İçeriğe atla

Şark Şekerciliği

Şark Şekerciliği
Conditorei des Orients
YazarFried­rich Unger
ÇevirmenlerMerete Çakmak, Priscilla Mary Işın
ÜlkeTürkiye
DilTürkçe
TürYemek kitabı

Şark Şekerciliği, yemek kitabıdır.1838 tarihinde Fried­rich Unger tarafından yazılmış Conditorei des Orients yemek kitabının Türkçe çevirisidir. Osmanlı dönemi şekerciliği hakkında bilgi vermektedir. Merete Çakmak, Priscilla Mary Işın tarafından Türkçeye çevrilmiştir. Kitapta 97 adet şekerleme ve tatlı tarifini içermektedir.

Friedrich Unger Yunanistan’ın ilk kralı I. Otto’nun şekercibaşısıdır.[1]

Kaynakça

  1. ^ Şark Şekerciliği. Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık. 28 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2022. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Salata</span>

Salata, genellikle sebze veya meyvelerden oluşan sade karışım ya da üzerine yoğurt ya da salata sosu dökülmesiyle hazırlanan ve yemeklere eşlik eden yiyecek karışımı. Kimi zaman içine et ya da peynir gibi yiyecekler de konulur. Mevsimine ve yapıldığı yöreye özgü sayısız çeşidi yapılır. Antik Çağda Romalılar, Yunanlar ve Persler ot ve yeşillikleri karıştırarak karışık salata benzeri bir yemek yapmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Limonata</span> limondan yapılan içecek

Limonata , limon suyu, şeker ve sudan yapılan bir içecektir. Limonata dünyanın hemen hemen her ülkesinde yapılır ve içilir. Limonun her tarafıyla yapıldığı da olur, özellikle dışarıda büfe ve lokantalarda bu şekilde servis edilebilir. Bu tarife göre, limonlar dilimlenip üzerine şeker atılır ve bekletilir, bir gün gibi bir zaman içerisinde süzülüp posası atılır. 1 porsiyonu 41 kaloridir.

<span class="mw-page-title-main">Kurabiye</span> Türkiye ve komşu ülkeler mutfaklarına özgü, fırınlanmış tatlı hamur ürünü

Kurabiye un, yağ, badem, fıstık, fındık, kakao gibi malzemelerle yapılan Orta Doğu ve Balkanlar'a özgü bir çeşit bisküvidir.

<span class="mw-page-title-main">Yassı kadayıf</span> Türk mutfağından tatlı

Yassı kadayıf ya da taş ekmeği Türk mutfağından tatlı.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı mutfağı</span> Osmanlıdaki mutfak, yemek ve sofra kültürü

Osmanlı mutfağı Osmanlı dönemindeki mutfak kültürüdür. Kökeni Selçuklu mutfağına dayanır. Osmanlı Mutfağı'nı, Osmanlı saray mutfağı ve Osmanlı halk mutfağı şeklinde ikiye ayırmak doğru olacaktır. Halk mutfağı, saray mutfağı kadar gösterişli olmamasına rağmen lezzet ve çeşitlilik yönünden oldukça zengin bir menüye sahip olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Şambaba tatlısı</span>

Şambaba tatlısı veya baba tatlısı, Türk mutfağından şerbetli bir hamur tatlısıdır. Yaş maya, toz şeker, su, un, tereyağı ve yumurta ile hazırlanan hamurlar küçük kek kalıplarına dökülerek pişirilir. Fırından çıkarılınca soğuyup sertleşen hamurlar, toz şeker ve su ile hazırlanan sıcak şerbete batırılır. Şerbeti içine çeken hamurlar servis tabağına konur. Tatlının üzeri kaymak ile süslenir.

<span class="mw-page-title-main">Köfte</span> alaturka bir et yemeği

Köfte, kıymaların yuvarlanarak küçük bir top şeklini almasıyla yapılan bir yemektir. Bazen köfteye, ekmek kırıntıları, kıyılmış soğan, yumurta, tereyağı ve baharat gibi malzemeler de eklenir. Köfte, kızartma, pişirme veya buğulama yoluyla yapılabilir. Farklı et ve baharat türlerinin kullanıldığı birçok köfte türü vardır.

<span class="mw-page-title-main">Paluze</span>

Paluze (Felûzec), nişasta ve şekerle yapılan ve üzerine dövülmüş ceviz serpilerek servis edilen bir tür Osmanlı tatlısıdır. Kıbrıs mutfağında yer alır. Geleneksel Türk tatlılarındandır. Bolu yöresinde palize, Şanlıurfa yöresinde palıza, Aydın yöresinde pelvize, Samsun ve yöresinde palüze Mersin yöresinde paluza, denilmektedir. Diyarbakır mutfağında yer alır.

İlâveli Yeni Yemek Kitabı veya Yeni Yemek Kitabı, Osmanlı döneminde yayınlanan yemek kitabıdır. Ohan Aşçıyan tarafından 1907 yılında İstanbul’da Ermenice harflerle Türkçe olarak kaleme alınmıştır.

Mükemmel Yemek Kitabı, ilk baskısı 1926 yılında Takvor Mardirosyan Matbaası'nda basılan, Vağinag Pürad tarafından yazılan Ermeni harfli Türkçe yemek kitabıdır.

Yeni Yemek Kitabı ve Hamur İşleri , Osmanlı döneminde yayınlanan yemek kitabıdır.1871 yılında Ermenice harflerle Türkçe olarak kaleme alınmıştır. İstanbul'da, Tatyos Divitçiyan Matbaası tarafından basılmıştır. 80 sayfadır.

Süryani Mutfak Kültürü ve Yemekleri, 2011 yılında GDK yayın tarafından basılan, Muzaffer İris tarafından yazılan Türkçe yemek kitabıdır.

Kuzey Kafkas Mutfak Kültürü ve Yemekleri, 1994 yılında Nimet Berkok ve Kâmil Toygar tarafından yazılan Türkçe yemek kitabıdır. Kuzey Kafkasya asıllı Şapsığ, Abzah, Hatkoy, Kabartay, Besney, Abaza, Ubıh, Asetin, Çeçen, Dağıstan, Karaçay-Malkar boylarının mutfak kültürü bu kitapta etraflıca incelenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Özbek pilavı</span>

Özbek pilavı, bir çeşit pirinç pilavıdır. Afganistan, Özbekistan, Türkmenistan, Kazakistan, Tacikistan, Kırgızistan’da yapılır. Pirince et ile birlikte çeşitli baharatlar, sebzeler, meyveler veya yemişlerin eklenmesi ile yapılır. Türkiye'de Afyonkarahisar mutfağında yapılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Köse pilavı</span>

Köse pilavı, bir çeşit pirinç pilavıdır. Evliya Çelebi Nahçıvan (şehir) yöresini ziyaretinde bu pilavdan bahseder.

<span class="mw-page-title-main">Hulviye</span>

Hulviye (Ferhane Aşı), bir çeşit et yemeğidir. Osmanlı mutfağında yapılan et yemeklerinden biridir. Malzemeleri;Kuzu eti, kuyruk yağı, tuz, su, kuru kişniş, havuç, soğan, karabiber, zencefil, damla sakızı, tarçın, sirke, şeker, safran, badem, hünnap, dolmalık fıstık, fındık, kızıl üzüm, kara erik, kiraz kurusu, gül suyudur. Kitâbü't-Tabîh (Bağdâdî) Muhammed bin Mahmûd-ı Şirvânî çevirisinde yemek tarifi verilmiştir. Osman Güldemir, Gökhan Şallı, Emrah Yıldız, Onur Tugay, Seher Çelik Yeşil'in hazırladığı Osmanlı Meyveli Et Yemekleri kitabında tarif ayrıca verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İzmir kebabı</span>

İzmir kebabı bir çeşit yatay döner kebabıdır. Koyun etinden yapılır. Mesire yemeğidir.

Conditorei des Orients, yemek kitabıdır.1838 tarihinde Fried­rich Unger tarafından yazılmıştır. Osmanlı dönemi şekerciliği hakkında bilgi vermektedir. Bavyera Eyalet Kütüphanesinde bir örneği bulunmaktadır. Friedrich Unger 1833-1838 yılları arasında Yunanistan'ın ilk kralı I. Otto'nun şekercibaşısı olarak görev almıştır. Conditorei des Orients yemek kitabı Şark Şekerciliği olarak Merete Çakmak, Priscilla Mary Işın tarafından Türkçeye çevrilmiştir.

Priscilla Mary Işın, mutfak tarihi alanında çalışan yazar ve çevirmendir.

<span class="mw-page-title-main">Lohuk</span>

Lohuk (çevirme) veya çevirme tatlısı bir çeşit ağda tatlısıdır. Yunanistan kralı Otto'nun saray şekercisi Alman asıllı Friedrich Unger, 1835'te İstanbul'u ziyaret etmiş ve yazdığı Conditorei des Orients yemek kitabında sakız, meyve, çiçek, yemiş kullanılarak yapıldığını yazmıştır. Lohuk, esasında tıbbî bir ilâçtı. Bol şeker veya balla yapıldığından, zamanla hoş, lezzetli bir şekerleme olarak yapılmaya başlamıştır. Osmanlı'da merheme de lohuk denir.