İçeriğe atla

İphigenia Aulide'de

İphigenia Aulide'de
Fransa Paris'te 1774 partitur notaları baskısının on sayfası
Özgün isimIphigénie en Aulide
MüzikChristoph Willibald Gluck
LibrettoFrançois-Louis Gand Le Bland Du Roullet
Gala19 Nisan 1774
İlk gösterim yeriParis, Académie Royale de Musique (Opéra National de Paris)
Oyuncular
  • Agamemnon, Miken Kralı - bariton
  • Clitemnestre (Clytemnestra), karısı- soprano
  • Iphigénia (İphigenia), kızları - soprano
  • Achille (Akhilleus), bir antik Yunan kahraman - tiz tenor
  • Patrocle (Patroclus) - bas
  • Calchas, Başrahip - bas
  • Arcas - bas
  • Üç Yunan kadın - soprano
  • Bir Midilli'li kadın köle
  • Koro: Yunan askerleri ve halkı; Teselyalı savaşçılar; Argos'lu kadınlar; Aulide'li kadınlar; Midilli'li kadınlar, erkekler ve köleler; Diana tanrıçası rahibeleri
  • Balerinler
  • Erkek baletler

İphigenia Aulide'de (Fransızca:Iphigénie en Aulide) Christoph Willibald Gluck tarafından Fransızca olarak hazırlanmış 4 perdelik bir trajedik opera. Eserin librettosu Nicolas-François Guillard tarafından Fransızca olarak tanınmış Fransız trajedi yazarı Jean Racine'in antik Yunan mitinden uyarlanarak yazdığı "İphigenie (1674)" trajedisinden uyarlanarak yazılmıştır. Eserin prömiyer temsili 19 Nisan 1774'te Paris'te "Académie Royale de Musique" (Opéra National de Paris) tarafından yapılmıştır. Bu eser Fransız opera sahnesinde temsil edilen ilk Fransızca opera eseri olmuştur.

Temsiller ve versiyonlar

Bu operanın 19 Nisan 1774'te Paris'te prömiyer temsilinde seyirciler sadece uvertürünü çok alkışladılar ve eserin takip eden kısımları seyirciler tarafından popüler bulunmadı. Bu ilk temsilinde sonra Nisan ayı içinde 3 ekstra temsil planlanmıştı. Fakat Fransa Kralı XV. Louis'in o ay içinde ölümü dolayısıyla ilan edilen yas nedeniyle Paris'te tiyatrolar 6 hafta kapalı kaldılar.

İphigenia Aulide'de operası Paris'te 10 Ocak 1775'te tekrar temsil edilmeye başlandı. Bu eser o kadar popüler oldu ki 1776-1824 döneminde Fransa Operası repertuvarında bir temel eser oldu ve bu dönemde hemen hemen her yıl yeniden yapımlanıp temsil edildi. Bu dönemde bu eserin 400'den çok sayıda temsili yapıldığı ve Gluck'un Paris'te en çok kere temsil edilen eseri olduğu belirtilmektedir.

1775 yılında yani yapım için Gluck eserinde bazı değişiklikler yaptı. Sahne arkasından gelen bir ses olarak Tanrıça Diana soprano sesini eserine ekledi ve eserdeki divertismanları değiştirip genişletti. Bunun için günümüzde operaevleri bu eserin iki Fransızca versiyonu arasında seçim yapmaları mümkündür. Bununla beraber bu iki Franzizca versiyon arasındaki fark Gluck'un Fransızca Orfeo ve Euridice eserinin iki versiyonu arasındaki fark veya Gluck'un Alceste operasının Fransızca versiyonu ile İtalyanca versiyonu arasındaki fark kadar çok değildir.

1847'de Dresden Sarayı tiyatrosu direktörü olan Richard Wagner bu eserin yeni bir Almanca versiyonunu hazırlamakta iken orijinal eserde büyük değişiklikler yaptı. Wagner metin değişiklikleri yaparak librettoyu yeniden edit edip yeni kısımlar ekledi. Bu metin değişiklikleri ile yetinmeyen Wagner değişik bir finale hazırladı ve bazı pasajlara kendi bestesi olan parçalar koydu. Günümüzde Wagner revizyonu versiyon, özellikle Almanya operaevlerinde ve Hermann Abendroth, Otto Klemperer ve Wilhelm Furtwängler gibi ünlü Alman opera orkestra şefleri altında yapımlanmaktadır. Bu versiyonun disk kayıtları yapılmış olup hâlâ satılmaktadır.

Roller

Prömiyerde Iphigenia rolünü alan soprano Sophie Arnold
Rol Ses tipi Prömiyerde roller,[1]
19 Nisan 1777
(Orkestra şefi:Louis-Joseph Francœur)
(Bale kerografi:Gaétan Vestris)
Agamemnon, Miken KralıbaritonHenri Larrivée
Clitemnestre (Clytemnestra), karısısopranoFrançoise-Claude-Marie-Rosalie Campagne
Iphigénia (İphigenia), kızlarısoprano Sophie Arnould
Achille (Akhilleus), bir antik Yunan kahramantiz tenor Joseph Legros
Patrocle (Patroclus) bas Durand
Calchas, Başrahipbas Nicolas Gélin
Arcas bas Beauvalet
Üç Yunan kadın soprano Marie-Françoise de Beaumont d'Avantois; Rosalie Levasseur, (üçüncü kadın şarkıcının ismi bilinmiyor)
Bir Midilli'li kadın köle soprano Mlle Chateauneuf
Yunan askerleri ve halkı; Teselyalı savasçılar; Argos'lu kadınlar; Aulide'li kadınlar; Midilli'li kadınlar, erkekler ve köleler; Diana tanrıçası rahibeleri
Balerinler: Marie-Madeleine Guimard, Marie Allard, Anna Heinel, Peslin; erkek baletler:Gaétan Vestris, Maximilien Gardel

Konu özeti

İphigenia tanrilara kurban edilmesi Ressam: Tiepolo

I. Perde

Büyük kahin Calchas, Tanrıça Diana tarafından kendine verilen bir kehanette bulunarak Truva'ya saldırı için Aulide'de toplanan Yunan gemilerinin Ege Denizi'ni geçmeleri için uygun rüzgârlar bulabilmeleri için Miken Kralı ve bu Yunan filosunun başkomutanı olan Agamemnon'un kendi kızı olan İphigenia'yı tanrılara kurban olarak kendi eliyle öldürmesi gerektiğini bildirir. Bu operanın ana teması bir baba olarak kız evladı İphigenia'nın hayatını kurtarma ile komuta ettiği Yunan filosu ve hüküm ettiği Miken krallığının mensuplarının yaşam menfaatlerini sağlama arasında yapması gereken müthiş korkunç bir seçim hakkındadır.

Truva'ya gitmek için değişik Yunan şehirlerinde toplanan askerleri taşıyan filo Aulide'den harekete geçmesi planlanmıştır ve Agamemnon kızı İphigena'ya Aulide'ye çağırmıştır. Bunun için kızına verdiği neden, kızının tanınmış bir Yunan kahramanı olan Achille (Akhilleus) ile nikâhla evlenmesinin yapılmasıdır. Fakat kızını oraya gelip kurban edilmesinden sakınmak için sonradan gönderdiği haberle kızına Achille'nin hiç vefalı bir kişi olamayıp ona sadık olamayacağını ve kızının onunla evlenmeyi kabul etmemesinin imkân dahilinde olduğunu bildirmiştir

Fakat İphigenia babasından bu son haberi daha almadan annesi Clytemnestra ile birlikte Yunan filosunun kampına gelmiştir. İki kadın Achille'nin vefasız olabileceğinde hiç hoşlanmamışlardır ve evlenmeden sakınmak istemeye başlamışlardır. Fakat Achille'nin onların yanına gelir ve İphigenia'ya karşı büyük bir aşk beslemekte olduğunu bildirir. Perde Achille ve İphigenia arasında gayet duyarlı karşılıklı birbirine barışıp birbirine aşk ilan etmeleri sahnesi ve finale ikilisi ile son bulur.

II. Perde

Nikâh ve gerdeğe girme törenleri için yapılan eğlenceler koroların şarkılarını ve bir baleyi ihtiva eder. Fakat çift bu eğlentilerden sonra tapınağa gittiklerine Agamemnon'un muhafızları komutanı olan Arcas onlara kızın babası kralın tapınak sunağı önünde kızını kurban etmek için onları beklemekte olduğunu onlara ifşa eder. Kralın kızını kurban etmesini önlemek için hemen Achille ve Clytemnestra tapınağa girip sunağa giderler. Orada kralı kızını kurban etmekten caydırmaya çalışırlar. Kral onlarla hemfikir olup kızını kurban etme planını bir kenara koyar.

III. Perde

Perde Truva'ya gitmeye kararlı Yunan askerler korosu ile açılır. Bu koro kralın fikrini değiştirmesini ve böylece Truva'ya gitmelerinin önlenmesini kabul etmeye onların hazır olamadığını ve kurban etme törenin hemen yapılmasını istediklerini bildirmektedir. Tam bu sırada İphigenia kötü talihini kabul edeceğini ve halkın ve askerlerin büyük menfaatleri için kendi hayatını kaybetmeyi kabule hazır olduğunu ilan eder. Kızın annesi Clytemnestra merhametsiz Yunanlardan büyük tanrı Jüpiter'in intikam alacağını onlara bildirir.

Fakat kurban etme töreni yapılacaktır. Tam bu sırada Achille ve kendinin savaşçıları bu törene itirazlarını açıkça ortaya atarlar. Etraf karışır. Bu sırada Gluck antik mitten ve Racine'in trajedi oyununun sonucundan tamamen ayrılır. Büyük kahin Calchas'ın sesi koronun karmaşık sesleri üzerinden duyulur. Calhas tanrıça Diana'nın fikrini değiştirdiğini ve kızın kurban edilmesinin gerekmediğini bildirdiği herkese açıklar. Bu eserin 1775 yapımlanması için yapılan değişikliklerle ortaya çıkarılan ikinci versiyonunda tanrıça Diana şahsen sahneye girer ve şahsen Achille ve İphigenia'nın evlenmesini ve Agamemnon komutasındaki Yunan filosunun Ege Denizi'ni geçmeye başlamasını kutsadığını ilan eder.

Seçilmiş disk kayıtları[2]

Yıl Roller
(Agamemnon, Clytemnestre, İphiginia, Achille)
Orkestra şefi,
Orkestra ve koro
Marka
1951
(Almanca çevirisi)
Dietrich Fischer-Dieskau,
Johanna Blatter,
Martha Musial,
Helmut Krebs
Artur Rother,
RAIS Kammerchor ve Sinfonieorchester
CD: Gala 100.712
1962 Walter Berry,
Inge Borkh,
Christa Ludwig,
James King
,
Wiener Staatsoper korosu ile Salzburger Festivali Oda Korosu ve Wiener Philharmoniker orkestrası
2 CD (1996); Orfeo «d'Or» C 428962
1972
(Wagner'un revizyonu ve Almanca metni)
Dietrich Fischer-Dieskau,
Trudeliese Schmidt,
Anna Moffo,
Ludovic Spiess
Kurt Eichhorn,
Bayerischen Rundfunks korosu, Müncher Rundfunkorchester
CD: BMG RCA Classics 74321 32236-2
1987
(Gluck'un orijinal Fransizca metni)
José van Dam,
Anne Sofie von Otter,
Lynne Dawson,
John Aler
John Eliot Gardiner,
Monteverdi Korosu, Lyon Opera Orkestrasi
2CD: (1990); ERATO «Gardiner Collection» 4509-99609-2
2002 Christopher Robertson,
Daniela Barcellona,
Violeta Urmana,
Stephen Mark Brown
Riccardo Muti
Teatro alla Scala koro ve orkestrasi
DVD (2005), House of Opera DVDCC 701

Medya

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Roller kaynak: Earl of Harewood and Antony Peattie, eds (1997) The New Kobbés Opera Book (1997),. New York:G.P. Putnam's Sons: New York
  2. ^ Kaynak discography.org.uk/CLGLIPHA.HTM[] Operadis-opera internet sitesi Iphigénie en Aulide operası diskografyası

Dış kaynaklar

  • Hayes, Jeremy, "Iphigénie en Aulide", Kaynak: Stanley, Sadie (ed.) (1997), The New Grove Dictionary of Opera, Cilt.ii Sayfa:816-819 New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-522186-2 (İngilizce)
  • Pitou, Spire (1985), The Paris Opéra. An Encyclopedia of Operas, Ballets, Composers, and Performers – Rococo and Romantic, 1715–1815, Westport/London: Greenwood Press, ISBN 0-313-24394-8 (İngilizce)

Dış bağlantılar

  • IMSLP websitesinde "Iphigénie_en_Aulide,_Wq.40_ (Gluck,_ Christoph_Willibald)" maddesinde partitür notaları, seslendirme notaları, aranjmanlar, transkripsiyonlar ve librettolar. Online [1]15 Ağustos 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Opera-guide.ch websitesinde "Gluck, Iphigénie en Aulide" eserinin Fransızca librettosu. Online:[2]3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Fransızca)
  • * Opera-guide.ch websitesinde "Gluck, Iphigénie en Aulide" eserinin Almanca librettosu. Online:[3]3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Almanca)
  • YouTube websitesinde "Gluck: "Iphigenie in Aulis" (Berlin 1992, deutsch, Schreier, Hajóssyová, Lang)" maddesinde Berlin 1992 yapimi "Gluck, Iphingenie en Aulis" operasinin Almanca tum audio-kaydi: On-line:[4]


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Opera</span> Müzikli tiyatro eseri

Opera, genellikle konusunu tarihten, mitolojiden, efsanelerden veya güncel olaylardan alan, sözlerinin tümü veya birçoğu müzikle bestelenmiş, içinde güzel sanatların tümünü barındırabilen, teatral formda bir sahne eseridir.

<span class="mw-page-title-main">Richard Wagner</span>

Richard Wagner, Alman opera bestecisi, tiyatro direktörü, müzik teorisyeni ve yazarı.

<span class="mw-page-title-main">Agamemnon</span> Yunan Mitolojisinde Miken Kralı

Agamemnon, Yunan mitolojisinde Miken Kralı, Sparta Kralı Menelaos'un büyük kardeşi, orduları Truva (Troya) savaşına götüren kumandan. Atreus ve Aerope'nin oğludur. Yunan orduları Avlid'de Truva'ya yola çıkmak için toplandıklarında hiç rüzgâr olmadığı için Agamemnon Av Tanrıçası Artemis rüzgârları serbest bıraksın diye kızı İphigenia'yı kurban vermeye yönelir. Ancak İphigenia, kurban olarak kesileceği sırada Artemis, bir dişi geyik göndererek kızın yerine onu kurban ettirdi ve kızı Artemis tapınağına rahibe yaptı. Böylece Artemis rüzgârları serbest bıraktı. Truva savaşında kazanılan zaferden sonra Agamemnon güzel Kassandra'yı da yanına alıp evine döndü. Agamemnon'un kızları İphigenia'yı öldürmeye teşebbüs etmesini ve Kassandra'yla dönmesini sindiremeyen, Agamemnon'un karısı Clytemnestra, sevgilisi Aigisthos ile birlikte Agamemnon'u öldürdüler. Homeros'un Odysseia destanında baş karakter İthake kralı Odysseus, ölüler ülkesinde Agamemnon'un ruhuyla konuşur, Agamemnon ölümünden şöyle bahseder:

''Çok kurnaz Odysseus, tanrıya denk Laertesoğlu,

gemilerimde alt etmiş değil Poseidon beni

uğursuz yellerin azgın soluğunu salıp üstüme,

beni düşman adamlar da yok etmiş değil karada,

Aigisthos'tur hazırlayan bana ölümü ve eceli,

o öldürdü beni hain karımın yardımıyla,

evine buyur etmiş oturtmuştu beni sofrasına,

öldürdü yemek yerken, boğazlar gibi ağılda bir sığırı.

Ben yürekler acısı bir ölümle böyle öldüm işte.''

<span class="mw-page-title-main">Christoph Willibald Gluck</span>

Christoph Willibald Gluck; 2 Temmuz 1714 - 15 Kasım 1787), erken klasik dönemde İtalyan ve Fransız opera bestecisidir. Her ikisi de Kutsal Roma İmparatorluğu'nun parçası olan Yukarı Pfalz'da doğup Bohemya'da büyüdü, Viyana'daki Habsburg sarayında ön plana çıktı. Orada birçok entelektüelin kampanya yürüttüğü operanın dramaturjik uygulamalarında pratik reform yaptı. 1760'larda, aralarında Orfeo ed Euridice ve Alceste 'nin de bulunduğu birçok radikal yeni çalışmayla, Metastasian opera serisi 'nin yüzyılın büyük bölümünde sahip olduğu boğucu baskıyı kırdı. Gluck, orkestral anlatım kullanarak ve genellikle uzun olan da capo aria'yı keserek daha fazla drama kattı. Daha sonraki operaları tipik barok operanın yarısı kadar uzunluktadır. Mozart, Schubert, Berlioz ve Wagner gibi geleceğin bestecileri Gluck'a saygı duydu.

<i>İdomeneo</i>

İdomeneo, re di Creta ossia Ilia e Idamante veya daha bilinen kısa adıyla İdomeneo, Wolfgang Amadeus Mozart'ın bestelediği ve librettosunu Giambattista Varesco'nun yazdığı 3 perdelik opera seria. Operadaki olaylar Girit adasında geçmektedir. İlk defa 29 Ocak 1781 tarihinde Münih'teki Cuvilliés Tiyatrosu'nda sahnelenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Orphe ve Eurydice</span>

Orphe ve Eurydice Christoph Willibald Gluck tarafından hazırlanmış bir operadır. Operanın konusu antik Yunan Orfe efsanesine dayanmaktadır ve operanın librettosu "Ranieri de' Calzabigi" tarafından yazılmıştır. İlk temsili 5 Ekim 1762'de Viyana'da Burgtheatre'da verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Güzel Helen (opera)</span>

Güzel Helen Jacques Offenbach tarafından bestelenmiş üç perdelik bir opéra bouffe veya operet eseridir. Eserin librettosu orijinal olarak Fransızca Henri Meilhac ve Ludovic Halevy tarafından yazılmıştır. Prömiyer sahnelenmesi 17 Aralık 1864'te Paris'teki Théâtre des Variétés'de yapılmıştır. Bu operet, Truva Savaşı'na neden olan Truva Kralı'nin oğlu olan Paris'in güzel Helen'i kaçırmasını alaylı ve gülünç olarak parodisini yapmaktadır.

Alman bestecisi Christoph Willibald Gluck tarafından hazırlanan tüm opera eserlerinin listesi:

<span class="mw-page-title-main">Niccolo Piccinni</span>

Niccolo Piccinni senfoniler, oda müziği eserleri, operalar ve kilise müziği besteleri hazırlamış bir İtalyan bestecidir. Günümüzün klasik batı müziği severleri tarafından pek tanınmayan bir besteci olmakla beraber kendi yaşamı sırasında, özellikle hazırladığı Napoli-tipi opera buffa janrı eserleri dolayısıyla, Avrupa opera seyircisinin çok beğendiği opera bestecilerinin başında gelmekteydi. Piccinni'in zamanla unutulmasının bir nedeni yaşam ve bestecilik döneminin, ünleri günümüze yetişmiş olan Pergolesi gibi büyük besteci ile bir nesil sonrasının büyük bestecileri olan Domenico Cimarosa ile Mozart arasına düşmesidir.

<span class="mw-page-title-main">Arrigo Boito</span>

Arrigo Boito veya daha uzun olarak Enrico Giuseppe Giovanni Boito veya takma adla Tobia Gorrio, İtalyan şair, roman yazarı, gazeteci, opera bestecisi ve libretto yazarıdır.

<span class="mw-page-title-main">İphigenia Tauris'te</span>

İphigenia Tauris'te Christoph Willibald Gluck tarafından Fransızca olarak hazırlanmış 4 perdelik bir trajedik opera. Eserin librettosu Nicolas-François Guillard tarafından Fransızca olarak Yunanca antik klasik trajedi yazarı Euripides'in "İphigenia Tauris'te" trajedisinden uyarlanarak' yazılmıştır. Eserin prömiyeri 18 Mayıs 1778'da Paris'te "Académie Royale de Musique" tarafından verilmiştir. Bu eser Fransız opera sahnesinde temsil edilen 5. Fransızca opera eseri olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Medea (Cherubini)</span>

Medea, operası Paris'te yaşayıp çalışan ama İtalyan asıllı besteci olan Luigi Cherubini tarafından hazırlanan 3 perdelik "opera-comique" janrında opera eseridir. Eserin orijinal librettosu antik Yunan tiyatro yazarı Euripides'in Medae adlı trajedisi ile Fransız Pierre Corneille'in " Médé" oyunlarından François-Benoît Hoffmann tarafından uyarlanarak Fransızca olarak yazılmıştır. Eserin prömiyer temsili Fransızca olarak 13 Mart 1797'da Paris'te "Théâtre Feydeau,"'da sahnelenmiştir. Bu eser 19. yüzyılda 1802 ve 1809'da İtalyancaya çevrilmiş bu İtalyanca versiyonun, başta Viyana olmak üzere, Avrupa şehirlerinde prömiyerleri yapılmıştır. 1855'te Larchner tarafından Almancaya çevrilmiştir. 1909'da ise Larchenr'ın Almanca versiyonu İtalyancaya çevrilmiş bu çifte çeviri libretto bazı önemli sahnelenmelerde kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Alceste (Lully)</span>

Alceste operası Fransiz saray bestecisi olan Jean-Baptiste Lully tarafından hazırlanan 1 prolog ve 5 perdeden oluşan "trajedi-lirik" janrında bir opera eseridir. Eserin orijinal Fransızca librettosu Philippe Quinault tarafından ünlü antik Grek tiyatro yazarı ʽEuripedesʼ'in Alcestes adlı trajedi oyunundan uyarlama hazırlanmıştır. Eserin prömiyer temsili Fransızca olarak 19 Ocak,1674'te Paris'te "Jeu de Paume du Bel-Air"'de sahnelenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Armide (Gluck)</span>

Armide, Christoph Willibald Gluck tarafından Fransızca olarak hazırlanmış 5 perdelik bir trajik operadır. Librettosu "Philippe Quinault" tarafından Fransızca olarak Torquato Tasso'nun (d.1544-o.1596) "Gerusalemme liberata [(Kurtarılmış Kudüs)(1581)]" epik şiir eserinden uyarlanarak yazılan eserin prömiyer temsili 23 Eylul 1777'de Paris'te "Académie Royale de Musique" tarafından verilmiştir. Bu eser Gluck'un Fransız opera sahnesinde temsil edilen 5. opera eseri olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Hekabe (oyun)</span> Evripides trajedisi

Hekabe, Euripides tarafından MÖ 424'te yazılmış trajedidir. Truva Savaşı'ndan sonra, Yunanlar Truva'dan ayrılmadan önce gerçekleşir. Ana karakter, düşmüş Truva Şehri'nin kraliçesi Hekabe'dir. Hikâye kısaca, Hekabe'nin kızı Polyksena'nun Akhilleus'un mezarına kurban edilmesinden ve oğlu Polydoros'un öldürülmesinden intikamını nasıl aldığını anlatır.

Elektra tragedyası, Sofokles'in günümüze ulaşan yedi oyunundan biridir.

İfigenia veya İphigenia, Miken Kralı Agamemnon ile Clytemnestra'nın kızıdır. Kardeşleri ise Elektra, Orestes ve Khrysothemis'tir.

Euripides, İphigenia Aulis'te oyununu ömrünün son on sekiz ayını geçirdiği Makedonya'da yazmıştır. Adaşı olduğu oğlu, oyunu M.Ö. 405 yılında sergilemiştir. Korint'te Alkmaeon ve Bakkhalar adlı oyunları ile birlikte bir tetralojinin parçası olan oyunun, Euripides'in oğlu veya yeğeni tarafından yönetildiği düşünülmektedir. Oyun, Dionysia şehir festivali yarışmasında birincilik ödülünü kazandı.

<span class="mw-page-title-main">İphigeneia Tauris'te</span> Evripides trajedisi

İphigenia Tauris'de, Euripides tarafından MÖ 414-412 arasında yazılmış ve günümüze kadar ulaşan trajedi oyunlarından biridir. Yine Euripides'in İphigenia Avlis'de adlı oyunundan sonraki zamanı anlatır. Aristotales, Poetika'sında oyuna sık sık değinir ve kardeşlerin birbirini tanıma sahnesini oldukça başarılı bulur. Oyun, Peloponez Savaşı esnasında sergilenmiştir. Oyun bir prologos, parados, 3 stasimon, 3 epeisodion ve ekodos'tan oluşur. Oyun sonunda, tanrıça Athena gelerek, kurguyu sonuca bağlar. Oyun, Tauris'teki Artemis Tapınağı önünde geçer.

<span class="mw-page-title-main">Klitemnestra</span> Yunan Mitolojisinden bir karakter

Clytemnestra, Miken Kralı Agamemnon'un karısıdır ve Helen'in kız kardeşidir.