İçeriğe atla

Şuşanik’in Şehadeti

Şuşanik’in Şehadeti (Gürcüce: შუშანიკის წამება; okunuşu: "şuşanik'is ts'ameba"), Kutsal Kraliçe Şuşanik'in Şehadeti olarak da bilinir (Gürcüce: წამებაჲ წმიდისა შუშანიკისი დედოფლისაჲ; okunuşu: "ts'amebay ts'midisa şusanikisi dedoplisay"), Gürcü edebiyatının günümüze ulaşan en eski eseridir. Şuşanik'in şehadetini anlatan elyazması ilk kez 1882'de basıldı. Eser ayrıca Rusça, Fransızca, İngilizce, Almanca, İspanyolca, Macarca, İzlandaca ve Türkçe gibi başka dillere de çevrilmiştir.

1979 yılı Şuşanik'in Şehadeti'nin yazılışının 1500. yılı kabul edilmiş ve UNESCO tarafından anılmıştır.

Gürcü edebiyatındaki yeri

Şuşanik'in Şehadeti Gürcü edebiyatının günümüze ulaşmış en eski metnidir. 5. yüzyılın son çeyreğinde yazıldığı kabul edilir. Günümüze ulaşan en eski el yazması 10. yüzyıla aittir ve bu el yazması, tarihsel Tao bölgesinde, bugün Türkiye sınırları içinde bulunan Artvin ilinin Yusufeli ilçesine bağlı Altıparmak köyündeki Parhali Manastırı'nda kaleme alınmıştır. Bu metnin 10. yüzyıla tarihlenen Ermenice bir çevirisi de vardır. Bu hagiografik romanda anlatılan olayların yazarı, Azize Şuşanik’le aynı dönemde yaşamış ve olayların içinde yer almış biri olan İakob Tsurtaveli'dir. İakob Tsurtaveli’in Şuşanik’in Şehadeti adlı eserini Gürcü yazar ve şair Tamaz Çiladze, on beş yüz yıl önce yazılmış bir “roman” olarak niteler.[1]

Değerlendirme

Daha önce Rusça, Fransızca, İngilizce, Almanca, İspanyolca, Macarca, İzlandaca gibi başka dillere çevrilmiş olan ve 2019’da Türkçe Şuşanik adıyla yayımlana Şuşanik’in Şehadeti, Azize Şuşanik’in öldüğü tarihten (475) hemen sonra tamamlanmış olmalıdır. “Ve şimdi size azize ve sevgili Şuşanik’in şehadete ermesini hakikate uygun biçimde anlatacağım” diye başlayan metnin içeriğine bakarak, İakob Tsurtaveli'nin bu kitapçığı azize hayattayken yazmaya başlamış, onun ölümünden hemen sonra bitirmiş olduğunu anlaşılmaktadır. Bu küçük romanın günümüze ulaşan en eski el yazması 10. yüzyıldan kalmıştır. Aynı döneme ait Ermenice metin Gürcüce metin üzerinden kaleme alınmış ya da çevrilmiştir. Bununla birlikte Gürcüce ve Ermenice metinler birbirinden farklı olması nedeniyle her metin diğerinden bağımsız olarak yazılmış da olabilir. Şuşanik’in rahibi İakob, Kartli (Gürcü) kilisesinin rahibiydi ve Şuşanik bu kilise tarafından azize ilan edilmiştir. Öte yandan, Ermeni soyundan gelen Şuşanik, Ermeni kilisesi tarafından da azize olarak kabul edilir.[2][3]

Konusu

Şuşanik, Gürcü kralı Vahtang Gorgasali’nin (yaklaşık 439 – 502) hüküm sürdüğü dönemde, Gürcistan’ın Aşağı Kartli bölgesini yöneten Prens Varsken’in İran şahı I. Firuz’a bağlılığını bildirmesi ve Hristiyanlıktan çıkıp Zerdüşt dinine girmesinin ardından eşi Kraliçe Şuşanik’e yaptığı eziyeti anlatır. Kraliçe Şuşanik, kocası Varsken’in baskısına boyun eğmeyip Hristiyan kalmaya devam eder ve saraydan ayrılıp küçük bir evde şehadete ermek için Tanrı yolunda çile çekmeye başlar. Azizenin bu yolculuğunu Şuşanik'in Şehadeti adlı küçük eserde anlatan, aynı zamanda Şuşanik’in rahibi olan İakob Tsurtaveli, sadece bir anlatıcı değil, bu küçük romanın kişilerinden de biridir.[4]

Kaynakça

  1. ^ "თამაზ ჭილაძე – იაკობ ცურტაველის "შუშანიკის წამება" (Tamaz Çiladze - İakob Tsurtaveli "Şuşanik'in Şehadeti". 10 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2020. 
  2. ^ İakob Tsurtaveli, Şuşanik, İstanbul, 2019, 80 sayfa, ISBN 9786058025820.
  3. ^ "Okan Çil, "Dünyanın ilk romanı: Şuşanik"". 4 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2020. 
  4. ^ İakob Tsurtaveli, Şuşanik, İstanbul, 2019, s. 7-8, ISBN 9786058025820.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Gürcüler</span> Gürcistana özgü Kafkas etnik grubu

Gürcüler veya Kartveliler, günümüzde büyük bölümü Gürcistan’da yaşamakta olan Kafkasya halkı. Gürcüler ayrıca Azerbaycan, İran, Rusya, Türkiye, ABD ve Avrupa’nın bazı ülkelerine de dağılmıştır. Tarihsel antropoloji açısından Gürcüler; Svanlar, Lazlar ve Megreller ile aynı kökenden gelen bir Kartveli halkı olarak kabul edilir. Halkın büyük çoğunluğu bir Kartveli dili olan Gürcüce konuşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Gürcüce</span>

Gürcüce, bir Kafkas halkı olan Gürcülerin konuştuğu dil. Gürcistan'ın resmî ve öğretim dilidir. Modern Gürcüce, Kartli diyalekti temelinde gelişmiş ve 5. yüzyıldan itibaren Gürcü edebiyatının tek dili olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Sayat Nova</span>

Sayat Nova, Gürcistanlı Ermeni şair, aşık ve şarkıcı. Eserlerini Ermenice, Gürcüce ve Azeri Türkçesi olarak yazmıştır. Günümüze ulaşan şarkılarının çoğu Azeri Türkçesindedir.

<span class="mw-page-title-main">Sergey Paracanov</span> Gürcistanlı Ermeni Sovyet sinema yönetmeni, senaryo yazarı ve çok yönlü sanatçı

Sergei Paracanov ya da Sergo Paracanov, Gürcistan’lı Ermeni Sovyet sinema yönetmeni, senaryo yazarı ve çok yönlü sanatçı. Sovyet rejimi muhalifi olarak tanınır. Ağır baskılara ve üç kez hapis cezasına çarptırılmasına rağmen kendine özgü yaratıcılıktan ve sinema anlayışından geri adım atmamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Bomonti Gürcü Katolik Kilisesi</span>

Bomonti Gürcü Katolik Kilisesi ve Manastırı ya da tam adıyla Notre Dame de Lourdes Gürcü Katolik Kilisesi eski yazılı kaynaklarda adı yaygın olarak Feriköy Gürcü Katolik Kilisesi olarak geçer, İstanbul'un Şişli ilçesinde yer alan bir Gürcü Katolik kilisesidir. Bomonti semtinde bulunan kilise, dünyada az sayıdaki Gürcü Katolik kilisesinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Fahrettin Çiloğlu</span> Türk yazar

Fahrettin Çiloğlu, Türkiye'ye göç etmiş Gürcü bir aileden gelen yazardır. İki dilde yazan yazar, Gürcüce yazar adı olarak önce ფარნა ჭილაძე, sonra ფარნა-ბექა ჩილაშვილი ve bazı Türkçe çevirilerde Parna-Beka Çiladze ile Parna-Beka Çilaşvili adlarını kullanmıştır. Tanrı'nın Sıcak Eli adı öykü kitabında Parna-Beka Çiladze adını kullanmıştır.

Gürcü kaligrafisi bir kaligrafi formudur. Bunun yanı sıra üç yazı biçimi kullanan Gürcü dilinin sanatsal yazısıdır.

<span class="mw-page-title-main">İberya Krallığı</span> Antik Gürcü Krallığı

Greko-Romen Coğrafya'da İberya, Gürcü Kartli Krallığı için bir egzonim idi. Doğu ve Güney Gürcistan’da M.Ö. 4. yüzyıl - M.S. 6. yüzyıl tarihleri arasında 882 yıl var olmuş Gürcü krallığıdır.

<span class="mw-page-title-main">Parhali Manastırı</span> Gürcü Ortodoks Manastırı

Parhali Manastırı, tarihsel Tao bölgesinde, Türkiye'nin Artvin ilinin Yusufeli ilçesine bağlı Altıparmak köyünde bulunan Gürcü Ortodoks manastırıdır. 9-10. yüzyıllarda inşa edilen manastır yapı topluluğundan ana kilise ile iki şapel günümüze ulaşmıştır. Parhali kelimesi Türkçede Barhal biçimini almıştır.

<i>Kaplan Postlu Şövalye</i> şiir

Kaplan Postlu Şövalye, Gürcistan'ın ulusal şairi Şota Rustaveli tarafından 12. yüzyılda yazılan Orta çağ epik şiiridir. Gürcistan'ın Altın Çağı'nın karakteristik bir çalışması olan şiir, 1.600'den fazla kafiyeli dörtlükten meydana gelir ve Gürcü edebiyatının başyapıtı kabul edilir. Şiirin bir kopyası, 20. yüzyılın başına kadar gelinlerin çeyizine konurdu.

<span class="mw-page-title-main">Vahtang Gorgasali</span> 32. İberia kralı

Vahtang Gorgasali ya da I. Vahtang, Hosroviani hanedanından Kartli olarak da bilinen İberia kralı. 5. yüzyılın ikinci yarısı ile 6. yüzyılın ilk çeyreğinde hüküm sürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Samşvilde</span> Gürcistanda müstahkem şehir, arkeolojik sit

Samşvilde, Güney Gürcistan'ın Kvemo Kartli bölgesine bağlı Tetritskaro ilçesinde Samşvilde köyünde yer alan yıkık müstahkem şehir ve arkeolojik sittir. Kentteki kalıntılar çoğunlukla Orta Çağ yapılarından kalmadır. Hrami nehri vadisinin yanında konumlanan sit, 2.5 km uzunluğunda ve 400 m genişliğindedir. En tanınmış yapılardan bazıları, Samşvilde Sioni Kilisesi ve kayalık bir nehrin burnuna dikilmiş olan kaledir.

<span class="mw-page-title-main">İakob Tsurtaveli</span>

İakob Tsurtaveli, 5. yüzyılda yaşamış Gürcü yazar ve din adamıdır. Azize Şuşanik’i anlatan Şuşanik’in Şehadeti adlı hagiografik eseriyle tanınır. Tsurtaveli, Rahip İakob olarak da tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Tsotne Dadiani</span>

Tsotne Dadiani, Dadiani hanedanından asilzade ve Gürcistan'daki Moğol yükselişi döneminde öne çıkan siyasi figürlerden biridir. 1246 yılında Moğol hegemonyasını devirmeyi amaçlayan başarısız bir komplonun parçası olmuştur. Komplo planlarının Moğollara götürülmesiyle tutuklanan Tsotne, gördüğü işkencelerden sağ kurtulmuştur. Orta Çağ Gürcü yıllıklarında, Tsotne'nin suç ortaklarıyla aynı kaderi paylaşma konusundaki ısrarın Moğolları merhametli davranmaya ittiği yazmaktadır. Bu olayla popüler bir tarihi şahsiyete dönüşen Tsotne, Gürcü Ortodoks Kilisesi'nin azizlerinden biri olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Şuşanik</span>

Azize Şuşanik, asıl adı Vardeni Mamikonyan, Gürcistan'ın Tsurtavi kasabasında eşi Varsken tarafından işkence edilerek öldürülen Hristiyan bir Ermeni kadındır. Hristiyan olma hakkını savunurken öldüğü için şehit kabul edilir. Şehit oluşu İakob Tsurtaveli’nin Şuşanik’in Şehadeti adını taşıyan ve Gürcü edebiyatının günümüze ulaşmış en eski eseri olan hagiografide anlatılır. 5. yüzyılda yazılmış olan bu eserde Şuşanik'in hapsi, tecridi, maruz kaldığı işkence ve zulüm ayrıntılı biçimde tasvir edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Gürcü edebiyatı</span>

Gürcü edebiyatı, 4. yüzyılda Hristiyanlığın benimsenmesinden sonra dinsel kitapların ana dile çevrilmesine duyulan gereksinme sonucunda ortaya çıktı. Dinsel kitapların çevirilerini azizlerin yaşamlarını anlatan ürünler izledi.

<span class="mw-page-title-main">İakob Gogebaşvili</span>

İakob Gogebaşvili, Gürcistan'daki bilimsel pedagojinin kurucusu olarak kabul edilen Gürcü eğitimci, çocuk yazarı ve gazeteci. Çocukların Gürcüce okuma yazma öğrenmesi için 1876 yılında hazırladığı Deda Ena isimli kitabı, değiştirilmiş bir biçimde 1880'den beri Gürcü okullarında ders kitabı olarak kullanılmaktadır.

Gürcistan kültürü, ülkenin uzun tarihi ile beraber gelişmiş, Gürcü dili ve alfabesi üzerine dayanan güçlü bir edebiyat geleneği ve eşsiz bir ulusal kültür barındırmaktadır. Bu özelliği güçlü bir ulusal kimlik sağlayarak tarih boyunca tekrarlanan yabancı işgali ve asimilasyon çabalarına rağmen Gürcü kimliğinin korunmasına yardımcı olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Kvacvari</span>

Kvacvari, Gürcü Hristiyan geleneğinde, haç formunda anıtsal mezar taşına verilen isimdir. Kvacvari kelimesi, taş anlamındaki "kva" (ქვა) ile haç anlamındaki "cvari" (ჯვარი) kelimelerinden oluşur ve "haçtaş" anlamına gelir.

<span class="mw-page-title-main">Vardan Mamikonyan</span> Ermeni kumandanı (388-451)

Vardan Mamikonyan, 450-451'de Sasani İran'ına karşı isyana öncülük eden bir Ermeni askeri lideridir. Mamikonyan soylu ailesinin reisi ve Ermeni silahlı kuvvetlerinin baş komutanı olan sparapet unvanının kalıtsal unvanının sahibiydi. Vardan ve yoldaşlarının çoğu 451'deki Avarayr Muharebesi'nde öldüler, ancak onların fedakarlıkları Ermeni tarihçiler Yeğişe ve Gazar Parpetsi'nin eserlerinde ölümsüzleştirildi. Ermeniler arasında ulusal bir kahraman olarak kabul edilir ve Ermeni Kilisesi'nin bir şehidi ve bir azizi olarak saygı görür. Vardan ve önderlik ettiği isyan pek çok sanat ve edebiyat eserinde anılmaktadır. Arşak Çobanyan'a göre, "Vardan, Ermeni milleti için en sevilen şahsiyettir, tarihlerinin en kutsalıdır, milli ruhu temsil eden sembolik bir kahramandır."


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.