididir. 20 Kasım 1925'te astronom Karl Reinmuth tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi ve geçici isim 1925 WD verildi. Adını çiçekli bitki Forsythia (Altınçanak) alır ve kaşif tarafından tematik olarak adlandırılmış 28 asteroit dizisinin başlangıcını işaret eder.

1057 Wanda, geçici ismi 1925 QB, asteroit kuşağının dış bölgesinden, yaklaşık 43 kilometre çapında karbonlu bir arka plan asteroitidir. Grigori Şayn tarafından 1925'te Simeiz Gözlemevi'nde keşfedildi ve daha sonra Leh-Sovyet yazar Wanda Wasilewska'nın adını aldı. Asteroidin dönme süresi 28,8 saattir.

1059 Mussorgskia, geçici ismi 1925 OA, asteroit kuşağının merkez bölgelerinden, yaklaşık 25 kilometre (16 mi) çapında bir arka plan asteroitidir. 19 Temmuz 1925'te Sovyet astronom Vladimir Albitski tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Rus besteci Modest Musorgski'nin adı verildi. X veya C-tipi asteroitin 5.636 saatlik bir dönme süresi vardır.

<span class="mw-page-title-main">1061 Paeonia</span> Asteroit

1061 Paeonia, geçici ismi 1925 TB, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen karbonlu bir arka plan asteroididir, yaklaşık 19 kilometre (12 mi) çapında. 10 Ekim 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın Heidelberg kentindeki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. C-tipi asteroitin 8 saatlik bir dönme süresi vardır ve muhtemelen çok uzundur. Adını genellikle şakayık olarak bilinen çiçekli bitki Paeonia'dan almıştır.

1062 Ljuba, geçici ismi 1925 TD, asteroit kuşağının dış bölgelerinden, yaklaşık 58 kilometre (36 mi) çapında karbonlu bir arka plan asteroitidir. Asteroit, 11 Ekim 1925'te Sovyet-Rus astronom Sergey Belyavski tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevinde keşfedildi. Adını erken yaşta ölen kadın paraşütçü Ljuba Berlin'den almıştır. C-tipi asteroit, 33,8 saatlik ortalamadan daha uzun bir dönme süresine sahiptir.

Croatia, asteroit kuşağının dış bölgelerinde yer alan, yaklaşık 88 kilometre çapında, Croatia ailesinin üyesi olan karanlık bir asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">810 Atossa</span> Asteroit

Atossa, asteroit kuşağının iç kısmında bulunan Flora ailesinin yörüngesinde yer alan parlak ve uzun bir arka plan asteroitidir.

1064 Aethusa, geçici ismi 1926 PA, asteroit kuşağının merkez bölgelerinden gelen, yaklaşık 19 kilometre çapında taştan bir arka plan asteroitidir. 2 Ağustos 1926'da astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, adını Aethusa cynapium bitkisinden almıştır.

1071 Brita, geçici ismi 1924 RE, orta asteroit kuşağının arka plan popülasyonundan, yaklaşık 50 kilometre çapında, karanlık bir asteroittir. 3 Mart 1924'te Sovyet astronom Vladimir Albitsky tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Büyük Britanya adasının adı verildi.

1076 Viyola, geçici ismi 1926 TE, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 22 kilometre çapında bir Nysa asteroitidir. 5 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, adını Viola (Menekşe) çiçekli bitkisinden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1077 Campanula</span> Asteroit

1077 Campanula, geçici ismi 1926 TK, asteroit kuşağının iç bölgesinde yer alan, yaklaşık 9 kilometre (5,6 mi) çapında bir Erigone asteroitidir. 6 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Campanula çiçeğinin adı verilmiştir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.