Şövalye Haçı sahipleri listesi (A)
Şövalye Demir Haçı (Almanca: Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes) veya daha çok bilinen adıyla Şövalye Haçı (Almanca: Ritterkreuz), diğer varyantları ile Nazi Almanyası'nın II. Dünya Savaşı sırasında askerî ve yarı askerî personeline verdiği en üst ödüldü. Şövalye Haçı; savaşta askerlerine başarılı bir şekilde liderlik yapan üst düzey bir komutandan, askerî alanda gösterdiği tek bir cesaret eylemi için düşük rütbeli bir askere kadar, çeşitli nedenler ile ve tüm rütbelere veriliyordu.[1] 30 Eylül 1939'daki ilk sunum ile 17 Haziran 1945'teki son verilme arasında toplam 7.321 farklı ödüllendirme yapıldı.[Not 1] Bu sayı, Şövalye Haçı Sahipleri Derneği'nin (Association of Knight's Cross Recipients; AKCR) kabul ettiği ödüllendirmelere dayalıdır. Ödül, Wehrmacht komutası altındaki üç kuvvetin (Kara Kuvvetleri: Heer, Deniz Kuvvetleri: Kriegsmarine ve Hava Kuvvetleri: Luftwaffe) yanında Waffen-SS, Reichsarbeitsdienst (RAD, Reich İşgücü Hizmeti) ve Volkssturm (Yurt Muhafızları) üyelerine verildi. Buna ek olarak Üçüncü Reich'in müttefiklerinin askerî kuvvetlerinde de 43 Şövalye Haçı sahibi vardı.[3]
Bu maddedeki sahipler Walther-Peer Fellgiebel'in Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 (Şövalye Demir Haçı'nın Taşıyıcıları 1939-1945) kitabının 1986 yılı baskısında listelenmiştir. Fellgiebel, AKCR'nin eski başkanı ve emir komisyonunun başıydı. Bu kitabın 1996'da yayımlanan ikinci baskısı, bu orijinal olarak listelenen sahiplerden 11'ini listeden kaldıran bir ek ile yayımlandı. Yazar Veit Scherzer, listelenen bu sahiplerin 193'ünün doğruluğu hakkında şüphe duyduğunu belirtti. Bu şüpheli sahiplerin çoğu, II. Dünya Savaşı'nın gidişatının Almanya için kötüleştiği, dolayısıyla da bazı sahip adaylarının onay süreçlerinin tamamlanamayıp çeşitli aşamalarda askıya alındığı 1945 yılında ödüle aday gösterilmişti.[4]
Burada listelenenler, soyadı "A" ile başlayan, Wehrmacht ve Waffen-SS' içerisindeki 118 Şövalye Haçı sahibidir.[5] Fellgiebel'in kendisi bu sahiplerden birisini daha sonra listesinden çıkardı ve Scherzer üçünün doğruluğuna dair şüphelerini belirtti.[6][7] Sahipler soyadlarına göre alfabetik olarak sıralanmıştır. Belirtilen rütbe, sahibin Şövalye Haçı ile ödüllendirildiği andaki rütbesidir.
Arka plan
Şövalye Haçı ve daha üst sınıfları dört farklı yasa ile tesis edilmişti. Bu yasaların ilki olan 1 Eylül 1939'daki Reichsgesetzblatt I S. 1573, Demir Haç (Eisernes Kreuz), Şövalye Haçı ve Büyük Haç'ı (Großkreuz des Eisernen Kreuzes) kurdu. Yasanın ikinci maddesi, bir askere üst bir sınıf ödül verilmeden önce altındaki tüm sınıfların da verilmesini zorunlu kıldı.[8] Savaş ilerledikçe Şövalye Haçı ile ödüllendirilen askerlerin bazıları gösterdikleri daha üstün çabalar nedeniyle kendilerini diğer sahiplerden ayrı görmeye başladı ve böylece Şövalye Haçı'nın üst bir sınıfı olan Meşe Yaprağı ilaveli Şövalye Haçı (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub) kuruldu. Yaygın olarak Meşe Yaprağı olarak anılan sınıf, 3 Haziran 1940'taki Reichsgesetzblatt I S. 849 yasası üzerine kurulmuştu.[9] 1941'de Şövalye Haçı'nın iki üst sınıfı daha kuruldu. 28 Eylül 1941'deki Reichsgesetzblatt I S. 613 yasası ile Meşe Yaprağı ve Kılıç ilaveli Şövalye Haçı (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub und Schwertern) ve Meşe Yaprağı, Kılıç ve Elmas ilaveli Şövalye Haçı (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub, Schwertern und Brillanten) tanıtıldı.[10] 1944'ün sonlarına doğru ise, 29 Aralık 1944'teki Reichsgesetzblatt 1945 I S. 11 yasası ile kurulmuş olan Altın Meşe Yaprağı, Kılıç ve Elmas ilaveli Şövalye Haçı (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit goldenem Eichenlaub, Schwertern und Brillanten), Şövalye Haçı'nın son ve en üst sınıfı oldu.[11]
Sahipleri
Oberkommando der Wehrmacht (Silahlı Kuvvetler Yüksek Kumandanlığı); Heer (kara kuvvetleri), Kriegsmarine (deniz kuvvetleri), Luftwaffe (hava kuvvetleri) ve Waffen-SS için ayrı Şövalye Haçı sahipleri listeleri tuttu. Bu listelerin her birinde, her sahibe benzersiz bir sıra numarası atanıyordu. Bu numaralandırma paradigması, Şövalye Haçı'nın her sınıf için ayrı bir listeye sahip olan daha üst sınıfları için de kullanıldı.[12] Soyadı "A" ile başlayan ve Şövalye Haçı ile ödüllendirilen 118 askerin arasında, 9 asker daha sonra Meşe Yaprağı ilaveli Şövalye Haçı ile de ödüllendirildi ve 11 askere yapılan ödüllendirilmeler, ölümünden sonra anısına yapıldı. Ödüllerin 79'unu Heer, 2'sini Kriegsmarine, 26'sını Luftwaffe ve 11'ini Waffen-SS üyeleri aldı.[5]
Yeşil renk ve + (artı), kişinin Şövalye Haçı'nın daha yüksek bir seviyesiyle de ödüllendirildiğini gösterir.
Mor renk ve * (asterisk), kişiye Şövalye Haçı'nın ölümden sonra verildiğini gösterir.
Sarı renk ve ! (ünlem işareti), yazar Walther-Peer Fellgiebel'in kişinin Şövalye Haçı sahipliğinin doğruluğu veya resmiyeti hakkında şüphe duyduğunu gösterir.
Turuncu renk ve ? (soru işareti), yazar Veit Scherzer'in kişinin Şövalye Haçı sahipliğinin doğruluğu veya resmiyeti hakkında şüphe duyduğunu gösterir.
Adı | Hizmeti | Rütbesi | Rolü ve birliği[Not 2] | Ödüllendirilme tarihi | Notlar | Görsel |
---|---|---|---|---|---|---|
Adolf Abel | Heer | Major[13] | I./364. Grenadier Alayı komutanı[13][14] | 23 Eylül 1943[13] | — | — |
Josef Abel | Heer | Oberfeldwebel[13] | 7./217. Infanterie Alayı müfreze lideri[13][14] | 23 Kasım 1941[13] | — | — |
Arnulf Abele | Heer | Hauptmann[13] | I./Reichsgrenadier Alayı Hoch und Deutschmeister komutanı[13][15] | 12 Şubat 1944[13] | — | — |
Erich Abraham+ | Heer | Oberst[13] | 230. Infanterie Alayı komutanı[13][14] | 13 Kasım 1942[13] | 26 Haziran 1944'te 516. Meşe Yaprağı ilaveli Şövalye Haçı ile ödüllendirildi.[13] | — |
Erich Abraham | Heer | Rezervlerin Leutnant'ı[13] | 2./13. Panzergrenadier Alayı lideri[13][14] | 20 Ocak 1944*[13] | 8 Aralık 1943'te çatışmada öldü.[13] | — |
Rudolf Abrahamczik | Luftwaffe | Oberleutnant[13] | 14./2. Kampfgeschwader Staffelkapitän'ı[13][14] | 29 Şubat 1944[13] | — | — |
Herbert Abratis | Luftwaffe | Hauptmann[13] | II./1. Fallschirmjäger Taburu lideri[13][14] | 24 Ekim 1944[13] | — | |
Albrecht Achilles | Kriegsmarine | Kapitänleutnant[13] | U-161'in komutanı[13][14] | 16 Ocak 1943[13] | — | — |
Georg Ackermann | Luftwaffe | Leutnant[Not 3] | 5./53. Kampfgeschwader Legion CondorStaffelkapitän'ı ve teknik memur[14][Not 3] | 28 Şubat 1945[13] | — | — |
Helmut Adam | Heer | Oberleutnant[13] | 3./192. Sturmgeschütz Tümeni şefi[13][14] | 21 Kasım 1941[13] | — | — |
Paul Adam | Heer | Rezervlerin Major'u[13] | 158. Grenadier Alayı lideri[13][14] | 18 Nisan 1943[13] | — | — |
Wilhelm Adam | Heer | Oberst[16] | Armeeoberkommando 6 (6. Ordu Başkomutanlığı) yaveri[14][16] | 17 Aralık 1942[16] | — | — |
Felix Adamowitsch | Heer | Hauptmann[16] | 3./904. Sturmgeschütz Tugayı şefi[14][16] | 20 Ekim 1944[16] | — | — |
Miervaldis Ādamsons | Waffen-SS | SS-Untersturmführer[16] | 6./44. (6. Letonya) SS Waffen Grenadier Alayı şefi[14][16] | 25 Ocak 1945[16] | — | — |
Horst Ademeit+ | Luftwaffe | Leutnant[16] | I./54. Jagdgeschwader pilotu[14][16] | 16 Nisan 1943[16] | 2 Mart 1944'te 414. Meşe Yaprağı ilaveli Şövalye Haçı ile ödüllendirildi.[16] | — |
Paul Adolff | Luftwaffe | Rezervlerin Hauptmann'ı[16] | 1. Fallschirm-Pionier Taburu lideri[14][16] | 26 Mart 1944*[16] | 17 Temmuz 1943'te çatışmada öldü.[14] | — |
Walter Adolph | Luftwaffe | Hauptmann[16] | II./26. Jagdgeschwader Schlageter Gruppenkommandeur'u [16][17] | 13 Kasım 1940[16] | — | — |
Friedrich Adrario | Heer | Hauptmann[16] | 272. Panzer-Jäger Tümeni lideri[16][17] | 26 Aralık 1944[16] | — | — |
Josef-Hubert Adrian | Heer | Oberfeldwebel[16] | 6./24. Grenadier Alayı lideri[16][17] | 28 Mart 1945[16] | — | — |
Fritz Aechtner | Luftwaffe | Oberfeldwebel[16] | 1./5. Nahaufklarungsgruppe pilotu ve gözcüsü[17][Not 4] | 20 Aralık 1944[16] | — | — |
Eckart Afheldt | Heer | Oberleutnant[16] | II./2. Jäger Alayı Brandenburg lideri[16][17] | 17 Mart 1945[16] | — | — |
Egon Aghta+ | Heer | Rezervlerin Oberleutnant'u[16][Not 5] | 3. Luftgaukommando Berlin'de bir bomba imha komando birliğinin lideri[16][17] | 3 Şubat 1945[16] | 12 Mart 1945'te 778. Meşe Yaprağı ilaveli Şövalye Haçı ile ödüllendirildi.[16] | — |
Heinrich-Wilhelm Ahnert | Luftwaffe | Oberfeldwebel[16] | I./52. Jagdgeschwader pilotu[19][Not 6] | 23 Ağustos 1942*[16] | 23 Ağustos 1942'te çatışmada öldü.[16] | — |
Albert Ahrens | Heer | Oberfeldwebel[20] | 3./31. Panzer-Jäger Tümeni müfreze lideri[17][20] | 25 Temmuz 1943[20] | — | — |
Hinrich Ahrens | Heer | Unteroffizier[20] | 13./1141. Grenadier Alayı tüfek komutanı[17][20] | 9 Ocak 1945[20] | — | — |
Wilhelm Ahrens | Heer | Hauptmann[20] | III.(Jäger)/17. Grenadier Alayı komutanı[17][20] | 4 Mayıs 1944[20] | — | — |
Reinhard Aigen | Luftwaffe | Oberfeldwebel[20] | 7./4. Kampfgeschwader tamircisi[17][20] | 9 Haziran 1944*[20] | 19 Eylül 1943'te çatışmada öldü.[17][20] | — |
Hermann Alber | Waffen-SS | SS-Sturmmann[20] | 9./20. SS Panzergrenadier Alayı Hohenstaufen habercisi[17][20] | 16 Aralık 1944*[20] | 2 Ağustos 1944'te çatışmada öldü.[17][20] | — |
Robert Alber | Heer | Rezervlerin Hauptmann'ı[20] | I./201. Panzer Alayı lideri[19][20] | 7 Eylül 1943[20] | — | — |
Hans-Wilhelm Albers | Heer | Hauptmann[20] | I./1. Topçu Alayı Afrika komutanı[17][20] | 10 Mayıs 1943[20] | — | — |
Wilhelm Albert | Heer | Rezervlerin Hauptmann'u[20] | 35. Panzer-Jäger Tümeni şefi[17][20] | 14 Şubat 1945[20] | — | — |
Otto Alberts | Heer | Rezervlerin Oberst'i[20] | 501. Grenadier Alayı komutanı[17][20] | 10 Aralık 1943[20] | 10 Aralık 1943'te yaralarından öldü.[17] | — |
Egon Albrecht[Not 7] | Luftwaffe | Oberleutnant | 9./76. Zerstörergeschwader Staffelkapitän'ı[17][Not 8] | 22 Mayıs 1943[21] | — | |
Fritz Albrecht | Heer | Oberst[20] | Magdeburg'u savunan bir Kampfgruppe'nin lideri[17][20] | 19 Nisan 1945[20] | — | — |
Kurt Albrecht | Heer | Oberst[20] | 172. Topçu Alayı komutanı[17][20] | 3 Kasım 1944[20] | — | — |
Kurt Albrecht | Heer | Rezervlerin Oberst'i[20] | 948. Grenadier Alayı komutanı[17][20] | 28 Şubat 1945[20] | — | — |
Oskar Albrecht | Heer | Unteroffizier[21] | 14. (Jäger)/15. Piyade Alayı Geschützführer'i[19][21] | 24 Temmuz 1941[21] | — | — |
[Not 9] | Willy Albrecht?Heer | Rezervlerin Hauptmann'ı[7] | I./734. Jäger Alayı komutanı[7][17] | 9 Mayıs 1945[7] | — | — |
Rudolf Albust | Heer | Obergefreiter[21] | 2./129. Panzer-Jäger Tümeni Richtschütze'si[21][22] | 19 Aralık 1943[21] | — | — |
Ernst Alex | Heer | Oberwachtmeister[21] | 1./243. Sturmgeschütz Tümeni müfreze lideri[21][22] | 1 Ağustos 1941[21] | — | — |
Heinz Allersmeier | Heer | Rezervlerin Major'u[21] | 181. Feldersatz Taburu lideri[22][Not 10] | 9 Aralık 1944[21] | — | — |
Friedrich Allmacher | Heer | Rezervlerin Hauptmann'ı[21] | III./366. Grenadier Alayı komutanı[21][22] | 7 Mart 1944[21] | — | — |
Karl Allmendinger+ | Heer | Generalmajor[21] | 5. Piyade Tümeni komutanı[21][23] | 17 Temmuz 1941[21] | 13 Aralık 1942'de 153. Meşe Yaprağı ilaveli Şövalye Haçı ile ödüllendirildi.[21] | — |
Karl Alm | Heer | Hauptmann[21] | II./353. Grenadier Alayı lideri[21][22] | 12 Ağustos 1944[21] | — | — |
Friedrich Alpers | Luftwaffe | Major[Not 11] | 4. Fernaufklärungsgruppe komutanı[21][22] | 14 Ekim 1942[21] | — | — |
Eduard Altacher | Heer | Hauptmann[21] | II./143. Gebirgsjäger Alayı lideri[21][22] | 18 Kasım 1944[21] | — | — |
Karl-Heinz Altermann | Heer | Oberleutnant[21] | 1./25. Panzergrenadier Alayı şefi[21][22] | 4 Ekim 1944[21] | — | — |
Gustav Altmann | Luftwaffe | Oberleutnant[21] | Fallschirmjäger-Sturm Alayı Koch'daki Stahl Stumgruppe'si lideri[21][22] | 12 Mayıs 1940[21] | — | — |
Rudolf Altstadt | Heer | Rezervlerin Hauptmann'ı[24] | I./380. Grenadier Alayı komutanı[22][24] | 14 Mayıs 1944[24] | — | — |
Gustav Alvermann | Heer | Rezervlerin Hauptmann'ı[24] | 10./47. Piyade Alayı şefi[22][24] | 26 Mayıs 1940[24] | — | — |
Herbert Amann | Heer | Oberleutnant[24] | 1./905. Sturmgeschütz Alayı şefi[22][24] | 10 Şubat 1944*[24] | 12 Ocak 1944'te yaralarından öldü.[22] | — |
[Not 12] | Paul AmannLuftwaffe | Oberfeldwebel[24] | 3./4. Kampfgeschwader General Wever gözcüsü[23][Not 12] | 12 Mart 1945[24] | — | — |
Lothar Ambrosius | Heer | Oberst[24] | 268. Divisions Kampfgruppe lideri[23][24] | 24 Ocak 1944[24] | — | — |
Anton Ameiser | Waffen-SS | Rezervlerin SS-Sturmbannführer'ü[24] | 52. SS Gönüllü Süvari Alayı Ungarn lideri[22][24] | 1 Kasım 1944[24] | — | — |
Günter Amelung | Heer | Rezervlerin Leutnant'ı[24] | 5./123. Schnelle Alayı lideri[22][24] | 15 Ocak 1943[24] | — | — |
Heinz-Günter Amelung | Luftwaffe | Hauptmann[24] | 5./77. Sturzkampfgeschwader Staffelkapitän'ı[22][24] | 15 Temmuz 1942[24] | — | — |
Siegfried Amerkamp | Heer | Obergefreiter[24] | Sturmkompanie/459. Grenadier Alayı makineli tüfek nişancısı ve lider yardımcısı[22][24] | 22 Kasım 1943[Not 13] | — | — |
Fritz Amling | Heer | Wachtmeister[24] | 3./202. Sturmgeschütz Alayı müfreze lideri[24][25] | 11 Aralık 1942[24] | — | — |
Franz Ammann | Heer | Rezervlerin Leutnant'ı[24] | 5./256. Grenadier Alayı lideri[24][26] | 23 Ağustos 1943[24] | — | — |
Hermann Ammer | Heer | Rezervlerin Oberleutnant'ı[24] | II./62. Grenadier Alayı lideri[24][26] | 12 Ekim 1943[24] | — | — |
[Not 14] | Joachim von Amsberg?Heer | Oberst | 502. Grenadier Alayı komutanı[25] | 9 Mayıs 1945 | — | — |
Roberts Ancāns | Waffen-SS | Waffen-Untersturmführer[27] | 19. SS Waffen Rezerv Taburu lideri[25][Not 15] | 25 Ocak 1945[28] | — | — |
Carl Anders | Heer | Oberst[28] | 484. Grenadier Alayı komutanı[25][28] | 4 Mayıs 1944[28] | — | — |
Friedrich Anders | Heer | Oberfeldwebel[28] | 3./2. Panzeraufklärungs Tümeni müfreze lideri[25][28] | 14 Ağustos 1943[28] | — | — |
Richard Anders | Luftwaffe | Oberleutnant[28] | 11.(H)/12. Nahaufklärungs-Gruppe pilotu[25][Not 16] | 27 Temmuz 1944[28] | — | — |
Kurt Andersen | Luftwaffe | Oberst[28] | 153. Flak Alayı komutanı[25][28] | 23 Aralık 1942[Not 17] | — | — |
Friedrich Anding | Heer | Leutnant[28] | Panzer-Jäger Tümeni Großdeutschland emir subayı[25][28] | 8 Mayıs 1945[28] | — | — |
Anton Andorfer | Luftwaffe | Oberleutnant[28] | 2./77. Sturzkampfgeschwader Staffelführer'i[25][Not 18] | 26 Mart 1944[28] | — | — |
Wolf Andreae | Heer | Oberst[28] | 71. Werfer Alayı komutanı[25][28] | 24 Haziran 1944[28] | — | — |
Harry Andree | Heer | Major[28] | I./504. Grenadier-Alayı komutanı[25][28] | 4 Mayıs 1944[28] | — | — |
Ernst Andres | Luftwaffe | Oberleutnant[28] | Stabsstaffel/2. Kampfgeschwader pilotu[25][28] | 20 Nisan 1944[28] | — | — |
Hans Andres | Heer | Obergefreiter[28] | 2./128. Panzergrenadier Alayı 1. makineli tüfek nişancısı[25][28] | 4 Mayıs 1944*[28] | 25 Mart 1944'te yaralarından öldü.[28] | — |
Otto Angel | Heer | Rezervlerin Unteroffizier'i[Not 19] | 6. Panzer-Jäger Tümeni müfreze lideri[25][28] | 15 Mart 1945[28] | — | — |
Maximilian de Angelis+ | Heer | Generalleutnant[29] | 76. Piyade Tümeni komutanı[25][29] | 9 Şubat 1942[29] | 12 Kasım 1943'te 323. Meşe Yaprağı ilaveli Şövalye Haçı ile ödüllendirildi.[29] | — |
Heinz Angelmaier | Heer | Rezervlerin Hauptmann'ı[29] | 279. Sturmgeschütz Tugayı lideri[25][29] | 18 Şubat 1945[29] | — | — |
Günther Angern | Heer | Oberst[29] | 11. Schützen Tugayı komutanı[25][29] | 5 Ağustos 1940[29] | — | — |
Karl Angerstein | Luftwaffe | Oberst[29] | 1. Kampfgeschwader Hindenburg Geschwaderkommodore'si[25][29] | 2 Kasım 1940[29] | — | — |
Günther Anhalt | Waffen-SS | Schutzpolizei'nin SS-Standartenführer'i ve Oberst'i[29] | 2. SS Polizei Alayı komutanı[25][29] | 12 Ağustos 1944[29] | — | — |
Wilhelm Anhalt | Kriegsmarine | Kapitänleutnant[29] | 4. Räumbootflottille şefi[25][29] | 3 Temmuz 1944[29] | — | — |
Udo Anneken | Heer | Rezervlerin Leutnant'ı[29] | 1./83. Füsilier Taburu lideri[25][29] | 9 Haziran 1944[29] | — | — |
Žanis Ansons | Waffen-SS | Waffen-Hauptscharführer[29] | 3./44. SS Waffen Grenadier Alayı müfreze lideri[30][Not 20] | 16 Ocak 1945[29] | — | — |
Werner Anton | Luftwaffe | Generalmajor[29] | 6. Flak Alayı (motorize) komutanı[29][30] | 11 Haziran 1944[Not 21] | — | — |
Wilhelm Antrup+ | Luftwaffe | Hauptmann[29] | 5./55. Kampfgeschwader Staffelkapitän'ı[29][30] | 13 Kasım 1942[29] | 18 Kasım 1944'te 655. Meşe Yaprağı ilaveli Şövalye Haçı ile ödüllendirildi.[29] | — |
Wilhelm von Apell | Heer | Generalmajor[29] | 9. Schützen Tugayı komutanı[29][30] | 14 Mayıs 1941[29] | — | — |
Fedor Apelt | Heer | Oberst[31] | 102. Grenadier Alayı komutanı[30][31] | 8 Şubat 1944[31] | — | — |
Kārlis Aperāts | Waffen-SS | Waffen-Obersturmbannführer[31] | 32. SS Waffen Grenadier Alayı komutanı[31][32] | 21 Eylül 1944[31] | — | |
Willy Apitz | Heer | Obergefreiter[31] | 10./81. Topçu Alayı radyo operatörü[30][31] | 1 Ocak 1944[31] | — | — |
Karl-Arthur Apitzsch | Heer | Oberleutnant[31] | 4./3. Topçu Alayı (motorize) Vorgeschobener Beobachter'i[30][31] | 4 Kasım 1943*[31] | 1943'te bir Sovyet savaş esiri kampında öldü.[31] | — |
Kurt Arendt | Heer | Hauptmann[31] | 5. Panzer Tümeni komutanı[30][31] | 24 Şubat 1945*[31] | 9 Ocak 1945'te çatışmada öldü.[30] | — |
Velten Arendt | Heer | Hauptmann[Not 22] | I./36. Panzer Alayı lideri[30][31] | 28 Mart 1945[31] | — | — |
[Not 23] | Peter Arent!Luftwaffe | Oberfeldwebel | Stabskompanie/5. Fallschirmjäger Taburu müfreze lideri[30] | 4 Aralık 1942* | 3 Aralık 1942'de çatışmada öldü.[30] | |
Alexander von Arentschildt | Heer | Hauptmann[31] | 2./67. Panzer Tümeni şefi[30][31] | 5 Ağustos 1940[31] | — | — |
Josef Armberger | Waffen-SS | SS-Obersturmführer[31] | 8./1. SS Panzer Tümeni Leibstandarte SS Adolf Hitler şefi[23][31] | 31 Ekim 1944*[31] | 20 Ağustos 1944'te çatışmada öldü.[31] | — |
Fritz Arndt+ | Heer | Obergefreiter[31] | Stabskompanie/32. Panzer-Pionier Taburu makineli tüfek nişancısı[30][31] | 31 Mart 1943[31] | 9 Aralık 1944'te 678. Meşe Yaprağı ilaveli Şövalye Haçı ile ödüllendirildi.[31] | — |
Johannes Arndt | Heer | Oberstleutnant[31] | 391. Grenadier Alayı komutanı[30][31] | 23 Şubat 1944[31] | — | — |
Karl Arndt+ | Heer | Oberst[31] | 511. Piyade Alayı komutanı[23][31] | 23 Ocak 1942[31] | 1 Şubat 1945'te 719. Meşe Yaprağı ilaveli Şövalye Haçı ile ödüllendirildi.[31] | — |
Hans-Jürgen von Arnim | Heer | Generalleutnant[31] | 17. Panzer Tümeni komutanı[30][31] | 4 Eylül 1941[31] | — | |
Karl Arning | Heer | Oberst[33] | 24. Grenadier Alayı komutanı[30][33] | 11 Ekim 1943[33] | — | — |
Friedrich Arnold | Heer | Rezervlerin Oberleutnant'ı[33] | 2./237. Sturmgeschütz Alayı müfreze lideri[30][33] | 16 Kasım 1943[33] | — | — |
Helmut Arpke | Luftwaffe | Feldwebel[33] | Fallschirmjäger-Sturm Alayı Koch'daki Stahl Stumgruppe'si üyesi[30][33] | 13 Mayıs 1940[33] | — | |
Dietrich Ascher | Heer | Rezervlerin Leutnant'ı[33] | 2./259. Sturmgeschütz Tümeni müfreze lideri[30][33] | 28 Şubat 1945[33] | — | — |
Willi Ascherfeld | Heer | Rezervlerin Hauptmann'ı[33] | II./926. Grenadier Alayı komutanı[30][33] | 14 Şubat 1945[33] | — | — |
Alois Assmann | Heer | Obergefreiter[33] | 1./61. Panzer-Jäger Tümeni Richtschütze'si[33][34] | 18 Eylül 1942[33] | — | — |
Walter Assmann | Heer | Generalmajor[33] | 101. Jäger Tümeni komutanı[33][34] | 10 Şubat 1945[33] | — | |
Franz-Xaver Attenberger | Heer | Stabsgefreiter[33] | 3./114. Topçu Alayı sürücü[33][35] | 21 Ocak 1945[33] | — | — |
Georg Audenrieth | Heer | Stabsgefreiter[33] | 3./99. Gebirgsjäger Alayı lideri[33][34] | 10 Şubat 1945[33] | — | — |
Paul Audorff | Heer | Oberstleutnant[33] | 754. Grenadier Alayı komutanı[33][34] | 13 Mayıs 1943[33] | — | — |
Karl Auer | Waffen-SS | SS-Hauptsturmführer[33] | I./8. SS Polizei Panzergrenadier Alayı lideri[33][34] | 31 Ekim 1944[33] | — | — |
Heinz Auert | Heer | Rezervlerin Leutnant'ı[33] | 2./116. Panzeraufklärungs Tümeni lideri[33][34] | 28 Şubat 1945[33] | — | — |
Hans-Heinz Augenstein | Luftwaffe | Oberleutnant[36][36] | 7./1. Nachtjagdgeschwader Staffelkapitän'ı[34][36] | 9 Haziran 1944[36] | — | — |
Franz Augsberger | Waffen-SS | Waffen-SS'in SS-Brigadeführer'i ve Generalmajor'u[36] | 20. SS Waffen Grenadier Tümeni Estnische Nr. 1 komutanı[34][36] | 8 Mart 1945[36] | — | — |
Andreas von Aulock+ | Heer | Oberst[36] | 226. Grenadier Alayı komutanı[34][36] | 6 Kasım 1943[36] | 16 Ağustos 1944'te 511. Meşe Yaprağı ilaveli Şövalye Haçı ile ödüllendirildi.[36] | — |
Hans Austen | Heer | Hauptmann[36] | II./487. Grenadier Alayı komutanı[34][36] | 5 Aralık 1943[36] | — | — |
Johannes Austermann | Heer | Major[36] | II./1146. Grenadier Alayı komutanı[34][36] | 10 Şubat 1945[36] | — | — |
[Not 24] | Adolf Ax?Waffen-SS | SS-Oberführer[37] | 15. SS Waffen Grenadier Tümeni Letonya Nr. 1 lideri[34] | 9 Mayıs 1945 | — | — |
Erich Axthammer | Luftwaffe | Feldwebel[36] | Stabsstaffel/10. Schlachtgeschwader pilotu[36] | 28 Nisan 1945[36] | — | — |
Walther von Axthelm | Luftwaffe | Generalmajor[36] | I. Flak Alayı komutanı[34][36] | 4 Eylül 1941[36] | — | |
Fritz Axtmann | Heer | Oberfeldwebel[36] | 7./20. Topçu Alayı (motorize) bölük lideri[34][36] | 25 Ağustos 1941[36] | — | — |
Notlar
- ^ Devlet başkanı (Staatsoberhaupt) ve Silahlı Kuvvetler Yüksek Kumandanı olarak Hitler'in halefi olan Großadmiral ve Almanya cumhurbaşkanı Karl Dönitz, 11 Mayıs 1945'ten itibaren tüm terfilerin ve ödüllendirilmelerin durdurulmasını emretti. Bu sebeple, rezervler içerisinde bir Oberleutnant zur See olan Georg-Wolfgang Feller'e 17 Haziran 1945'te verilen son Şövalye Haçı, de jure değil bir de facto ödüllendirilmedir.[2]
- ^ Luftwaffe, Heer, Kriegsmarine ve Waffen-SS tarafından kullanılan farklı adlandırma şablonlarının açıklamaları için bknz. Wehrmacht ve Waffen-SS tarafından kullanılan isimlendirmeler
- ^ a b Scherzer'e göre rezervlerin Leutnant'ı ve Staffelkapitän'ı ve 53. Kampfgeschwader Legion Condor Stab'ı teknik memuru[13]
- ^ Scherzer'e göre 1./3. Nahaufklarungsgruppe pilotu ve gözcüsü.[16]
- ^ Parantez içindeki W eki, kişinin bir Feuerwerker (piroteknisyen) olduğunu ifade eder.[18]
- ^ Scherzer'e göre 3./52. Jagdgeschwader.[16]
- ^ Scherzer'e göre soyadı Albrecht-Lemke.[21]
- ^ Scherzer'e göre 6./1. Zerstörergeschwader Staffelkapitän'ı.[21]
- ^ Alman Federal Arşivleri'nde ödüllendirilmeye dair bir kanıt bulunmamaktadır. Willy Albrecht'in ödülü Şövalye Haçı Sahipleri Derneği tarafından asla onaylanmadı. Hangi kanıtların var olduğu ve onu kimin bir Şövalye Haçı sahibi olarak kabul ettiği bilinmiyor.[7]
- ^ Scherzer'e göre 81. Feldersatz Taburu lideri.[21]
- ^ Scherzer'e göre rezervlerin Major'u.[21]
- ^ a b Scherzer'e göre gerçek isim Paul Ammann ve ödülü aldığındaki rütbesi 3./4. Kampfgeschwader General Wever Oberfeldwebel'i, pilotu ve gözcüsü.[24]
- ^ Scherzer'e göre 24 Kasım 1943.[24]
- ^ Askerin adaylığı, Joachim von Amsberg altındaki komutanlarının adaylığı onaylamaması nedeniyle 9 Mayıs 1945'te Heerespersonalamt Außenstelle'sinin komutanı Oberst Goecke tarafından reddedildi. Şövalye Haçı Sahipleri Derneği (AKCR) emir komisyonu 1981'de vakayı inceledi ve şu kararı verdi: "Şövalye Haçı: Evet, 6 Mayıs 1945". Ödüllendirilme tarihi daha sonra Fellgiebel tarafından 9 Mayıs 1945 olarak düzeltildi. Von Amsberg daha sonra AKCR'nin bir üyesi oldu.[7]
- ^ Scherzer'e göre 19. SS Waffen Grenadier Tümeni 'Letonya Nr. 2' Divisionskampfschule'si lideri.[27]
- ^ Scherzer'e före 12./11. (H) Nahaufklärungs-Staffel'de pilot[27]
- ^ Scherzer'e göre 21 Aralık 1942'de.[28]
- ^ Scherzer'e göre 8./77. Sturzkampfgeschwader Staffelkapitän'ı.
- ^ Scherzer'e göre rezervlerin Unteroffizier'i değil normal bir Unteroffizier.[27]
- ^ Scherzer'e göre 3./44. (6. Letonya) SS Waffen Grenadier Alayı müfreze lideri[29]
- ^ Scherzer'e göre 9 Haziran 1944.[29]
- ^ Scherzer'e göre rezervlerin Hauptmann'ı.[31]
- ^ Fellgiebel'e göre, Peter Arent bir sebep sunulmadan listeden çıkarıldı.[6]
- ^ Adolf Ax'ın adaylığında gözden geçirildiği veya kabul edildiği konusunda bir işaret yoktur, bir giriş tarihi bile yazılmamıştır. Aday listesi talebin 28 Nisan 1945'te yapıldığını ifade eder. Adaylık, Heerespersonalamt tarafından 5092 sıra no ile kaydedilmiştir. Verliehene Ritterkreuze (Ödüllendirilmiş Şövalye Haçları) kitabına göre, adaylık 25 Nisan 1945'te Ordu Kurmaylığı Ofisi'ne iletildi. Bu Şövalye Haçı'nın verildiğine dair hiçbir kanıt bulunmamaktadır. Şövalye Haçı Sahipleri Derneği (AKCR) emir komisyonu 1981'de vakayı inceledi ve şu kararı verdi: "Şövalye Haçı: Evet, 9 Mayıs 1945". Ax daha sonra AKCR'nin bir üyesi oldu.[7]
Kaynakça
- Özel
- ^ Williamson & Bujeiro 2004, ss. 3-4.
- ^ Fellgiebel 2000, s. 4.
- ^ Fellgiebel 2000, ss. 113-460, 483, 485-487, 492, 494, 498-499, 501, 503, 509.
- ^ Scherzer 2007, ss. 117-186.
- ^ a b Fellgiebel 2000, ss. 113-118.
- ^ a b Fellgiebel 2000, s. 483.
- ^ a b c d e f g Scherzer 2007, s. 117.
- ^ "Reichsgesetzblatt Teil I S. 1573; 1 September 1939". ALEX Österreichische Nationalbibliothek (Almanca). Reichsministerium des Inneren (İçişleri Bakanlığı). 31 Mart 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2008.
- ^ "Reichsgesetzblatt Teil I S. 849; 3 June 1940". ALEX Österreichische Nationalbibliothek (Almanca). Reichsministerium des Inneren (İçişleri Bakanlığı). 31 Mart 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2008.
- ^ "Reichsgesetzblatt Teil I S. 613; 28 September 1941". ALEX Österreichische Nationalbibliothek (Almanca). Reichsministerium des Inneren (İçişleri Bakanlığı). 31 Mart 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2008.
- ^ "Reichsgesetzblatt 1945 I S. 11; 29 December 1944". ALEX Österreichische Nationalbibliothek (Almanca). Reichsministerium des Inneren (İçişleri Bakanlığı). 31 Mart 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2008.
- ^ Fellgiebel 2000, s. 112.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah Scherzer 2007, s. 187.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p Fellgiebel 2000, s. 113.
- ^ Fellgiebel 2000, ss. 113, 492.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am Scherzer 2007, s. 188.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v Fellgiebel 2000, s. 114.
- ^ Fellgiebel 2000, s. 29.
- ^ a b c Fellgiebel 2000, ss. 114, 482.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al Scherzer 2007, s. 189.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak Scherzer 2007, s. 190.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q Scherzer 2000, s. 115.
- ^ a b c d e Scherzer 2000, ss. 115, 483.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj Scherzer 2007, s. 191.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u Fellgiebel 2000, s. 116.
- ^ a b Fellgiebel 2000, ss. 116, 483.
- ^ a b c d Scherzer 2007, s. 192.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af Scherze 2007, s. 192.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai Scherzer 2007, s. 193.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u Fellgiebel 2000, s. 117.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an Scherzer 2007, s. 194.
- ^ Fellgiebel 2000, ss. 117, 483.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj Scherzer 2007, s. 195.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n Fellgiebel 2000, s. 118.
- ^ Fellgiebel 2000, ss. 118, 483.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z Scherzer 2007, s. 196.
- ^ Terry Goldsworthy (2018). The Waffen-SS in Allied Hands Volume One: Personal Accounts from Hitler’s Elite Soldiers (İngilizce). Cambridge Scholars Publishing. s. 214. ISBN 978-1-5275-0851-4. 21 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2021.
- Genel
- Fellgiebel, Walther-Peer (2000) [1986]. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 — Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtteile (Almanca). Friedberg, Almanya: Podzun-Pallas. ISBN 978-3-7909-0284-6.
- Scherzer, Veit (2007). Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives (Almanca). Jena, Almanya: Scherzers Militaer-Verlag. ISBN 978-3-938845-17-2.
- Williamson, Gordon; Bujeiro, Ramiro (2004). Knight's Cross and Oak Leaves Recipients 1939–40. Oxford, BK: Osprey Publishing. ISBN 978-1-84176-641-6.