Šabac
| Šabac Шабац | |
|---|---|
 | |
 Bayrak  Arma | |
  Šabac Šabac'ın Sırbistan'daki konumu | |
| Ülke |  Sırbistan |
| İstatiksel bölge | Şumadiya ve Batı Sırbistan |
| İlçe | Mačva |
| İdare | |
| • Belediye başkanı | Nebojša Zelenović |
| Nüfus (2011)[1] | |
| • Belediye | 118.347 |
| • Kent | 53,919 |
| Zaman dilimi | UTC+01.00 (OAS) |
| • Yaz (YSU) | UTC+02.00 (OAYS) |
Resmî site www.sabac.rs | |
Šabac (Sırpça: Шабац, Osmanlıca: Bügürdelen, Büğürdelen, Büyürdelen veya Böğürtlen), Sırbistan'ın Šumadija ve Batı Sırbistan İstatiksel bölgesine bağlı Mačva İlçesinin merkezi olan şehir.
İsim
Šabac isminin kökeni bilinmemekte olup, 15. yüzyıl sonlarından itibaren kullanıla gelmektedir. Türk hakimiyeti döneminde Böğürdelen adıyla bilinen yerleşim bazı Osmanlı kaynaklarında Sabaç olarak da yer almaktadır. Yerleşim; Macarlar tarafından Szabács, Almanlar tarafından Schabatz olarak da adlandırılmıştır.
Tarihçe
Orta Çağ'da Slavlar tarafından Zaslon adıyla kurulan yerleşimle ilgili ilk yazılı bilgiler 1454 yılında Ragusa Cumhuriyeti'ne ait belgelerde geçmektedir. Sırp Despotluğu hakimiyetinde olan yerleşim 1459 yılında Osmanlı topraklarına katıldı. Osmanlılar burada stratejik önemi nedeniyle ilk olarak 1470 yılında ahşap ve topraktan bir kale yaptı. Osmanlı tarafından Böğürdelen adı verilen kale, 1476'da Macaristan Krallığı tarafından ele geçirildi.[2] Macar egemenliğindeki kale, Kanuni Sultan Süleyman'ın Belgrad Seferi esnasında, 7 Temmuz 1521'de Rumeli Beylerbeyi Ahmed Paşa tarafından yeniden Osmanlı topraklarına katıldı.[3] Kalenin ele geçirilmesinin ertesi günü buraya gelen Kanuni Sultan Süleyman'ın emriyle kale tamir edilerek yerleşim de imar edildi. Sava nehri kıyısındaki konumuyla Belgrad'ın alınmasında ve sonrasında da şehrin savunmasında önemli bir rol oynadı. 1580 yılında İzvornik sancağının bir nahiyesi konumundaydı. 1548 yılında yerleşimde 141 Müslüman 37 Hristiyan hâne bulunmaktaydı. 1717 yılında Habsburglar tarafından ele geçirilen yerleşim Sırbistan (Habsburg) özerk eyaletine katıldı. 1739 yılında imzalanan Belgrad Antlaşması ile yeniden Osmanlı egemenliğine girdi. Birinci Sırp Ayaklanması'nda Sırp güçlerince ele geçirilse de Osmanlı güçleri yerleşime yeniden hakim oldu. İkinci Sırp Ayaklanması'nda yeniden Sırplar tarafından ele geçirilen yerleşim özerk Sırbistan Prensliği topraklarına katıldı. Ancak şehrin ihtilaflı durumu devam etti. 1862 yılında "Kanlıca Konferansı"nda alınan Sırbistan topraklarında olduğu gibi şehirde hiçbir Müslüman'ın yaşamayacağı, sadece Osmanlı askerî birliği kalabileceği kararı alınmıştı. 10 Nisan 1867 tarihindeki fermanla kalede Osmanlı bayrağının kalması şartıyla Osmanlı askerleri şehirden çekilmiş, Sırplar'ın 20 Haziran 1876’da Osmanlı Devleti'ne savaş ilan etmesiyle bu bayraklar da indirilmiştir. 1878 yılındaki Berlin Antlaşması ile kesin olarak Osmanlı hakimiyetinden çıkan yerleşim, 1882 yılında kurulan Sırbistan Krallığı topraklarına katıldı.
Coğrafya
Yerleşim Sırbistan'ın batısında, Sava nehrinin sağ kıyısında yer almaktadır.
Kaynakça
- ^ "2011 Census of Population, Households and Dwellings in the Republic of Serbia: Comparative Overview of the Number of Population in 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002 and 2011, Data by settlements" (PDF). Sırbistan İstatistik Ofisi. 2014. ISBN 978-86-6161-109-4. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 20 Kasım 2015.
- ^ Aslantaş, S., "BELGRAD-I DÂRÜ’L-CİHÂD". Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi. Sayı: 15, Sayfa:13-38 Yıl: Güz 2011. URL:http://www.turkiyat.hacettepe.edu.tr/dergi/15sayi.pdf.pdf[]. Erişim: 2017-04-24
- ^ Yurdaydın, Hüseyin Gazi (1961). "Kanuni'nin Cülusu ve İlk Seferleri". Ankara: Türk Tarih Kurumu. s. 27.
