İsveç Demokratları
İsveç Demokratları Sverigedemokraterna | |
|---|---|
| Kısaltma | SD |
| Genel başkan | Jimmie Åkesson |
| Kuruluş tarihi | 6 Şubat 1988) |
| Merkez | Stockholm |
| Gazete(ler) | SD-Kuriren |
| Gençlik kolu | Genç İsveçliler SDU |
| Üyelik (2020) |  33.207 |
| İdeoloji | İsveç milliyetçiliği Millî muhafazakârlık Sosyal muhafazakârlık Sağ popülizm Göçmen karşıtlığı Avrupa şüpheciliği |
| Siyasi pozisyon | Sağ ve Aşırı Sağ |
| Avrupa üyeliği | Avrupa Muhafazakârlar ve Reformcular Partisi |
| Resmî renkler | Sarı, açık mavi ve lacivert |
| Riksdag | 73 / 349 |
| Avrupa Parlamentosu | 3 / 21 |
| İsveç'in il meclisleri[1] | 275 / 1.720 |
| Belediye Meclisleri[1] | 2.091 / 12.614 |
| İnternet sitesi | |
 İsveç | |
İsveç Demokratları veya İsveçli Demokratlar (İsveççe: Sverigedemokraterna, SD), 1988'de İsveç'te kurulan politik partidir. Parti, kendini sosyal muhafazakâr ve milliyetçi bir kurum olarak tanımlar, ancak diğerleri tarafından aşırı sağ, sağcı popülist, ve göçmenlik karşıtı olarak tanımlanır. 2005'ten beri Jimmie Åkesson parti başkanı olurken, 2015'ten beri Richard Jomsof parti sekreteri ve Mattias Karlsson 2014'ten beri meclis grup lideridir. Anemone hepatica çiçeği (İsveççe: blåsippa) 2006'dan beri SD'nın simgesidir.[2][3][4][5][6][7][8][9]
2006 belediye seçimlerinden ve İsveç'in güneylerindeki başarılarından sonra İsveçli Demokratlar ulusal düzeyde de gelişmeye başladır. Partinin ilk kökenleri ülkenin bir coğrafyasına bağlı olmasa da, 2006'dan beri bu hareket başkent Stockholm'ün güney kısımlarında gelişti.
2010 İsveç Genel Seçimlerine İsveçli Demokratlar ilk defa %4'lük seçim barajını aştılar. Popüleritedeki bu artış uluslararası medya tarafından Avrupa'daki diğer Göçmenlik Karşıtı hareketlerle karşılaştırıldı.[10] Parti %5.7 ile 20 koltuk kazandı.[11][12] İsveçli Demokratlar bu başarılarını 2014 İsveç Genel Seçimi'nde de devam ettirerek, %12.9 oyla 49 koltuk kazandı(Parlamentonun %14'ü).[13] Skåne ili'ndeki %22.16'lık oyları ile Skåne'deki en büyük iki partiyi yendi ve ilk defa meclisteki koltukların paylaştırıldığı 29 seçim bölgesinden birinde birinci oldu.[14] Parti Riksdag'da diğerleriyle işbirliği yapmayı reddetme politikasına devam ediyor ve izole olarak kalıyor.[15]
Seçim Sonuçları
| Yıl | Alınan Oy | Alınan Yüzde | Kazanılan Koltuk |
|---|---|---|---|
| 1988 | 1,118 | 0.0 |  0 |
| 1991 | 4,887 | 0.1 (#10) | 0 |
| 1994 | 13,954 | 0.3 (#9) | 0 |
| 1998 | 19,624 | 0.4 (#8) | 0 |
| 2002 | 76,300 | 1.4 (#8) | 0 |
| 2006 | 162,463 | 2.9 (#8) | 0 |
| 2010 | 339,610 | 5.7 (#6) | 20 |
| 2014 | 801,178 | 12.9 (#3) | 29 |
| 2018 | 1,135,627 | 17.5 (#3) | 29 |
| 2022 | 1,330,325 | 20.5 (#2) | 29 |
| Yıl | Alınan Oy | Alınan Yüzde | Kazanılan Koltuk |
|---|---|---|---|
| 1999 | 8,568 | 0.3 | |
| 2004 | 28,303 | 1.1 (#9) | 0 |
| 2009 | 103,584 | 3.3 (#10) | 0 |
| 2014 | 359,248 | 9.7 (#5) | 2 |
| 2019 | 636,877 | 15.3 (#3) | 1 |
| 2024 | 552,920 | 13.17 (#4) | 0 |
Liderlik
Parti Lideri
- Anders Klarström (1992–1995)
- Mikael Jansson (1995–2005)
- Jimmie Åkesson (2005–Günümüz)
Sekreterlik
- Jakob Eriksson (1998–2001)
- Jimmy Windeskog (2001–2003)
- Torbjörn Kastell (2003–2004)
- Jan Milld (2004–2005)
- David Lång (2005)
- Björn Söder (2005–2015)
- Richard Jomshof (2015–2022)
- Mattias Bäckström Johansson (2022–günümüz)
Parlamento Lideri
- Björn Söder (2010–2014)
- Mattias Karlsson (2014–2019)
- Henrik Vinge (2019–2023)
- Linda Lindberg (2023–günümüz)
Kaynakça
- ^ a b "Rådata och statistik". Valmyndigheten (İsveççe). 8 Mart 2024. 11 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2024.
- ^ Peter Starke; Alexandra Kaasch; Franca Van Hooren (2013). The Welfare State as Crisis Manager: Explaining the Diversity of Policy Responses to Economic Crisis. Palgrave Macmillan. s. 194. ISBN 978-1-137-31484-0. Erişim tarihi: 5 Mart 2016.
- ^ "Anti-immigrant Sweden Democrats celebrate election gains". Financial Times. 12 Eylül 2022. 10 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2024.
- ^ Rydgren, Jens (2006). From Tax Populism to Ethnic Nationalism: Radical Right-wing Populism in Sweden. Oxford: Berghahn Books. ss. 108-113. ISBN 1-84545-218-6.
- ^ Berezin, Mabel (2013), "The Normalization of the Right in Post-Security Europe", Politics in the Age of Austerity, Polity Press, s. 255
- ^ "Swedish voters boost anti-immigration party amid high crime". AP NEWS (İngilizce). 12 Eylül 2022. 11 Ağustos 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2024.
- ^ "Right-wing bloc wins narrow majority in Swedish parliament". PBS NewsHour (İngilizce). 14 Eylül 2022. 19 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2022.
- ^ Charlie Duxbury (14 Temmuz 2023). "Swedish government tested by far-right alliance". Politico Europe. 7 Ağustos 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2024.
- ^ Reformists, European Conservatives and. "ECR Group – European Conservatives and Reformists Group". Ecrgroup.eu (İngilizce). 3 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2018.
- ^ Castle, Stephen (September 19, 2010), "Swedish Anti-Immigration Party Claims Seats" 15 Ekim 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The New York Times (global ed.
- ^ "Val till riksdagen_Röster" 27 Şubat 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (in Swedish).
- ^ "Valmyndigheten-Protokoll" 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (PDF) (in Swedish).
- ^ "Val till riksdagen_Röster" 20 Ekim 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (in Swedish).
- ^ "Val till Riksdagen - Röster - Skånes läns norra och östra" 14 Ekim 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (in Swedish).
- ^ "Will the Sweden Democrats stay isolated? 25 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi."
