İçeriğe atla

1040 Klumpkea

1040 Klumpkea
Işık eğrisinden elde edilmiş kalıp modeli
Keşif[1]
KeşfedenB. Jekhovsky
Keşif yeriCezayir Gözlemevi
Keşif tarihi20 January 1925
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(1040) Klumpkea
Adın kaynağı
Dorothea Klumpke[2]
(Amerikalı astronom)
Alternatif adlandırma
1925 BD · 1930 DC1
1936 BB
Asteroit kuşağı[1][3] · (dış)
Tirela[4]
Yörünge özellikleri[3]
Dönem 23 Mart 2018 (JG 2458200,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı93,10 yıl (34.005 gün)
Günöte3,7117 AB
Günberi2,5142 AB
Yarı büyük eksen
3,1129 AB
Dış merkezlik0,1923
5,49 yıl (2.006 gün)
4,1328°
0° 10d 46.2s / gün
Eğiklik16,688°
280,17°
158,00°
Fiziksel özellikler
C (varsayılan)[5]
S (muhtemel)
10,40[6][7][8]
10,5[1][3][5]
10,9[9]
Ortalama çap
22,340±0,175 km[6][10]
22,669±0,304 km[7]
23,13±0,38 km[8]
34,98±4,3 km[9]
59,2±0,1 sa[11]
0,0630[9]
0,237[8]
0,2387[7]
0,245[6][10]

1040 Klumpkea, geçici ismi 1925 BD, asteroid kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 23 kilometre (14 mi) çapında bir Tirela asteroididir. 20 Ocak 1925'te Rus-Fransız astronom Benjamin Jekhowsky tarafından Kuzey Afrika'daki Cezayir Gözlemevi'nde keşfedildi. Bu oldukça uzun asteroid, Klumpkea ailesi olarak da bilinen taş Tirela ailesinin en büyük üyesidir ve ortalama dönüş süresi 59,2 saatten daha uzundur. Adını Amerikalı astronom Dorothea Klumpke'den almıştır.

Yörünge ve sınıflandırma

Klumpkea, binden fazla üyesi olan ve ayrıca 8 farklı altkümeye bölünmüş büyük bir asteroit ailesi Tirela ailesinin (612)[4] en büyük üyesidir.[12]:18,23 Ailenin adı 1400 Tirela astreotinden gelir. Alternatif olarak Milani ve Knežević tarafından Klumpkea ailesi olarak da adlandırılır.[13][14]

Dış asteroit kuşağında Güneş'in yörüngesinde 2,5–3,7 AB uzaklıkta; her 5 yıl ve 6 ayda bir (2.006 gün; 3,11'lik yarı büyük eksen AB) döner. Yörüngesi, ekliptik ile ilgili olarak 0,19'luk bir eksantrikliğe ve 17°'lik bir eğime sahiptir.[3] Gövdenin gözlem yayı Cezayir'de Ocak 1925'te resmi keşif gözleminde başlar.[1]

Fiziksel özellikler

Klumpkea'nın tipi belirsizdir. Tirela/Klumpkea ailesinin genel spektral tipi taşlı bir S-tipi olmasına rağmen[12]:23 WISE/Akari araştırmalarının gözlemleriyle aynı fikirde olan Collaborative Asteroid Lightcurve Link (CALL), SIMPS tarafından ölçülen düşük albedoya dayalı olarak karbonlu bir C-tipi asteroit olduğunu varsayalır. (aşağıya bakınız)[5]

Dönme periyodu ve kutup

Şubat 2002'de, Robert Stephens tarafından Kaliforniya'daki Santana Gözlemevi'nde (646) yapılan ardışık yedi gece fotometrik gözlemden, Klumpkea'nın rotasyonel bir ışık eğrisi elde edildi. Işık eğrisi analizi zordu ve uzun bir şeklin göstergesi olan 0,77'luk (U=3/3-/3) yüksek parlaklık genliği ile sadece 59,2±0,1 saatlik geçici bir dönüş periyodu vermiştir.[11]

NOFS, Catalina Sky Survey ve La Palma araştırmalarından (950) zaman içinde seyrek fotometrinin yanı sıra 2016 yılında, modellenmiş bir ışık eğrisi, Uppsala Asteroid Fotometrik Kataloğu, Palomar Transient Factory araştırması ve bireysel gözlemciler (yukarıdaki gibi) verilerini kullanarak 56,588±0,003 saatlik ortak bir yıldız periyodu vermiştir. Çalışma ayrıca ekliptik koordinatlarda (λ, β) Klumpkea için (172.0°, 48.0°) bir spin ekseni belirledi.[15]

Çapı ve albedosu

Kızılötesi Astronomik Uydu IRAS, Japon Akari uydusu ve NASA'nın Geniş Alan Kızılötesi Araştırma Gezgini'nin NEOWISE misyonu tarafından yapılan çalışmalara göre, Klumpkea 22,34 ile 34,98 kilometre arasında bir çapa sahip ve yüzeyi 0,063 ile 0,245 arasında bir albedoya sahiptir.[6][10][7][8][9] CALL, 0,057'lik bir karbonlu standart albedo varsayar ve 10,5'lik mutlak büyüklüğe dayalı olarak 44,22 kilometrelik bir çap hesaplar.[5]

İsimlendirme

Bu küçük gezegen ismini, Galli gök bilimci Isaac Roberts'ın (1829-1904) eşi olan Amerikalı astronom Dorothea Klumpke'den (1861-1943) almıştır. Dorothea Klumpke, Fransa, Paris'teki Sorbonne Üniversitesi'nde Matematik Bilimleri Doktoru derecesini alan ilk kadındır. Resmi adlandırma alıntısı, 1955'te Paul Herget tarafından Küçük Gezegenlerin İsimleri'nde belirtilmiştir (H99). Amerikalı astronom Dorothea Klumpke'nin ön ismi Asteroit 339 Dorothea'ya onu keşfeden Max Wolf tarafından verilmiştir.[2]

Kaynakça

  1. ^ a b c d "1040 Klumpkea (1925 BD)". Minor Planet Center. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2018. 
  2. ^ a b Schmadel, Lutz D. (2007). "(1040) Klumpkea". Dictionary of Minor Planet Names – (1040) Klumpkea. Springer Berlin Heidelberg. s. 89. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1041. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  3. ^ a b c d "JPL Small-Body Database Browser: 1040 Klumpkea (1925 BD)" (2018-02-26 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 15 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2018. 
  4. ^ a b "Asteroid 1040 Klumpkea". Small Bodies Data Ferret. 30 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2018. 
  5. ^ a b c d "LCDB Data for (1040) Klumpkea". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2018. 
  6. ^ a b c d Mainzer, A. K.; Bauer, J. M.; Cutri, R. M.; Grav, T.; Kramer, E. A.; Masiero, J. R.; Nugent, C. R.; Sonnett, S. M.; Stevenson, R. A.; Wright, E. L. (June 2016). "NEOWISE Diameters and Albedos V1.0". NASA Planetary Data System: EAR-A-COMPIL-5-NEOWISEDIAM-V1.0. Bibcode:2016PDSS..247.....M. 2 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2018. 
  7. ^ a b c d Mainzer, A.; Grav, T.; Masiero, J.; Hand, E.; Bauer, J.; Tholen, D.; McMillan, R. S.; Spahr, T.; Cutri, R. M.; Wright, E.; Watkins, J.; Mo, W.; Maleszewski, C. (November 2011). "NEOWISE Studies of Spectrophotometrically Classified Asteroids: Preliminary Results". The Astrophysical Journal. 741 (2): 25. arXiv:1109.6407 $2. Bibcode:2011ApJ...741...90M. doi:10.1088/0004-637X/741/2/90.  (catalog 2 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  8. ^ a b c d Usui, Fumihiko; Kuroda, Daisuke; Müller, Thomas G.; Hasegawa, Sunao; Ishiguro, Masateru; Ootsubo, Takafumi; Ishihara, Daisuke; Kataza, Hirokazu; Takita, Satoshi; Oyabu, Shinki; Ueno, Munetaka; Matsuhara, Hideo; Onaka, Takashi (October 2011). "Asteroid Catalog Using Akari: AKARI/IRC Mid-Infrared Asteroid Survey". Publications of the Astronomical Society of Japan. 63 (5): 1117-1138. Bibcode:2011PASJ...63.1117U. doi:10.1093/pasj/63.5.1117.  (online 30 Ağustos 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., AcuA catalog p. 153 25 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  9. ^ a b c d Tedesco, E. F.; Noah, P. V.; Noah, M.; Price, S. D. (October 2004). "IRAS Minor Planet Survey V6.0". NASA Planetary Data System – IRAS-A-FPA-3-RDR-IMPS-V6.0: IRAS-A-FPA-3-RDR-IMPS-V6.0. Bibcode:2004PDSS...12.....T. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2018. 
  10. ^ a b c Masiero, Joseph R.; Mainzer, A. K.; Grav, T.; Bauer, J. M.; Cutri, R. M.; Dailey, J.; Eisenhardt, P. R. M.; McMillan, R. S.; Spahr, T. B.; Skrutskie, M. F.; Tholen, D.; Walker, R. G.; Wright, E. L.; DeBaun, E.; Elsbury, D.; Gautier, T., IV; Gomillion, S.; Wilkins, A. (November 2011). "Main Belt Asteroids with WISE/NEOWISE. I. Preliminary Albedos and Diameters". The Astrophysical Journal. 741 (2): 20. arXiv:1109.4096 $2. Bibcode:2011ApJ...741...68M. doi:10.1088/0004-637X/741/2/68. 
  11. ^ a b Stephens, R. D. (September 2002). "Photometry of 973 Aralia, 1189 Terentia, 1040 Klumpkea, and 1998 Titius" (PDF). Minor Planet Bulletin. 29 (1): 47-48. Bibcode:2002MPBu...29...47S. 4 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Kasım 2022. 
  12. ^ a b Nesvorný, D.; Broz, M.; Carruba, V. (December 2014). Identification and Dynamical Properties of Asteroid Families. Asteroids IV. ss. 297-321. arXiv:1502.01628 $2. Bibcode:2015aste.book..297N. doi:10.2458/azu_uapress_9780816532131-ch016. ISBN 9780816532131. 
  13. ^ "Asteroid (1040) Klumpkea – Proper elements". AstDyS-2, Asteroids – Dynamic Site. 9 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2018. 
  14. ^ Milani, Andrea; Cellino, Alberto; Knezevic, Zoran; Novakovic, Bojan; Spoto, Federica; Paolicchi, Paolo (September 2014). "Asteroid families classification: Exploiting very large datasets". Icarus. 239: 46-73. arXiv:1312.7702 $2. Bibcode:2014Icar..239...46M. doi:10.1016/j.icarus.2014.05.039. 
  15. ^ Hanuš, J.; Ďurech, J.; Brož, M.; Marciniak, A.; Warner, B. D.; Pilcher, F.; Stephens, R.; Behrend, R.; Carry, B.; Čapek, D.; Antonini, P.; Audejean, M.; Augustesen, K.; Barbotin, E.; Baudouin, P.; Bayol, A.; Bernasconi, L.; Borczyk, W.; Bosch, J. -G.; Brochard, E.; Brunetto, L.; Casulli, S.; Cazenave, A.; Charbonnel, S.; Christophe, B.; Colas, F.; Coloma, J.; Conjat, M.; Cooney, W.; Correira, H.; Cotrez, V.; Coupier, A.; Crippa, R.; Cristofanelli, M.; Dalmas, Ch.; Danavaro, C.; Demeautis, C.; Droege, T.; Durkee, R.; Esseiva, N.; Esteban, M.; Fagas, M.; Farroni, G.; Fauvaud, M.; Fauvaud, S.; Del Freo, F.; Garcia, L.; Geier, S.; Godon, C.; Grangeon, K.; Hamanowa, H.; Hamanowa, H.; Heck, N.; Hellmich, S.; Higgins, D.; Hirsch, R.; Husarik, M.; Itkonen, T.; Jade, O.; Kamiński, K.; Kankiewicz, P.; Klotz, A.; Koff, R. A.; Kryszczyńska, A.; Kwiatkowski, T.; Laffont, A.; Leroy, A.; Lecacheux, J.; Leonie, Y.; Leyrat, C.; Manzini, F.; Martin, A.; Masi, G.; Matter, D.; Michałowski, J.; Michałowski, M. J.; Michałowski, T.; Michelet, J.; Michelsen, R.; Morelle, E.; Mottola, S.; Naves, R.; Nomen, J.; Oey, J.; Ogłoza, W.; Oksanen, A.; Oszkiewicz, D.; Pääkkönen, P.; Paiella, M.; Pallares, H.; Paulo, J.; Pavic, M.; Payet, B.; Polińska, M.; Polishook, D.; Poncy, R.; Revaz, Y.; Rinner, C.; Rocca, M.; Roche, A.; Romeuf, D.; Roy, R.; Saguin, H.; Salom, P. A.; Sanchez, S.; Santacana, G.; Santana-Ros, T.; Sareyan, J. -P.; Sobkowiak, K.; Sposetti, S.; Starkey, D.; Stoss, R.; Strajnic, J.; Teng, J. -P.; Trégon, B.; Vagnozzi, A.; Velichko, F. P.; Waelchli, N.; Wagrez, K.; Wücher, H. (March 2013). "Asteroids' physical models from combined dense and sparse photometry and scaling of the YORP effect by the observed obliquity distribution". Astronomy and Astrophysics. 551: A67. arXiv:1301.6943 $2. Bibcode:2013A&A...551A..67H. doi:10.1051/0004-6361/201220701. ISSN 0004-6361. 

İlgili Araştırma Makaleleri

1213 Algeria, asteroit kuşağının dış bölgesinde yaklaşık 32 kilometre çapındaki karbonlu bir asteroittir. Guy Reiss tarafından 1931 yılında Cezayir Gözlemevi'nde keşfedilen asteroit, adını Kuzey Afrika ülkesi Cezayir'den almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1135 Colchis</span> Asteroit

1135 Colchis ya da geçici adıyla 1929 TA, asteroit kuşağının merkezi bölgesinde bulunan, yaklaşık 49 km çapında bir arka plan asteroitidir. Asteroit, Kırım yarımadasındaki Simeiz Rasathanesinde, Sovyet gök bilimci Grigory Neujmin tarafından 3 Ekim 1929'da keşfedilmiştir. Asteroit adını antik Kolhis Krallığından almıştır.

<span class="mw-page-title-main">17 Thetis</span> Asteroit

Thetis, küçük gezegen tanımı 17 Thetis, asteroid kuşağının iç bölgelerinde yer alan, yaklaşık 90 kilometre çapında bir kayalık asteroid. 17 Nisan 1852'de Alman gök bilimci Robert Luther tarafından Düsseldorf, Almanya'daki Bilk Gözlemevi'nde keşfedildi. Luther, keşfettiği bu ilk asteroide Yunan mitolojisinden Thetis'in adını verdi.

<span class="mw-page-title-main">1039 Sonneberga</span> Asteroit

1039 Sonneberga, geçici ismi 1924 TL, asteroit kuşağının orta bölgesinde yer alan, yaklaşık 34 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroitidir. 24 Kasım 1924'te Alman astronom Max Wolf tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, Sonneberg Gözlemevi'nin bulunduğu Almanya'nın Sonneberg şehrinin adını taşır.

1041 Asta, geçici ismi 1925 FA, yaklaşık 57 kilometre çapında, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen karbonlu bir arka plan asteroitidir. 22 Mart 1925'te, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroit muhtemelen Danimarkalı aktris Asta Nielsen'in adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1042 Amazone</span> Asteroit

1042 Amazone, geçici ismi 1925 HA, yaklaşık 70 kilometre çapında, dış asteroit kuşağında karanlık bir asteroit ve yavaş dönendir. 22 Nisan 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güney Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Adını Yunan mitolojisindeki Amazonlardan almıştır.

1044 Teutonia, geçici ismi 1924 RO, asteroit kuşağının orta bölgelerinden gelen, yaklaşık 16 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. 10 Mayıs 1924'te, güneybatı Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroit, adını Cermen halkının yaşadığı toprakların adından almıştır.

1047 Geisha, geçici ismi 1924 TE, yaklaşık 11 kilometre çapında, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen taşlı bir Flora asteroittir. 17 Kasım 1924'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroit, İngiliz müzikal The Geisha'nın adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">27 Euterpe</span> ana kuşak asteroidi

Euterpe, yaklaşık 100 kilometre çapında, iç asteroit kuşağında yer alan Euterpe ailesinin taşlı bir asteroit ve ana organıdır. 8 Kasım 1853'te İngiliz gök bilimci John Russell Hind tarafından George Bishop Gözlemevinde keşfedildi. Adını, Yunan mitolojisindeki Euterpe'den almaktadır.

1049 Gotho, geçici ismi 1925 RB, asteroit kuşağının dış bölgesinden, yaklaşık 53 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. 14 Eylül 1925'te, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroidin adı bir erkek Alman adı olmasına rağmen, ismini aldığı kişi ile ilgili herhangi bir referans bilinmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">1050 Meta</span> Asteroit

1050 Meta, geçici ismi 1925 RC, asteroit kuşağının orta bölgelerinden gelen, yaklaşık 10 kilometre (6,2 mi) çapında taşlı bir Eunomia asteroitidir. 14 Eylül 1925'te, güneybatı Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroitlin adının anlamı bilinmemektedir. Tahminen S-tipi asteroit 6.14 saatlik bir dönüş periyoduna ve muhtemelen uzun bir şekle sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">29 Amphitrite</span> asteroit

Amphitrite 200 kilometre çapı ile en büyük S-tipi asteroitlerden biri ve muhtemelen Eunomia, Juno, Iris ve Herculina'dan sonraki en büyük 5. asteroittir.

1059 Mussorgskia, geçici ismi 1925 OA, asteroit kuşağının merkez bölgelerinden, yaklaşık 25 kilometre (16 mi) çapında bir arka plan asteroitidir. 19 Temmuz 1925'te Sovyet astronom Vladimir Albitski tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Rus besteci Modest Musorgski'nin adı verildi. X veya C-tipi asteroitin 5.636 saatlik bir dönme süresi vardır.

1060 Magnolia, geçici ismi 1925 PA, asteroit kuşağının iç bölgelerinden, yaklaşık 7 kilometre çapında, taşlı bir Flora ailesi asteroitidir. 13 Ağustos 1925'te Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, adını Magnolia (Manolya) çiçekli bitkisinden almıştır.

1062 Ljuba, geçici ismi 1925 TD, asteroit kuşağının dış bölgelerinden, yaklaşık 58 kilometre (36 mi) çapında karbonlu bir arka plan asteroitidir. Asteroit, 11 Ekim 1925'te Sovyet-Rus astronom Sergey Belyavski tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevinde keşfedildi. Adını erken yaşta ölen kadın paraşütçü Ljuba Berlin'den almıştır. C-tipi asteroit, 33,8 saatlik ortalamadan daha uzun bir dönme süresine sahiptir.

Croatia, asteroit kuşağının dış bölgelerinde yer alan, yaklaşık 88 kilometre çapında, Croatia ailesinin üyesi olan karanlık bir asteroittir.

Xanthippe, asteroit kuşağının merkez bölgelerinden gelen, yaklaşık 120 kilometre (75 mi) çapında, karanlık bir arka plan asteroididir. 22 Kasım 1875'te Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından, günümüzde Hırvatistan'da bulunan Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedildi. Adını Yunan filozofu Socrates'in karısı Xanthippe'den almıştır.

1068 Nofretete ), geçici ismi 1926 RK, dış asteroit kuşağındaki arka plan popülasyonundan yaklaşık 23 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. 13 Eylül 1926'da Belçikalı astronom Eugène Delporte tarafından Uccle'deki Belçika Kraliyet Gözlemevi'nde keşfedildi. steroit, Almanca adı "Nofretete" ile Eski Mısır Kraliçesi Nefertiti'nin adını almıştır. Dünya'ya yakın asteroit 3199 Nefertiti de onun adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1073 Gellivara</span> Asteroit

1073 Gellivara, geçici ismi 1923 OW, asteroit kuşağının dış bölgelerinde yer alan, yaklaşık 27 kilometre (17 mi) çapında karanlık Themis ailesinden bir asteroittir. Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 14 Eylül 1923'te Viyana Gözlemevi'nde keşfedildi ve daha sonra İsveç kasabası Gällivare'nin adını aldı.

<span class="mw-page-title-main">3015 Candy</span> Asteroit

3015 Candy, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 25 kilometre çapında bir arka plan asteroitidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.