İskenderiyeli Diyonisyus
| İskenderiyeli Diyonisyus | |
|---|---|
 Büyük Dionysius | |
| Başpiskoposluk bölgesi | İskenderiye |
| Makam | İskenderiye Patriği |
| Görevlendiriliş | 28 aralık 248 |
| Dönem bitişi | 22 Mart 264 |
| Önce gelen | İskenderiyeli Heraklas |
| Sonra gelen | İskenderiyeli Maksimos |
| Doğum | İskenderiye |
| Ölüm | 22 Mart 264 Mısır |
| Mezarı | Mağar kilisesi, Alexandria |
| Öğrenim | İskenderiye İlahiyat Okulu |
| Oruç günü | Batı (7 Kasım) ve Doğu (3 ekim) |
| Onurlandırıldığı yer | Katolik Kilisesi Doğu Ortodoks Kilisesi Suriyani ve Ermeni Kilisesi |
İskenderiyeli Diyonisyus ya da Büyük Diyonisyus (d. 190, İskenderiye - ö. 8 Mart 264, İskenderiye) Teolog ve 3. yy’daki İskenderiye Patriği. Batı (7 Kasım) ve Doğu (3 ekim) kiliselerince aziz kabul edilir.[1]
Hayatı
Diyonisyus varlıklı ve Mısır kökenli pagan bir ailenin çocuğuydu. Kendisi din değiştirmiş ve İskenderiye’ye eğitim görmeye gitmiştir. Origenes ve İskenderiyeli Heraklas öğretmenleri olmuştır. İskenderiye İlahiyat Okulu'nun başına 248 ve 265 yılları arasında geçmiştir.[1]
İskenderiye Patriği olarak (231 yılından ölümüne dek) ilkinde Decius zulmünden, ikinicisinde de Valerianus zulmünden dolayı olmak üzere şehiri iki defa terk etmek zorunda kalmıştır.[1]
Bir teolog olarak incelemeler ve mektuplardan oluşançok sayıda eserin sahibi olarak bilinmektedir. Ancak günümüze bu eserlerden ufak fragmanlar ulaşabilmiştir. Bu fragmanların çoğu Eusebios’un Kronikler ve Kilise Tarih eserinin yedinci cildinde bulunabilir.[2]
Kitapları[2]
- Doğa Üzerine, bu kitapta Diyonisyus dünya düzeninin arkasında ilahi takdirin ne kadar etkin olduğu düşüncesini geliştirmiştir. Diyonisyus herhangi bir materyalistik dünya açıklamasını reddeder.
- Vaatler Üzerine, bu eserinde Arsinoe (günümüzde Mersin’deki Maraş Tepesi) episkoposu Nepos’a ve onun yüzyılcı fikirlerine, Vahiy kitabının yalın yorumuna cevap vermektedir. İlginç bir biçimde Diyonisyus Vahiy kitabının yazarının Havari Yuhanna olmadığını düşünmektedir.
- Reddediş ve Savunma, kitabında Papa’nın kendisinin ortodoksluğuna ve Üçlü-Birlik doktirinine (Papa triteizmden şüphelenmekteydi) olan endişelerini yanıtlamaktadır.
Mektupları[2]
- Novatianus’a Mektup, Kilise'nin birliği için bir çağrı, Decius zulmünde imandan düşenlere Novatianus’un merhamet göstermesi için bir davet içerir.
- Basilides’e Mektup, Episkopos Basilides’e yazılmış olan mektup, oruç ve Efkaristiya alabilmek için gerekli olan koşullar üzerinedir.
- Fabius’a Mektup, Episkopos Fabius’a yazılmıştır ve zulüm sırasında dinden çıkanların nasıl affedileceği konusu üzerinedir.
Kaynakça
- ^ a b c Encyclopedia of early Christianity. Second edition (İngilizce). Everett Ferguson, Michael P. McHugh, Frederick W. Norris. New York. 1999. ss. 333-334. ISBN 978-1-136-61158-2. OCLC 890137175. 25 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2023.
- ^ a b c Quasten, Johannes (1983). Patrology (İngilizce). Westminster, Md.: Christian Classics, Inc. ss. 101-109. ISBN 0-87061-084-8. OCLC 10738889.
