İçeriğe atla

İzopropil alkol

İzopropil alkol
Adlandırmalar
IUPAC adı
Propan-2-ol
Sistematik IUPAC adı
2-propanol
Diğer adlar
İzopropanol; sec-Propil alkol; s-Propanol; dimetil karbinol
Tanımlayıcılar
CAS numarası
3D model (JSmol)
Kısaltmalar iPrOH; İPA
ChemSpider
ECHA InfoCard100.000.601 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
KEGG
RTECS numarası
  • NT8050000
CompTox Bilgi Panosu (EPA)
  • CC(O)C
Özellikler
Kimyasal formülC3H8O
Molekül kütlesi60,10 g mol−1
Görünüm Renksiz sıvı
Yoğunluk0.786 g/cm3 (20 °C)
Erime noktası−89°C (−128 °F; 184 K)
Kaynama noktası82.6 °C (180.7 °F; 355.8 K)
Çözünürlük (su içinde) Karışabilir
ÇözünürlükBenzen, kloroform, etanol, dietil eter ve gliserinde karışabilir.
Asetonda çözünür.
Tuz çözeltilerinde çözünmez.
Asitlik (pKa) 16.5[1]
Tehlikeler
İş sağlığı ve güvenliği (OHS/OSH):
Ana tehlikeler Yüksek derecede yanıcı; tahriş edici
NFPA 704
(yangın karosu)
NFPA 704 four-colored diamondSağlık 1: Maruziyet tahrişe neden olabilir, ancak yalnızca hafif kalıcı hasar oluşturur. Örnek: TerebentinYanıcılık 3: Hemen hemen tüm ortam sıcaklık koşullarında tutuşabilen sıvılar ve katılar. Alevlenme noktası 23 ila 38 °C arasındadır (73 ila 100 °F). Örnek: BenzinKararsızlık 0: Genellikle yangın maruziyeti koşullarında dahi normalde kararlıdır ve su ile reaksiyona girmez. Örnek: Sıvı azotÖzel tehlikeler (beyaz): kod yok
1
3
0
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).

İzopropil alkol (IUPAC ismi: propan-2-ol), CH3CH(OH)CH3 (bazen i-PrOH şeklinde de temsil edilir) kimyasal formülüne sahip organik bileşik. Renksiz ve yanıcıdır. Güçlü bir kokusu vardır. Alkol karbon atomunun diğer iki karbon atomuna ve propil grubunun hidroksil grubuna bağlı olduğu bu bileşik -bazen (CH3)2CHOH şeklinde de gösterilir- ikincil alkolün en basit örneğidir. 1-propanol'ün yapısal izomeridir. Evsel ve endüstriyel alanda çeşitli kullanımları vardır.

Özellikler

İzopropil alkol; su, etanol ve kloroformda karışabilir. Etil selüloz, polivinil bütiral, birçok yağ, alkaloid, sakız ve doğal reçineleri çözer.[2] Etanol ve metanolün aksine; izopropil alkol, tuz çözeltileriyle karışmaz ve sodyum klorür gibi bir tuz eklenerek sulu çözeltilerden ayrılabilir. Bu işlem tuzlama (EN: salting out) olarak adlandırılır ve konsantre izopropil alkolün ayrı bir katmana ayrılmasına neden olur.[3]

İzopropil alkol, su ile bir azeotrop oluşturur; bu, 80.37 °C (176.67 °F) kaynama noktası ve kütlece %87.7 (hacimce %91) izopropil alkolden oluşan bir karışım verir. Alkol-su karışımları düşük erime noktalarına sahiptir.[3] Hafif acı bir tada sahiptir ve içilmesi güvenli değildir.[3]

İzopropil alkol, azalan sıcaklıkla giderek daha viskoz hâle gelir ve -89 °C'de donar.

Tepkimeler

İzopropil alkol, karşılık gelen keton olan asetona oksitlenebilir. Bu, kromik asit gibi oksitleyici maddeler kullanılarak veya izopropil alkolün ısıtılmış bir bakır katalizör üzerinde hidrojeninin giderilmesiyle elde edilebilir:

(CH3)2CHOH → (CH3)2CO + H2

İzopropil alkol genellikle Meerwein-Ponndorf-Verley indirgeme ve diğer transfer hidrojenasyon reaksiyonlarında hem çözücü hem de hidrür kaynağı olarak kullanılır. İzopropil alkol, fosfor tribromür kullanılarak 2-bromopropana dönüştürülebilir veya sülfürik asit ile ısıtılarak propene dehidre edilebilir.

Çoğu alkol gibi, izopropil alkol de potasyum gibi aktif metallerle reaksiyona girerek izopropoksitler olarak adlandırılabilecek alkoksitleri oluşturur. Alüminyum ile reaksiyon (bir miktar cıva ile başlatılır) katalizör alüminyum izopropoksit hazırlamak için kullanılır.[4]

Tarih

1920'de Standard Oil, ilk olarak propeni hidratlayarak izopropil alkol üretti. İzopropil alkol, dumansız, düşük patlayıcı bir itici olan korditin hazırlanması için asetona oksitleniliyordu.[5]

Üretim

1994 yılında Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa ve Japonya'da 1,5 milyon ton izopropil alkol üretildi. Öncelikle su ve propenin bir hidrasyon reaksiyonunda birleştirilmesiyle veya asetonun hidrojenlenmesiyle üretilir.[6][7] Hidrasyon işlemi için iki yol vardır ve her iki işlem de izopropil alkolün su ve diğer yan ürünlerden damıtma yoluyla ayrılmasını gerektirir. İzopropil alkol ve su bir azeotrop oluşturur ve basit damıtma kütlece %87.9 izopropil alkol ve kütlece %12.1 su olan bir malzeme verir.[8] Saf (susuz) izopropil alkol, azeotrop ajanlar olarak diizopropil eter veya siklohekzan kullanılarak ıslak izopropil alkolün azeotropik damıtılmasıyla yapılır.[6]

Biyolojik

Diyabetik ketoasidozda vücutta az miktarda izopropil alkol üretilir.[9]

Dolaylı hidrasyon

Dolaylı hidrasyon, bir sülfat esterleri karışımı oluşturmak için propen ile sülfürik asit reaksiyona girer. Bu işlem, düşük kaliteli propen kullanabilir ve en ABD'de kullanılır. Propene su veya sülfürik asit eklenmesi Markovnikov'un kuralına uyduğundan, bu işlemler öncelikle 1-propanol yerine izopropil alkol verir. Bu esterlerin daha sonra buharla hidrolizi, damıtma yoluyla izopropil alkol üretir. Diizopropil eter, bu işlemin önemli bir yan ürünüdür; prosese geri döndürülür ve istenen ürünü vermek üzere hidrolize edilir.[6]

CH3CH=CH2 + H2O H2SO4⟶ (CH3)2CHOH

Doğrudan hidrasyon

Doğrudan hidrasyon, katı veya destekli asidik katalizörlerin varlığında yüksek basınçlarda gaz veya sıvı fazda propen ve suyu reaksiyona sokar. Bu tür bir işlem genellikle daha yüksek saflıkta propilen (> %90) gerektirir.[6] Bu yöntem en çok Avrupa'da kullanılır.

Asetonun hidrojenasyonu

İzopropil alkol, asetonun hidrojenasyonu yoluyla hazırlanabilir; bununla birlikte, asetonun kendisi normal olarak kümen prosesi yoluyla propenden hazırlandığından, bu yaklaşım, yukarıdaki yöntemlere kıyasla fazladan bir adım içerir.[6] IPA maliyeti esas olarak hammadde (aseton veya propilen) maliyetinden kaynaklanmaktadır. Bilinen bir konu, MIBK (metil izobütil keton) ve diğer kendi kendine yoğunlaşma ürünlerinin oluşmasıdır. Raney nikeli orijinal endüstriyel katalizörlerden biriydi, modern katalizörler genellikle desteklenen bimetalik malzemelerdir.

Kullanım alanları

1990'da Amerika Birleşik Devletleri'nde, çoğunlukla kaplamalar veya endüstriyel işlemler için bir çözücü olarak 45.000 metrik ton izopropil alkol kullanıldı. O yıl 5400 metrik ton IPA, ev ve kişisel bakım ürünlerinde kullanıldı. İzopropil alkol, düşük toksisite sayesinde, özellikle farmasötik uygulamalarda yaygındır.[6] Izopropil alkol, kimyasal ara madde olarak kullanılır. İzopropil alkol asetona dönüştürülebilir.

Çözücü

İzopropil alkol, çok çeşitli polar olmayan (apolar) bileşikleri çözer. Ayrıca hızla buharlaşır, etanol ile karşılaştırıldığında neredeyse sıfır yağ kalıntısı bırakır ve alternatif çözücülere kıyasla nispeten toksik değildir. Bu nedenle özellikle yağları çözmek için çözücü ve temizleme sıvısı olarak yaygın olarak kullanılmaktadır. Etanol, n-bütanol ve metanol ile birlikte alkol çözücüler grubuna aittir.

İzopropil alkol genellikle gözlüklerin, elektrik bağlantılarının, ses veya video bant okuyucu kafalarının, DVD ve diğer optik disk lenslerinin temizlenmesinde, CPU'lardaki ve diğer IC paketlerindeki soğutuculardan termal macunun çıkarılmasında kullanılır.

Tıbbî kullanımları

El dezenfektanı ve dezenfekte edici pedler tipik olarak suda %60-70 izopropil alkol veya etanol çözeltisi içerir. İzopropil alkol için bir geçit görevi gören bakterilerin zar gözeneklerini açmak için su gereklidir. El dezenfektanı olarak suda %75 v/v çözelti kullanılabilir.[10]

Anestetik olarak erken kullanımları

İzopropil alkol anestezi için kullanılabilse de, birçok olumsuz özelliği veya dezavantajı bu kullanımı engellemektedir. İzopropil alkol de çözücü olarak etere benzer şekilde kullanılabilir.[11] İlk kullanımlar, çözücünün küçük memeliler ve kemirgenler için bilim adamları ve bazı veterinerler tarafından genel anestezik olarak kullanılmasını içeriyordu. Bununla birlikte, solunum tahrişi, iç kanama ve görme ve işitme sorunları dahil olmak üzere birçok komplikasyon ortaya çıktığından kısa süre sonra kesildi. Nadir durumlarda, hayvanlarda ölüme yol açan solunum yetmezliği gözlenmiştir.[12]

Laboratuvar

Biyolojik numune koruyucusu olarak izopropil alkol, formaldehit ve diğer sentetik koruyuculara nispeten toksik olmayan bir alternatif sağlar. Örnekleri korumak için %70-99 izopropil alkol çözeltileri kullanılır.

DNA ekstraksiyonunda genellikle izopropil alkol kullanılır. Bir laboratuvar çalışanı, DNA'yı çökeltmek için bir DNA çözeltisine IPA ekler, bu da santrifüjden sonra bir pelet oluşturur. Bu mümkündür çünkü DNA izopropil alkolde çözünmez.

Güvenlik

İzopropil alkol buharları, havadan daha yoğundur ve yanıcıdır; havada %2 ile %12,7 arasında bir yanıcılık aralığı vardır. Isıdan ve açık alevden uzak tutulmalıdır.[13] İzopropil alkolün magnezyum üzerinde damıtılmasının, konsantrasyon üzerine patlayabilecek peroksitler oluşturduğu rapor edilmiştir.

Toksikoloji

İzopropil alkol, metabolitleri aracılığıyla etanolden biraz daha toksiktir, ancak etilen glikol veya metanolden önemli ölçüde daha az toksiktir. Nispeten büyük miktarlarda bile yutulması veya emiliminden ölüm nadirdir. Hem izopropanol hem de metaboliti aseton, merkezî sinir sistemi (CNS) depresanları olarak işlev görür.[14] Zehirlenme; yutma, soluma veya cilt emiliminden kaynaklanabilir. İzopropil alkol zehirlenmesinin belirtileri arasında kızarma, baş ağrısı, baş dönmesi, CNS depresyonu, mide bulantısı, kusma, anestezi, hipotermiya, düşük tansiyon, şok, solunum depresyonu ve koma yer alır. Aşırı dozlar, metabolizmasının asetona dönüşmesinin bir sonucu olarak nefeste meyvemsi bir kokuya neden olabilir.[15] İzopropil alkol; anyon açıklı asidoza neden olmaz, ancak diğer alkollerde olduğu gibi, serumun hesaplanan ve ölçülen ozmolaliteleri arasında ozmolal bir boşluk oluşturur.

İzopropil alkol, karaciğerde alkol dehidrojenaz tarafından aseton oluşturmak üzere oksitlenir ve insanlarda 2.5 ile 8.0 saat arasında biyolojik bir yarı ömre sahiptir. Metanol veya etilen glikol zehirlenmesinden farklı olarak, izopropil alkolün metabolitleri önemli ölçüde daha az toksiktir. Ayrıca, metanol veya etilen glikol ile birlikte alımdan şüphelenilmedikçe, bir alkol dehidrojenaz inhibitörü olan fomepizolün kullanımı için herhangi bir gerek yoktur.[16]

Kaynakça

  1. ^ Reeve, W.; Erikson, C.M.; Aluotto, P.F. (1979). "A new method for the determination of the relative acidities of alcohols in alcoholic solutions. The nucleophilicities and competitive reactivities of alkoxides and phenoxides". Can. J. Chem. 57 (20). ss. 2747-2754. doi:10.1139/v79-444. 
  2. ^ Doolittle, Arthur K. (1954). The Technology of Solvents and Plasticizers. New York: John Wiley & Sons, Inc. s. 628. 
  3. ^ a b c The Merck Index (10.10yıl= 1983 bas.). Rahway, NJ: Merck & Co. s. 749. ISBN 9780911910278. 
  4. ^ Young, W.; Hartung, W.; Crossley, F. (1936). "Reduction of Aldehydes with Aluminum Isopropoxide". J. Am. Chem. Soc. 58: 100-2. doi:10.1021/ja01292a033. 
  5. ^ Wittcoff, M. M.; Green, H. A. (2003). Organic chemistry principles and industrial practice (1. ed., 1. reprint. bas.). Weinheim: Wiley-VCH. s. 4. ISBN 978-3-527-30289-5. 
  6. ^ a b c d e f Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. Weinheim: Wiley-VCH. doi:10.1002/14356007.a22_173. 
  7. ^ Logsdon, John E.; Loke, Richard A. (4 Aralık 2000). "Isopropyl Alcohol". Kirk-Othmer Encyclopedia of Chemical Technology. Kirk‑Othmer Encyclopedia of Chemical Technology. John Wiley & Sons, Inc. doi:10.1002/0471238961.0919151612150719.a01. ISBN 978-0471238966. 
  8. ^ CRC Handbook of Chemistry and Physics, 44th ed. pp. 2143–2184.
  9. ^ Petersen, Thomas H.; Williams, Timothy; Nuwayhid, Naziha; Harruff, Richard (2012). "Postmortem Detection of Isopropanol in Ketoacidosis". Journal of Forensic Sciences. 57 (3): 674-678. doi:10.1111/j.1556-4029.2011.02045.x. ISSN 0022-1198. PMID 22268588. 
  10. ^ "Guide to Local Production: WHO-recommended Handrub Formulations" (PDF). World Health Organization. August 2009. 19 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  11. ^ Burlage, Henry M.; Welch, H.; Price, C. W. (2006). "Pharmaceutical applications of isopropyl alcohol II. Solubilities of local anesthetics". Journal of the American Pharmaceutical Association. 36 (1): 17-19. doi:10.1002/jps.3030360105. PMID 20285822. 
  12. ^ Society for Experimental Biology and Medicine (1922). Proceedings of the Society for Experimental Biology and Medicine, Volume 19. s. 85. 20 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2021. 
  13. ^ "Isopropanol". Sigma-Aldrich. 19 Ocak 2012. 17 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2012. 
  14. ^ Slaughter R. J., Mason R. W., Beasley D. M., Vale J. A., Schep L. J. (2014). "Isopropanol poisoning". Clinical Toxicology. 52 (5): 470-8. doi:10.3109/15563650.2014.914527. PMID 24815348. 
  15. ^ Kalapos, M. P. (2003). "On the mammalian acetone metabolism: from chemistry to clinical implications". Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - General Subjects. 1621 (2): 122-39. doi:10.1016/S0304-4165(03)00051-5. PMID 12726989. 
  16. ^ "Isopropyl alcohol poisoning". uptodate.com. 10 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2017. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Propanol</span> kimyasal bileşik

Propanol, üç karbonlu doymuş alifatik alkol. Normal propanolün (n-propanol) formülü CH3CH2CH2OH olup buna 1-propanol de denir. Renksiz, akışkan, keskin ve hoş olmayan bir kokuya sahiptir. Su ve organik çözücülerde çözünür. n-Propanol, karbon monoksit ve hidrojenden metanol elde ederken, propan ve bütanın oksidasyonu esnasında ve Fischer-Tropsch reaksiyonunda yan ürün olarak elde edilir. Etilen, karbon monoksit ve hidrojenden okso sentezi ile imalatı cezbedici bir yoldur. n-propanol en çok çözücü ve kimyasal ara madde olarak kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Etilen</span> Alken sınıfının iki karbonlu üyesi, bitkisel bir hormon

Etilen (eten), alken sınıfından renksiz bir gaz. Doymamış hidrokarbon olup, karbonlar arasında, çift bağ vardır. Formülü C2H4, kaynama noktası -103,7 °C, erime noktası -169,2 °C ve yoğunluğu 1.178 kg/m3 olan yanıcı bir gazdır. Etilen, suda orta derecede çözünür. Fakat alkol, eter, aseton ve benzende çok çözünür. Etilenin reaksiyon verme kabiliyeti oldukça yüksektir. Halojenlerle, sülfürik asit ve diğer çift bağ ile reaksiyon verebilen maddelerle hemen reaksiyon verdiği gibi polimer polietileni meydana getirir. % 3 ile % 34 oranında etilen ihtiva eden hava karışımı patlayıcıdır. Toksik etkisi azdır, fakat çok yüksek dozu şuursuzluk (bilinç kaybı) meydana getirir.

<span class="mw-page-title-main">Alkol</span> karbon atomuna doğrudan bir -OH grubunun bağlı olduğu organik bileşiklere verilen genel ad

Alkol, karbon atomuna doğrudan bir -OH (hidroksil) grubunun bağlı olduğu organik bileşiklere verilen genel ad. Genel formülü CnH2n+1OH olan mono alkoller, alkollerin önemli bir sınıfıdır. Bunlardan etanol (C2H5OH), alkollü içeceklerde bulunan türüdür. Genellikle alkol kelimesi ile etanol kastedilir ki yeni fermente olmuş birada etanol oranı %3-5 arasında iken şarapta %12-15 arasındadır.

<span class="mw-page-title-main">Metanol</span> basit alkol

Metanol ya da metil alkol (CH3OH ya da kısaca MeOH), en basit yapılı alkoldür. Geçmişte odunun damıtılması ile elde edildiğinden odun alkolü ya da odun ruhu denir. Günümüzde metanol, karbonmonoksit ile hidrojenin yüksek basınç altında yüksek sıcaklıklara maruz bırakılması ile üretilir. Renksiz, uçucu, hafif alkol kokulu, suyla tamamen karışan bir sıvıdır. Metanol, sıklıkla kullanılan iyi bir çözücü ve yakıttır.

<span class="mw-page-title-main">Etanol</span> kimyasal bileşik

Etanol ya da etil alkol, renksiz, hoş kokulu ve yanıcı, hafif bir sıvıdır. Alkollü içeceklerde kullanılan tek alkol türüdür. Ayrıca çözücü olarak da kullanılır. Kimyasal formülü C2H5OH olup kısaca EtOH olarak da yazılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Aseton</span>

Aseton, propanon ya da dimetil keton, (CH3)2CO formüllü organik kimyasal bileşiktir. Keskin, yanıcı, zehirli olmayan renksiz bir sıvıdır. Çözücü olarak çokça kullanılır. Kapalı formülü C3H6O olarak gösterilir. Su, etanol ve dietil eterle her oranda karışır. Odunun kuru kuruya damıtılmasından, asetat tuzlarının ısıtılmasından ve teknikte izopropil alkolün bakır katalizörlerinden 250 °C'de dehidrojenasyonundan elde edilir. Yağ, boya, kauçuk ve diğer maddelerin çözücüsü olarak kullanılır. Ayrıca izopropil alkol, izopren, kloroform, bromoform, iyodoform ve poli(metil metakrilat) (PMMA) gibi ürünlerin elde edilişinde öncü madde olarak kullanılır. İnsan vücudunda, normal metabolizma ürünü olarak yüksek miktarlarda üretilip atılır.

<span class="mw-page-title-main">Formik asit</span>

Formik asit, HCOOH, tek karbonlu karboksilik asittir. Metanoik asit olarak da bilinir. Formik asit, karbonil karbonuna bağlı alkil grubu içermemesiyle en basit karboksilli asit özelliği taşır. Hem aldehit hem de karboksilik asit özelliğine sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Dietil eter</span>

Dietil eter, (IUPAC adı etoksietan) kısaca eter olarak da bilinen (C2H5)2O formülüne sahip berrak, renksiz, uçucu, kolay yanan ve parlayabilen, oda sıcaklığında sıvı hâlde bir bileşiktir. Kaynama noktası düşük olup hoş, karakteristik bir kokusu vardır. Toksisitesi çok düşüktür. Eterler olarak bilinen kimyasal bileşik sınıfının en çok tanınan üyesidir. Bütanolün izomeridir. Yapısı bir oksijene iki etil grubunun bağlanması ile oluşur ve CH3-CH2-O-CH2-CH3 şeklindedir. Çözücü olarak çokça kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Etil asetat</span>

Etil asetat (sistematik adıyla etil etanoat, kısa yazımla EtOAc veya EA), CH3COOCH2CH3 formüllü bir organik bileşiktir. Bu renksiz sıvı bileşiğin bazı yapıştırıcılar ve oje gibi tatlı bir kokusu vardır. Zehirli değildir. Etil asetat, etanol ve asetik asitin esteri olup, sanayide güçlü bir çözücü olması nedeniyle sık üretilen bir maddedir. Yapıştırıcılar, ojeler, oje çıkarıcılar ve kahveden kafeinin çıkarılmasında sıklıkla kullanılmaktadır.

Asetaldehit, CH3CHO formülüne sahip organik bir kimyasal bileşiktir ve bazen MeCHO (Me = metil) olarak kısaltılır. Doğada yaygın olarak bulunan ve endüstride büyük ölçekte üretilen en önemli aldehitlerden biridir. Asetaldehit kahve, ekmek ve olgun meyvelerde doğal olarak bulunur ve bitkiler tarafından üretilir. Ayrıca etanolün karaciğer enzimi alkol dehidrojenaz tarafından kısmî oksidasyonu ile üretilir ve alkol tüketiminden sonra akşamdan kalmanın katkıda bulunan bir nedenidir. Maruz kalma yolları hava, su, kara veya yeraltı suyunun yanı sıra içki ve dumanı içerir. Disülfiram tüketimi, asetaldehit metabolizmasından sorumlu enzim olan asetaldehit dehidrojenazı inhibe ederek vücutta birikmesine neden olur.

<span class="mw-page-title-main">Etilen glikol</span>

Etilen glikol ya da 1,2-etandiol, (CH2OH)2, bir diol türüdür. Esas olarak iki amaçla, poliester elyaf üretiminde hammadde olarak ve antifriz formülasyonları için kullanılır. Kokusuz, renksiz, viskoz, tatlı tada sahip olup orta düzeyde toksiktir.

<span class="mw-page-title-main">Hidrojen iyodür</span> kimyasal birleşik

Hidrojen iyodür (HI) iki atomlu bir molekül ve hidrojen halojenürdür. Sulu çözeltisi, güçlü bir asit olan hidroiyodik asit veya hidriyodik asit olarak bilinir. Bununla birlikte, hidrojen iyodür ve hidroiodik asit, birincisinin standart koşullar altında bir gaz olması, diğerinin ise söz konusu gazın sulu bir çözeltisi olması bakımından farklıdır. Birbirine dönüştürülebilir. HI, organik ve inorganik sentezlerde birincil iyot kaynaklarından biri ve bir indirgeyici madde olarak kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Buz çözme</span>

Buz çözme, yani diğer adıyla anti Icıng yüzeydeki kar, buz veya donu temizleme işlemidir. Buzlanmayı önleme, sadece buzdan arınmakla kalmayan, aynı zamanda yüzeyde kalan ve belirli bir süre boyunca buzun yeniden oluşmasını geciktiren veya mekanik olarak çıkarmayı kolaylaştırmak için buzun yüzeye yapışmasını önleyen kimyasal maddelerin uygulanmasıdır.

Biyodizel üretimi, transesterifikasyon ve esterifikasyonun kimyasal reaksiyonları yoluyla biyoyakıt, biyodizel üretme sürecidir. Bu, kısa zincirli alkollerle reaksiyona giren bitkisel veya hayvansal katı ve sıvı yağları içerir. Kullanılan alkoller düşük molekül ağırlıklı olmalıdır. Düşük maliyeti nedeniyle en çok kullanılan alkol etanol olmakla birlikte, metanol kullanılarak biyodizele daha fazla dönüşüm sağlanabilir. Transesterifikasyon reaksiyonu asitler veya bazlar ile katalize edilebilmesine rağmen, bazla katalize edilen reaksiyon daha yaygındır. Bu yol, bu asit katalizinden daha düşük reaksiyon sürelerine ve katalizör maliyetine sahiptir. Bununla birlikte, alkali kataliz, yağlarda bulunan hem suya hem de serbest yağ asitlerine karşı yüksek hassasiyet dezavantajına sahiptir.

Katı hâl kimyası, bazen malzeme kimyası olarak da adlandırılır, katı faz malzemelerinin, özellikle, ancak sadece moleküler olmayan katıların sentezi, yapısı ve özelliklerinin incelenmesidir. Bu nedenle, katı hal fiziği, mineraloji, kristalografi, seramik, metalurji, termodinamik, malzeme bilimi ve elektronik ile yeni malzemelerin sentezine ve karakterizasyonuna odaklanan güçlü bir örtüşmeye sahiptir. Katılar, ana partiküllerinin düzenlenmesinde mevcut olan düzenin doğasına göre kristal veya amorf olarak sınıflandırmak mümkündür.

Çözülme, çözücünün moleküller ile etkileşimini tanımlar. Hem iyonize hem de yüksüz moleküller, çözücü ile güçlü bir şekilde etkileşir ve bu etkileşimin gücü ve doğası, çözücünün viskozite ve yoğunluk gibi özelliklerini etkilemenin yanı sıra çözünürlük, reaktivite ve renk dahil olmak üzere çözülen maddenin birçok özelliğini etkiler. Çözülme sürecinde iyonlar eş merkezli bir çözücü kabuğu ile çevrelenir. Çözülme, çözücü ve çözünen moleküllerin çözünme kompleksleri halinde yeniden düzenlenmesi sürecidir.

Propilen glikol (IUPAC adı: propan-1,2-diol) viskoz, renksiz bir sıvıdır ve neredeyse kokusuzdur, ancak hafif tatlı bir tada sahiptir. Kimyasal formülü CH3CH(OH)CH2OH'dir. İki alkol grubu içeren, diol olarak sınıflandırılır. Su, aseton ve kloroform dahil olmak üzere çok çeşitli çözücülerle karışabilir. Genel olarak glikoller tahriş edici değildir ve uçuculuğu çok düşüktür.

Diizopropil eter, çözücü olarak kullanılan ikincil bir eterdir. Propenin hidrasyonuyla izopropil alkol üretimi sırasında yan ürün olarak ortaya çıkmasıyla elde edilir. Dietil eterden daha kolay oksitlenir ve oluşturduğu peroksitler arasında şiddetli bir patlayıcı olan aseton peroksit bulunur. Uzun süre beklemiş diizopropil eter patlama riski oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Dietilen glikol</span>

Dietilen Glikol (DEG), formülüne sahip organik bileşik. Bu zehirli, neredeyse kokusuz, renksiz, tatlı ve higroskopik sıvı birçok ilaçta kontaminasyona neden olup pek çok ölüme neden olmuştur. Dört karbonlu etilen glikol dimeridir. Su, alkol, aseton, eter ve etilen glikolde tam çözünür.

Bir azeotrop veya eşkaynar, oranları değiştirilemeyen veya basit damıtma ile ayrılamayan iki veya daha fazla sıvı karışımıdır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.