İçeriğe atla

İsviçre ekonomisi

İsviçre ekonomisi
Para birimiİsviçre frangı
Mali yıltakvim yılı
İstatistikler
Kişi başı GSYİHartış 59.300 $ (SAGP, 2015 ort.)
Sektörel GSYİH dağılımıtarım: %8,9; endüstri: %28,1; hizmet: %63 (2012 ort.)[1]
Enflasyon (TÜFE)-%1.1 (2015)[2]
İşgücü5.09 milyon (2015 ort.)
Sektörel işgücü dağılımıtarım: %3,4, endüstri: %23,4, hizmet: %73,2 (2010)
İşsizlik%3,3 (2015)
Dış ticaret
İhracatazalış 270,6 milyar $ (20.) (2015) [3]
İhraç mallarımakine, kimyasallar, metaller, saatler, tarım ürünleri [4]
Ana ihracat ortakları Almanya %18,3
 ABD %13
 Fransa %7,3
 İtalya %6,6
 Birleşik Krallık %5
 Çin %4,1 (2014 ort.) [5]
İthalatazalış 214,8 milyar $ (19.) (2015) [6]
İthalat mallarımakineler, kimyasallar, tarım ürünleri, metaller, ulaşım ekipmanları, tekstil [7]
Ana ithalat ortakları Almanya %28
 İtalya %9,7
 Fransa %8,1
 ABD %6,6
 Çin %6,5
 Avusturya %4,7 (2014 ort.) [8]
Kamu maliyesi
Kredi derecelendirme
Ana veri kaynağı: CIA World Fact Book
Diğer bir bilgi verilmemiş, değerlerin tümü ABD Doları ile ifade edilmiştir.

İsviçre ekonomisi dünyanın en stabil ülke ekonomilerinden biridir. İsviçre, Dünya'nın gayrisafi yurt içi hasılası sıralamasında 20., kişi başına düşen milli gelir sıralamasındaysa 2. ülkesidir. Ülkede en çok insan, ticaret ve finans başta olmak üzere hizmet sektörlerinde çalışır.[9] İsviçre ekonomisinin diğer iki önemli sektörünü ise turizm ve endüstri oluşturur. INSEAD ve Dünya Fikri Mülkiyet Örgütü tarafından çıkarılan Global Innovation Index'te (Küresel İnovasyon Endeksi) ise 1. sıradadır.[10]

Tarihçe

19. yüzyıl

İsviçre, federal bir devlet olarak 1848 yılında kurulmuştur. 1848'den önce ise özellikle Zürih ve Basel şehir kantonları endüstri ve ticaret alanlarında gelişmeye başlamış olmasına karşın, ülkenin kırsal bölgeleri yoksul ve geri kalmış durumda idi. 1798'deki Fransız işgaline kadar gerçi bir atelye üretim sistemi ortaya çıkmıştı ancak, makine üretimi ancak 1801'de, Büyük Britanya'dan üçüncü kuşak makinelerin ithal edilmesiyle St. Gallen'de başladı. Fakat İsviçre'de kömür kaynakları bulunmadığı için, ülkenin topografisine uygun şekilde buhar makineleri yerine hidrolik güçle çalışan makineler kullanıldı. 1814'te el dokuma tezgâhlarının çoğu makinelerle değiştirildi. Aynı zamanda turizm ve bankacılık da gelişmeye başladı. İsviçre kırsal bir ülke olduğu için, endüstri devrimi 19. yy.ın sonlarında şehirlerde, özellikle de tekstil sektöründe kendini gösterdi. Örneğin Basel'de ipekliler de dahil olmak üzere tekstil en önemli sektördü. 1888'de tekstil sektörünün yüzde 44'ünde kadınlar çalışıyordu. Çalışan kadınların yarıya yakını tekstil işkolunda çalışırken, ikinci büyük çalışma alanı ev hizmetleri idi. 1890 ile 1910 arasında kadın işgücünden yararlanma oranı 1960'lar ve 1970[11]'lere göre daha fazla idi.[12]

İlk demiryolu 1847 yılında Zürih ile Baden arasında yapıldı ve demiryolları endüstrileşmede çok önemli bir rol oynadı. Özel girişimcilerin rekabeti sayesinde 1860'ta İsviçre'de 1000 km.den fazla demiryolu yapılmıştı.[13]

Bazı kaynaklarda İsviçre'nin bir zamanlar yoksul bir ülke olduğu ve dışarıya göç verdiği antarılır. Ancak birçok kaynak bu bilginin tersini gösterir.[14][15] Zürih üniversitesinden Prof. Tobias Straumann, 1913'te İsviçre'nin kişi başına gelirin ABD, İngiltere gibi ülkelerden sonra olmasına karşın 6. sırada olduğunu, hatta bazı hesaplamalarda 1. sırada olduğunu gösterdi. Tarihçi Eduard Fueter 1928'de şöyle yazar: "19. yüzyılın ortasında İsviçre Avrupa'nın endüstrisi en güçlü ülkelerinden biri idi(...) Bu tesadüf değildi. Gerçi ülkenin gıda maddeleri üretimi halkını doyurmaya yetmiyordu ama, bu açığı fabrikasyon ürünleri ihraç ederek gideriyordu." Tarihçi Robert U. Vogler'e göre İsviçre'de okullarda öğretilen ve ülkenin bir zamanlar çok yoksul olduğu, dünya savaşlarına girmeyerek ve banka hesaplarının gizliliği vb. sayesinde hızla zenginleştiği şeklindeki bilgiler bir "mitos"tur.[11]

20. yüzyıl

20. yüzyılın başında İsviçre'deki sanayi Avrupa'nın diğer gelişmiş ülkelerle kıyaslanırsa en gelişmiş olanı sayılırdı. Ancak 1910'da tüm Avrupa'da başlayan ve savaş boyunca devam eden ekonomik kriz İsviçre'yi de sarstı. Savaş vergileri gündeme geldi. Savaş yıllarında ithalat/ihracat yapmak zorlaştığı için, İsviçrenin ülke içi ekonomisini geliştirme çabası arttı. Tahıl üretmeyen ülkede tahıl üretimi artırıldı, kömür kullanan lokomotifler yerine elektrik kullanan lokomotifler kullanılmaya başlandı.[16]

1920'lerde yeniden gelişmeye başlayan ekonomi, 30'larda yine krize girdi. 1940'larda ve özellikle II. Dünya Savaşı sırasında Almanya'ya yaptığı silah satışı ile ülke ekonomisi gelişmeye devam etti. İsviçre bankalarının Nazilerle işbirliği yapıyor olması ve mihver devletlerle güçlü ticari ilişkiler, ülkenin dünyanın geri kalanından kısa süreli olarak yalıtılma noktasına kadar geldi. Savaş sonrasında üretim tesisleri hasar almadan varlığını sürdürebilmiş olduğu için, ekonominin hızlı şekilde yeniden dirilmesi kolay oldu.[16]

1950'lerde ve 60'larda İsviçre'nin GSYMİH'si yılda % 5 artıyor ve enerji tüketimi de ikiye katlanıyordu. Ülkede kömür kaynağı olmadığı için temel enerji kaynağı olarak petrol ve gaz kullanılmaya başlandı. 10 yılın sonunda başlıca enerji kaynağı petrol haline geldi.[16]

1970'lerde büyüme hızı yavaşlamaya başladı. İsviçre giderek daha çok petrole ve dolayısıyla OPEC ülkelerine bağımlı hale gelmeye başladı. 1973 petrol krizi ile birlikte enerji tüketimi azaltılmaya çalışıldı. 1974'te ulusal düzeyde özel arabaları pazar günleri kullanma yasağı getirmek gibi önlemler alınmaya başladı.[16]

1980'lerde petrol fiyatlarındaki yükseliş İsviçre'nin enerji harcamalarında da azalmaya yol açtı ve ekonomi % 1.3 oranında daraldı. Ancak 1983*den sonra hemn GSYİH hem de enerji tüketimi tekrar artmaya başladı.[16]

1990'ların başında (1991-1993 arası) 3 yıl süren durgunluk döneminde ekonomi % 2 daraldı, özellikle enerji tüketimi ve ihracatta azalma belirgin şekilde görüldü. Bu dönemde işsizlik oranları da giderek arttı. 1991'de yüzde 1 olan işsizlik oranı 1997'de yüzde 5.3 ile zirveye ulaştı. Ancak 1997'de başlayan yeniden toparlanma ile 2000 yılında % 3.6'lık bir büyüme oranına ulaşıldı.[16]

2000'lerin başında Batı Avrupa ve ABD'de yeniden ortaya çıkan durgunluk, İsviçre'de de etkisini gösterdi. Dünya borsalarındaki çöküş ve 9/11 terör saldırılarının ardından hatalı girişimci istatistikleri ve abartılı yönetici ücretleri açıklanmaya başlandı. Büyüme oranı 2001'de % 1.2'ye, 2002'de % 0.4'e, 2003'te % 0.2'ye kadar düştü. Buna paralel işsizlik oranı da artmaya başladı. 2001'de % 1.9 olan işsizlik oranı 2004'te % 3.9'a ulaştı. Yine de bu işsizlik oranı aynı dönemde Avrupa Birliği ortalaması olan % 8.9'luk işsizlik oranına göre oldukça iyi idi.[16]

İsviçre Ekonomisinin Yapısı

Tarım ve Hammadde

İleri düzeyde bir sanayi altyapısı ve hizmet sektörünün geliştiği İsviçre'de tarımla uğraşan nüfus günümüzde % 4'ün altına düşmüştür.[17] Buna karşın belli ürünlerin üretilmesi devlet(Bund) tarafından subvanse edilir. Tarım üretimi bölgelere göre farklılık gösterir. Ön Alpler, Alpler ve Jura'da hayvancılık ve süt üretimi, orta İsviçre'de tahıl, patates ve pancar, Doğu İsviçre ve Wallis'de meyve üretimi yapılır. Değişik bölgelerde şarapçılık da yaygındır. İhracatta birinci sırayı sert peynir türleri alır. (Emmental peyniri, Gravyer peyniri ve Sbrinz)

İsviçre'de biyolojik üretim oldukça baskındır. Biyo-üretim yapılan tarım alanları 2011'de % 10.8 civarındadır. İsviçre'deki biyo-üreticilerin büyük kısmı 1981'de Basel'de kurulmuş olan "Bio Suisse"nin üyesidir. 2015'te 6031 üretici Bio Suisse'in kurallarına uygun üretim yapmaktadır.[18] Araştırma amaçlı olanlar dışında, hiçbir işletmede gen teknolojisi ile yapısı değiştirilmiş bitki türleri kullanılmamaktadır.

İsviçre hammadde açısından yoksuldur. Kum taşı, Kireçtaşı (Jura), Kil, Granit (Graubünden ve Tessin) ve Tuz (Rheinfelden, Bex) çıkartılır. Kömür, Uranyum ve petrolun sadece izlerine rastlanmıştır. Daha önce çalışan birçok demir cevheri, asfalt, bakır ve altın madeni günümüzde kapatılmıştır.

İsviçre'de kullanılan önemli bir hammadde, ülkenin elektrik ihtiyacının üçte ikisini karşılayan hidrolik güç kaynaklarıdır.

Sanayi ve Ticaret

  • geleneksel sektörler: Saat Sanayii, Hassas Aletler, Makine üretimi, Kimya ve İlaç, Yiyecek maddeler
  • gelişen sektörler: İlaç sektörü, Biyomedikal

Ülkenin üretiminin büyük kısmını ikinci ve üçüncü sektörler olan sanayi ve hizmet sektörü oluşturur. İkinci sektör (sanayi) günümüzde önemini büyük ölçüde kaybetmiş olsa da, hala çalışanların % 24'ü sanayi dallarında çalışmaktadır.

Sanayi sektöründe saat endüstrisi (Swatch Group) ve Makine üretimi (ABB, Sulzer) baskın sektörlerdir. İsviçre'de hassas ölçüm araçları üretimi, ilaç sektöründe kullanılan cihazların üretimi (Novartis, Roche), yiyecek üretimi(Nestle) ve biyomedikal sanayi de oldukça ünlüdür.

Enerji

İsviçre'nin sahip olduğu az sayıdaki hammaddeden biri su kaynaklarından üretilen elektriktir ki, ülkeye "Avrupa'nın su kalesi" denir. Nehirler boyunca yapılmış çok sayıdaki hidroelektrik santralden ve yapay barajlardan elde edilen elektrik yine de ülkenin tüm enerji ihtiyacının ancak % 14'ünü sağlar. Petrol ve türevlerinin kullanımı ise % 57 gibi açık ara bir farkla birinci sırayı alır. Daha sonra % 12 ile doğal gaz kullanımı ve ülkedeki 5 büyük nükleer santralden sağlanan nükleer enerji de % 10 ile dördüncü sırada gelir. Temiz enerji kaynakları kullanımında ise İsviçre pek ilerlemiş değildir. Güneş ve Rüzgâr enerjisi kullanımı sadece % 2 seviyesindedir.[19]

Hizmet sektörü

Üçüncü sektör olan hizmet sektörü İsviçre'de devasa bir boyuta ulaşmış durumdadır. 2013 yılı verilerine göre çalışanların % 73'ü hizmet sektöründe çalışmaktadır. Dünyanın en büyük bankalarından ikisi (UBS ve Credit Suisse) İsviçre merkezlidir. Her iki bankanın brüt kazancı 2003 yılında 60 milyar Frank idi. Dünyanın en büyük reasürans şirketlerinden biri olan Swiss Re de İsviçre merkezlidir.

İsviçre ayrıca 200 yıldan beri önemli bir turizm merkezi haline gelmiştir. Alp dağlarını ve göllerini görmek için çok sayıda turist gelir. 2012 rakamlarına göre ülkenin toplam kaynak üretiminin % 2.6'sı turizmden sağlanırken, çalışanların yüzde 4.4'ü bu alanda çalışmaktaydı.[20]

Çalışanların sektörlere göre dağılımı[17]
1995 2013
Sektör Çalışan % Çalışan %
Tarım ve Balıkçılık 147.730 5.0 102.986 3.0
Madencilik ve Taş İşçiliği 6.692 0.2 4.303 0.1
El işçiliği(onarımö montaj vb.) 675.114 22.8 647.511 18.7
Enerji, Su ve Çevre 23.489 0.8 40.712 1.2
İnşaat 309.581 10.5 316.526 9.2
Ticaret 496.544 16.8 542.059 15.7
Trafik, Bilişim ve Komünikasyon 249.332 8.4 323.359 9.3
Otel İşletmeciği 187.215 6.3 179.863 5.2
Finans 119.373 4.0 145.845 4.2
Sigortacılık 62.527 2.1 72.452 2.1
Emlak ve Girişimcilik hizmetleri 306.989 10.4 529.019 15.3
Eğitim ve Yetiştirme 42.415 1.4 54.470 1.6
Sağlık ve Sosyal Sektörler 225.574 7.6 330.601 10.7
Kültür, Dinlenme ve diğer hizmetler 86.059 2.9 103.081 3.0
Özel Ev Hizmetleri 18930 0.6 25.700 0.7
Toplam 2.957.564 100 3.458.486 100

Kaynakça

  1. ^ "GDP - Composition by Sector". The World Factbook. 2012. 19 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2013. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 15 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2016. 
  3. ^ "Export Figures of Switzerland (İngilizce)". The World Factbook. 2015. 13 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2016. 
  4. ^ "Export products of Switzerland (İngilizce)". The World Factbook. 19 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2016. 
  5. ^ "Export Parners of Switzerland (İngilizce)". The World Factbook. 2014. 13 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2016. 
  6. ^ "Import Figures of Switzerland (İngilizce)". The World Factbook. 2015. 17 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2016. 
  7. ^ "Import products of Switzerland (İngilizce)". The World Factbook. 17 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2016. 
  8. ^ "Import Parners of TSwitzerland (İngilizce)". The World Factbook. 2014. 17 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2016. 
  9. ^ "About the Swiss Economy". www.eda.admin.ch (İngilizce). 30 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2021. 
  10. ^ The Global Innovation Index 4 Nisan 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 10.05.2016 tarihinde erişildi.
  11. ^ a b "Mythos arme Schweiz". 4 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2016. 
  12. ^ Regina Wecker, "Frauenlohnarbeit - Statistik und Wirklichkeit in der Schweiz an der Wende zum 20," Jahrhundert Schweizerische Zeitschrift für Geschichte (1984) 34#3 pp 346-356.
  13. ^ Britannica Ansiklopedisi, İsviçre maddesi 8 Mayıs 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  14. ^ Tobias Straumann, Tages Anzeiger, War die Schweiz schon vor hundert Jahren das reichste Land der Welt? 3 Haziran 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  15. ^ Christoph Zollinger, Wohlstand in der Schweiz 11 Haziran 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  16. ^ a b c d e f g "Economy Of Switzerland". 14 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2016. 
  17. ^ a b Arbeitsproduktivität in der Schweiz, Analyse der Entwicklung von 1995 bis 2013, Statistik Schweiz 25 Haziran 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., sayfa 18
  18. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 20 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Mayıs 2016. 
  19. ^ "Arşivlenmiş kopya". 25 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2016. 
  20. ^ Gerhard Lob: Im Tessin werden knapp 10 Prozent des Bruttoinlandprodukts durch den Tourismus erwirtschaftet. Diese Wertschöpfung liegt über dem Schweizer Mittel, aber unter dem Bündner und Walliser Vergleichswert. Tessiner Zeitung TZ 20. Februar 2015, S. 3.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İsviçre</span> Batı Avrupa ve kısmen Orta Avrupada bir federe ülke

İsviçre, Batı, Orta ve Güney Avrupa'nın kesişme noktasında bulunan bir ülkedir. Federal otoritelerin merkezi Bern ile birlikte 26 kantondan oluşan bir federal cumhuriyettir. Kuzey sınırında Almanya, batısında Fransa, güneyinde İtalya, doğusunda Avusturya ile Lihtenştayn yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Türkmenistan</span> Orta Asyada yer alan bir ülke

Türkmenistan, Orta Asya'da bağımsız bir Türk devletidir. Kuzeybatısında Kazakistan, kuzeyinde ve doğusunda Özbekistan, güneydoğusunda Afganistan, güneybatısında İran bulunan; batısında Hazar Denizi olan Ülkenin başkenti, aynı zamanda en gelişmiş şehri olan Aşkabat'tır. Ülkenin 7 milyon nüfusu ile Orta Asya cumhuriyetleri arasında nüfusu en düşük olan devlet Türkmenistan'dır. Ülkenin çoğunluğu ise Karakum Çölü'yle kaplıdır.

<span class="mw-page-title-main">Bahreyn</span> Batı Asyada, Basra Körfezinde yer alan bir ada ülkesi

Bahreyn, resmi adıyla Bahreyn Krallığı, Asya'da, Basra Körfezi'nde yer alan bir ada ülkesidir. Bahreyn'in güneydoğusunda Katar, batısında Suudi Arabistan yer alır. Takım adalardan oluşan ülke toplam 50 doğal ada ve 33 yapay adadan meydana gelir. Kuzeybatıdan, 25 Kasım 1986 kullanıma açılan ve 25 km. uzunluğundaki Kral Fahd Geçidi ile deniz üzerinden kara yolu ile Suudi Arabistan'a bağlanmıştır Maldivler ve Singapur'dan sonra Asya'nın üçüncü en küçük ülkesidir. Başkenti ve en büyük şehri Manama'dır.

<span class="mw-page-title-main">Birleşik Arap Emirlikleri</span> Orta Doğuda bir ülke

Birleşik Arap Emirlikleri, kısaca BAE, Orta Doğu'da Arap Yarımadası'nın güneydoğusunda bulunan, Umman ve Suudi Arabistan'la komşu olan ülke. BAE, Abu Dabi, Dubai, Acman, Füceyre, Resü'l-Hayme, Şârika ve Ümmü'l-Kayveyn adlı yedi emirlikten oluşmaktadır. Ülkenin başkenti ve büyük ikinci emirliği olan Abu Dabi, aynı zamanda ülkenin siyasi, endüstriyel ve kültürel merkezi konumundadır.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye ekonomisi</span> Uluslararası Para Fonu (IMF) tarafından gelişmekte olan olarak tanımlanan piyasa ekonomisi

Türkiye, OECD ve G20'nin kurucu üyesidir ve E7 ülkeleri, GOBLE'ler ve YSÜ'ler arasında sınıflandırılmaktadır. 2023 yılı itibarıyla Türkiye ekonomisi nominal GSYİH'ye göre dünyanın en büyük 17, Avrupa'nın ise Almanya, Fransa, İngiltere, İtalya ve İspanya'dan sonra en büyük 6'ıncı ülkesi konumundadır. ekonomisidir. Aynı zamanda SAGP'ye göre dünyanın en büyük 11, Avrupa'nın ise en büyük 5. ekonomisidir. IMF'ye göre Türkiye üst-orta gelirli, karma piyasalı, gelişmekte olan bir ekonomiye sahipken, Dünya Bankası'na göre Türkiye, 2024 yılında kişi başı GSYİH'e göre yüksek gelirli ülkeler sınıfına girecektir. Ülke, dünyada en çok ziyaret edilen dördüncü destinasyondur ve hem çok uluslu hem de ulusal firmalar tarafından kurulan 1.500'den fazla Ar-Ge merkezine sahiptir. Türkiye dünyanın önde gelen tarım ürünleri, tekstil, motorlu taşıtlar, ulaşım ekipmanları, inşaat malzemeleri, tüketici elektroniği ve ev aletleri üreticileri arasında yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği ekonomisi</span>

Sovyetler Birliği ekonomisi, Sovyetler Birliği'nin ekonomik yapısını tanımlar. Merkezi sosyalist planlamaya dayalı bir ekonomiye sahip olan SSCB'nin ekonomik temelini üretim araçlarının sosyalist mülkiyeti oluşturur. Tüm üretimin kamusal mülkiyette olduğu sistemde yatırımlar da merkezi planlama uyarınca devlet tarafından yapılırdı. İşsizlik ve enflasyon olmayan bu ekonomik sistemin özellikle son yirmi yıllık döneminde yolsuzluk ve durgunluk yaşandığına dair eleştiriler bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Avusturya ekonomisi</span>

Avusturya ekonomisi, sosyal market ekonomisi olarak tanımlanmakla birlikte yapısal olarak Almanya ekonomisiyle benzerdir. 2004 yılında yapılan istatistiklere göre Avusturya, Avrupa Birliği içerisindeki satın alma paritesine göre kişi başına düşen gayri safi milli hasılada 27.666 € ile Lüksemburg, Hollanda ve İrlanda'nın ardından 4. sıradadır. Aynı bazda bakıldığında Viyana, 38.662€ kişi başına düşen gelirle Avrupa'da Londra-Merkez, Lüksemburg, Brüksel-Merkez ve Hamburg'un ardından 5. sırada yer almaktadır.

Sovyetler Birliği'nin dağılması Gürcistan ekonomisi üzerinde olumsuz bir etki yaratmış ve oldukça istikrarsız bir yapı ortaya çıkmıştır. Hammadde, enerji ve diğer endüstri ürünlerinin pazarlandığı diğer Cumhuriyetlerle arasındaki bağların ortadan kalkması Gürcistan ekonomisini olumsuz etkilemiş, bireysel gelirlerde, tarımsal ve sanayi üretiminde, turizm gelirlerinde önemli düşüşler yaşanmış, enflasyon ve işsizlik önemli ölçüde artmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Arnavutluk ekonomisi</span> Ulusal ekonomi

Arnavutluk ekonomisi, serbest piyasa ilkelerine dayalı olarak merkezi bir ekonomiden piyasaya dayalı bir ekonomiye geçiş sürecinden geçmiştir. Arnavutluk, üst-orta gelirli bir ülkedir ve Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü (NATO), Dünya Ticaret Örgütü (DTÖ), Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı (AGİT) ve Karadeniz Ekonomik İşbirliği Teşkilatı (KEİ) üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">İsrail ekonomisi</span> Ulusal ekonomi

İsrail ekonomisi, teknolojik açıdan oldukça gelişmiş olan bir market ekonomisidir. İleri teknoloji ve hizmet sektörleri oldukça hızlı bir şekilde gelişmektedir. 2021 yılı itibarıyla İsrail, dünyanın 30. en büyük ekonomiye sahiptir. Birleşmiş Milletler İnsani Gelişmişlik Endeksi’ne göre İsrail, 187 dünya milleti arasında 17. sıradadır ve “Çok Gelişmiş ülkeler” kategorisi altındadır. En büyük endüstriyel sektörleri arasında metal üretimi, elektronik ve biyomedikal ekipman üretimi vardır. İsrail’deki elmas endüstrisi dünyadaki elmas kesme ve parlatma konusundaki birkaç merkezden biridir. Doğal kaynaklarda nispeten fakir olan İsrail, petrol, kömür, yiyecek, kesilmemiş elmas ve üretim hammaddelerini ithal eder. İsrail yazılım ve telekomünikasyon alanında bir dünya lideridir. Takma ismi Silikon Vadi olan güçlü endüstri tarafından desteklenen İsrail, ileri teknoloji endüstrileri Kaliforniya’dakinden sonra ikinci büyük öneme sahip girişimdir. İsrail ayrıca 2010 yılındaki 3,45 milyon yabancı turist ziyaretiyle dünya turizminde de iyi bir yerdedir. Eylül 2010’da İsrail OECD’ye katılması için davet edildi. İsrail, Avrupa Birliği, Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa Serbest Ticaret Birliği, Türkiye, Meksika, Kanada, Ürdün ve Mısır ile serbest ticaret anlaşmaları imzaladı. 18 Aralık 2007’de Mercosur Ticaret Bloğu ile imzaladığı anlaşmayla bu anlaşmayı imzalayan İlk Latin Amerika ülkesi olmayan ülke oldu.

<span class="mw-page-title-main">Azerbaycan ekonomisi</span>

Azerbaycan, doğal kaynakları, gelişmiş sanayisi ve coğrafyası itibarıyla önemli bir ülkedir. Azerbaycan'da özellikle büyük petrol ve doğalgaz rezervleri bulunmaktadır. Hacim ve çeşit bakımından hammadde yatakları ile dünyanın sayılı ülkelerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Dünya enerji tüketimi</span> Küresel enerji üretimi ve tüketimi

Dünya enerji tüketimi‭ ‬bütün insan‭ ‬uygarlığı‭ ‬tarafından kullanılan toplam‭ ‬enerji‭yi ‬ifade eder.

Kazakistan ekonomisi Orta Asya'nın en büyük ekonomisidir. Büyük petrol rezervleri yanı sıra mineraller ve metallere sahiptir. Aynı zamanda hem canlı hayvan ve tahıl üretimini barındıran geniş bozkır toprakları ile önemli tarımsal potansiyele sahiptir hem de yanı sıra Uluslararası Uzay İstasyonu'na her Uzay aracı fırlatmasında geliştirilen uzay altyapısına sahiptir. Güneydeki dağlar elma ve ceviz için önemli bir yeterliğe sahiptir; her iki tür de vardır ve yabani olarak yetişmektedir. Kazakistan'ın sanayi sektörü bu doğal kaynakların çıkarılması ve işlenmesi ve aynı zamanda inşaat malzemeleri, traktör, tarım makineleri ve bazı askeri öğeler konusunda uzmanlaşmış nispeten büyük bir makine yapı sektörüne sahiptir. SSCB'nin dağılmasından ve Kazakistan'ın geleneksel ağır sanayi ürünlerine olan talebin çöküşü ile 1994 yılında meydana gelen en dik yıllık düşüş, 1991 yılından bu yana ekonomide keskin bir daralmaya yol açmıştır. 1995-97 ekonomik reformlar ve özelleştirmelerle hükûmet programı özel sektöre varlıkların önemli olarak kaymasına neden oldu. Birkaç yıl içinde önemli ölçüde daha büyük petrol ihracatı için Karadeniz artış beklentileri ile batı Kazakistan'ın Tengiz Alanı'nda Hazar Boru Hattı Konsorsiyumu anlaşmasıyla yeni bir boru hattı inşası Aralık 1996'da imzalanmasıyla sonuçlandı. Kazakistan'ın ekonomisi petrol fiyatları ve Rusya'da Ağustos finansal krizinin çökmeye uğratması nedeniyle GSYİH büyümesinde %2,5 düşüş ile 1998 yılında aşağı döndü. 1999 yılında parlak bir nokta, bir iyi zamanlanmış tenge devalüasyonu ve tampon görevinde tahıl hasatı ile birlikte, durgunluk ekonomiyi dış satıma itti ve uluslararası petrol fiyatlarındaki artış kurtarıcı oldu.

<span class="mw-page-title-main">Kazakistan'da enerji</span>

Kazakistan'da enerji Kazakistan'da enerjiyi ve elektrik üretimi, tüketimi ve ithalatını açıklar. Kazakistan enerji politikası enerji ile ilgili Kazakistan siyasetini anlatır.

<span class="mw-page-title-main">Katar ekonomisi</span>

Katar ekonomisi, temel olarak petrol ve sıvılaştırılmış doğal gaz üretimine dayalı olup toplam devlet gelirlerinin %70'inden fazlasını, GSYİH'in %60'ından fazlasını ve ihracat gelirlerinin %85'inden fazlasını oluşturmaktadır. Petrol sayesinde Katar dünyanın kişi başına düşen millî geliri en yüksek ülkelerden biridir. Ülkenin 7000 km³ ile dünyanın üçüncü büyük kanıtlanmış doğalgaz rezervine sahiptir ve dünyaki toplam rezervlerinin %5'inden fazlasını oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Suriye ekonomisi</span> Ulusal ekonomi

Suriye ekonomisi, tarım, petrol, endüstri ve hizmete dayanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Bosna-Hersek ekonomisi</span>

Bosna-Hersek ekonomisi, tarım, turizm ve endüstriye sahip bir geçiş ekonomisidir. Ülke 1992-1995 yılları arasında iç savaş nedeniyle üretim %80 oranında düşmüş ve işsizlik büyük bir oranda yükselmiştir. Ülkenin ekonomisi 2000'li yıllardan itibaren yeniden büyümeye başlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Suudi Arabistan ekonomisi</span> Ulusal ekonomi

Suudi Arabistan ekonomisi, büyük ekonomik faaliyetler üzerinde güçlü bir devlet kontrolüne sahip petrole dayalı bir ekonomidir. Suudi Arabistan satın alma gücü paritesi bakımından 14. büyük ve nominal olarak dünyanın 19. büyük ekonomisidir. Suudi Arabistan dünyadaki kanıtlanmış petrol rezervlerinin %18'ine sahip olup dünyanın petrol en büyük ihracatçısıdır ve uzun yıllar OPEC'te öncü bir rol oynamıştır. Petrol sektörü neredeyse tüm hükûmet gelirlerini ve ihracat kazancını oluşturmaktadır. Özellikle de özel sektörde çalışanlarının çoğu ülkeye çalışmaya gelen yabancı işçilerden oluşmaktadır.

Estonya, Avrupa Birliği üyesidir, Euro bölgesi ülkesidir ve IMF verilerine göre gelişmiş ülke sayılmaktadır. Estonya ekonomisi Finlandiya ve İsveç ekonomilerindeki gelişimlerden çok etkilenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Danimarka ekonomisi</span>

Danimarka ekonomisi, rahat yaşam ölçünlerine, yüksek düzeyde devlet hizmetleri ve aktarımları ve dış ticarete yüksek bağımlılığa sahip çağdaş bir piyasa ekonomisidir. Ekonomiye, tüm işlerin %80'ini sağlayan hizmetler işkolu hakimdir; oysa tüm çalışanların yaklaşık %11'i üretim ve %2'si ise tarımda çalışmaktadır. Kişi başına düşen nominal gayri safi millî gelir, 2017 yılında 55,220 dolarla dünyanın en yüksek onuncu nominal GSMG'si idi. Satın alma gücünde kişi başına düşen millî gelir, $52.390 ABD doları veya dünya çapında en yüksek 16. ekonomi olarak düzelmeye uğradı. Gelir dağılımı göreceli olarak eşittir, ancak hem brüt gelirlerde daha büyük bir dağılım hem de çeşitli ekonomik politika önlemleri nedeniyle ancak son on yılda eşitsizlik biraz artmıştır. 2017'de Danimarka, 28 Avrupa Birliği ülkesi içinde yedinci en düşük Gini katsayısına sahipti. 5,789,957 kişilik nüfusu ile Danimarka, nominal gayri safi yurt içi hasıla (GSYİH) ile ölçülendirildiğinde dünyanın 39. en büyük ulusal ekonomisine ve satın alma gücü paritesi ile ölçülendirildiğinde dünyanın 60. en büyük ulusal ekonomisine sahiptir.