İsrail Savunma Kuvvetleri
| İsrail Savunma Kuvvetleri | |
|---|---|
| צבא ההגנה לישראל | |
 İsrail Savunma Kuvvetleri amblemi | |
 İsrail Savunma Kuvvetleri bayrağı | |
| Kuruluş | 26 Mayıs 1948) |
| Birimler | |
| Website | İsrail Savunma Kuvvetleri |
| Komuta | |
| Başbakan |  Benjamin Netanyahu |
| Savunma Bakanı |  Yoav Galant |
| Genelkurmay Başkanı |  General Herzi Halevi |
| Genel Bilgiler | |
| Askerlik yaşı | 18 |
| Zorunlu askerlik | var |
| Askere alınması mümkün olan vatandaş sayısı | 1,554,186 erkek, yaş 17-49 (2016 tah.), 1,514,063 kadın, yaş 17-49 (2016 tah.) |
| Askere alınmaya uygun olan vatandaş sayısı | 1,499,998 erkek, yaş 17-49 (2016 tah.), 1,392,319 kadın, yaş 17-49 (2016 tah.) |
| Her sene askerlik yaşına genel vatandaş sayısı | 60,000 erkek (2016 tah.), 60,000 kadın (2016 tah.) |
| Etkin personel sayısı | 160.000 (16) |
| Rezerve personel sayısı | 630.000 [1] |
| Maliye | |
| Harcamalar | $18.6 milyar (2015)[2] |
| GSYİH paydası | 6.2% (2015)[2] |
| Sanayi | |
| Yerli yardımlar | İsrail Havacılık ve Uzay Sanayii İsrail Askeri Sanayi İsrail Silah Sanayi Elbit Systems Elisra Elta Rafael İleri Savunma Sistemleri Soltam Sistemleri Plasan Otomotiv Sanayii Hatehof İsrail Tersaneler SimiGon BUL Transmark Havacılık Savunma Sistemleri İsrail Mühimmat Kolordu Meprolight |
| Dış yardımlar |  Çekoslovakya (1948)[3] Fransa (1955-1966)[4] ABD (1968-günümüz)[5] Almanya (1998-günümüz)[6] |
İsrail Savunma Kuvvetleri (İSK; İbranice: צְבָא הַהֲגָנָה לְיִשְׂרָאֵל
GlobalSecurity.org'a göre IDF'nin kısa geçmişine rağmen çok fazla savaş ve sınır çatışmalarında yer alması onu dünyadaki en fazla savaş deneyimi/eğitimi almış silahlı kuvvetlerden biri yapıyor.[7] 1948 Arap-İsrail Savaşı, Süveyş Krizi, Altı Gün Savaşı, Yıpratma Savaşı, Karameh Muharebesi, 1973 Arap-İsrail Savaşı, Entebbe Operasyonu, 1973 İsrail'in Lübnan'a saldırısı, 1978 Güney Lübnan çatışması, 1982 Lübnan Savaşı, Birinci İntifada, İkinci İntifada, 2002 Savunma Kalkanı Operasyonu, 2006 Lübnan Savaşı, Gazze Savaşı, 2012 İsrail-Gazze çatışmaları, 2014 İsrail-Gazze çatışması içinde bulunduğu askeri operasyonlardan bazılarıdır.
İsrail Savunma Kuvvetleri kadınları da zorunlu askerliğe tabi tutar. IDF, İsrail toplumunun en önde gelen kurumlarından biridir ve ülkenin ekonomisini, kültürünü ve siyasi sahnesini etkiler. 1965'te İsrail Savunma Kuvvetleri, eğitime katkılarından dolayı İsrail Ödülü'ne layık görüldü.[8]
İsrail Savunma Kuvvetlerinin 1967'den beri nükleer silah kabiliyetine sahip olduğuna inanılıyor, muhtemelen 80 ile 400 arasında nükleer silaha sahiptir.[9]
Doktrin
Temel Doktrin
Ana doktrini aşağıdaki ilkelerden oluşur:[10]
Temel noktalar
- İsrail tek bir savaşı bile kaybetmeyi göze alamaz
- Stratejik düzeyde savunma vardır, bölgesel hırs yoktur
- Siyasi yollarla ve güvenilir bir caydırıcı duruşla savaştan kaçınma arzusu
- Eskalasyonu önleme
- Savaşın sonucunu hızlı ve kararlı bir şekilde belirleme
- Terörizmle mücadele
- Çok düşük zayiat oranı
Savunma
- Erken uyarı kabiliyetine sahip küçük bir daimi ordu, düzenli hava kuvvetleri ve donanma
- Etkin bir rezerv seferberliği ve taşıma sistemi
Karşı saldırı
- Çok kollu koordinasyon
- Savaşı hızlı bir şekilde düşman topraklarına aktarma
- Savaş hedeflerine hızlı bir şekilde ulaşma
''Davranış Kuralları''
1992'de IDF, uluslararası hukuku, İsrail hukukunu, Yahudi mirasını ve IDF'nin kendi geleneksel kurallarını birleştiren bir davranış kuralları taslağı hazırladı. Adını 'IDF Ruhu' (İbranice: רוח צה"ל, Ru'ah Tzahal) koydu.[11]
Temel değerler
- Devletin, Vatandaşlarının ve Sakinlerinin Savunması
- Vatan Sevgisi ve Ülkeye Sadakat
- İnsan onuru
Diğer değerler
- Görevleri gerçekleştirme ve zafere giden yolculukta kararlılık
- Sorumluluk
- Güvenilirlik
- Kişisel Örnek
- İnsan hayatı
- Silahların Saflığı
- Profesyonellik
- Disiplin
- Yoldaşlık
- Görev Anlayışı
Terörle mücadelede askeri etik
2005'te Asa Kasher ve Amos Yadlin, Journal of Military Ethics'te "Terörle Mücadelenin Askeri Etiği: İsrail Perspektifi" başlığı altında ortak bir makale yayınladı. Makale, Filistinli kişi ve örgütler tarafından gerçekleştirilen eylem ve faaliyetlere karşı IDF'nin yapacağı mücadeleye ilişkindi.[12]
Bu makalede Kasher ve Yadlin, teröristleri öldürmenin, yakındaki sivilleri vurma pahasına bile olsa haklı olduğu sonucuna vardı. Asa Kasher 2009 yılında Haaretz'e verdiği bir röportajda, İsrail Silahlı Kuvvetleri'nin etkili bir kontrole sahip olmadığı bir bölgedeki askerlerin canlarının korunmasının, düşman sivillerinin yaralanmasını önlemekten daha öncelikli olduğunu söyleyerek bu görüşü doğruladı.[13]
Makale yeni bir 'Davranış Kuralları' yazılması için Moshe Ya'alon'a yönelik yazılmıştı. Moshe Ya'alon makalenin görüşlerini onaylasa ve askeri forumlardan önce makaleyi defalarca sunduğu bildirilse de, makale ne Ya'alon ne de halefleri tarafından hiçbir zaman bağlayıcı bir IDF belgesine veya gerçek bir "kurala" dönüştürülmedi. Yine de, sivil nüfusun olduğu bir bölgede teröristlere karşı yapılan düşük yoğunluklu bir savaşta askerlere doğru davranışın ne olduğunu vurgulamak için belgenin bir eğitim materyali olması amacıyla uyarlandığı bildirildi.[14]
Bugün itibarıyla 'IDF Ruhu' hâlâ resmî olarak savunma birlikleri için geçerli olan tek bağlayıcı ahlaki kod olarak kabul edilmektedir. 2009 yılında Amos Yadlin (o zamanki Askerî İstihbarat başkanı), Asa Kasher ile birlikte yazdığı makalenin resmî bağlayıcı bir kanun olarak onaylanmasını önerdi ve mevcut kodun ordunun en acil sorunlarından birini yeterince ele almadığını savundu: ''sivil nüfus içinde faaliyet gösteren terör örgütlerine karşı asimetrik savaş''.[15]
Örgüt Yapısı
IDF'nin tüm şubeleri tek bir Genelkurmay Başkanlığı'na bağlıdır. Genelkurmay Başkanı Korgeneral (Rav Aluf) rütbesine sahip tek görevlidir. Doğrudan Savunma Bakanına ve dolaylı olarak İsrail Başbakanına ve kabinesine rapor verir. Genelkurmay başkanları, Savunma Bakanı'nın önerisi üzerine kabine tarafından resmi olarak üç yıllığına atanır, ancak hükümet hizmetlerini dört (ve nadiren beş) yıla uzatmak için oy kullanabilir.
Yapı
IDF aşağıdaki organları içerir (ilgili başkanları Genelkurmay üyesi olanlar kalın harflerle yazılmıştır):
Bölgesel komutlar
OrduKara Gücü
Hava ve Uzay Gücü
Deniz Gücü
|
İdari şubelerGenelkurmay
|
Diğer organlarAskeri:
Sivil:
|
Birimler
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Bütçe
2011'de başbakan Binyamin Netanyahu sosyal yardımları karşılamak için savunma bütçesinde önemli kesintiler yapmak üzere harekete geçti.[16] Genelkurmay, önerilen kesintilerin silahlı kuvvetlerin savaşa hazırlığını tehlikeye attığı sonucuna vardı.[17] İsrail, 2012'de silahlı kuvvetlerine 15,2 milyar dolar harcadı. Bu onu gelişmiş ülkeler arasında savunma harcamalarının GSYİH'ye oranının en yüksek olduğu ülkelerden biri haline getirdi.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ "Ülkelerin Askeri Güçleri". 20 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2017.
- ^ a b The Military Balance 2016, International Institute for Strategic Studies, 9 Şubat 2016, s. 19 - Includes US Foreign Military Assistance
- ^ New Perspectives on Israeli History: The Early Years of the State, By Laurence Jay Silberstein, (NYU Press 1991), 232
- ^ France & Iraq: Oil, Arms And French Policy Making in the Middle East, I.B.Tauris, 2 April 2006, By David Styan page 39–47
- ^ Charles Levinson (14 Ağustos 2010). "U.S., Israel Build Military Cooperation". Wall Street Journal. 13 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2017.
- ^ Plushnick-Masti, Ramit (25 Ağustos 2006). "Israel Buys 2 Nuclear-Capable Submarines". The Washington Post. 30 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2010.
- ^ "Israel Defense Forces - Israel". www.globalsecurity.org. 2 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". web.archive.org. 11 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021.
- ^ Landau, Emily B. (2012). "The Worst-Kept Secret: Israel's Bargain with the Bomb (review)". Shofar: An Interdisciplinary Journal of Jewish Studies. 30 (2): 148-150. doi:10.1353/sho.2012.0023. ISSN 1534-5165.
- ^ "Main Doctrine". web.archive.org. 31 Ağustos 2009. 31 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021.
- ^ "Ethics". web.archive.org. 31 Ağustos 2009. 31 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021.
- ^ Kasher, Asa; Yadlin, Amos (Nisan 2005). "Military Ethics of Fighting Terror: An Israeli Perspective†". Journal of Military Ethics. 4 (1): 3-32. doi:10.1080/15027570510014642. ISSN 1502-7570.
- ^ "The philosopher who gave the IDF moral justification in Gaza". Haaretz.com (İngilizce). 16 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021.
- ^ "Teaching Morality in Armed Conflict". www.jewishvirtuallibrary.org. 17 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021.
- ^ "MI: IDF needs new ethics code for war on terror". Haaretz.com (İngilizce). 16 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021.
- ^ "Israel: Generals say defense cuts perilous". UPI (İngilizce). 16 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021.
- ^ "IDF battle readiness to suffer if budget cut, senior officers warn". Haaretz.com (İngilizce). 16 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021.
Asya'nın silahlı kuvvetleri | ||
|---|---|---|
| Egemen devletler |
|  |
| Sınırlı tanınan devletler | ||
| Bağımlı ve diğer bölgeler | ||
| Eski tanınmayan devletler |
| |
