İçeriğe atla

İslam'da çocuk

İslam ve çocuklar konusu, İslam'daki çocukların haklarını, çocukların ebeveynlerine karşı görevlerini ve ebeveynlerin hem biyolojik hem de evlatlık çocukları üzerindeki haklarını içerir. Ayrıca farklı düşünce okullarına ilişkin haklar konusundaki görüş ayrılıklarından bazıları da tartışılmıştır.

Muhammed

Muhammed, ümmetinin uyması gereken kanun ve örnekleri (bkz. sünnet) koymuştur.[]

Muhammed'in üç erkek ve dört kızı olmak üzere yedi çocuğu vardı. İbrahim bin Muhammed de dahil olmak üzere bütün oğulları bebeklik döneminde öldü. Bu nedenle, bir baba olarak onun deneyimi bazen "üzücü" olarak tanımlanır.[1] Muhammed'in çocuk sevgisinin bir göstergesi olduğu söylenen Zeyd adında evlatlık bir oğlu da vardır. Ayrıca beşi erkek üçü kız olmak üzere 5 torunu vardı; Hasan, Hüseyin, Abdullah bint Rukiyye, Muhsin Ümmügülsüm, Zeynep ve Ümame bint Zeynep.[2] Bir rivayette Muhammed, onu yakalayana kadar bir oyunda Hüseyin'in peşinden koştu.[3] Muhammed namaz kılarken Ümame'nin omuzlarına oturmasına izin verirdi. Peygamber torununu öptüğünde yanındakilerden biri Peygamber'e şaşkınlık duyduğunu ifade ettiğinde, "Allah kalbini tüm insani duygulardan mahrum bıraktıysa ne yapabilirim?"[4]

Muhammed genel olarak çocukları çok seven biri olarak anlatılmaktadır. Watt, kendi çocuklarının çoğu ondan önce öldüğü için bunu Muhammed'in çocuk özlemine bağlar.[5] Kuşu ölmüş bir çocuğu teselli etmiştir.[4] Muhammed çocuklarla birçok oyun oynadı, onlarla şakalaştı ve onlarla arkadaş oldu. Muhammed ayrıca diğer dinlerin çocuklarına da sevgi gösterdi. Bir keresinde hasta olan Yahudi komşusunun oğlunu ziyaret etti.[3]

Bir keresinde Muhammed kucağında bir çocukla oturuyordu ve çocuk Muhammed'in üzerine işedi. Bundan utanan babası çocuğu azarladı. Muhammed babayı uyardı ve ona şunu tavsiye etti: "Bu büyük bir sorun değil. Kıyafetlerim yıkanabilir. Ama çocuğa nasıl davrandığına dikkat et. Onunla toplum içinde bu şekilde başa çıktıktan sonra kendine olan güvenini ne düzeltebilir?"[6]

Çocuk hakları

Çocukları ile birlikte müslüman bir çift (Mescid-i Haram, Mekke, Suudi Arabistan)
  • Çocukların yetişkinliğe ulaşana kadar beslenme, giydirilme ve korunma hakları vardır.[7]
  • Çocuklar, ebeveynlerinin sevgisini ve şefkatini almak için saygı duymalıdır.
  • Hediyeler konusunda çocukların kardeşleri karşısında eşit muamele görme hakları vardır.[8][9]

Ahmed bin Hanbel, bir çocuğa ayrıcalıklı muameleyi, engelli ise başkalarına izin verilmediğini söyledi. (el-Muğni, 5. cilt, s. 605)

  • Çocuğun üvey ebeveyni veya öz ailesi tarafından zorlanmama hakkı vardır.
  • Çocukların eğitim hakkı vardır.[7][10][11]
  • Ebeveynlerin, miras kalan çocuklara yeterince sağlamaları önerilir.[12]

Bir hadis, "Anne babalar, çocuklarını yoksulluk içinde bırakmaktansa, çocuklarını iyi durumda (maddi olarak) bırakmak daha iyidir" der.

Bir çocuğu diğerine tercih eden ebeveynler, bir evdeki çocuklar arasında bir nefret, öfke ve dehşet atmosferine yol açabileceğinden, bir adaletsizlik eylemi olarak kabul edilir. Ancak, bir ebeveyn çocuklarından birine tıbbi tedavi teminatı gibi bir gerekliliği yerine getirmesi için maddi yardım sağladıysa, böyle bir hibe adaletsizlik eylemi olarak kategorize edilmeyecektir. Böyle bir hibe, bir ebeveynin yerine getirmesi gereken bir gereklilik olan çocukların temel ihtiyaçlarını harcama hakkı içerine dahil edilir.

  • Bir baba, çocuklarını İslam'ı ve İslam'a göre öğretmekten sorumludur:
  1. İnanç ve ibadet hakkında temel bilgiler
  2. Ahlaki nitelikler hakkında temel bilgiler
  3. Diğer insanlarla ilişkilerde nelere dikkat edilmesi gerektiğine dair bilgiler
  4. Mesleki Eğitim

Muhammed dedi ki: "Her biriniz bir koruyucusunuz ve sizin korumanızdaki evlerinizden ve eşyalarınızdan sorumlusunuz. Bir adam aile üyelerinin koruyucusudur ve onun sorumluluğu altındakilerden sorumludur." (Buhari ve Müslim)

  • Evlenecek yaşa geldiklerinde evlendirmek

Çocukların ebeveynleri üzerinde sahip oldukları haklardan biri de, yeterince büyüdüklerinde, geciktirilmeksizin evliliğin sağlanmasıdır. Hem Kur'an hem hadisler gençlerin ve yetimlerin yeterince büyüdüklerinde evlenmelerini emretmektedir.[13]

Ana-baba hakları

  • Ebeveynlerin ilk ve en önemli hakkı çocukları tarafından itaat ve saygı görmektir. Bir hadis, Muhammed'in "en büyük günahı" şirk olarak tanımladığını ve ana babaya itaat etmeyi reddettiğini kaydeder.
  • Anne, diğer herhangi bir kişiye tanınandan en iyi saygıyı görme hakkına sahiptir,[14] ayrıca anne, genel koşullarda, en azından yeniden evlenene kadar, çocuğu velayet hakkına sahiptir.[15]

<< Ebu Hureyre rivayet etti: "Bir adam Allah resulüne geldi ve ona sordu:

'Ey Allah Resulü! en çok saygı göstermem gereken kişi kimdir?'

Peygamber: 'Annendir' dedi.

Adam tekrar sordu.

Peygamber: 'Annendir' dedi.

Adam tekrar sordu ve Peygamber yine 'annendir' dedi. Adam 4. kez sorduğunda bu kez Peygamber: 'Babandır' dedi." >>

- Buhârî, Edeb 2; Müslim, Birr l.

  • Ebeveynler, çocukları tarafından bakılma ve özellikle yaşlılıklarında gerektiğinde fiziksel veya maddi yardım alma hakkına sahiptir, ancak ebeveynler de şeriat olduğu için çocuklarını / çocuğunu zorlamamalıdır.

Evlilik

İzin

Tüm Sünni / Şii mezhepleri, İslami evliliklerin icma olarak adlandırılan iki rıza gösteren taraf arasındaki sözleşmeler olduğu için, İslam'da zorla evliliklerin kesinlikle yasak olduğu konusunda hemfikirdir.[16] Muhammed'e atfedilen bir hadis, bir kadının evlilikte bir erkeğe, önce danışılmadan verilemeyeceğini, rızasının ya evlenmeyi kabul etmesiyle ya da sessiz kalmasıyla elde edildiğini belirtir.[17]

Ayrıca Muhammed, rızaları dışında evli oldukları anlaşılırsa kadınlara evliliklerini iptal etme yetkisi verdi.

<< Bir adam kızını evlendirdiğinde ve kızın bunda izni yok ise evlilik iptal edilebilir. Bir kız Peygamberimizin yanına gelip babasının onu bir erkekle kendi isteği dışında evlendirdiğini söyleyince, Peygamberimiz ona evliliği reddetmek hakkını verdi. >>

İslam'da evlilik esasen bir sözleşmedir. Bununla birlikte, kutsal ve seküler arasındaki ayrım İslam'da asla açık değildi, bu yüzden bu sadece seküler bir sözleşme değil.

Geçerli bir evlilik için, başlıca fıkhi mezheplere göre aşağıdaki koşullar yerine getirilmelidir:[18][19]

  • Net bir teklif olmalı.[18]
  • Açık bir kabul olmalı, ancak sessizlik de kabul olarak kabul ediliyor.[16]
  • Yalnızca Sünni İslam'da, en az iki şahit olmalıdır. Evliliğin geniş çapta duyurulması tavsiye edilir.
  • Damat tarafından geline az ya da çok bir mehir verilmelidir (Bunu gelin yani kız belirleyecektir).

Maliki mezhebi, ebeveyne evlilikte icbar hakkını verir. İcbar, babanın itirazı nedeniyle evliliğin iptalidir.[20] Malik ibn Enes'e göre çocuklar, olgunlaşmamış olmaları nedeniyle kendileri için uygun olmayan bir eş seçebilirler, dolayısıyla ebeveynin bu yetkisi, çocuğu kendisine uygun olmadığını düşündüğü biriyle evlenmeyi hükümsüz kılması için verilmiştir. Bu, Maliki mezhebi tarafından ebeveyne verilen bir haktır. Ayrıca İslam, ebeveynlerin hemen hemen her koşulda çocuklarını gözetmesini ister, bu nedenle ebeveynler çocuklarından belirli bir kişiden boşanmalarını isteyebilir, ancak bu İslam hukukunda desteklenemez ve ebeveynin meşru bir hakkı değildir.

Evlilik yaşı

Reuben Levy'ye[21] göre evlilik için İslam'da yaş sınırı belirlenmemiştir ve "oldukça küçük çocuklar yasal olarak evlenebilir". Ancak kız, evlilik içi cinsel ilişkiye uygun hale gelene kadar kocasıyla birlikte yaşamayabilir. Hanefi mezhebi cinsel ilişkiler için uygunluk durumunu ulaşıncaya kadar bir kadın kocasının evine alınmaması gerektiğini söyler. Levy ekliyor:

<< Karı koca ile veli (en yakın erkek akrabası ve vasisi) arasında bir ihtilaf olması halinde, hâkim bilgilendirilecek ve iki başhemşire atayacaktır. Kızı muayene edin ve evliliğe fiziksel olarak hazır olduğunu bildirin. Çok genç olduğuna karar verirlerse, uygun olduğuna karar verene kadar babasının evine dönmesi gerekir. Nişanlılık her yaşta gerçekleşebilir. Gerçek evlilik daha sonradır, ancak yaşı farklı ülkelerde değişiklik gösterir. >>

- Reuben Levy, The Social Structure of Islam (İslam'ın Sosyal Yapısı)

İslami hukuk terminolojisinde Buluğ, olgunluğa, ergenliğe veya yetişkinliğe ulaşmış ve İslam hukukuna göre tam sorumluluk sahibi bir kişiyi ifade eder. Fıkıhçılar, hem erkekler hem de kadınlar için bu duruma ulaşmak için farklı yaş ve kriterler belirler.[22] Evlilikte buluğ, Arapça meşru ifade ile ilgilidir, hatta kız fiziksel olarak cinsel ilişkiye girmeye uygun olana kadar düğünün gerçekleşmeyebileceği anlamına gelir. Bazı Hanefi âlimleri, cinsel ilişkinin, kişinin sağlığına zarar vermediği sürece ergenlik çağından önce gerçekleşebileceği görüşündedir.[23] Buna karşılık, buluğ adetlerle kendini gösteren cinsel olgunluğa ulaşılmasıyla ilgilidir. Bu iki kavramla ilgili yaşlar net değildir. Sadece rüşt denen ayrı bir duruma veya kişinin kendi mülkiyetini idare etmek için entelektüel olgunluğa ulaşıldıktan sonra evlenilebilir.[24]

Evlat edinme ve büyütme

İslam, "biyolojik ebeveynlerin yerine bir çocuğun kısmen veya tamamen sorumluluğunu üstlenme" olarak tanımlanan çocukların "bakıma alınmasını" şiddetle tavsiye eder. Ancak İslam, çocuğa kendi adını vermeyi veya herhangi bir "kurgusal ilişki" kurmayı yasaklar. İslami evlat edinme bazen "teşvik etme" veya "kısmi evlat edinme" olarak adlandırılır ve " açık evlat edinme" ye benzer.[25] Geleneksel olarak İslam, yasal evlat edinmeyi, birinin yanlışlıkla kardeşiyle evlenmesi veya mirasın dağıtılması gibi potansiyel sorunların kaynağı olarak görmüştür.[26]

Bir çocuk evlat edinilirse, oğlu veya kızı değil, daha çok evlat edinen bakıcı (lar) ın vesayeti olur. Çocuğun soyadı, evlat edinen ebeveynin adı ile değiştirilmez ve velileri bu şekilde herkesçe bilinir. Yasal olarak bu, diğer ülkelerin koruyucu aile sistemlerine yakındır. İslam kültüründe evlat edinmeyi düzenleyen diğer ortak kurallar, miras, evlilik düzenlemeleri ve evlat edinen ebeveynlerin, çocuğun yeni ebeveynleri yerine başka bir bireyin çocuğunun vekili olarak görülmesi gerçeğini ele almaktadır.[27] Genellikle evlat edinilen bir çocuk, otomatik olarak evlat edinen ebeveynlerden değil, biyolojik ebeveynlerinden miras alır. Çocuk miras sırasında (biyolojik aileden) rıza yaşının altındaysa, evlat edinen ebeveynleri çocuğun serveti üzerinde kayyım olarak hizmet eder, ancak ona karışmaz.

İslam öncesi Arabistan'da evlat edinme yaygın bir uygulamaydı. Bu geleneğe göre, evlat edinilen oğul, evlat edinen ebeveyninin adını alacak ve "yasal anlamda" aile içinde asimile olacaktı. İslam bu uygulamayı "doğum kimliğinin silinmesi" olarak gördü. Bu uygulama bazen acıma gibi duygusal nedenlerle yapılıyordu, ancak evlat edinme aynı zamanda kölelerin kimliklerinden sıyrıldıkları ve köle yöneticilerinin adlarının verildiği bir araçtı.[25] Kuran, İslam öncesi evlat edinme geleneğinin yerine, "inananların kökenleri bilinmeyen çocuklara inançtaki kardeşleri gibi davranmaları" tavsiyesiyle değiştirdi.[26][28]

Allah, Kuran'da Ahzab Suresi'nin 4. ve 5. ayetlerden, evlat edinen ebeveynlere, eğer biliniyorsa, biyolojik ebeveynlerinin adlarını evlat edinen çocuklarına atıfta bulunmalarını emretti:Kaynak hatası: Açılış <ref> etiketi hatalı biçimlendirilmiş veya hatalı bir ada sahip (Bkz: )

<< 4) Allah bir kişinin göğüs boşluğunda iki kalp yaratmamıştır, annelerinize benzeterek haram olsun dediğiniz eşlerinizi anneleriniz kılmamış, evlâtlıklarınızı da gerçek oğullarınız yapmamıştır. Bunlar sizin kendi iddianızdır; hak ve hakikati Allah söyler, doğru yolu da O gösterir.

5) Evlâtlıklarınızı babalarının soy adlarıyla anın. Bu Allah katında adalete daha uygun bir davranıştır. Eğer onların babalarını bilmiyorsanız o zaman kendileri sizin din kardeşleriniz ve dostlarınızdır. Yanıldığınız hususta size günah yoktur, fakat bilinçli ve kasıtlı olarak yaptıklarınızdan sorumlusunuz. Allah çok bağışlayıcı ve ziyadesiyle esirgeyicidir. >>

Ayrıca bakınız

Notlar

  1. ^ Stewart, p. 113
  2. ^ İhsan, İslam ve. "Peygamber Efendimiz'in Torunları". İslam ve İhsan. 8 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2020. 
  3. ^ a b Yust, p. 72-3
  4. ^ a b Phipps, p. 120
  5. ^ Watt (1974), p. 230
  6. ^ Raising Children. Tayyiba Publishers & Distr. 
  7. ^ a b "Parent-Child Relationship in Islam". 8 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2015.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Arshad" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
  8. ^ Women In the Shade of Islam. ss. 33-34. 
  9. ^ Reported by Imam Bayhaqi
  10. ^ "The Rights of Children In Islam". 24 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2007. 
  11. ^ "Islam - The Modern Religion: Index Page". www.themodernreligion.com. 24 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2007. 
  12. ^ "Right n. 24: The Right of the Child". Al-Islam.org. 25 Nisan 2018. 26 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2018. 
  13. ^ İhsan, İslam ve. "Evlilik İle İlgili Ayetler ve Hadisler". İslam ve İhsan. 23 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2020. 
  14. ^ Buhârî, Edeb 2; Müslim, Birr l
  15. ^ Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, II, 182; Ebu Dâvûd, Talâk, 35
  16. ^ a b "Marriage – The Free Consent of the Parties". 29 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2007.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "USC1" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
  17. ^ "Sahih Muslim » The Book of Marriage » Hadith". 14 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2018. 
  18. ^ a b ""Hannan, Social Laws in Islam"". witness-pioneer.org. 20 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2007.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "wp" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
  19. ^ islam, dinimiz. "Hak mezheplerimizdeki hükümler - Dinimiz İslam". dinimizislam.com. 19 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2020. 
  20. ^ "Marriage – Ijbar: A Safety Valve". 29 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2007. 
  21. ^ Levy, p. 106
  22. ^ John Esposito, Islam, Oxford University Press 2003
  23. ^ "Public » Askimam". www.askimam.org. 6 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2013. 
  24. ^ Masud, Islamic Legal Interpretation, Muftis and Their Fatwas, Harvard University Press, 1996
  25. ^ a b Ingrid Matison, "Adoption and Fostering", Encyclopedia of Women & Islamic Cultures
  26. ^ a b A. Giladi, saqir, Encyclopedia of Islam, Brill
  27. ^ "What Islam Teaches About Adoption". about.com. 21 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2011. 
  28. ^ Quran [Kur'an 33:4], [Kur'an 33:37]

Kaynakça

  • Handbuch des Islamischen Gesetzes. Leyden. 1910. 
  • Mukhtasar tr.Ignazio Guidi and David Santillana (Milan, 1919). 
  • The Social Structure of Islam. Birleşik Krallık: Cambridge University Press. 1969. 
  • Phipps, William E (1999). Muhammed ve İsa: Peygamberler ve Öğretilerinin Karşılaştırması . Continuum Uluslararası Yayıncılık Grubu .
  • Muhammedanisches Recht. Berlin, Germany. 1897. 
  • Stewart, PJ (1994). İslam'ı Açmak . İngiltere: Garnet & Ithaca Press.
  • Watt, William Montgomery (1974). Muhammed Peygamber ve Devlet Adamı . Oxford University Press .
  • Yust, Karen-Marie (2006). Çocuk ve Ergen Maneviyatını Beslemek: Dünyanın Dini Geleneklerinden Perspektifler . Rowman ve Littlefield .
Genel
  • İslam Ansiklopedisi . Ed. P. Bearman ve diğerleri, Leiden: Brill, 1960–2005.
  • The Oxford dictionary of Islam. Oxford University Press. 2004. 
  • Suad Joseph; Afsaneh Najmabadi, eds. (2003). Kadın ve İslam Kültürleri Ansiklopedisi: Aile, hukuk ve politika . BRILL . Eksik veya boş | title= (yardım)

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İslam</span> tek tanrılı İbrahimî bir din

İslam (Arapça: اَلْإِسْلَامُ, romanize:

<span class="mw-page-title-main">Ali</span> İslam Devletinin dördüncü halifesi ve Şiilerin birinci imamı

Ali bin Ebu Talib, İslam Devleti'nin 656-661 yılları arasındaki halifesi. İslam peygamberi Muhammed'in damadı ve amcası Ebu Talib'in oğlu olan Ali, Muhammed'in İslam'a davetini kabul eden ilk erkek kişidir. Sünni İslam'a göre Ali, dört halifenin sonuncusu, Şii İslam'a göre ise imamların ilki ve Muhammed'in hak vârisidir. Şii ve Sünni İslam arasındaki farklılaşmanın ana nedeni Muhammed'in gerçek vârisinin kim olduğu konusundaki görüş farklılığından ileri gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Caferilik</span> İslam dininde bir fıkıh ekolü

Câferîlik ya da Câʿferîyye, İslam dininin Şii fıkıh mezheplerinden biridir. İsmini kurucusu olan Ca'fer es-Sâdık'tan (699-765) alır. Başta İran olmak üzere Azerbaycan ve Irak'ta yaygındır. Yer yer Türkiye'nin Kars, Iğdır gibi illerinde ve bazı İslam toplumlarında görülmektedir. İsnâ‘aşer’îyye'nin temelini teşkil eden fıkıh ekolüdür. Şiîlerin çoğunluğunun mensup olduğu fıkhî mezheptir. Günümüzde Şiîler başlıca üç ana fırkaya ayrılmışlardır. Bunlar nüfus oranlarına göre sırasıyla İsnâ‘aşer'îyye, İsmâ‘îl’îyye ve Zeyd’îyye fırkalarıdır. İran'nda hakim olan İsnâ‘aşer'îyye fırkasının %90'ının takip ettiği resmî fıkhî mezhep Câferîlik'tir. Ayrıca, İsmâ‘ilîğin Mustâ‘lî-Tâyyîb’îyye kolu tarafından da fıkhî meselelerde takip edilmekte olan mezheptir.

<span class="mw-page-title-main">Fatıma</span> İslam peygamberi Muhammedin küçük kızı

Fatıma bint Muhammed, Fatımatü'z-zehra, İslam peygamberi Muhammed'in kızı, Ali bin Ebu Talib'in eşi.

Cahiliye Dönemi, İslamî literatürde Arap toplumunun İslam öncesi dönemine verilen ad. Cahiliye terimi, gerek Kur'an'da gerekse hadislerde Arapların İslam'dan önceki inanç, tutum ve davranışlarını İslam döneminkinden ayırt etmek veya benimsemek için kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Hasan bin Ali</span> Sünnilerin 5. halifesi, Şiilerin 2. imamı; sahabe

Hasan bin Ali bin Ebu Talib, Ali bin Ebu Talib ve Fatıma’nın büyük oğulları ve İslam peygamberi Muhammed'in ilk torunudur. Şiâ çoğunlukla onu on iki imamlarının ikincisi kabul eder, çok küçük bir fırkaya göre ise ikinci imam Hüseyin bin Ali'dir. Bununla birlikte hem Sünni, hem de Şiî ve Alevî İslam anlayışında çok önemli bir yeri vardır; onun, peygamberin Ehli beyt'inden olduğu konusunda herkes hemfikirdir. Babası ile 37 yıl, dedesi ile ise 8 yıl birlikte bulunmuştur. Soyundan gelenlere Şerif denilir.

İtikâdî mezhepler veya Akide mezhepleri ya da İnanç mezhepleri, İnançla ilgili konular İslam'da başlangıçta bir fıkıh dalı kabul edilen kelâm, daha sonra ilm-i tevhid olarak adlandırılmıştır. Daha sonraları Fıkıh, amelî meseleler üzerinde, kelâm ise itîkâdî meseleler üzerinde yoğunlaşmıştır. Müslümanlar, İslâm Peygamberi Muhammed döneminde akıllarındaki soruları hemen ona sorabiliyorlardı. Ancak peygamberin ölümünden sonra sorularına cevap bulamayınca zamanın büyük İslam alimleri Kur'an'ı akıl ile yorumlamaya koyuldular. Böylelikle de i'tikadi mezhepler oluşmuş oldu. Bu mezhepler farklı coğrafyalara yayıldı ve oralarda benimsendi.

<span class="mw-page-title-main">Recm</span>

Recm, sözlük anlamı "taşlama" olan, İslam hukukunda terim olarak ise zina yapan evli erkek ve kadına uygulanan taşlayarak öldürme cezasını ifade eden Arapça bir kelimedir.

İslâm'da iman, İslam dininin esaslarına inanmaktır. İslam'a göre kişinin kurtuluşa erebilmesi için iman etmesi şarttır. İnanç konusunda ise, farklı mezheplerin farklı görüşleri bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Aişe</span> Muhammedin eşi, Ebu Bekirin kızı

Aişe bint Ebu Bekir, İslam peygamberi Muhammed'in üçüncü ve en genç karısı ve birinci İslam halifesi Ebû Bekir'in kızıdır.

<span class="mw-page-title-main">Hüseyin</span> Alinin oğlu, Şianın 3. imamı, sahabe

Hüseyin bin Ali bin Ebu Talib, İslâm peygamberi Muhammed'in torunudur. Dördüncü Hâlife olan Ali bin Ebu Talib'in oğludur. Annesi, Muhammed'in kızı Fatıma Zehra’dır. On İki İmâmlar'ın üçüncüsü olan Hüseyin bin Ali, İslam Devleti’nin bir Emevî saltanatına dönüşmemesi için mücadele vermiş ve Emevîler tarafından öldürülmüştür. Soyundan gelenler Hüseynî ya da Seyyid olarak tanımlanır.

<span class="mw-page-title-main">Zeyd bin Hârise</span> İslam peygamberi Muhammedin sahabesi ve evlatlığı

Zeyd bin Hârise, Muhammed'in özgür bırakılmış kölesi ve evlatlığı olan sahabedir. Kur'an'da ismi geçen tek sahabidir. (33:37).

<span class="mw-page-title-main">Mübahele Ayeti</span>

Mübahele Ayeti, Âl-i İmrân Suresi'nin 61. ayetidir. Mübahele, kelime anlamı olarak "karşılıklı beddua etme" demektir.

<span class="mw-page-title-main">Abdullah bin Abbas</span>

Abdullah bin Abbas, Tefsir ve fıkıh alanlarında otorite kabul edilen ve çok sayıda hadis rivayet eden İslam peygamberi Muhammed'in amcasının oğlu olan sahabe.

<span class="mw-page-title-main">Muhammed eleştirisi</span> Muhammedin peygamberlik iddiasına ilişkin seküler ve teolojik eleştiriler

Muhammed'e yönelik eleştiriler 7. yüzyıldan beri yapılagelmiştir. İlk eleştiriler çağdaşı olan Arap putperestler tarafından "tektanrıcılığı milleti içinde tebliğ" etmesiyle başlamış ve Arabistan'daki Yahudi kabileleri tarafından, İbrani Kutsal Kitabı'ndaki anlatıların ve kişilerin haksız yere kullanması ve Yahudi inancının kötülenmesiyle devam etmiştir. Bu nedenlerden dolayı, Orta Çağ Yahudi yazarları ondan genellikle aşağılayıcı bir takma isim olan ha-Meshuggah olarak bahsediyorlardı. Modern zamanlarda eleştiriler genellikle onun peygamberlik iddiasındaki samimiyeti, politik tutumu, evlilikleri ve sahip olduğu köleleri üzerine yapılmaktadır.

Mü'minlerin Anneleri, Kuran'a göre İslam peygamberi Muhammed'in eşlerini tanımlamak için kullanılan ifadedir. İslam peygamberi Muhammed'in farklı kaynaklarda geçen değişik isimlere göre 9 ile 19 arasında kadınla evlendiği düşünülmektedir. İranlı araştırmacı Ali Deştî ise Muhammed'in evlendiği 23 kadının listesini vermiştir. Evlilik olarak kaydedilen kadınların arasında cariye ve savaş esirlerinden hediye edilen isimler de bulunmaktadır. Bunlar evlilik olarak kaydedilse bile İslam kültüründe cariyelerin statüsü ayrıdır ve bu kadınlarla cinsel beraberlik için nikâh işlemi yapılmaz.

<span class="mw-page-title-main">Zeyneb bint Cahş</span> İslam peygamberi Muhammedin eşlerinden biri

Zeyneb bint Cahş, İslam peygamberi Muhammed'in kuzeni ve yedinci karısıdır. Aynı zamanda Muhammed'in evlatlığı Zeyd'in eski eşidir. Müslümanlar arasında "Müminlerin Annesi" (Ümmü’l-Müminin) ve "Miskinlerin Annesi" (Ümmü’l-Mesâkîn) olarak anılmaktadır.

İslam'da oral seks, "Tahrimi Mekruh" veya bazı İslami hukukçulara göre cinsel organların ağız ve dil temas halinde olması oldukça istenmeyen bir durumdur. Bu eylemi tavsiye edilmiyor olarak değerlendirmenin ardındaki sebep, en başta tevazu, temizlik ve temizlikle ilgili konulardır.

<i>Şipşak Aile</i>

Şipşak Aile, 2018 Amerikan aile komedi-dramasıdır. Filmde üç küçük çocuğu evlat edinen ebeveynler olarak Mark Wahlberg ve Rose Byrne'ın baş rollerinde oynadığı, Isabela Moner, Gustavo Escobar ve Julianna Gamiz'in ve ayrıca Margo Martindale, Julie Hagerty, Tig Notaro, Iliza Shlesinger, Octavia Spencer, Tom Segura'nında yer aldığı filmin yönetmenliğini ise senaryoyu John Morris'le yazan Sean Anders, kısmen Anders'in kendi deneyimlerinden alıyor.

<span class="mw-page-title-main">Antik Roma'da evlat edinme</span>

Antik Roma'da evlat edinme genellikle üst sosyal sınıflar tarafından uygulanmış ve gerçekleştirilmiştir; Senato sınıfı tarafından çok sayıda evlat edinme gerçekleştirildi. Veraset ve aile mirası çok önemliydi; bu nedenle Romalılar, erkek bir varis sahibi olmadıkları zaman servetlerini ve isimlerini aktarmanın yollarına ihtiyaç duyuyorlardı. Evlat edinme, ardıllığı garanti altına almanın birkaç yolundan biriydi, bu nedenle genç erkekleri üst düzey ailelerin evlerine kabul etmek bir norm haline geldi. Roma miras yasaları nedeniyle, kadınların çok az miras alma hakkı veya serveti vardı. Bu onları evlat edinme için daha az değerli hale getirmişti. Ancak, kadınlar bu duruma rağmen evlat ediniliyordu. Fakat kadınların nüfuzlu bir aileye mensup kişilerle evlenmeleri daha yaygındı.