Vişnu, Vaişnavizm'de Mutlak Varlık, Nihai Benlik; Yüce Tanrı. Vişnu veya Yüce Tanrı'nın en yüce varoluşsal konumu Hindu kutsal metinlerinden Yajurveda, Rigveda ve Bhagavad Gita'da bildirilir.
Yunan mitolojisinde, Deukalion Promete'nin oğluydu; eski kaynaklar annesini Clymene, Hesione veya Pronoia olarak adlandırır. Yunan mitolojisindeki tufan ile yakından bağlantılıdır.
Göksel Kürelerin Devinimleri Üzerine Mikolaj Kopernik'un başyapıtı. İlk kez 1543 yılında Nürnberg'de basılmış olan eserin içeriği Batlamyus'un geosantrik yani Dünya merkezli modeline karşıt Güneş-merkezli yeni bir model sunmaktaydı. Copernicus bu eserinden önce Güneş-merkezli modelini Commentariolus isimli risalesinde açıklamış ve arkadaşlarına tanıtmıştır. Eserin Copernicus'un kendi elinden yazılmış el yazması bugüne kadar ulaşabilmiştir. Bu el yazmasının incelenmesi sonucu eserin geçirdiği gelişime ve oluşum sürecine dair daha fazla bilgi edinilmiştir. Papa III. Paulus'a ithaf edilen eser, altı bölümden oluşmaktadır:
- İlk bölümde Güneş merkezli kuramın genel görünüşüne yer verilmiştir.
- Daha ziyade teorik olan ikinci bölümde çeşitli küresel astronomi kaideleri açıklanmış ve bir yıldız listesi verilmiştir.
- Üçüncü bölümde Güneş'in hareketleri konu edilmiştir.
- Dördünce bölümde önceki bölümdeki tarza benzer şekilde Ay'ın hareketleri konu edilmiştir.
- Son iki bölüm olan beşinci ve altıncı bölümlerdeyse sistemin somut bir açıklamasına yer verilmiştir.
William Cowper İngiliz şair ve hümanist.
Mozi veya asıl adıyla Mo Di (墨翟), Çinli filozof. Mohizm'in kurucusu olup Konfüçyüsçülüğe ve Taoizm'e sıkıca karşı çıkmıştır.
Lidyalı İoannis ya da İoannis Lydus, 6. yüzyıl Bizanslı idareci ve kadim konular üzerine yazar.
Orthrus veya Orthus, Yunan mitolojisinde, mitograf
Jin Kitabı, Jin Hanedanı'nın MS 265'ten 420'ye kadar olan tarihini kapsayan resmi bir Çin tarihi metnidir. MS 648'de Tang hanedanlığının imparatorluk sarayı tarafından görevlendirilen bir dizi yetkili tarafından, baş editör olarak Şansölye Fang Xuanling tarafından derlenmiştir ve çoğunlukla önceki arşivlerden kalan resmi belgelerdir. Tang Hanedanı İmparatoru Taizong'un 1, 3, 54 ve 80 numaralı ciltlerindeki birkaç deneme yazılmıştır. Bununla birlikte, Jin Kitabı'nın içeriği sadece Jin Hanedanı tarihini değil, aynı zamanda Doğu Jin Hanedanı ile çağdaş olan On Altı Krallık dönemini de içermekteydi.
Wei Kitabı, Wei Shou tarafından MS 551'den 554'e kadar derlenen klasik bir Çin tarihi metnidir. Metin, Kuzey Vey ve Doğu Vey'in MS 386'dan 550'ye kadar olan tarihini anlatan önemli bir metindir ve Yirmi Dört Tarih 'in bir parçasıdır.
Büyük Öğrenme, Konfüçyüsçülük öğretisi hakkındaki Dört Kitap'tan biridir. Beş Klasik'ten birini oluşturan Ayinler Kitabı 'nın bir bölümünden gelmişti. Konfüçyüs'ün öğretilerine atfedilen kısa bir ana metinden ve ardından Konfüçyüs'ün müritlerinden biri olan Zengzi'ye akredite edilmiş on yorum bölümünden oluşur. Kitabın idealleri Konfüçyüs'e ait olduğu söylense de metin onun ölümünden sonra yazılmıştı.
Ortalama Doktrini, bir Konfüçyüsçülük doktrini ve Konfüçyüsçülük öğretisi hakkındaki Dört Kitap'tan biridir. Metin, Konfüçyüs'ün tek torunu olan Zisi'ye atfedilir. Ayinler Kitabı 'nda bir bölüm olarak yayınlanmıştır.
Seçmeler, Çinli filozof Konfüçyüs ve çağdaşlarına atfedilen, geleneksel olarak Konfüçyüs'ün takipçileri tarafından derlendiğine ve yazıldığına inanılan geniş bir söz ve fikir koleksiyonundan oluşan eski bir Çin kitabıdır. Savaşan Devletler Çağı'nda yazıldığına inanılıyor ve Han hanedanlığının ortalarında son halini aldı. Erken Han hanedanı tarafından, Seçmeler sadece Beş Klasik üzerine bir yorum olarak kabul edildi, ancak 'kitabın statüsü, bu hanedanın sonunda Konfüçyüsçülüğün ana metinlerinden biri haline geldi.
Mensiyüs, Konfüçyüsçü filozof Mensiyüs'ün konuşmaları, anekdotları ve bir dizi gerçek ve hayali mülâkatlar koleksiyonudur. Kitap, Mensiyüs'ün genellikle Konfüçyüsçülük tarafından sunulan fikirlere bir diyalog olarak sunulan ahlaki ve politik felsefe konuları hakkındaki görüşlerini araştırmaktadır. Mülâkatlar ve sohbetler, Mensiyüs ile Savaşan Devletler Çağı'nın çeşitli yöneticileri arasında veya öğrencileri ve diğer çağdaşları ile tasvir edilmektedir. Kitap, Mensiyüs'ün eyaletlerdeki seyahatini ve yolculuğunda tanıştığı kişilerle felsefi konuşmalarını ve tartışmalarını belgelemektedir. Bazı bilim adamları, metnin Mensiyüs tarafından değil, öğrencileri tarafından yazıldığını öne sürüyor. Metnin MÖ 4. yüzyılın sonlarında yazıldığına inanılmaktadır.
Zhuangzi, ideal Taocu bilgenin kaygısız doğasını örnekleyen hikâyeler ve anekdotlar içeren geç Savaşan Devletler Çağı dönemi eski bir Çin metnidir. Geleneksel yazarı "Usta Zhuang" (Zhuangzi) olarak adlandırılan Zhuangzi, Tao Te Ching ile birlikte Taoizm'in iki temel metninden biridir.
Zuo Zhuan, geleneksel olarak eski Çin kroniği olan Bahar ve Güz Yıllıkları üzerine bir yorum olarak kabul edilen eski bir Çin anlatı tarihi metnidir. MÖ 722'den MS 468'e kadar olan bir dönemi kapsayan 30 bölümden oluşur ve esas olarak o dönemin siyasi, diplomatik ve askeri meselelerine odaklanır.
Sui Kitabı, Çin'in Sui Hanedanı'nın resmî tarih kitabıdır. Wei Zheng önderliğinde Yan Shigu, Kong Yingda ve Zhangsun Wuji tarafından yazılmış olup İmparatorluk Çin'in resmi Yirmi Dört Tarih'inin arasında yer almaktadır.
Ming Tarihi, Çin'in Ming Hanedanı'nın resmî tarih kitabıdır. Zhang Tingyu'nun baş editör olduğu Çing Hanedanı sarayı tarafından görevlendirilen birkaç memur tarafından yazılmış olup İmparatorluk Çin'in resmi Yirmi Dört Tarih'inin arasında yer almaktadır. Kitap, 332 ciltten oluşmaktadır.
Zhan Guo Ce, MÖ 3. yüzyılda Han Hanedanı döneminde tarih yazımı şeklinde yayınlanan Çin tarihçiliğinde öncü bir referans eserdir. Savaşan Devletler Çağı'ndaki siyasi manipülasyon ve savaş anekdotlarını içerir. Diplomasi Okulu'nun stratejilerini ve siyasi görüşlerini anlattığı, dönemin tarihi ve sosyal özelliklerini ortaya koyduğu için Savaşan Devletler Çağı'nın önemli bir metnidir.
Çin klasik metinleri, kanonik metinler veya basitçe dianji (典籍), MÖ 221'de Çin Hanedanı'nın imparatorluk birleşmesinden önce ortaya çıkan Çin metinleridir. Özellikle de Neokonfüçyüsçü geleneğin Dört Kitap ve Beş Klasik eserine atıfta bulunur. Bu Çin öncesi metinlerin tümü klasik Çince ile yazılmıştır. Her üç kanon da toplu olarak klasikler olarak bilinir.
Mentor, Yunan Mitolojisi'nde aşağıdaki karakterlerle ilişkilendirilir;
- Mentor, Herakles ile Thespiae Kralı Thespius'un kızı Asopis'in Thespian oğlu. Mentor ve 49 üvey kardeşi, Herakles'in Kithaeron aslanını avlarken bir gecede, bir hafta ya da 50 gün boyunca hamile bıraktığı Thespius'un kızlarından doğmuştur. Daha sonra kahraman Thespius'a bir mesaj göndererek bu oğullardan yedisini alıkoymasını ve üçünü Thebes'e göndermesini, kalan kırkının ise Iolaus'un da katılımıyla bir koloni kurmak üzere Sardinya adasına gönderilmesini ister.
- Mentor, Kral Eurystheus ile Arcadia'lı Amphidamas'ın kızı Antimache'nin oğlu olan Tirins prensi. Admete, Alexander, İphimedon, Eurybius ve Perimedes'in kardeşiydi. Mentor, Atinalıların Herakleidae'yi Eurystheus'a teslim etmeyi reddetmesi üzerine çıkan savaşta kardeşleriyle birlikte Atinalılar tarafından öldürülmüştür. Herakles tarafından öldürülen Eurypylus da kardeşlerinden biri olabilir.
- Mentor (Odysseia), Alcimus'un oğlu, Odysseus'un arkadaşı ve Odysseia'da Telemakhos'un öğretmeni.
- Mentor, Pedaeus'ta sahip olduğu atlar bakımından zengin bir adamdı. Troyalıların müttefiki olan mızrakçı Imbrius'un babasıydı.
