İçeriğe atla

Şarap presinin tarihi

İlk şarap presi muhtemelen insan ayağıydı ve üzümlerin elle işlenmesi binlerce yıldır devam eden bir gelenek ve bugün hala bazı şarap bölgelerinde kullanılıyor.

Şarap preslerinin tarihi, antik dünyada organize bağcılık ve şarap yapımının en uzun süre hizmet veren kanıtlarından bazılarını sağlayan şarap preslerinin kalıntıları ile neredeyse şarabın tarihi kadar eskidir.[1] En eski şarap presi muhtemelen insan ayağı veya eliydi, üzümleri ezip sıkarak içindekilerin fermente olacağı bir torbaya veya kaba sıkıştırıyordu.[2]

Bu manuel yollarla uygulanan basınç sınırlıydı ve bu erken şarapların rengi ve gövdesi muhtemelen solgundu ve sonunda eski şarap üreticileri şaraplarını sıkmak için alternatif yollar aradılar. En azından 18. hanedan tarafından, eski Mısırlılar, dev bir turnike yardımıyla sıkılan kumaştan yapılmış bir "çuval presi" kullanıyorlardı.[2] Şarap presinin şarap yapımında kullanılmasından İncil'de sıkça bahsedilir, ancak bu presler, üzümlerin ayakla ezildiği ve suyunun özel leğenlere aktığı lagarların işlenmesi için daha ayrıntılıydı.

Derilerden suyu çıkarmak için kullanılan bir şarap yapım ekipmanı parçasına ilişkin daha modern fikir, muhtemelen Yaşlı Cato, Marcus Terentius Varro, Yaşlı Pliny ve diğerlerinin yazılı anlatımlarının ahşap şarap preslerini tanımladığı Greko-Romen dönemlerinde, prina üzerine baskı uygulamak için büyük kirişler, ırgatlar ve bocurgat kullandı.[1][3] Bu preslerde üretilen şaraplar genellikle daha koyuydu, kabuklarından daha fazla renk çıkarılıyordu ama aynı zamanda acı tanenlerle daha sert olabiliyordu.da çıkarıldı. Bu tarz şarap presi, sonunda Orta Çağ'da soyluların şarap siteleri ve Katolik Kilisesi tarafından kullanılan sepet presine dönüşerek günümüzde şarap imalathanelerinde kullanılan modern tank partisine ve sürekli preslere yol açacaktı.[1][4]

Kaynakça

  1. ^ a b c J. Robinson (ed) "The Oxford Companion to Wine" Third Edition pp. 545–546 Oxford University Press 2006 0198609906
  2. ^ a b H. Johnson Vintage: The Story of Wine pp. 14–31 Simon and Schuster 1989 0-671-68702-6
  3. ^ H. Johnson Vintage: The Story of Wine pp. 70, 124–125, 147, 202–214 Simon and Schuster 1989 0-671-68702-6
  4. ^ T. Pellechia Wine: The 8,000-Year-Old Story of the Wine Trade pg 28, 50-51 and 149 Running Press, London 2006 1-56025-871-3

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Şarap</span> üzümden yapılan fermente içecek

Şarap veya mey, fermente meyvelerden yapılan alkollü bir içecektir. Maya, meyvelerdeki şekeri tüketir ve onu etanol ve karbondioksite dönüştürerek ısı açığa çıkarır. Şarap erik, kiraz, nar, yaban mersini, frenk üzümü ve mürver gibi çeşitli meyvelerden yapılabilse de çoğunlukla üzümden yapılır ve "şarap" terimi genellikle bir niteleyici olmadan kullanıldığında üzüm şarabını ifade eder. Şarap, çoğunlukla %9 ila %15 arası alkol ihtiva etmektedir. Başka meyvelerden de üretilebilen şaraplar o meyvenin adı ile anılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Şerbet</span> tatlı içecek

Şerbet, şekerli, ballı, güllü, baharatlı veya meyve aromalı ferahlatıcı içecek veya tatlı yapımında kullanılan şekerli sıvı.

<span class="mw-page-title-main">Gettysburg Konuşması</span>

Gettysburg Konuşması Amerika Birleşik Devletleri başkanı Abraham Lincoln tarafından yapılan ve Amerika Birleşik Devletleri tarihinin en ünlü konuşmalarından biridir. Amerikan İç Savaşı sırasında, Konfederasyon güçlerinin Birlik Güçleri tarafından Gettysburg Muharebesi'nde yenilmesinden dört buçuk ay sonra 19 Kasım 1863 Perşembe günü Gettysburg, Pensilvanya'da Gettysburg Ulusal Mezarlığının kurulması nedeniyle yapılan törende verilmiş bir söylevdir.

<span class="mw-page-title-main">Şarabın tatlılığı</span>

Şarabın öznel tatlılığı, sınıflandırılması, yaşlanması ve tadımında da önemli bir unsurdur. Şaraptaki şekerin miktarı ve göreceli alkol, asit ve tanen seviyesi de çeşitli faktörlerin etkileşimiyle belirlenir. Şeker ve alkol şarabın tatlılığını artırır; asitler (ekşilik) verirken acı tanenler buna karşı koyar. Bu ilkeler Émile Peynaud'un The Taste of Wine adlı 1987'deki çalışmasında özetlenmişti.

<span class="mw-page-title-main">Gamay</span>

Gamay kırmızı şarap yapmak için kullanılan mor renkli bir üzüm çeşididir özellikle Beaujolais'de ve Tours çevresinde Loire Vadisi'nde yetiştirilir. Tam adı Gamay Noir à Jus Blanc'dır. 15. yüzyıldan beri adı geçen çok eski bir kültür bitkisidir. Bol üretim sağladığı için sık sık ekilmiştir, bununla birlikte asidik topraklara ekildiğinde üzümün doğal olarak yüksek asitliğini yumuşatmaya yardımcı olan üstün şaraplar yapar.

<span class="mw-page-title-main">Meşe (şarap)</span>

Meşe şarap yapımında şarabın rengini, aromasını, tanen profilini ve dokusunu değiştirmek için kullanılır. Fermantasyon veya yaşlandırma dönemlerinde fıçı formunda veya paslanmaz çelik gibi bir kapta fermente edilmiş şaraba eklenen serbest yüzen talaş veya çıta olarak eklenebilir. Meşe fıçıları buharlaşma ve düşük seviyede oksijene maruziyetle şaraba başka nitelikler kazandırabilir.

Şarabın sınıflandırılması menşei yeri veya unvanı şarap yapım yöntemleri ve stili tatlılık ve bağ bozumu veya kullanılan üzüm çeşidi gibi çeşitli yöntemlere göre yapılabilir. Uygulamalar farklı ülke ve bölgelere göre değişiklik gösterir ve birçok uygulama zaman içinde farklılık göstermiştir. Bazı sınıflandırmalar menşei ülkelerinde şarap yasasının bir parçası olarak resmi korumadan yararlanırken diğerleri bu tür bir koruması olmayan yetiştirici örgütleri tarafından oluşturulmuştur. Şarabın sağlığa etkileri, şarabın yaşlanması, şarabın tatlılığı, şarabın rengi önemli özelliklerdir.

Oeil de Perdrix, İsviçre'nin Neuchâtel kantonunda Pinot noir, üzümleri kullanılarak üretilen açık renkli roze şarabıdır. Adı Fransızca "keklik gözü" anlamına gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Beaujolais (şarap)</span>

Beaujolais, genellikle ince bir kabuğa sahip ve tanen oranı düşük Gamay üzümünden yapılan bir Fransız şarabıdır.

<span class="mw-page-title-main">Yahudi Mahallesi (Kudüs)</span> İsrail Devletinde yerleşim birimi

Yahudi Mahallesi Kudüs'ün Eski Şehri'nin dört geleneksel mahallesinden biridir. 116.000 metrekarelik alan, surlarla çevrili şehrin güneydoğu kesiminde yer alır ve güneyde Zion Kapısı'ndan batıda Ermeni Mahallesi boyunca, kuzeyde Silsile Sokağı'na kadar uzanır ve Batı Duvarı ve doğuda Tapınak Dağı ile sınırlıdır. 20. yüzyılın başlarında, mahallenin Yahudi nüfusu 19.000'e ulaştı.

<span class="mw-page-title-main">Kelter</span>

Üzüm presi, üzümleri sıkıp üzüm tanelerinin öz sularını çıkarmak için şarap yapımında kullanılan bir prestir. Çeşitli mekanik mekanizmalarla kas gücü veya elektrik enerjisi kullanılarak üzümlere basınç uygulanır.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye-Uganda ilişkileri</span>

Türkiye-Uganda ilişkileri, Türkiye ile Uganda arasındaki dış ilişkilerdir. Türkiye'nin Kampala'da, Uganda'nın ise Ankara'da büyükelçiliği vardır.

<span class="mw-page-title-main">Şarabın yaşlanması</span> Şarap yıllandırma işlemi

Şarabın yaşlanması şarap kimyası'nın önemli unsurudur ve potansiyel olarak şarabın kalitesini iyileştirebilir. Bu, şarabı diğer tüketim maddelerinden ayırır. Şarap bozulabilir olsa da şarabın şeker, asit ve fenolik bileşiklerini içeren karmaşık kimyasal reaksiyonlar şarabın aromasını, renginive ağızda bıraktığı tadı, tadanı daha çok memnun edebilecek şekilde değiştirebilir. Şarabın yıllandırma yeteneği, üzüm çeşidi, bağbozumu, bağcılık uygulamaları, şarap bölgesi ve şarap yapım tarzı gibi birçok faktörden etkilenir. Şarap şişelendikten sonra saklandığı şartlar şarabın ne kadar iyi yaşlandığını etkiler ve çok zaman ve finansal yatırım gerektirebilir. Yıllanmış şarabın kalitesi saklandığı koşullara ve şişe ile mantarın durumuna bağlı olarak şişeden şişeye değişir ve bu yüzden yaşlı iyi şaraplardan ziyade eski iyi şişelerin olduğu söylenir. Şarabın kimyası uzun süredir anlaşılmadığından ve eski şaraplar genellikle olağanüstü fiyatlara satıldığından, şarabın yıllandırılması konusunda önemli bir gizem vardır. Ancak, şarapların çoğunluğu yıllandırılmaz ve hatta yıllandırılan şaraplar bile nadiren uzun süre yıllanırlar; Şarabın %90'ının bir üretim yılında, %99'unun ise 5 yıl içinde tüketilmesi gerektiği tahmin edilir.

<span class="mw-page-title-main">Sangiovese</span>

Sangiovese, adını Latince sanguis Jovis, "Jüpiter'in kanı" 'ndan alan kırmızı bir İtalyan şarabı üzüm çeşidi'dir. Romagna'dan Lazio'ya ,Campania ve Sicilya'ya kadar Orta İtalya'nın çoğunun üzümü olmasına rağmen, İtalya dışında en çok Brunello di Montalcino ve Rosso di Montalcino'nun tek bileşeni ve Chianti, Carmignano, Vino Nobile di Montepulciano ve Morellino di Scansano, karışımlarının ana bileşeni olarak ünlü olmasının yanında aynı zamanda Sangiovese di Romagna ve Tignanello şarapları gibi modern "Süper Toskana" kupaj (İngilizce:varietal) şarapları yapmak için de kullanılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Keipi</span>

Keipi veya supra Gürcistan'da geleneksel bir ziyafet şölenidir.

<span class="mw-page-title-main">Fermantasyon (şarap)</span>

Şarap yapımında fermantasyon süreci üzüm suyunu alkollü içeceğe dönüştürür. Fermentasyon sırasında, maya meyve suyunda bulunan şekeri etanol ve karbon dioksit'e dönüştürür. Şarapçılık'ta fermantasyonun başlangıcında şıradadaki oksijen seviyesinin yanı sıra fermantasyon sıcaklığı ve hızı da önemli hususlardır. Sıkışmış fermantasyon ve birkaç şarap hata gelişme riski de bu aşamada oluşabilir ki bu "birincil fermantasyon" için 5 ila 14 gün arasında ve potansiyel olarak ikincil fermantasyon için 5 ila 10 gün daha sürebilir. Fermantasyon, Riesling gibi birçok beyaz şarapta yaygın olan paslanmaz çelik tanklarda, açık ahşap fıçıda, şarap fıçısında ve birçok köpüklü şarap'ın üretiminde olduğu gibi şarap şişesinin içinde de yapılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Şarap yapımında maya</span>

Şarap yapımında mayanın rolü, şarabı meyve suyundan ayıran en önemli unsurdur. Oksijenin yokluğunda maya, fermantasyon işlemi yoluyla meyvenin şekerlerini alkol ve karbondioksite dönüştürür. Üzümlerde ne kadar çok şeker varsa, maya kuruyana kadar fermantasyon yapmasına izin verilirse şarabın potansiyel alkol seviyesi o kadar yüksek olur. Bazen şarap üreticileri, bazı artık şekerler bırakmak için fermantasyonu erken durdururlar ve tatlı şaraplarda olduğu gibi şarapta tatlılık. Bu, fermantasyon sıcaklıklarını mayanın aktif olmadığı noktaya düşürerek, mayayı çıkarmak için şarabı steril filtreleyerek veya maya hücrelerini öldürmek için brendi veya nötr ispirtolarla takviye ederek elde edilebilir. Mayalar mevcut besin maddelerini tükettiğinde ve şarap henüz kuruluğa ulaşmadığında olduğu gibi, fermantasyon istenmeden durdurulursa, bu sıkışmış fermantasyon olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Solera</span>

Solera, şarap, bira, sirke ve brendi gibi sıvıların, bitmiş ürünün yaşların bir karışımı olacak şekilde fraksiyonel harmanlama yoluyla yıllandırılmasına yönelik bir işlemdir. Bu emek yoğun sürecin amacı, içeceğin güvenilir tarzını ve kalitesini zaman içinde korumaktır.

<span class="mw-page-title-main">Fenikeliler ve şarap</span>

Antik Fenikelilerin kültürü, şarap tarihinde önemli bir etkiye sahip olan ilk kültürlerden biriydi. Fenike, günümüz Lübnan'ında merkezlenmiş bir medeniyetti. MÖ 1550 ile MÖ 300 yılları arasında Fenikeliler, etkilerini Levant'tan Kuzey Afrika, Yunan Adaları, Sicilya ve İber Yarımadası'na kadar genişleten bir deniz ticaret kültürü geliştirdiler. Temas ve ticaret yoluyla, yalnızca alfabelerini değil, aynı zamanda şarapçılık ve şarapçılık bilgilerini de yaydılar; buna Vitis vinifera türü şarap üzümlerinin birkaç ata çeşidinin çoğaltılması da dahildir.

<span class="mw-page-title-main">Mosel (şarap bölgesi)</span>

Mosel kaliteli şaraplar için Alman şarap bölgesinden (Weinbaugebiete) biridir ve adını Mosel Nehri'nden alır. 1 Ağustos 2007'den önce bölgenin adı Mosel-Saar-Ruwer idi, ancak daha tüketici dostu olduğu düşünüldüğü için bu isme değiştirildi. Şarap bölgesi,Almanya'nın üçüncü büyük bölgesidir, ancak bazıları onu uluslararası prestij açısından lider bölge olarak görmektedir.