İçeriğe atla

Х

Kiril harfi Х
Kiril alfabesi
Slav harfleri
АА̀ А̂ А̄ ӒБВГ
ҐДЂЃЕЀЕ̄ Е̂
ЁЄЖЗЗ́ ЅИІ
ЇЍИ̂ Ӣ ЙЈК
ЛЉМНЊОО̀ О̂
ŌӦПРСС́ ТЋ
ЌУУ̀ У̂ Ӯ ЎӰФ
ХЦЧЏШЩЪ
Ъ̀ ЫЬѢЭЮЮ̀ Я
Я̀
ӐА̊ А̃ Ӓ̄ ӔӘӘ́ Ә̃
ӚВ̌ Ԝ Г̑ Г̇ Г̣ Г̌ Г̂
Г̆ Г̈ г̊ Ҕ ҒӺ Ғ̌
ғ̊ ӶД́ Д̌ Д̈ Д̣ Д̆
Ӗ Е̃ Ё̄ Є̈ Ԑ Ԑ̈ ҖӜ
ӁЖ̣ ҘӞ З̌ З̣ З̆ Ӡ
И̃ Ӥ ҊҚӃ ҠҞҜ
К̣ к̊ қ̊ ԚЛ́ Ӆ Ԯ
Ԓ Л̈ Ӎ Н́ Ӊ ҢԨ
Ӈ Ҥ О̆ О̃ Ӧ̄ ӨӨ̄ Ө́
Ө̆ Ӫ Ԥ П̈ Ҏ Р̌ С̌ Ҫ
С̣ С̱ Т́ Т̈ Т̌ Т̇ Т̣ Ҭ
У̃ Ӳ У̊ Ӱ̄ ҰҮҮ́
Х̣ Х̱ Х̮ Х̑ Х̌ ҲӼ х̊
Ӿ ӿ̊ ҺҺ̈ Ԧ Ц̌ Ц̈ Ҵ
ҶҶ̣ Ӵ ӋҸЧ̇ Ч̣
ҼҾШ̣ Ы̆Ы̄Ӹ
ҌҨЭ̆Э̄ Э̇ Ӭ Ӭ́ Ӭ̄
Ю̆Ю̈Ю̄Я̆Я̄Я̈Ӏ ʼ
ˮ
Arkaik harfler veya kullanılmayan harfler
А̨ Б̀ Б̣ Б̱ В̀ Г̀ Г̧
Г̄Г̓ Г̆ Ҕ̀ Ҕ̆ ԀД̓
Д̀ Д̨ Ԃ Е̇ Е̨
Ж̀ Ж̑ Џ̆
Ꚅ̆ З̀ З̑ Ԅ Ԇ
ԪІ̂ І̣ І̨
Ј̵ Ј̃ К̓ К̀ К̆ Ӄ̆
К̑ К̇ К̈ К̄ ԞК̂
Л̀ ԠԈ Л̑ Л̇ Ԕ
М̀ М̃ Н̀ Н̄ Н̧
Н̃ Ԋ ԢН̡ Ѻ
П̓ П̀
П́ ҦП̧ П̑ ҀԚ̆ Р́
Р̀ Р̃ ԖС̀ С̈ Ԍ Ҫ̓
Т̓ Т̀ Ԏ Т̑ Т̧
Ꚍ̆ Ѹ У̇
У̨ ꙋ́ Ф̑ Ф̓ Х́ Х̀ Х̆ Х̇
Х̧ Х̾ Х̓ һ̱ Ѡ Ѽ
Ѿ Ц̀ Ц́ Ц̓ Ꚏ̆
Ч́ Ч̀ Ч̆ Ч̑ Ч̓
ԬꚆ̆ Ҽ̆ Ш̀
Ш̆ Ш̑ Щ̆ Ꚗ̆ Ъ̄ Ъ̈
Ъ̈̄ Ы̂ Ы̃ Ѣ́ Ѣ̈ Ѣ̆
Э̨ Э̂ Ю̂
Я̈Я̂ Я̨ ԘѤѦ Ѫ
Ѩ ѬѮѰ Ѳ Ѵ
Ѷ
  • Kiril harfleri listesi
  • Kiril digrafikler

Х Kiril alfabesinin 23. harfidir. (Х: büyük harf, х: küçük harf) Türkçedeki normal H sesinden biraz farklıdır. Ötümsüz artdamaksıl sürtünmeli ünsüz /x/ (dinle) sesini göstermek için kullanılır. Normal H sesinden biraz daha sert ve hırıltılıdır. H sesi hiçbir engele takılmadan çıkarken, bu ses boğazın üst kısmında titreşir.

Belarusçada birebir Arapçadaki Hı (خ) harfinin verdiği sesi verir. Tatarca’da ve Azerice’de kullanılır. Azericenin resmi harflerinden birisidir. Bu dillerde Kiril biçimi (X) olduğu gibi Latin alfabesinde de tercih edilmiştir. İç ve Doğu Anadolu ağızlarında sıklıkla rastlanır. Örneğin: Baxmax (Bakmak) fiilinin okunuşu Baḥmaḥ şeklindedir ancak kelimenin içindeki h harfleri gırtlaktan ve hırıltılı olarak çıkartılır. Çaxmax (Çaḥmaḥ; Çakmak), Yanmax (Yanmaḥ; Yanmak)… Anadolu Türkçesinin halk ağzındaki ve Azericedeki kullanımında çoğu zaman aynı kaynağa yakın olarak seslendirilen Arapçadaki Ha (ح) harfi ile olan farkı ortadan kalkmıştır (Ҳ).

(Türkçedeki normal -hırıltısız- H harfi Kiril alfabesinde Һ ile gösterilir).

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Arap harfleri</span> Arap alfabesini temel alan yazı sistemi

Arap harfleri, 7. yüzyılın üçüncü çeyreğinden itibaren Emevi ve Abbasi imparatorlukları aracılığıyla Orta Doğu merkezli geniş bir alana yayılma olanağı bulmuş İslam dininin benimsendiği coğrafyalarda kabul gören, kökeni Arap alfabesine dayalı, ünsüz alfabesi türünde bir yazı sistemidir. Dünyada Latin alfabesinden sonra en çok kullanılan yazı sistemidir.

<span class="mw-page-title-main">Latin harfleri</span> Antik Roma tarafından Latince yazmak için kullanılan yazı sistemi

Latin veya Romen harfleri, kökeni antik Roma tarafından Eski Latinceyi yazmak için kullanılan Latin alfabesine dayanan bir yazı sistemidir. ISO tarafından belirlenmiş standart modern Latin alfabesinde 26 harf bulunur. Latin harfleri şu anda dünyada en yaygın kullanılan yazı sistemidir.

Türk dilleri alfabeleri veya çağdaş Türk yazı dilleri alfabeleri çağdaş dönem Türk yazı dilleri için kullanılan çeşitli alfabelerdir. Uzun tarihî dönemler içinde kullanılmış olan Türk yazı sistemlerinin sonrasında, bazılarının terki, bazılarının devamı ile günümüzde kullanımda olmuşlardır.

<span class="mw-page-title-main">Kiril alfabesi</span> Slav dillerinin kullanımında rol oynayan bir alfabe

Kiril alfabesi, Avrasya'da çeşitli dillerin yazımı için kullanılan alfabedir. Çeşitli Slav, Kafkas, Moğol, Ural, ve İranî dillerinin resmî alfabesidir. En eski Slav kitaplarının yazıldığı iki alfabeden biri olan Kiril yazısı, Aziz Kiril ve kardeşi Metodius tarafından 9. yüzyılın ilk çeyreğinde oluşturulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Uygurca</span> Uygur Türkçesi

Uygurca veya Yeni Uygurca, Uygurlar tarafından konuşulan, Türk dillerinin Uygur grubunda yer alan bir dil.

<span class="mw-page-title-main">Başkurtça</span> Kıpçak grubundan, Başkurdistanın resmi dili

Başkurtça veya Başkırca, çağdaş Türk yazı dillerinden biridir ve Kıpçak grubuna bağlıdır. Çoğunluğu Başkurdistan'da yaşayan Başkurtlarca konuşulur.

Xx Türk alfabesinde kullanılmayan bir Roma harfidir. IPA'daki değeri damağın arkasından gelen bir H sesidir. Türkçedeki ıxlamur (ıhlamur) sözcüğünün bu harfle yazılması doğru ses değerlerine örnek teşkil eder. Bazı dillerde normal H sesinden biraz daha sert ve hırıltılıdır. Yunanca, Kürtçe, Lazca ve Azerbaycan Türkçesinde de tıpkı Arapçadaki Hı (خ) gibi bir art damak sesini çıkarmak için kullanılır. Kiril Alfabesindeki Х harfi ile aynı ses değerine sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Fars alfabesi</span> Arap alfabesinden uyarlama bir alfabe

Fars alfabesi, Farsçanın İran ve Afganistan'da kullanılan yazı sistemidir. Kökeni Arap alfabesine dayanır, bu alfabeye Arapçada bulunmayıp Farsçada bulunan ژ,چ,پ ve گ harflerinin eklenmesiyle oluşturulmuştur. Osmanlı alfabesi büyük ölçüde bu alfabeden uyarlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kürt alfabeleri</span>

Kürt alfabeleri, Kürt dillerinin yazılması için kullanılan yazı sistemleridir. Günümüzde çoğunlukla kullanılan iki sistem vardır. Türkiye'deki Kürtler tarafından kullanılan şekli 1932 yılında, Celadet Ali Bedirhan tarafından Latin alfabesinden uyarlanmıştır. Bu alfabeye Kurmancî, Hawar ya da Bedirxan alfabesi de denir. Türkiye ve Suriye'deki Kürtler tarafından kullanılmaktadır. Arap alfabesinden uyarlanmış olan Soranî alfabesi ise Irak ve İran'da kullanılmaktadır. Eski Sovyet cumhuriyetlerinde ve Orta Asya'da yaşayan Kürtler ise Kiril alfabesini kullanırlar. Bütün alfabelerin bir yazı sisteminde birleştirilmesini amaçlayan bazı Kürt dilbilimciler Yekgirtî adında yeni bir Latin alfabesi hazırladılar.

(خ), Arap alfabesinin yedinci harfi. Bu harfin Yunanca benzeri Χ, χ harfidir. Ebced hesabındaki değeri 600'dür. Kamerî harflerdendir.

Ha (ح), Arap alfabesinin altıncı harfi. İbranice muadili het harfidir. Ebced hesabındaki değeri 8'dir. Kamerî harflerdendir.

Ğayn, Arap alfabesinin on dokuzuncu harfi. Ebced hesabındaki değeri 1000'dir. Kamerî harflerdendir.

Latinizasyon (Romanizasyon) tabiri genel olarak Latin alfabesi dışındaki ses sistemlerinin Latin alfabesine çevrilmesini ifade eder. Arapçanın Latin alfabesine çevirisi yapılırken bu uygulamaların hiçbirinde (fonetik alfabeler hariç) ortak bir uygulama geliştirilememiştir. Çünkü her ülke kendi harflerini esas alan bir çeviri sistemi benimsemiştir. Fakat yine de ana hatlarıyla genel kabul görmüş bazı sesler ve simgeler tercih edilmeye başlanmıştır. Ortak Türkçe alfabesi esas alınarak yapılan bir işaret sistemi büyük oranda geliştirilmiş durumdadır. Fakat yine de çeşitli ülkelerin, sesleri simgelerken kullandıkları harflerin değişik olması nedeniyle farklılıklar ortaya çıkmaktadır.

Ƣ ƣ harfi günümüzde kullanılmayan Tatar ortografisinde ve ayrıca Uniform Türk Alfabesinde Hırıltılı Ğ harfini göstermek için yazılırdı. Tatarcada jaŋalif harflerinin kullanımdan kalkmasıyla Ƣ harfi Ğ ile değiştirilmiştir. Ancak bu harf gerçekte bazı dillerde, Anadolu Türkçesinin İstanbul ağzındaki Ğ sesinden biraz farklıdır. “Yumuşak-G” (Ğ) harfine benzer ama sert ve hırıltılıdır. Almanların gırtlaktan çıkan R harfinin taşıdığı ses değerine benzer (Ř). Arapçadaki Gayın (غ) harfidir. Batı Anadolu Türkçesinde Ğ sesine dönüşmüştür, ancak Türkiye’nin doğu bölgelerinde yaygındır. Örneğin: Doƣan (Doģan). Buradaki Ğ hırıltılı olarak söylenir Ƣ. Bu nedenle Yumuşak Ğ harfinin aksine Arapçada kelime başında da yer alabilir. Mesela: Ƣayb (Ģayb)... Türkçedeki Yumuşak Ğ sesine yakın bir harfi göstermek için kimi Asya kaynaklı çevirilerde ۼ veya ݝ harfi kullanılır. Bazı dillerde, örneğin Gagavuzca ve Kırgızcada Ƣ harfi sesli harflerin art arda iki kere yazılmasıyla -gizli olarak- elde edilir. Örneğin: Uur (Uƣur), Kaan (Kaƣan).

Əə Kiril alfabesinin bir harfidir. Genellikle Tatarca, Başkurtça, Kazakça, Türkmence, Kalmukça, Azerice, Abhazca, Dunganca, Hantıca, Mansice, Hakasça dillerinde kullanılan Kiril alfabesinde kullanılan bir harftir. Latin alfabesinde karşılığı Ä ve Ə harfidir. Azericedeki karşılığı Əə dir. [æ] diye okunur. Ama Abhazca'daki fonemi [ʷ] şeklindedir, yani kendisinden önce gelen ünsüzün dudakların yuvarlatılarak söylenmesini sağlar. Kalmık dilinde ve Dungan dilinde ise [ә] diye okunur. Kimi latin alfabelerinde "Ǝɘ" biçiminde de kullanılır. Latin harfleri arasında da yer almaya başlamıştır. Bu biçimiyle günümüzde Azeri Latin alfabesinde kullanılır. Kısa, kapalı, gırtlaktan gelen ve sert bir E harfidir. Normal E harfine göre daha kısa ve serttir. Ayrıca A ve E arası bir ses olarak öngörülür (Æ). Ses ve harf karşılığı olarak Arapçada ve Almancada da bulunur. Türkçede normal e sesinden tam olarak ayırt edilebilmesi günümüzde çok zordur. Azericede yoğun olarak kullanılır. İnce bir harf olduğu halde kalın uyumludur. Bu harfi içeren sözcüklerin aslında Büyük Ünlü Uyumuna uymadığı hâlde kulağı tırmalamıyor olması bu nedenledir. Örneğin: İncə. Türkçede Selçuk ismi Azericede “Səlcuk” olarak yazılır. Kazakçada ise ince harftir ve ince uyumludur. Örneğin: Әріп/Harf, Әке/Baba, Әже/Nine

Ⱨⱨ Türkî Kiril Alfabelerinde yer alan Ҳ harfinin Latin alfabesine çevrilmesinde kullanılan bir ses değeridir. Arapçadaki Ha (ح) harfidir.

Ҳ Boğazdan gelen gırtlaksı bir H sesidir. Normal H sesinden biraz daha kalın, boğumlu ve hırıltılıdır. H sesi hiçbir engele takılmadan çıkarken, bu ses boğazın orta kısmında titreşir. Arapçadaki Ha (ح) harfine denk düşer. Örneğin: Maⱨrem (Mahrem)... Bu sese en uygun örneklerden birisi de Ҳacı sözcüğüdür. Hakasçada ve Karakalpakçada kullanılır. Anadolu Türkçesinin halk ağzındaki ve Azericedeki kullanımında Arapçadaki Hı (خ) harfi ile olan farkı çoğu zaman ortadan kalkmıştır (Х).

Çengel işareti, dil biliminde ve çoğu dilde kullanılan bir diyakritik işarettir. Türkçede yalnız sessiz harflerde kullanılan ve harflerin ses değerlerini değiştiren bir göstergedir.

Zaza alfabesi, Zazacanın yazımında kullanılan Latin alfabesi temelli alfabedir. 32 harften oluşur.