İçeriğe atla

Şimazu boyu

Koya Dağı'nda bulunan Şimazu aile mezarlığı.
Klanın Monu

Şimazu (島津) Japonya'nın Satsuma, Ōsumi ve Hyūga eyaletlerinde yaşamakta olan, Satsuma Hanının daimyōsunun aile adıdır.

Şimazu, Minamoto boyunun, Seyiva Genci kolunun soyundan gelmektedir. Kurucu Şimazu Tadahisa'nın (ölüm 1227) babası Şogun Minamoto no Yoritomo (1147-1199) ve annesi Hiki Yoşikazu'nun kız kardeşidir. Tadahisa'nın karısı Hata boyundan gelen Koremune Hironobu'nun kızıdır. Tadahisa ilk olarak Hata boyunun ismini almıştır.

Kendisine 1186'da Şinano eyaletinde bulunan Şioda bölgesi verilmiştir ve Satsuma eyaletinin şugosu olarak adlandırılmıştır. Honda Sadaçika'yı eyaleti kendi adına el koyması için göndermişir ve Yoritomo'yu da Mutsu eyaletine 1189'da olan seferinde eşlik etmesi için yanında göndermiştir. 1196'da Satsuma'ya giderek Hyūga ve Ōsumi eyaletlerini kontrol altına almış ve Şimazu (Hyuga) bölgesinde, ileride adını alacağı bir kale yaptırmıştır.

Şimazu, Kamakura devrinden beri topraklarını devamlı elinde tutan, Edo devri daimyo ailelerinden biri olmuştur. Ayrıca zirvede iken, 700,000 koku geliri ile en zengin (güçlü) tozama ailesi olmuştur.

19. lider olan Yoşihiro (1535–1619) Sekigahara Savaşı, Tokugawa şogunluğu'nun kuruluşu ve Osaka Kuşatması'nda daimyō idi. Yeğeni ve ardılı olan Şimazu Tadatsune 17. yüzyılın ilk 20 yılında önemli bir güce sahip olmuştur ve 1609 yılında Ryukyu Krallığı'nı (şu anki Okinawa Bölgesi) istila etmiştir. Tokugava Şimazuya ödün vererek bu saldırıyı yapmasına izin vermiştir çünkü Sekigahara'daki kaybından sonra muhtemel ayaklanmasını engellemek istiyordu.[1] Bu şekilde elde edilen ticari yararlar ve yabancı bir bölgenin tamamını kontrol eden tek daimyō ailesi olmanın siyasi prestiji sayesinde Japonya'nın o zamanlardaki en güçlü daimyō ailelerinden biri olmuştur.

Şimazu boyu, özellikle Sengoku devrinde, hizmetlilerinin ve çalışanlarının sadakatleri ile bilinir. Bazı hizmetli aileleri, Ijuin ve Şirakva, Şimazu boyunun gücünü artırmak için herhangi bir rakibi yok etmeye hazırdılar. Ayrıca Şimazu Japonya'da savaş alanlarında ateşli silahları (arquebus) ilk kullanmaları ile ünlü olmuştur ve yine yerli silah üretimini de başlatmışlardır. Şimazu savaş taktikleri büyük düşman ordularını yok etmelerindeki başarıları ile bilinmektedir, özellikle 1580'lerde Kyūshū'yü fethetmek için çıktıları seferde. Taktiklerinden biri, düşmanın her iki tarafından arquebus birlikleri ile pusuya düşürerek, panik ve dağılmaya yol açmaktı. Daha sonra merkezdeki kuvvetler düşmanı bozguna uğratmak için yayılıyordu. Bu sayede Şimazu Itō, Ryūzōji ve Ōtomo gibi daha büyük boyları yenebiliyordu. yerel üretim, ticareti iyi organize olmuş bir yönetim ve birlikler, hizmetlilerin yüksek sadakati ve Honshū'dan izolasyon sayesinde Şimazu çok büyük ve güçlü bir boy olmuştu.

Şimazu boyunun 31. lideri Hisamitsu (1817–1887), Satsuma'nın önemli rol oynadığı Boshin Savaşı ve Meiji Restorasyonu'nda Satsuma Hanının daimyōsuydu.

Sırasıyla Liderler

  1. Şimazu Tadahisa
  2. Şimazu Tadatoki
  3. Şimazu Hisatsune
  4. Şimazu Tadamune
  5. Şimazu Sadahisa
  6. Şimazu Morohisa
  7. Şimazu Ujihisa
  8. Şimazu Yuihisa
  9. Şimazu Motohisa
  10. Şimazu Hisatoyo
  11. Şimazu Tadakuni
  12. Şimazu Taçihisa
  13. Şimazu Tadamasa
  14. Şimazu Tadaosa
  15. Şimazu Tadataka
  16. Şimazu Katsuhisa
  17. Şimazu Takahisa
  18. Şimazu Yoşihisa
  19. Şimazu Yoşihiro
  20. Şimazu Tadatsune
  21. Şimazu Mitsuhisa
  22. Şimazu Tsunataka
  23. Şimazu Yoşitaka
  24. Şimazu Tsugutoyo
  25. Şimazu Munenobu
  26. Şimazu Şigetoşi
  27. Şimazu Şigego
  28. Şimazu Narinobu
  29. Şimazu Nariaki
  30. Şimazu Nariakira
  31. Şimazu Hisamitsu
  32. Şimazu Tadayoşi
  33. Şimazu Tadaşige

Diğer Üyeler

  • Şimazu Sanehisa

Önemli Hizmetliler

  • Ijuin Tada'aki
  • Ijuin Tada'ao
  • Ijuin Tadamune
  • Ijuin Tadazane
  • Yamada Arinobu
  • Yamada Arinaga
  • Saigō Takamori
  • Şō Nei, Ryūkyū Kralı
  • Şō Tai, Ryūkyū Kralı

Kaynakça

  1. ^ Kerr, George H. (2000). Okinawa: the History of an Island People. (revised ed.) Boston: Tuttle Publishing. p158.
  • Sansom, George (1961). "A History of Japan: 1334-1615." Stanford, California: Stanford University Press.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Japonya</span> Doğu Asyada bir ada ülkesi

Japonya, Doğu Asya'da yer alan bir ada ülkesidir. Büyük Okyanus'un kuzeybatısında konumlanan ülke; Japon Denizi'nden Çin, Kuzey Kore, Güney Kore ve Rusya'nın doğusuna; kuzeyde Ohotsk Denizi'nden güneyde Doğu Çin Denizi ve Tayvan'a kadar uzanır. De facto başkenti ve en büyük şehri Tokyo'dur. Adını oluşturan kanji karakterler, "güneş" ve "köken" anlamına geldiğinden "Doğan Güneşin Ülkesi" olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Miyamoto Musashi</span> Japon samuray, dövüş sanatçısı

Miyamoto Musaşi, ergenlik döneminde Miyamoto Bennosuke ya da Miyamoto Musana, ünlü Japon kılıç üstadı. Tarihte en yetenekli kılıç üstatları arasında yer aldığına inanılır. Çok genç yaştan itibaren girdiği birçok düello sayesinde kılıç kullanımı konusunda efsane hâline geldi. Hiyoho Niten İçi-riyu veya Nito Riyu stilinin babasıdır. Strateji, taktik ve felsefe hakkındaki Beş Çember Kitabı, bugün bile birçok kesim tarafından okunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Antik Çağ'da savaş</span> Antik Çağ Savaşları

Antik çağlarda savaş yazılı tarihin başlangıcından antik dönemin sonuna kadar geçen dönemdeki savaş tarzıdır. Avrupa'da Eski Çağ'ın sonu genellikle Batı Roma İmparatorluğu'nun yıkılmasıyla (476) eş tutulur. Çin'de de aynı şekilde beşinci yüzyılın sonu sayılabilir.

Orta Çağ'da savaş, genellikle Orta Çağ Avrupası'nda kullanılan savaş tarzını anlatmak için kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Song Hanedanı</span>

Song İmparatorluğu, Song Hanedanı ya da kısaca Song, 960'tan 1279'a kadar Çin'i yöneten hanedandır. Hanedan, Sonraki Zhou Hanedanı'nın verasetini gasp eden ve On Krallık'ın geri kalanını fetheden, Beş Hanedan On Krallık dönemini sona erdiren Taizu tarafından kuruldu. Song, kuzey Çin'deki çağdaş Liao, Batı Şia ve Kin hanedanlarıyla sık sık çatışırdı. Song, Kin Hanedanı'nın saldırılarının ardından Güney Çin'e çekildikten sonra sonunda Moğol İmparatorluğu'na bağlı Yuan Hanedanı tarafından fethedildi.

Topyekûn savaş, bir milletin bütün kaynaklarını seferber ederek başka bir millete kesin olarak iradesini kabul ettirebilmek amacıyla, onun askerî gücünü yok etmek için yapılan savaştır. Topyekûn savaşı diğer savaş türlerinden ayıran özellik, bir ulusun tüm kaynaklarını bu savaş için seferber etmesi ve karşı tarafa kendi iradesini kayıtsız şartsız kabul ettirmeyi amaçlamasıdır. Bu kayıtsız şartsız kabul ettirmek, pratikte ancak, karşı tarafının askerî gücünü tümüyle imha etmekle mümkün olacaktır. Yüzyıllardır pratikte uygulanmakta olan topyekûn savaş, ilk olarak 19. yüzyılda bir savaş çeşidi olarak tanınmıştır. Topyekûn savaşta sivil-asker ayrımı yoktur, herkes asker olarak kullanılabilir.

<i>Ninjutsu</i>

Daha modern tanımıyla ninpō (忍法) olarak da kullanılan Ninjutsu (忍術), ninjalar tarafından kullanıldığı söylenilen strateji ve gayrinizami harp, gerilla savaşı ve casusluk taktiğidir. Ninjutsu; shurikenjutsu, kenjutsu, sōjutsu, bōjutsu ve diğer daha itibari dövüş sanatlarına (taijutsu) odaklanan bazı geleneksel Japon okullarında ayrı bir disiplindir.

<span class="mw-page-title-main">Boshin Savaşı</span>

Boşin Savaşı (Japonca) Boşin Sensō 1868 yılından 1869 yılına kadar Japonya’da iktidarda bulunan Tokugawa Şogunluğu ile iktidarın imparatorluk hanedanına dönmesini isteyenler arasında yaşanan iç savaş.

<span class="mw-page-title-main">Arkebüz</span> 15 ila 17.yüzyıllar arasında kullanılan namludan doldurulan bir tüfek türü

Arkebüz, 15 ila 17. yüzyıllar arasında kullanılan namludan doldurulan bir tüfek türüdür. Ateşli silahın adı Almanca hakenbüchse kelimesinden türetilerek diğer dillere farklı şekillerde geçmiştir. Öncülü olan küçük toplardan farkı çakmaklı/fitilli olmasıdır. Ardılı olan tüfekler gibi yivsizdir.

<span class="mw-page-title-main">Türk okçuluğu</span>

Türk okçuluğu, Türklerde okçuluğun ve özellikle atlı okçuluğun önemi tarih öncesi zamanlara kadar uzanır. Yaklaşık MÖ 5000'den itibaren Altay ve Tanrı Dağları çevresinde ortaya çıkan, daha sonra da İç Asya’ya tamamen egemen olan "Atlı Bozkır Kültüründe" atlara ve okçuluğa büyük önem verilmektedir. Tarihteki Türk atlı okçuları, dört nala giderken eyer üstünde dönüp arkaya ok atarak hedefe tam isabet ettirme ustalıklarıyla tanınmışlardır. Uluslararası literatürde "Part Vuruşu" olarak isimlendirilen at üzerinde geriye doğru yapılan ok atışının en başarılı ve en ünlü uygulayıcıları Türkler olmuşlardır. Türk kahramanı Tarkanların tolgalarına şahin tüyü takma hakkı yalnızca Part atışını başarılı bir şekilde uygulayabilenlerine verilmiştir. Vur-kaç, sahte geri çekilme ve düşmanın etrafını sarma gibi taktikler Türk atlı okçularının kullandığı ve birçok zaferde kilit rol oynayan taktiklerdir. Türk destanlarından Oğuz Kağan Destanı'nda ok ve yay, sembolik anlamlarla yer almaktadır. Türk kültürünün geçmişinde okçuluk geniş bir alanda öneme sahip olmuştur. Orta Asya'da geçim kaynağı ve askerî tatbikat niteliği olan sürek avları, Türk atlı okçuluğunun gelişmesini sağlamış; Türkler bu becerilerini Orta Asya'dan Anadolu'ya taşımışlardır. Savaşçılık, avcılık, sporculuk gibi alanların dışında sosyal alanda da okçuluk önem teşkil etmiştir. Örneğin askeri bayramlarda, dinsel törenlerde çeşitli sportif okçuluk yarışmaları toplumsal hayatta yer almıştır. Avrasya coğrafyasında göçebe yaşayan Türklerin ok ve yay yapımında kullanılan özel malzeme ve teknikleri gizli bir şekilde usta-çırak yoluyla nesilden nesle aktarması, teknolojik fark sayesinde yerleşik halklara karşı Türklere üstünlük sağlamış ve silah üreticisiyle ailesine sosyal yaşamda seçkinlik kazandırmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Nanban Ticareti Dönemi</span>

Nanban ticareti veya Nanban ticareti dönemi, Japonya tarihinde bir dönemdir. 1543'te Portekizlilerin Tanegashima Adası'na çıkmasından itibaren, 1614'te Sakoku "İnziva Fermanı" ilan edilinceye kadar devam eder.

<span class="mw-page-title-main">Joseon Krallığı</span> 1392–1897 yıllarında geçen kore krallığı

Joseon Krallığı, 1392-1897 yılları arasında var olmuş bir Kore krallığıdır. Krallık General Yi Seong-gye tarafından kurulmuş olup modern Kore'nin bulunduğu yerde yaklaşık beş yüzyıl boyunca hüküm sürmüştür. İlk başlarda Kore, yeniden adlandırılmış ve başkent günümüzdeki Seul'e taşınmıştır. Krallığın doğal sınırları en kuzeydeki Yalu ve Tumen nehirlerine kadar genişlemiştir. En uzun Konfüçyüsçü hükümdarlığın yaşandığı hanedanlıktır. Krallık, sonraları Ming ve Çing hanedanlarının birer vasalı olarak sürdürmüş olup Birinci Çin-Japon Savaşı'nın ardından Ekim 1897 tarihinde Kore İmparatorluğu hâline geldi.

<span class="mw-page-title-main">Japonya'nın teslim oluşu</span> 2 Eylül 1945’te II. Dünya Savaşı’nın sonunu getiren olay

Japonya'nın teslim oluşu, 15 Ağustos'ta ilan edilen ve resmi olarak 2 Eylül 1945 günü imzalanan Japonya'nın teslimiyet belgesi ile II. Dünya Savaşı'nın sona ermesini sağlamıştır. Böylece savaşın sona kalan Pasifik Cephesi de kapanmıştır.

Bu liste, 2015-2021 yılları arasında atv'de yayımlanan, Eşkıya Dünyaya Hükümdar Olmaz dizisinde yer alan karakterleri içermektedir.

Fukuda Körfezi Muharebesi, 1565'te ve Japonlar ile Avrupalılar arasında gerçekleşmiş ilk kayıtlı deniz muharebesidir. Matsura Takanobu adında bir daimyo komutasındaki bir samuray donanması, Hirado'daki Matsura'nın limanını es geçip Fukuda'daki rakibine ait limanda ticaret yapan iki Portekizli ticaret gemisine saldırdı. Bu çarpışma, kendilerini sonunda Nagazaki'ye getiren Portekizli tüccarların, karakları için güvenli liman arayış sürecinin bir parçasıdır

Shugo, Japonya'da Kamakura ve Muromachi dönemlerinde çeşitli yerel askerî valilerdi. Her biri şogun tarafından bir veya daha fazla vilayeti denetlemek üzere atanırdı. Shugo, sadece şogunluk adına vali olarak hizmet etmek yerine toprakların kendileri üzerinde iktidarı talep etmeye başladığından, pozisyon 15. yüzyılın sonlarında daimyōların ortaya çıkışına yol açtı.

<span class="mw-page-title-main">Katō Kiyomasa</span> Japon derebeyi/daimyō (1562 – 1611)

Katō Kiyomasa, Azuchi-Momoyama ve Edo dönemlerinde yaşamış bir Japon daimyō. Kumamoto Beyliği'nin ilk daimyōsudur.

Kumi odori bir tür anlatımlı Ryukyulu dansıdır. Kumi wudui olarak da bilinen Kumi odori, "kombinasyon dansı" veya "topluluk dansı" olarak tercüme edilir.

Kantai Kessen ya da Mutlak deniz zaferi doktrini Japon İmparatorluk Deniz Kuvvetleri tarafından II. Dünya Savaşı sırasında takip edilen donanma stratejisidir. Strateji askeri tarihçi Alfred Thayer Mahan'ın eserlerinden devşirilmiştir. Buna göre Japon donanması denizde verilecek büyük bir muharebenin ardından kazanacağı başarıyla savaştan zaferle ayrılabilecektir. Bu doktrinin kurmay heyetinde benimsenmesinin sebeplerinden en önemlisi Çarlık Rusyasına karşı 1905 yılında kazanılan Tsushima Muharebesi olmuştur. Bu muharebenin ardından o döneme kadar Pasifik Bölgesi Rusya'nın denetimindeyken Rus-Japon Savaşından zaferle çıkan Japonya bölgede önemli kazanımlar elde etmişti. Bu başarıdan devamla Japon kurmay heyeti zırhlı savaş gemisi inşasına hız vermiş, olağanüstü büyüklükte ve ateş gücüne sahip gemiler donanmaya katılmıştır. Strateji uyarınca düşman filosu Japonya açıklarında verilecek bir savunma savaşıyla tamamen imha edilecekti. Planlar, tedarik süreci ve silahlanma bu doktrin çerçevesinde gerçekleştirilmiştir.