İçeriğe atla

İvan Ayvazovski

Kontrol Edilmiş
İvan Ayvazovski
ErmeniceՀովհաննես Այվազովսկի
Otoportre, 1874, tuval üzerine yağlıboya, 70,5 × 62,.5 cm, Uffizi, Floransa[1]
Genel bilgiler
Doğum adıHovhannes Ayvazyan
Diğer ad(ları)İvan Konstantinoviç Ayvazovskiy
Doğum29 Temmuz 1817(1817-07-29)
Feodosya, Rus İmparatorluğu
Ölüm5 Mayıs 1900 (82 yaşında)
Feodosya, Rus İmparatorluğu
UyrukErmeni asıllı Rus
Evlilik(ler)iJulia Graves (1848-77)
Anna Burnazian (1882-1900)
AlanıRessam
Sanat eğitimiEmperyal Sanat Akademisi, Saint Petersburg
Katıldığı akımlarRomantizm
EtkilendikleriMihail Glinka
Aleksandr Puşkin
Nikolay Gogol[2]

İvan Konstaninoviç Ayvazovski (Rusça: Иван Константинович Айвазовский / İvan Konstantinoviç Ayvazovskiy; Ermenice: Հովհաննես Այվազովսկի / Hovhannes Ayvazovski, Hovhannes Ayvazyan; 29 Temmuz 1817 - 2 Mayıs 1900), denizcilik sanatı üzerine yoğunlaşan Ermeni asıllı Rus romantik ressam. Ovanes Ayvazyan ismiyle vaftiz edilen İvan, Kırım yarımadasının güneydoğu kıyısında yer alan liman şehri Feodosia'da Ermeni bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi ve hayatının çoğunluğunu orada geçirdi.

Sankt-Peterburg'daki İmparatorluk Güzel Sanatlar Akademisi'nde eğitim aldıktan sonra 1840'ların başında Avrupa'ya gitti ve kısa bir süre İtalya'da yaşadı. Daha sonra Rusya'ya döndü ve Rusya Deniz Kuvvetleri'nin baş ressamlığına atandı. Ayvazovski'nin Rus İmparatorluğu'nun elit asker ve politikacılarla arası sıkıydı ve sıklıkla askerî manevralara katılırdı. Anton Çehov tarafından popülerleştirilen "Ayvazovski'nin fırçasına layık" sözü Rusya'da güzel bir şeyi anlatmak için kullanılmaya başlandı. 21. yüzyılda da popülerliğini sürdürmeye devam ediyor.[3]

Zamanının en önemli Rus sanatçılarından biri olan Ayvazovski, Rus İmparatorluğu dışında da popülerdi. Amerika Birleşik Devletleri'nde ve Avrupa'da çok sayıda kişisel sergi açtı. Yaklaşık 60 yıllık kariyeri boyunca 6.000'e yakın resim yapmıştır ve bu onu zamanının en üretken sanatçılarından biri konumuna koymuştur.[4][5] Eserlerinin büyük çoğunluğunu deniz manzaları, genellikle savaş alanı tasvirleriyle, Ermeni temaları ve portreler oluşturuyor. Ayvazovski'nin eserlerinin çoğu Rusya, Ukrayna ve Ermenistan'daki müzelerde ve özel koleksiyonlarda tutuluyor.

Hayatı

Geçmişi

İvan Ayvazovski, 17 Temmuz (Yeni Usul: 29) 1817'de Rus İmparatorluğu'nun Kırım yarımadasının Feodosia şehrinde doğdu.[6] Vaftiz edildiği Aziz Sargis Ermeni Apostolik Kilisesi'nin kilise defterinde adı Gevork Ayvazyan oğlu Ovanes (ErmeniceԳէորգ Այվազեանի որդի Յօհաննեսն) olarak geçmekte.[7] İmparatorluk Güzel Sanatlar Akademisi'nde eğitimini sürdürürke İvan Gayvazovskiy olarak biliniyordu.[8] c. 1840'tan itibaren İtalya'da Ayvazovski olarak bilinmeye başladı.[9] 1844 tarihli bir mektubunu isminin İtalyan tarzıyla imzalamıştır: “Giovani Aivazovsky".[10]

Babası, Konstantin, (c. 1765-1840),[11] Galiçya’dan ayrılıp bir süre Eflak ve Makedonya’da yaşadıktan sonra Feodosia'ya yerleşen Ermeni bir tüccardı. İsmi Gevork Ayvazyan'dı ancak daha sonra ismini Konstantin, soyadınıda Gayvazovskiy olarak değiştirmiştir.[12] Ayvazovski'nin annesi Ripsime, bir Feodosya Ermenisiydi. Çiftin iki oğlu ve üç kızı olmak üzere beş çocuğu vardı.[13] İvan'ın ağabeyi Kapriyel, önde gelen bir tarihçi ve Ermeni Apostolik başpiskoposuydu.[14][15]

Eğitimi

Genç Ayvazovski ilköğretim eğitimini Aziz Sarkis Kilisesi'nin okulunda almıştır. Babasının arkadaşı şehir mimarı Jacob Koch'tan bazı temel resim dersleri almıştır.[12] Ayvazovski, 1830'da valinin dikkatini çeken İvan, Taurida Valisi Alexander Kaznacheyev'in ailesiyle birlikte Simferopol'e taşındı ve oradaki Rus lisesinde eğitimine devam etti.[16]

Kendisinin bir otoportresi, 1830lar-1840lar[17]
İvan Ayvazovski'nin mezar taşı: “Fani olarak doğdu, ölümsüz bir anı bıraktı. İvan Konstantinoviç Ayvazovski 1817-1900”

1833'te Ayvazovski, burslu olarak İmparatorluk Sanat Akademisi'ne girmiştir ve akademide Maxim Vorobiev'den peyzaj dersi almıştır. Kendi yaptığı tablosu ile akademideki sergiye katılan İvan gümüş madalya kazanmıştır ve Fransız ressam Philippe Tanneur'ün yanında yardımcı olarak çalışmaya başlamıştır.[18] Eylül 1836'da şiirleri İvan'ı etkileyen Rus şair Aleksandr Puşkin ile tanışmıştır.[19][20] 1837'de Alexander Sauerweid'in askerî sanat derslerine katılmıştır ve Çar I. Nikola'nın isteği doğrultusunda Finlandiya Körfezi’ne deneme seferi yapacak olan Prens Grandük Konstantin Nikolayeviç’e eşlik etmiştir.[21] Ekim 1837'de akademiden altın madalya ile normalden 2 yıl erken mezun olmuştur.[22][23][4] Ayvazovski, 1838'de Kefe'ye geri döndü ve memleketi Kırım'da deniz resimleri yaparak iki yıl geçirdi.[24][13] 1839'da Rus amiralleri Mikhail Lazarev, Pavel Nahhimov ve Vladimir Kornilov ile tanışacağı Kırım kıyılarındaki askerî tatbikatlara katıldı.[6][25]

Avrupa'yı ilk ziyareti

Ayvazovski 1840 yılında İmparatorluk Güzel Sanatlar Akademisi tarafından Avrupa'ya gönderildi.[22][24]

Rusya'ya dönüşü ve ilk evliliği

Şöhrete kavuşması

Gezileri ve ödülleri: 1860'lar-1880'ler

Ayvazovski, 1860'larda Yunan milliyetçiliğinden ve İtalya'nın birleşmesinden esinlenerek birkaç tablo yarattı.[6][26] 1868'de bir kez daha İstanbul'u ziyaret etti ve Girit İsyanı sırasında Yunanların Türklere karşı direnişiyle ilgili bir dizi çalışma yaptı.[24] 1868'de Kafkasya'ya gelen Ayvazovski, ilk kez Rusya Ermenistanı'nı ziyaret etti. Kafkasya'da kaldığı süre içinde birkaç dağlık manzara resmi yapan sanatçı, bu resimleri 1869'da Tiflis'te sergiledi.[6] Süveyş Kanalı'nın açılış törenine davet edilmesiyle Mısır'a giden Ayvazovski, Süveyş Kanalı'nı resmeden ilk sanatçı oldu.[26][27]

1870'te Ayvazovski, Rusya'daki dördüncü en yüksek sivil rütbe olan Gerçek Sivil Meclis Üyesi oldu.[24] 1871'de Feodosya'daki arkeoloji müzesinin yapımına başladı.[26] 1872'de tablolarını sergilemek için Nice ve Floransa'ya gitti.[26] 1874'te, Accademia di Belle Arti di Firenze (Floransa Güzel Sanatlar Akademisi) tarafından Uffizi Galerisi'ne asılması için bir otoportre yapması istendi.[28][29] Aynı yıl Ayvazovski, Sultan Abdülaziz tarafından İstanbul’a davet edildi ve kendisine Osmaniye Nişanı verildi.[24] 1876'da Floransa Sanat Akademisi'ne üye oldu ve Orest Kiprensky'den sonra Pitti Sarayı'nı (İtalyancaPalazzo Pitti) resmeden ikinci Rus sanatçı oldu.[26][30]

Ayvazovski, 1878'de Stuttgart Kraliyet Güzel Sanatlar Akademisi'ne fahri üye seçildi. 1879'a kadar kısa bir süre Frankfurt'ta kalarak Hollanda ve Fransa'da geziler düzenledi. Daha sonra Münih'i ziyaret etti ve Amerika'nın keşfiyle ilgili materyal toplamak için Genova ve Venedik'e gitti.[26]

1880'de Ayvazovski, Feodosya'daki evinde bir sanat galerisi açtığında Rus İmparatorluğu'da Ermitaj Müzesi ve Tretyakov Devlet Galerisi'nden sonra üçüncü müzesini açmış oluyordu.[26][30] Rusya'daki geçirdiği vakitten sonra Ayvazovski, Londra'daki Pall Mall'da İngiliz ressam John Everett Millais ve Galler Prensi VII. Edward’ın katılımıyla 1881'de bir sergi açtı.[24]

Ayrıca bakınız

Resim Galerisi

Ödüller

Ülke Ödül[24]Yıl
Fransa Fransız İmparatorluğuŞeref Nişanı (Şövalye)1857[31]
Türkiye Osmanlı İmparatorluğuMecidiye Nişanı1858
Yunanistan Yunanistan KrallığıKurtarıcı Nişanı 1859
Rusya Rus İmparatorluğuAziz Vladimir Nişanı1865
TürkiyeOsmanlı İmparatorluğuOsmaniye Nişanı1874
 Polonya KrallığıBeyaz Kartal Nişanı 1893
Rusya Rus İmparatorluğuKutsal Aleksandr Nevski Nişanı1897

Kaynakça

  1. ^ Markina, Lyudmila (2017). "The Many Faces of Ivan Aivazovsky". Tretyakov Gallery Magazine. 54 (1). 30 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ Pamukciyan & Özel 1994, s. 497.
  3. ^ "Poll reveals Russians enjoy Aivazovsky's paintings more than other artists' works". TASS. 28 Temmuz 2017. 1 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2021. 
  4. ^ a b Leek 2012, s. 178.
  5. ^ Lang, David Marshall (1970). Armenia: Cradle of Civilization (1. bas.). Londra: Allen & Unwin. s. 245. ISBN 978-0-04-956007-9. 
  6. ^ a b c d Ghazarian 1974, s. 350-351. Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "FOOTNOTEGhazarian1974350-351" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
  7. ^ Harutiunian 1965, s. 89.
  8. ^ Petrov, Pyotr (1887). Указатель к Сборнику матеріалов для исторіи Императорской С.-Петербургской Академіи художеств за сто лѣт ея существованія [Index to the collection of materials for the history of the Imperial St. Petersburg Academy of Arts for 100 years of its existence] (Rusça). St. Petersburg: M. M. Stasulevich. s. 51. 
  9. ^ Harutiunian 1965, s. 93.
  10. ^ "AIVAZOVKSY, Ivan (1817–1900). Autograph letter signed ('Giovani Aivazovsky') to Auguste Vecchy, St Petersburg, 28 August 1844, in eccentric Italian". Christie's. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  11. ^ Mikaelian 1991, s. 69.
  12. ^ a b & Ürekli 2019, s. 10.
  13. ^ a b Sarkssian 1963, s. 25.
  14. ^ Donenko, Nikolay (2007). Православные монастыри: Симферопольская и Крымская епархия Украинской православной церкви Московского патриархата (Rusça). Sonat. s. 82. О нем писал армянский епископ Гавриил (Айвазовский), брат выдающегося художника- мариниста... 
  15. ^ "Armenia's in Venice to Highlight Save Venice 2004". Asbarez. 23 Mart 2004. 15 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021. The great seascape painter Ivan Aivazovsky (Hovhannes Aivazian)–while visiting his brother Archbishop Gabriel Aivazovsky–immortalized the Island and the Venetian lagoon in numerous magnificent paintings. 
  16. ^ Bobkov, V. V. (2010). "Феодосийский Градоначальник Александр Иванович Казначеев: Основные Вехи Административной Деятельности [Feodosia Mayor Alexander Ivanovich Kaznacheyev: Major Milestones In Administrative Activities]" (PDF) (Rusça). Simferopol: Tavrida National V.I. Vernadsky University: 39-40. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2014. 
  17. ^ "Иван Айвазовский – великий маринист [Ivan Aivazovsky – great marinist]" (Rusça). Kommersant. 30 Kasım 2013. 13 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2021. 
  18. ^ "Ayvazovskiy (Gayvazovskiy), Ivan (Oganes) Konstantinovich". Tretyakov Devlet Galerisi. 6 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2021. 
  19. ^ Briggs, A.D.P., (Ed.) (1999). Alexander Pushkin: a celebration of Russia's best-loved writer. Londra: Hazar Publishing. s. 219. ISBN 1-874371-14-8. 
  20. ^ "Sotheby's Russian Art Evening sale" (PDF). Sotheby's. 9 Haziran 2008. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2014. 
  21. ^ & Ürekli 2019, s. 11.
  22. ^ a b Bolton 2010, s. 140.
  23. ^ Mikaelian 1991, s. 59.
  24. ^ a b c d e f g "Hovhannes Aivazovsky". RusArtNet.com The Premier Site for Russian Culture. 19 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  25. ^ Bolton 2010, s. 141.
  26. ^ a b c d e f g Rogachevsky, Alexander. "Ivan Aivazovsky (1817–1900)". Tufts University. 19 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  27. ^ Shaljyan, Emma (March 2012). "Walter and Laurel Karabian Speak on Artist Aivazian (Aivazovsky)". Hye Sahrzoom, Armenian Studies Program California State University, Fresno. 3 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2014. Aivazovsky, in fact, was the first painter to paint the Suez Canal. 
  28. ^ "Ivan Aivazovsky, Seascape at Sunset, 1841" (PDF). Rutgers, The State University of New Jersey. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2013. Ivan Aivazovsky was the best known Russian painter of seascapes. 
  29. ^ Bird, Alan (1987). A history of Russian painting. Boston: G.K. Hall. s. 162. ISBN 978-0-8161-8911-3. 
  30. ^ a b Khachatrian, Shahen. ""Поэт моря" ["The Sea Poet"]" (Rusça). Center of Spiritual Culture, Leading and National Research Samara State Aerospace University. 19 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  31. ^ Whitmore, Janet. "Ivan K. Aivazovsky". Rehs Galleries. 25 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2021. 

Bibliyografi

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı-Yunan Savaşı (1897)</span> 1897 yılında Osmanlı İmparatorluğu ve Yunanistan Krallığı arasındaki savaş

1897 Osmanlı-Yunan Savaşı veya Otuz Gün Savaşı 1897 yılında Osmanlı İmparatorluğu ile Yunanistan Krallığı arasında meydana gelen savaştır. Yaklaşık bir ay süren savaş, Osmanlı ordusu'nun kesin zaferiyle sonuçlandı.

<span class="mw-page-title-main">Ermeni diasporası</span> Ermenistan dışındaki Ermeni toplulukları

Ermeni diasporası, Ermenilerin yerli halk olarak kabul edildiği bölgeler dışında yaşayan Ermeni topluluklarını ifade eder. Ermenistan dışında 3-4 milyon kadar Ermeni'nin yaşadığı iddia edilmektedir. Ancak sağlıklı istatistikler yoktur. Ermenilerin diasporada en yoğun olduğu ülkeler Rusya, ABD ve Fransa'dır.

<span class="mw-page-title-main">Ermenistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti</span>

Ermenistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti ya da kısaca Ermenistan SSC, Sovyetler Birliğini oluşturan Sovyet cumhuriyetlerinden biriydi. Bu dönemden önce bağımsız Ermenistan Demokratik Cumhuriyeti bazen "Birinci Ermeni Cumhuriyeti" olarak adlandırıldığı için Ermenistan SSC bazen "İkinci Ermeni Cumhuriyeti" olarak adlandırılır. 37 rayondan oluşan ve başkenti Erivan olan Ermenistan SSC, Sovyetler Birliği Komünist Partisi'nin Ermenistan kolu olan Ermenistan Komünist Partisi tarafından yönetiliyordu.

<span class="mw-page-title-main">Kapriyel Ayvazyan (Ayvazovski)</span> Ermeni tarihçi (1812-1880)

Gabriyel Ayvazyan, Ermeni asıllı büyük Rus deniz ressamı Hovhannes Ayvazovski'nin (Ayvazyan) büyük kardeşi ve Rus Ermenileri üdebasından.

<span class="mw-page-title-main">Artaşat</span>

Artaşat Ermenistan'ın Ararat marzının merkezidir. Erivan'dan güneye doğru 20 kilometre mesafede bulunmaktadır. Antik çağlarda Ermenistan'ın eski başkentlerinden biri idi. 35.100 kişilik nüfusa sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">İvan Bagramyan</span>

İvan Bagramyan, 2 Aralık 1897, Çaldaklı, Elizavetpol - 21 Eylül 1982, Moskova), Ermeni asıllı SSCB'li asker, Sovyetler Birliği Mareşali.

<span class="mw-page-title-main">Arabkir</span>

Arabkir, Ermenistan'ın başkenti Erivan'ın ilçelerinden birisidir. Birinci Dünya Savaşı arifesinde, Malatya yakınlarındaki Arapgir kasabasında yaklaşık 9.523 Ermeni ve 6.774 Türk yaşıyordu. 1915 Ermeni Soykırımından sonra Arapgir Ermeni nüfusunun büyük bir kısmı ya öldürüldü ya da tehcir edildi. 1922'den itibaren hayatta kalan Arapgir Ermenileri Sovyet Ermenistanı'na sığındı. Sonuç olarak, Arabkir Bölgesi, 29 Kasım 1925'te Erivan şehir merkezinin kuzeyinde bir yerleşim yeri olarak resmen kuruldu.

<span class="mw-page-title-main">Ermenistan Millî Galerisi</span>

Ermenistan Millî Galerisi, Ermenistan'ın başkenti Erivan'ın en önemli müzesidir.

<i>Dokuzuncu Dalga</i>

Dokuzuncu Dalga, Ermeni asıllı Rus marinist ressam İvan Ayvazovski'nin 1850'te tamamladığı tablo. Eser, şu anda Sankt-Peterburg'taki Rus Devlet Müzesi'nde sergilenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Igor Sikorsky</span>

İgor İvanovich Sikorsky, Kiev'de doğmuş Rus asıllı Amerikalı bilim insanıdır. Hem sabit kanatlı hem de özellikle helikopterler olmak üzere havacılığın birçok konusunda öncü olmuştur. Yaptığı en önemli havacılık keşifleri 1913 yılında dünyanın ilk çok motorlu uçağı, uçan botlar ve helikopterler olmuştur. ABD'ye göç ettikten sonra 1923 yılında Sikorsky Havacılık Mühendisliği Şirketi'ni Long Island'daki bir çiftlikte kurdu ve 1930'lu yıllarda Pan American Havayollarına ait uçan tekneleri geliştirdi. 1939 yılında ilk Amerikan güvenilir helikopteri olan ve günümüzdeki helikopterlerde kullanılana benzeyen rotor sistemiyle donatılmış Vought-Sikorsky VS-300'yi geliştirdi.

<span class="mw-page-title-main">Hovsep Orbeli</span>

Joseph Orbeli Sovyetler Birliği'nde şarkiyatçı ve akademisyendir. Güney Kafkasya orta çağ tarihi konusunda uzmandır ve Leningrad Devlet Ermitaj Müzesini 1934 - 1951 yılları arasında idare etmiştir. Ayrıca Ermenistan Bilimler Akademisi'nin kurucusu ve ilk başkanıdır. Türkiye'de Van Kalesi ve Ani harabeleri'nde kazı çalışmaları yapmıştır. Sovyetler Birliği'nde Kürtler hakkında çok sayıda çalışmaya imza attı.

Aram Ter-Ghevondyan, en önde gelen Ermeni tarihçi ve tarihi kaynakların araştırmaları, Orta Çağ Ermenistan'ın İslam dünyası ile ilişkileri ve Şarkiyat araştırmaları konusunda uzmanlaşmış bir bilim adamıdır. Çığır açıcı çalışması, Bagratuni Ermenistan'da Arap Emirlikleri, Ermenistan'ın Bagratuni Krallığı üzerine yapılmış en önemli araştırmadır. 1981 yılından ölümüne kadar, Ter-Ghevondyan, Ermeni Bilimler Akademisi'nde Şarkiyat Araştırmaları Enstitüsü başkanlığına ek ayrıca Halep Üniversitesi'nden fahri doktora unvanını taşımış ve Roma Tiberian Akademisi'nde ortak üyeliği yapmıştır.

Vartan Mahohyan deniz resimleriyle tanınan Ermeni ressamdır. Hayatının çoğunu Osmanlı ve Fransa'da geçiren Mohohyan'ın resimleri dünya çapında sergilenmiştir.

Armenpress, Ermenistan'daki en eski haber ajansıdır.

<span class="mw-page-title-main">Mıgırdiç Civanyan</span>

Mıgırdiç Civanyan Ermeni bir Osmanlı ressamıydı.

<span class="mw-page-title-main">Hasan Celalyan Hanedanı</span>

Hasan Celalyan Hanedanı, 1214'ten itibaren günümüzdeki aşağı Karabağ, Dağlık Karabağ ve Sünik'in küçük bir kısmını kapsayan Haçın bölgesini yöneten bir Ermeni hanedanıydı Adı Haçın'dan bir Ermeni feodal prens olan Hasan Celalüddevle'den 'dan gelmektedir. Hasan Celalyan ailesi, Selçuklu Türkleri, Persler ve Moğolların yanı sıra diğer Ermeni prensleri ve Haçın melikleri tarafından bölgedeki yabancı egemenliği boyunca birkaç yüzyıl boyunca özerkliğini koruyabilmişlerdir. Bölgede Ermeni bağımsızlığının son kalesini elinde tuttuklarını kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Diran Çırakyan</span>

Diran Çırakyan veya İndra Ermeni asıllı Osmanlı şair, yazar, ressam ve öğretmen. Servet-i Fünûn dergisi için önemli rol oynadı ve sonunda Ermeni Soykırımı'nın kurbanı oldu.

<span class="mw-page-title-main">Erivan Kalesi</span> Kale

Erivan Kalesi, Erivan'da 16. yüzyıldan kalma bir kaleydi.

<span class="mw-page-title-main">Ara Ayvazyan</span>

Ara Henrii Ayvazyan, Ermeni diplomat ve Ermenistan'ın eski Dışişleri Bakanı.

<span class="mw-page-title-main">Knarik Vardanyan</span>

Knarik Grigori Vardanyan ; Çoğunlukla ressam ve grafiker olarak tanınan Ermeni Sovyet sanatçısıydı. Kendisine Ermeni SSC'nin Onurlu Sanatçısı unvanı verildi (1967).