İçeriğe atla

Şarhöyük

Koordinatlar: 39°47′59″N 30°32′09″E / 39.7996°K 30.5359°D / 39.7996; 30.5359
Dorlion, Eskişehir'de bir mahalle içerisinde kalmıştır.

Şarhöyük (Dorlion), Eskişehir ilinin kuzeybatısında, şehir merkezinin kuzeydoğusunda kalan antik yerleşimdir.

İlk yerleşim

Eskişehir'de bulunan en eski yerleşim birimidir. Şu anda şehrin bir mahallesinin içerisinde kalmış, mahalleye "Şarhöyük" olarak adını vermiştir.

Ortaya çıkışı

1972 - 1973 yıllarında, höyüğün 300 m doğusunda yapılan Çocuk Cezaevi temel hafriyatında Geç Roma iskanına rastlanarak çıkan mozaikler müzeye getirilmiştir. Antik Dorlion şehri olarak bilinen höyükte, Prof. Dr. A. Muhibbe Darga’nın başkanlığında 1989 yılından beri yürütülmekte olan kazıların başına 2004 yılından itibaren Prof. Dr. Taciser Tüfekçi Sivas geçmiştir. 1997 yılı kazı sezonunda gün ışığına çıkan mühür baskılı amfora kulbu parçası, antik çağda Sakarya Nehri ticaretine ışık tutması açısından önem arz etmektedir. MÖ 3. yüzyıla tarihlenebilen amfora kulbu parçasının yanı sıra, Alpu - Kocakızlar Tümülüsünde bulunan amber de, Sakarya Nehri ticaretinin anlaşılmasında; şehir devletlerinin ekonomik üstünlüklerini nerelere kadar, ne müddette uzattıklarının belirlenmesinde önemlidir.

Kazı ve araştırmalar

Şarhöyük'te bulunmuş taban mozaikleri (MS 2-3 yy.). Eskişehir Arkeoloji Müzesi'nde sergilenmektedir.
 
Şarhöyük'te bulunmuş taban mozaikleri (MS 2-3 yy.). Eskişehir Arkeoloji Müzesi'nde sergilenmektedir.
Şarhöyük'te bulunmuş taban mozaikleri (MS 2-3 yy.). Eskişehir Arkeoloji Müzesi'nde sergilenmektedir.

Arkeolojik alanda yapılan ilk yüzey araştırmalar 1989 yılında höyük ve höyüğü çevreleyen aşağı şehirde gerçekleştirilmiş, yüzey araştırmasını takiben aynı yıl A. Muhibbe Darga'nın başkanlığında höyükte arkeolojik kazılara başlanmıştır. Çalışmalar 2005 yılından itibaren 2013 yılına kadar Taciser Sivas’ın başkanlığında devam etmiştir. Kazı çalışmalarının yoğunlaştırıldığı höyük, 17 m yüksekliğinde, 450 m çapındadır. Kazı çalışmalarında elde edilen arkeolojik bulguların ışığında yerleşmede Osmanlı, Bizans, Roma, Hellenistik, Klâsik, Frig, Hitit ve Erken Tunç Çağı kültürlerinin varlığı tespit edilmiştir.[1][2] Höyüğün güney yamacında, Frig dönemine ait yapıların altında, MÖ XV-XIII. yüzyıla tarihlenen Hitit Dönemi evtemelleri, ocaklar ve ortak kullanım mutfak alanlarına sahip 3 evreli Hitit tabakası saptanmıştır.[3] Bu tabakada ele geçirilen “Ülkenin Prensi/Kral Oğlu” ünvanlı mühür baskısı, henüz Hititçe adı saptanamamış olan Şarhöyük Hitit yerleşmesinin, başkent Hattuşa’ya bağlı, bugünkü mevcut çalışmalara dayanılarak Hitit egemenliğinin en batıucundaki bir eyalet merkezi olduğunu kanıtlamaktadır. Ayrıca kazılarında ele geçen Hitit Dönemi kemik aletleri incelenmektedir. Şarhöyük ören yeri genel olarak Höyük, Aşağı Şehir ve Nekropol alanından oluşmaktadır. Burası, Eskişehir’in 3 km kuzeydoğusunda, Porsuk Nehri ileyan kolu Sarısu arasında kalan geniş ovanın güney kenarında geniş bir alana yayılmıştır.[1][4]

Tabakalanma

Höyükte farklı dönemleri ile belirlenen mimari kültür tabakaları yanında, buluntusuna ulaşılan fakat tabakasına henüz ulaşılamayan kültürel dönemler belirlenmiştir. Yedi farklı tabaka tespit edilmiştir: Erken Tunç Çağı (çanak çömlek gibi küçük buluntular), Orta Tunç Çağı (az sayıda çanak çömlek),Geç Tunç Çağı (Hitit Devri), Demir Çağı, Helenistik Dönem, Roma Dönemi ve Bizans Dönemi.[5]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b SİVAS, Hakan (2014). Şarhoyük (Dorylaion) Hitit Dönemi kemik aletleri. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Arkeoloji Ana Bilim Dalı. ss. 1,3. 23 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2022. 
  2. ^ Kenan Mortan ve İbrahim Atalay, (2007),Türkiye Bölgesel Coğrafyası , İnkılap Kitabevi Yay.,İstanbul
  3. ^ Melike Kavlakoğlu, (2005),Phrygia Epiktetos Kentlerinden Şarhöyük – Dorylaion Antik Kenti, YüksekLisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir: s. 5; Gaye Ertin, (1994),Eskişehir Kentinde Yerleşmenin Evrimi, Anadolu Üniversitesi Yayınları, No: 773, Eskişehir: s. 1; Fikret Çelikkanat, (1963),Eskişehir, Bozkurt Matbaası, Eskişehir
  4. ^ Suzan Albek, (1991),Dorylaion’dan Eskişehir’e, Eğitim Sağlık ve Bilimsel Araştırma ÇalışmalarıVakfı Yayınları No: 89, Eskişehir: s. 3.
  5. ^ BAŞTÜRK, MAHMUT BİLGE; KAYA, YELİZ (Aralık 2018). "Şarhöyük'ten Bir Erken Tunç Çağ Mührü". Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. 27 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2019. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Alacahöyük</span> ören yeri

Alacahöyük, Çorum'un Alaca ilçesinin 15 km kuzeybatısındaki Alacahüyük köyündeki bir höyüktür. Bu höyükte dört ayrı kültür evresinden kalma 15 yerleşim ya da yapı katı saptanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Gordion Müzesi</span> Ankaradaki bir müze

Gordion Müzesi, Ankara'nın Polatlı ilçesinin Yassıhüyük köyündedir. Müzede Kral Midas'ın tümülüsü bulunmakla birlikte Kral Midas'ın kafatası sonradan Anadolu Medeniyetleri Müzesi'ne götürülmüştür. İskeletinin ise sonradan kaybolduğu iddia edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kültepe</span> Eski yerleşke

Kültepe, Kayseri'de bulunan ve Kaniş (Kanesh) harabelerinin bulunduğu bir antik kent ve ören yeridir. 2014 yılından bu yana Türkiye'deki Dünya Mirası Alanları Geçici listesindedir. Ayrıca Hitit dilinin en erken izleri ile birlikte, MÖ 20. yüzyıla tarihlenen yazılı buluntularla, Hint-Avrupa dil ailesinin en eski izleri keşfedilmiştir.

Ayşe Muhibbe Darga, Türk arkeolog.

İkiztepe Höyüğü, Samsun ili Bafra ilçesinin 7 km. kuzeybatısında yer alan bir höyük'tür. Günümüzde Kızılırmak'ın denize döküldüğü yerin hemen batısında yer alan höyük adını, uzaktan bakıldığında iki tepe olarak görülmesinden almaktadır. Fakat gerçekte dört tepedir. Bu tepeler kazı başkanları tarafından romen rakamlarıyla tanımlanmıştır. Güneydeki en büyük tepe, günümüzde ovadan 29 metre yükseklikte olup Tepe I olarak adlandırılır. Tepe II, bunun kuzeyindedir ve 22,5 metre yüksekliktedir. En kuzeydeki Tepe III, 12,3 metredir. Tepe II'nin batısına düşen Tepe IV ise 16 metredir. Bugün denizden 7 km. içeride olan İkiztepe Höyüğü MÖ 5-3 binlerde denize oldukça yakın konumdaydı.

Şemsiyetepe Höyüğü, Elazığ il merkezinin batısında, Bilaluşağı Köyü'nün hemen güneyinde yer alan bir höyüktür. Höyüğün büyük bir bölümü günümüzde Karakaya Baraj Gölü kıyısında kalmıştır. Höyük, 70 x 90 metre ölçülerinde, 5-6 metre yükseklikte dairesel ve küçük bir tepedir. Esasen höyük orta boy bir yerleşme sayılırdı, fakat Fırat günümüze kadar yerleşmenin kuzey ve kuzeybatı kesimini yemiştir.

İmamoğlu Höyüğü, Malatya il merkezinin 15 km. kuzeydoğusunda yer alan bir höyüktür. Höyük, Karakaya Baraj Gölü içinde bir ada haline gelmiş olup yamaçları tahrip olmuştur. Ada halindeyken de, 1987 yılında höyükte kazı çalışmaları yapılmıştır. Fırat'a dökülen Höyük Deresi ve Kırmısı Dere'nin birleşme noktasındadır. Büyük olasılıkla Fırat'ın oluşturduğu bir birikinti tepesidir. Yamaçları göl suları altından kalmadan önce 14 metre yükseklikte ve 150 x 140 metre boyutlarındaydı.

Seyitömer Höyük, Kütahya il merkezinin kuş uçuşu 24–25 km. kuzeybatısında, Seyitömer köyünün kuzeybatısına düşen bir höyüktür. Bir TKİ müessesi olan Seyitömer Linyit İşletmesi Müessese Müdürlüğü'nün (SLİ) rezerv arazisi içerisinde yer almaktadır. Tepe, 150 x 140 metre boyutlarında ve 24 metre yüksekliktedir. Höyüğün en üstünde kabaca 2 bin metrekare kadar düz bir arazi bulunmaktadır.

Korucutepe Höyük, Elazığ İl merkezinin 30 km doğusunda yer alan bir höyüktür. Höyük, Keban Baraj Gölü altında kalmadan önce 190 metre çapında ve 16 metre yüksekliğinde bir tepeydi.

<span class="mw-page-title-main">Demircihöyük</span>

Demircihöyük, Bilecik il merkezinin yaklaşık olarak 25 km. batısında, Çukurhisar ilçesinin kuzeybatısında yer alan bir höyüktür. Eskişehir Ovası'nın batı kenarındaki höyük 80 metre çapında, 5 metre yüksekliktedir. Yerleşim gördüğü dönemlerde genişlik ve yüksekliğinin çok daha fazla olduğu yapılan sondajlardan anlaşılmaktadır. Buluntular Eskişehir Arkeoloji Müzesi'nde sergilenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Maşat Höyük</span>

Maşat Höyük, Tokat İl merkezinin güneybatısında, Zile'nin 20 km. güneybatısında, Yalınyazı Köyü'nün 1 km. güney-güneybatısında yer alan bir höyüktür. Höyük 450 x 225 metre boyutlarında olup ova tabanından, kazı yapıldığı yıllarda yaklaşık 29 metre yükseklikteydi.

Tille Höyük, Adıyaman ilinin Kâhta ilçesinin 30 km. doğusunda, Fırat'ın batı tarafında yer alan bir höyüktür. Höyüğün doğu, batı ve güney yamaçlarında eski adı Tille, günümüzde adı Geldibuldu olan küçük bir köy yerleşimi vardır. Fırat'a katılan bir derenin dar vadisindeki yerleşme doğu terasıyla birlikte 200 x 140 metre, 26 metre yüksekliktedir ve üstünde bir düzlük vardır.

Kaman Kalehöyük, Kırşehir İl merkezinin kuzeybatısında, Kaman İlçesi'nin 3 km. doğu-kuzeydoğusunda yer alan bir höyüktür. Tepe yaklaşık 280 metre çapında olup 16 metre yüksekliktedir.

Çadır Höyük, Yozgat İl sınırları içindeki Alişar Höyüğü'nün 13 km. kuzeybatısında, Sorgun İlçesi'nin güneydoğusunda Kanak Suyu Ovası'nda, Peyniryemez Köyü yakınında yer alan bir höyüktür. Tepe, 240 x 140 metre boyutlarında olup yüksekliği ova seviyesinden 32 metredir. Kuzey kesiminde 200 metrelik bir terası vardır ve yerleşme zaman içinde bu yöne kaymıştır. Yerleşmenin, kabaca MÖ 5200 yılına dayanan bir geçmişi olduğu belirlenmiştir. Höyük MÖ 4. binyıldan Helenistik Dönem'e dek iskan edilmiş ve Geç Roma Dönemi ile Bizans döneminde de yoğun yerleşim görmüştür.

Eskiyapar Höyük, Çorum İl merkezinin güneyinde, Alaca İlçesi'nin 6 km. batısında, eski Eskiyapar Köyü altında, Hüseyinabad Ovası'nda yer alan bir höyüktür. Tarım, yapılaşma gibi nedenlerle köyün yol açtığı tahribatı önlemek ve kazı çalışmalarına olanak vermek için 1983-84 yıllarında köy taşınarak höyük açılmıştır. Tepe, 350 metreye varan çapı ile bölgenin büyük höyüklerinden biri olup 13 metre yüksekliktedir. Konum olarak Alacahöyük, Boğazköy ve Şapinuva (Ortaköy) gibi önemli Hitit merkezlerinin neredeyse geometrik ortasındadır.

Hacımusalar Höyüğü-Choma,Antalya ili Elmalı İlçesinin 15–20 km. güneybatısında, Hacımusalar ile Beyler köyleri arasında yer alan bir höyüktür. Hacımusalar Höyük, Beyler Höyük olarak da bilinmektedir. Tepe, 350 x 300 metre boyutlarında olup 13 metre yüksekliktedir. 1970'li yıllarda kurutulan bir gölün kenarında, verimli bir ovada yer almaktaydı.

Asarcık Höyük, Ankara İl merkezinin batısında, Ayaş İlçesi'nin 9,5 km. kuzeybatısında, Ilıca Köyü'nün kuzeydoğu kenarında yer alan bir höyüktür. Yerleşme iki dere arasındaki bazalt bir yükselti üzerindedir.

Bitik Höyük, Ankara il merkezinin 42 km kuzeybatısında, Kahramankazan İlçesine bağlı Bitik Köyü yakınlarında yer alan bir höyüktür. Tepe, 250 x 240 metre boyutlarında olup 18 metre yüksekliktedir.

Kayapınar Höyüğü, Tokat il merkezinin yaklaşık 25 km. güneybatısında, Artova İlçesi'nin 17 km. kuzeyinde, Yenice Köyü'nün 5 km. batısında yer alan bir höyüktür. Tepe, 70 x 45 metre boyutlarında küçük bir tepedir. Hemen yanında akan dereden 60 metre yüksekliktedir. Höyükten 70 metre ilerdeki pınarın üstündeki kayalıklarda Kurtini Mağarası bulunmaktadır. Mağara henüz araştırılmamış olmakla birlikte toprak dolu olduğu belirtilmektedir.

Etiyokuşu Höyüğü, Ankara il merkezinin yaklaşık 5 km. kuzey – kuzeydoğusunda, günümüzde tümüyle yapıların altında kalmış bir höyüktür. Etiyokuşu ismi, muhtemelen kazı ekibi tarafından verilmiş bir isimdir. Tepe, 86 x 22,5 metre boyutlarında, 1,5 metre yükseklikte ve yerleşme alanının 6,5 dönüm olduğu bildirilmiştir. Kazı öncesinde Çubuk Barajı asfaltıyla ikiye bölünmüş durumdaydı ve kum çekilmesiyle kısmen tahrip edilmiş bulunuyordu.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.