II. Selim, Sarı Selim veya Sarhoş Selim, 11. Osmanlı padişahı ve 90. İslâm halîfesidir. Kânûnî Sultan Süleyman ve Hürrem Sultan’ın oğludur. Kardeşi Bayezid’e karşı Konya’da yapılan ve tarihte Konya Şehzâdeler Muharebesi olarak yer edinen savaşı kazanarak, babasının desteğini aldı. Babasının ölümü üzerine, hayattaki tek oğlu olarak 24 Eylül 1566 tarihinde on birinci padişah olarak tahta geçti. Padişahlığı sırasındaki ilk sefer batı yönlü yapıldı. Ülke sınırları Orta Avrupa’ya kadar genişledi. Kıbrıs, Tunus, Yemen ve Fas kayıtsız şartsız teslim olanlar arasındaydı. Ülkesinin denizlerde de egemenliğini genişleterek, deniz egemenliğine önem verdi.
Karlofça Antlaşması, 26 Ocak 1699 tarihinde Osmanlı ile başlarında Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu bulunan diğer Kutsal İttifak devletleri arasında imzalanmış olan bir barış antlaşmasıdır. Gerileme Dönemi'nin başlangıcı olarak sayılmaktadır. Karlofça bugünkü Sırbistan'ın sınırları içinde yer alan küçük bir kasabadır. Antlaşma, 1683-1698 yılları arasındaki Osmanlı-Kutsal İttifak Savaşları'nın sonucunda imzalanmıştır.
Yaş Antlaşması; 1787-1792 Osmanlı-Rus Savaşı sonunda, 10 Ocak 1792 tarihinde imzalanan Osmanlı-Rus barış antlaşmasıdır.
Osmanlı-Venedik Savaşları 15. yüzyıl - 18. yüzyıl arasında Osmanlı Devleti ile Venedik Cumhuriyeti arasında savaşılmış savaşlardır.
- Selanik Kuşatması (1422-1430)(en)
- 1463-1479 Osmanlı-Venedik Savaşı → bakınız Osmanlı-Venedik Antlaşması (1479)
- 1499-1503 Osmanlı-Venedik Savaşı → bakınız Sapienza Deniz Savaşı (1499) ve Modon Deniz Savaşı (1500)
- 1537-1540 Osmanlı-Venedik Savaşı
- 1570-1573 Osmanlı-Venedik Savaşı → bakınız İnebahtı Deniz Savaşı (1571)
- 1645-1669 Girit Savaşı
- 1683-1699 Osmanlı-Kutsal İttifak Savaşları → bakınız Karlofça Antlaşması (1699)
- 1714-1718 Osmanlı-Venedik Savaşı → bakınız Pasarofça Antlaşması (1718)
Osmanlı-Venedik Savaşı veya Kıbrıs Seferi, Osmanlı-Venedik savaşlarının dördüncüsüdür. 1570-73 yılları arasında Osmanlı İmparatorluğu ile Venedik Cumhuriyeti arasında yapılmıştır. Savaşın ilerleyen döneminde Venedik saflarına dâhil olan devletler olmuştur. Papa V. Pius'un girişimleriyle oluşturulan Kutsal İttifaka Venedik Cumhuriyeti, İspanyol İmparatorluğu, Papalık Devleti, Ceneviz Cumhuriyeti, Savoya Dükalığı ve Hospitalier Şövalyeleri katılmıştır.
Kılıç Ali Paşa, Uluç Ali ya da Uluç Ali Reis olarak da bilinen, 1571 ile 1587 yılları arasında 16 yıl kaptan-ı derya olarak görev yapmış Osmanlı denizcisidir. İtalyan asıllı olup, Müslüman olmadan önceki adı "Giovanni Dionigi Galeni"dir. İtalyan kaynaklarında Occhiali adıyla geçer. Müslüman olduktan sonra hızla yükselmiş ve Osmanlı donanmasının önemli komutanlarından biri olmuştur. Özellikle, İnebahtı Savaşı sırasında gösterdiği başarı ile bilinir. Karısının adı Selime Hatun'du ve hiç çocukları olmamıştı.
I. Alvise Mocenigo, 1570-1577 döneminde Venedik Cumhuriyeti'ne "Doçe" unvanı ile devlet başkanlığı yapan 85'inci Venedik dükasıdır.
Himara, Arnavutluk'un Avlonya ilinde bulunan bir şehir ve belediyedir. Şehir ülkenin güneyinde Keravniya Dağları ile İyon Denizi arasında yer almaktadır. Yüzölçümü 571.94 km² olan belediyenin nüfusu 2011 yılı itibarı ile 5,738'dir.
Şingin veya Şenkin, Arnavutluk'un Leş iline bağlı Leş belediyesinde bulunan bir şehirdir. Şehrin nüfusu 2011 yılı itibarı ile 8,091'dir.
Sebastiano Venier. 11 Haziran 1577 – 3 Mart 1578 döneminde Venedik Cumhuriyeti "Doçe" unvanı ile devlet başkanlığı yapan 86'ncı dükadır. Doçe I. Alvise Mocenigo'nun ölümünden sonra yapılan seçimden sonra 11 Haziran 1577'de tahta çıktı. 1 yıl 10 ay 1 gün süren Venedik Cumhuriyeti "Doçe"'lik saltanatından sonra 3 Mart 1578'de 88 yaşında Venedik'te öldü.
Carlo Ruzzini. Devlet adamı ve diplomat. 4 Haziran 1732 – 5 Ocak 1735 döneminde Venedik Cumhuriyeti'ne "Doçe" unvanı ile devlet başkanlığı yapan 113'üncü dük. Doçe Sebastiano Mocinego'nun ölümünden sonra yapılan seçimden sonra 4 Haziran 1732'da tahta çıktı. 2 yıl 7 ay 3 gün süren Venedik Cumhuriyeti "Doçe"'lik saltanatından sonra 5 Ocak 1735'te 81 yaşında Venedik'te öldü.
Avrupa'da Osmanlı savaşları Osmanlı İmparatorluğu ile eski Orta Çağ'dan 20. yüzyılın başlarına kadar uzanan çeşitli Avrupa devletleri arasındaki bir dizi askeri çatışma idi. İlk çatışmalar 13. yüzyılda Bizans-Osmanlı savaşları, ardından da 14. yüzyılda Bulgar-Osmanlı savaşları ve Sırp-Osmanlı Savaşları başlamıştır. Bu devrin büyük bölümü, Osmanlı'nın Balkanlara açılmasıyla karakterize edildi. Osmanlı İmparatorluğu, 15. ve 16. yüzyıllarda Orta Avrupa'ya daha fazla girdi ve Avrupa'daki toprak taleplerinin zirvesinde kaldı.
Mağusa Kuşatması, 1570-1573 Osmanlı-Venedik Savaşı sırasındaki en büyük iki askerî harekâttan biri olan Kıbrıs Seferi'nde bir evre. Fiilen 12 Mayıs 1571'de başlayan kuşatmanın 82. gününde kale Osmanlı ordusunca fethedildi.
1423-1430 Osmanlı-Venedik Savaşı, Osmanlı Devleti ile Venedik Cumhuriyeti arasında Selanik'in hakimiyeti sorunundan kaynaklanan savaş. Selanik'in bizzat Osmanlı Padişahı II. Murad komutasındaki Türk ordusu tarafından kuşatılarak alınmasıyla Osmanlı Devleti'nin zaferiyle sonuçlandı.
1515-1577 Osmanlı-İspanya Savaşı, Osmanlı İmparatorluğu ile İspanyol İmparatorluğu'nun 16. yüzyılda Akdeniz hakimiyeti için yürüttükleri büyük çaplı savaş.
1658-1662 Osmanlı-Erdel Savaşı, Osmanlı İmparatorluğu ile Erdel Krallığı arasındaki askerî mücadele.
Akdeniz Seferi, 1570-1573 Osmanlı-Venedik Savaşı'nda evre.
Pulya Seferi, 1515-1577 Osmanlı-İspanya Savaşı'nda evre.
Kefalonya Seferi, Gedik Ahmed Paşa komutasındaki Osmanlı donanmasının 1479 yılında Ayamavra, Kefalonya ve Zante'yi ele geçirerek Kefalonya Kontluğu'nu ortadan kaldırdığı askerî harekât.
Osmanlı-Macar Mütarekesi, Osmanlı İmparatorluğu ile Macaristan Krallığı arasında 1488 yılında akdedilen ve 1483 tarihli ve beş yıl süreli Osmanlı-Macar Mütarekesi'nin geçerliliğini üç yıl daha uzatan mütareke anlaşması.
