Uygurlar veya Uygur Türkleri, Orta ile Doğu Asya'dan kaynaklanan ve kültürel olarak bu bölgelerle bağlı bir Türk azınlık etnik grubudur. Uygurlar Çin'in resmî olarak tanıdığı 55 etnik azınlıktan biridir. Çin'in kuzeybatısındaki Sincan Uygur Özerk Bölgesi, Uygurların memleketi olarak tanınır. Bununla birlikte, Çin Hükûmeti, Uygurları yalnızca çok kültürlü bir ulusa ait olan bölgesel bir azınlık olarak tanır ve Uygurların yerli bir halk olduğu yönündeki kavramı reddetmektedir.
Tang Hanedanı, Sui Hanedanı'nın ardından Çin'e hüküm sürmüş hanedandır. 618'de Li Shimin, Sui Hanedanı'nı devirerek Tang Hanedanı'nı kurdu. Li Shimin daha çok Tang Hanedanı'nın kurucusu İmparator Taizong olarak bilinir. Çin imparatorlarının en ünlülerinden biridir. Tang Hanedanı döneminde Çin'in komşularının üzerinde çok büyük etkisi vardı ve birçok komşu krallıkları vergiye bağlamıştı. Bununla birlikte Göktürk Kağanlığı 659 yılında, İkinci Doğu Göktürk Kağanlığı ise 744 yılında Tang Hanedanı'nın egemenliği altına girmiştir. Yaklaşık 300 yıl yönetimde kalan Tang Hanedanı zamanında Han Hanedanı'ndan bile daha parlak bir dönem yaşandı. Bu dönemde imparatorluk toprakları genişletildi; değişik ırk, kültür ve dinlerden halklarla ilişkiler kuruldu ve sonradan Batılı toplumları şaşkınlığa uğratacak bir yönetim sistemi kuruldu. Bazı kaynaklarda Tang Hanedanı'nın Çinleşmiş Türk-Tabgaç kökenli olduğu geçmektedir.
Tibet Orta Asya'da Tibet halkının anavatanı olan bölge. Ortalama 4.900 metrelik yükseltisiyle "Dünyanın Çatısı" diye tanınır. Kuzeyinde Çin'in Sincan Uygur Özerk Bölgesi ve Qinghai, doğusunda Sichuan, güneyinde Hindistan, Nepal ve Bhutan vardır. Başkenti Lhasa'dır.
Urumçi ya da Ürümçi, Çin'in kuzeybatısında yer alan, Doğu Türkistan adıyla da bilinen Sincan Uygur Özerk Bölgesi'nin başkentidir. 2,5 milyon nüfuslu bir şehir olup 10.989 km²lik bir alan kaplar. Mançu İmparatorluğu 1884 yılında, Doğu Türkistan istilasını gerçekleştirdiğinde şehre Çince 迪化 (Dihua) adını vermişlerdi. 1955 yılında, daha öncelerden eyalet statüsündeki Doğu Türkistan'ın, Sincan Uygur Özerk Bölgesi olması ile birlikte, başkentin adı da tekrar Urumçi olmuştur. Çin'in batıya açılan en önemli güzergâhlarındandır. Demiryolu taşımacılığında önemli bir geçittir.
İrtiş Irmağı, Sibirya'da bir nehir, ana kaynağı Obi Nehri'dir. İrtiş ismi Beyaz anlamına gelir.
Kuytun, Çin'in Sincan Uygur Özerk Bölgesinin kuzeybatısında, İli Kazak özerk iline bağlı bir şehirdir.
Usu (şehir),, Çin'in Sincan Uygur Özerk Bölgesinin kuzeyinde Tarbagatay İli toprakları içinde bir şehirdir.
Dörbiljin İlçesi,, Çin'in Sincan Uygur Özerk Bölgesinin kuzeyinde Tarbagatay İli toprakları içinde bir ilçedir.
Karamay Bucağı, Çin'de Sincan Uygur Özerk Bölgesi'nin kuzeyinde, Karamay'a bağlı bir bucaktır.
Maydağ Bucağı, Çin'de Sincan Uygur Özerk Bölgesi'nin kuzeyinde, Karamay'a bağlı bir bucaktır.
Cerenbulak Bucağı, Çin'de Sincan Uygur Özerk Bölgesi'nin kuzeyinde, Karamay'a bağlı bir bucaktır.
Orku Bucağı, Çin'de Sincan Uygur Özerk Bölgesi'nin kuzeyinde, Karamay'a bağlı bir bucaktır.
İrtiş Nehri Muharebesi, 657'de Tang Hanedanlığı'nın general Su Dingfang yönetimindeki ordusu ile Batı Türklerinin kağanı İl-Kullıg İşbara Kağan arasında yaşanan savaştır. Savaş, Tang sınır kentlerine yapılan Türk saldırılarından bunalan Çin tarafından Uygurların da desteğiyle oluşturulan Birleşik Çin ordunun düzenlediği seferin bir parçasıdır. Savaş Altay Dağları yakınındaki İrtiş Nehri boyunda meydana gelmiştir. İl-Kullıg Kağan, İli Nehri'nde İl-Kullıg Kağan Çinli piyadelerden ve Uygur süvarilerinden müteşekkil 10 bin kişilik Tang ordusunu ablukaya aldı. Su Dingfang ön cepheye piyadeleri yanaşık düzen ile yerleştirdi, ön cephede bulunan piyadeler yana açılınca dinlenmiş atlara sahip Uygurlar hızla ileri atılıp saldırıya geçtiler. Uygurlar, Türk süvarilerini dağıttılar ve çoğunu da kılıçtan geçirdiler. İl-Kullıg'a sadık Türk boyları teslim olmuş ve Taşkent'e doğru çekilen İl-Kullıg ertesi gün yakalanmıştır.
Karamay Havalimanı, Çin'in Sincan Uygur Özerk Bölgesi'ne bağlı Karamay kentinde bulunan bir havalimanıdır.
Zaysan Gölü ), ca. 1.810 km² (700 mi²) alan kaplayan bir tatlı su gölüdür ve doğu Kazakistan'da, Altay ve Tarbagatai Dağları arasındaki bir çukurda yer almaktadır. Doğu Kazakistan Eyaleti'nin en büyük gölüdür.
Çin'in Sincan Özer Bölgesi'ndeki Turfan Depresyonu'nda bulunan Turfan'daki Turpan su sistemi ya da Turfan su sistemi Turfan halkı tarafından uyarlanan dikey bir tünel sistemidir. Yerel Uygur dilinde karız kelimesi "kuyu" anlamına gelmektedir. Turfan, karız su sistemini ve diğer tarihî eserleri sergilemeye adanmış Turfan Su Müzesi'ne de ev sahipliği yapmaktadır.
Güney-Kuzey Su Aktarma Projesi, Çin'de on yıllık bir altyapı mega projesidir. Proje, Çin'in güneyindeki Yangtze Nehri'nden yılda 44,8 milyar metreküp tatlı suyu üç kanal sistemi aracılığıyla daha kurak ve sanayileşmiş kuzeye kanalize etmeyi hedeflemektedir:
- Büyük Çin Kanalı boyunca uzanan Doğu Rotası;
- Han Nehri (Yangtze)'nin üst kesimlerinden Büyük Su Kemeri üzerinden Pekin ve Tientsin'e uzanan Merkez Rota;
- Bayankala Dağı yakınlarındaki Yangtze Nehri'nin üç kolundan Çinghay, Kansu, Şensi, Şansi, İç Moğolistan ve Ningşia gibi eyalet ve özerk bölgelere giden Batı Rotası.
İrtiş-Karağandı Kanalı, Kazakistan'ın kuzey orta kesiminde bulunan bir kanaldır. Kanal, İrtiş Nehri'ni Karağandı kentine bağlamaktadır. Kazakistan'ın bağımsızlığından sonra, kanal resmi olarak Kazak jeolog Kanış Satpayev'in anısına Kanış Satpayev Kanalı olarak bilinmektedir.
Aylik Gölü, Çin'in Sincan Uygur Özerk Bölgesi'nde bulunan bir göldür. Göl, Çungar Havzası'nın kuzeyinde Kurbantongut Çölü'nün kenarında Karamay kenti sınırları içerisinde yer almaktadır.
1994 Karamay yangını, 8 Aralık 1994 tarihinde Çin'in Sincan Uygur Özerk Bölgesi'ne bağlı Karamay kentinde Dostluk Tiyatrosu'nda çıkan yangındır. Yangın sırasında 1000 kadar çocuk ve öğretmen bulunmakta olup 288'i okul çocuğu olmak üzere 325 kişi hayatını kaybetti. Yangın, Çin Halk Cumhuriyeti tarihindeki en kötü yangınlardan biri olarak kabul edilmektedir.
