İçeriğe atla

İpatyev Evi

Ipatiev Evi, Yekaterinburg, (daha sonra Sverdlovsk), 1928'de

İpatyev Evi (Rusça: Дóм Ипáтьева) Yekaterinburg'daki bir tüccarın eviydi. Rusya'nın eski İmparatoru II. Nikolay'ın (1868–1918, hükümdarlık 1894–1917), ailesi ve ev halkının öldürüldüğü yerdi.[1] Temmuz 1918'de Bolşevik Devrimi'nin ardından evin adı, Romanovların tahta çıktığı Kostroma'daki Ipatiev Manastırı'nın adıyla aynıdır. Rus Devrimlerinin 60. yıldönümü nedeniyle, 1977'de Politbüro'nun yerel Sovyet hükümetine verdiği emirle, Romanov ailesinin öldürülmesinden neredeyse 59 yıl sonra ve Sovyetler Birliği'nin dağılmasından 14 yıl önce yıkıldı.

Tarih

Resimde görülen yemek odası, Ipatiev Evi'ndeki büyük düşeslerin odasının kapısıdır (1918)

1880'lerde madencilik sektöründe çalışan bir yetkili olan Ivan Redikortsev, belirgin bir tepenin yamacına iki katlı bir ev inşa ettirdi. Cephe uzunluğu 31 metredir 1898'de konak, itibarı lekelenmiş bir altın tüccarı olan Sharaviev'e geçti. On yıl sonra ev, zemin katını ofisine çeviren askeri mühendis Nikolai Nikolayevich Ipatiev tarafından satın alındı.[2]

Görünüşe göre Pyotr Voykov'un sağladığı bilgilere dayanarak Ipatiev, 1918 Nisan'ının sonunda Ural Sovyeti ofisine çağrıldı ve yakında "Özel Amaçlı Ev" olarak anılacak olan yeri boşaltma emri verildi.

İmparatorluk ailesinin evde kalışı ve infazları

Romanov ailesi 30 Nisan 1918'de taşındı ve evde 78 gün geçirdi. Bu hanede Çar Nicholas Romanov, eşi Hessenli Çariçe Alexandra Fyodorovna, dört kızı, oğulları ve varisleri Çareviç (veliaht prens) Alexei; saray hekimi Dr. Yevgeny Botkin, oda hizmetçisi Anna Demidova, aşçı Ivan Kharitonov ve uşak Alexei Trupp bulunmaktaydı. Onlar Ipatiev Evi'nin üst katındaki dört odayı işgal ederken, muhafızları zemin katta bulunuyordu. Temmuz başından itibaren bu muhafızların komutanlığı Ural Sovyeti'nin kıdemli üyelerinden Yakov Yurovski tarafından devralındı.

Mahkumların kapalı bir bahçede günlük kısa egzersiz yapmasına izin verildi Ancak odalarının pencereleri boyandı ve dışarıdan izole edildi. Evin dış çevresine yüksek bir ahşap çit yapıldı ve ev sokaktan kapatıldı.[3]

16-17 Temmuz 1918 gece yarısı civarında, Komutan Yurovsky, uyanık olan ve bir mektup yazan Dr. Botkin'in ikinci kattaki odasına girdi. Botkin'e, tüm grubun Yekaterinburg'dan tahliye edilebilmesi için İmparatorluk ailesini ve kalan üç hizmetkarını uyandırması söylendi. Onlara bunun nedeni olarak söylenen şey, 1918-1921 Rus İç Savaşı'nda Çarlık ve ılımlı demokratik sosyalistlerden oluşan Bolşevik karşıtı Beyaz Ordu güçlerinin şehre yaklaşması ve sokaklarda ateş açılmasıydı.

Giyinmek ve toparlanmak yaklaşık yarım saat sürdükten sonra Romanovlar, Botkin ve üç hizmetçi merdivenlerden aşağıya evin avlusuna, oradan da zemin kattaki girişten geçerek yarı bodrum katındaki küçük bir odaya götürüldü. Çar'ın isteği üzerine oğlu Alexei ve karısı Alexandra için sandalyeler getirildi. Grubun geri kalanı oturan çiftin arkasında ve bir yanında duruyordu.

Bir süre sonra Yurovsky ve bir grup silahlı adam çift kapıdan bodrum odasına girdiler. Maksim Gorki Ural Devlet Üniversitesi tarih profesörü Ivan Plotnikov, cellatların Yakov Yurovski, GP Nikulin, MA Medvedev (Kudrin), Peter Ermakov, SP Vaganov, AG Kabanov, PS Medvedev, VN Netrebin ve YM Tselms olduğunu tespit etti Üç Letonyalı son dakikada infazda yer almayı reddetti.

Yurovsky, Romanov akrabalarının İmparatorluk ailesini kurtarmaya çalıştıklarından, bu girişimin başarısız olduğundan ve Sovyetlerin artık hepsini vurmak zorunda kaldığından bahsetti. Kendisi ve ekibi daha sonra tutukluların üzerine tabancalarla ateş açtı.

Nispeten küçük bir alana toplanan insan sayısı, verimsiz ve dağınık bir katliama yol açtı. Mahkumlar arasındaki kadınların kıyafetlerinin içinde elmaslar ve mücevherler gizlenmişti, bu da mermilerin çoğunu saptırıyordu. Hepsinin öldürülmesi yirmi ila otuz dakika sürdü.[4]

Yıkım

Yekaterinburg'un Kan Kilisesi, bir zamanlar Ipatiev Evi'nin bulunduğu yere inşa edildi.

1923 gibi erken bir tarihte, çitlerle çevrili evin fotoğrafları Sovyet basınında "son Çarın son sarayı" etiketi altında yayıldı. 1927'de ev, Ural Devrim Müzesi'nin bir şubesi olarak belirlendi. Daha sonra bir tarım okulu haline geldi ve 1938'de din karşıtı bir müze olarak yeni bir hayata başladı. Bu dönemde parti aparatçiklerinin büyük tur grupları halinde gelip, eski Çar ve ailesinin idam edildiği mahzenin kurşunla hasar görmüş duvarının önünde poz vermesi bir gelenekti. 1946'da yerel Komünist Parti tarafından devralındı. 1974 yılında resmen Tarihi-Devrimci Anıt olarak listelendi. Ancak imparatorluk ailesinin anısını onurlandırmak isteyenler için giderek bir hac yeri haline geliyordu.

1977'de Rus Devrimi'nin altmışıncı yıldönümü yaklaşırken Politbüro, evin "yeterli tarihi öneme" sahip olmadığını ilan ederek yıkılması emrini vererek harekete geçmeye karar verdi. Görev, Eylül 1977'de evi yıktıran yerel partinin başkanı Boris Yeltsin'e devredildi. Daha sonra 1990'da yayınlanan anılarında "Er ya da geç bu barbarlıktan utanacağız" diye yazmıştı. Ancak bu eyleme rağmen hacılar, çoğu zaman gizlice ve geceleri boş alana hatıra eşyaları bırakarak gelmeye devam ettiler. Sovyetler Birliği'nin 1991'de tamamlanmasının ardından (tesadüfen Yeltsin dağılması sırasında önemli bir rol oynamıştı ve Rusya'nın Sovyet sonrası ilk Başkanıydı), Kandaki Kilise, dünyanın en büyük kiliselerinden biriydi. Rusya, sitede inşa edildi.[2]

Romanov geçişleri

Kilisenin bir tarafında Romanov ailesinin ölüm yerini gösteren Ortodoks haçı bulunmaktadır. Sovyet döneminde bile o bölgeye yerleştirilen ve zamanla değişen haçlar vardı. Yıllar geçtikçe farklı haçların yerini yenileri alacaktı. Sonunda haçın arkasına küçük bir ahşap yapı inşa edildi ve bugün hala kilisenin yakınında bulunmaktadır.

Ahşap yapının yanında infazların gerçekleştiği yeri gösteren başka bir haç bulunmaktadır.

Edebiyat ve dramada

Ev üç oyuna sahne oluyor: Ekaterinburg (David Logan, 2013), Yekaterinburg'un alternatif bir romantizasyonu olan başlık, OTMA ( Kate Moira Ryan, 2006) ve Özel Amaçlı Ev (Heidi Thomas, 2009) Her üç oyun da Romanovlar ve onların hizmetlileri tarafından Ipatiev Evi'nde esaret altında geçirilen zamanla ilgilidir.[5]

Ev , The Crown televizyon dizisinin 5. sezonunda Romanovların idamını konu alan "Ipatiev Evi" bölümünde yer alıyor.[6]

Kaynakça

  1. ^ Encyclopædia Britannica, Macropaedia 1983, Volume 13, page 70
  2. ^ a b "Where the Romanovs were murdered: archived images". Russia Beyond the Headlines. 17 Nisan 2014. 25 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2020.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "rbth" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
  3. ^ Kurth, Peter; Christopher, Peter; Radzinskiĭ, Ėdvard (1998). Tsar : the lost world of Nicholas and Alexandra. Allen & Unwin. ss. 186-187. ISBN 1-86448-911-1. 
  4. ^ Kurth, Peter (1998). Tsar. s. 197. ISBN 1-86448-911-1. 
  5. ^ Logan, D. (2013). Ekaterinburg : a play. Brisbane: Brisbane Dramatic Arts Company. ISBN 978-0987329691. 
  6. ^ Taylor, Elise (10 Kasım 2022). "What Really Happened Between the British Royal Family and the Romanovs?". Vogue. 11 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2022. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

17 Temmuz, Miladi takvime göre yılın 198. günüdür. Yıl sonuna kadar kalan 167 gün vardır.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandr Soljenitsin</span> Aleksandr İsayeviç, 20. yüzyılın en önemli yazarlarından biri olarak kabul edilen Rus yazarlardan biridir. Edebiyat dünyasında büyük bir etki yaratmış olan İsayeviç, eserleriyle insanlık durumunu, savaş ve totalitarizmin etkilerini işlem

Aleksandr İsayeviç Soljenitsin, 1970 Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Rus yazardır.

<span class="mw-page-title-main">Grigori Rasputin</span> Rus mistik

Grigori Rasputin, son Rus İmparatoru II. Nikolay'ın ailesiyle samimiyet kurarak geç dönem Rus İmparatorluğu'nda hatırı sayılır nüfuz kazanan ve kendini kutsal bir adam olarak gören bir Rus mistikti.

<span class="mw-page-title-main">Lev Tolstoy</span> Rus yazar ve aktivist (1828–1910)

Lev Nikolayeviç Tolstoy, Rus yazar ve asker. Dünya tarihinin en iyi yazarlarından birisi olarak bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">II. Nikolay</span> son Rus İmparatorluğu hükümdarı (1868-1918; çar 1894-1917)

II. Nikolay ya da Nikolay Aleksandroviç Romanov, Romanov hanedanına mensup tüm Rusya imparatoru, Polonya çarı ve Finlandiya büyük prensi, Albay (1892); buna ek olarak, İngiliz Filo Amirali ve İngiliz Ordusu Saha Mareşali idi. Saltanatı sırasında Rus İmparatorluğu, dünyanın önde gelen büyük güçlerinden biriydi ancak ekonomik ve askeri çöküşe geçti. Sovyet tarihçiler tarafından verdiği kararlar sebebiyle askeri yenilgilere ve milyonlarca insanın ölümüne yol açan zayıf ve beceriksiz bir lider olduğu ifade edildi. Batılı tarihçiler ise genel anlamda II. Nikolay'ı Sovyet sistemiyle eşdeğer gördü. Aleksey Tolstoy "Çar'ın rejimi hakkında birçok kötü şey vardı, ama otokrasiyi miras aldı, eylemleri şimdi perspektifte ve Sovyetler tarafından işlenen korkunç suçlarla karşılaştırıldığında görülüyor." ifadelerini kullandı.

<span class="mw-page-title-main">I. Aleksey (Rusya)</span> Rus çarı (1629-1676; çar 1645-1676)

I. Aleksey veya tam adıyla Aleksey Mihayloviç Romanov, 1645-1676 arasında hüküm sürmüş Rus çarı. Saltanatında Polonya-Litvanya Birliği ve İsveç İmparatorluğu ile savaştı. Stenka Razin'in isyanını bastırdı. Öldüğünde Rusya sınırları yaklaşık 2.000.000.000 akre (8.100.000 km2) dönüme sahipti.

Şeki Han Sarayı

Şeki Han Sarayı, Azerbaycan'ın Şeki şehrinde bulunan eski bir han sarayıdır. Şu anda müze olarak faaliyet göstermektedir. Yukarı Baş Devlet Tarihi-Mimari Koruma Alanı topraklarında bulunan saray, dünya çapında öneme sahip tarihi ve mimari bir anıttır. 18. yüzyılda inşa edilen saray binası, şehrin kuzeydoğu kesiminde, kale duvarlarıyla çevrili alanda yer almaktadır

<span class="mw-page-title-main">Anastasiya Nikolayevna Romanova</span>

Anastasiya Nikolayevna Romanova, Rus İmparatorluğu'nun son hâkimi Çar II. Nikolay'ın ve onun eşi Aleksandra Fyodorovna'nın en küçük kızıdır.

<span class="mw-page-title-main">Mariya Nikolayevna Romanova</span>

Mariya Nikolayevna Romanova imparatorluk Rusyası'nın son hâkimi Çar II. Nikolay'ın ve onun eşi Aleksandra Fyodorovna'nın üçüncü kızıdır. 1917 Rus Devrimi'nin ardından öldürülünce, Rus Ortodoks Kilisesi onu bir Tutku taşıyan (страстотéрпец) olarak azize ilan etti.

Beyaz Terör, Rusya'da 1917-1922 yılları arasında gerçekleşen Rus İç Savaşı sırasında Çarlık yanlısı Beyaz Orduların Kızıllara ve kendilerine destek vermeyen sivil halka yönelik şiddet ve katliam hareketlerine verilen isimdir.

<span class="mw-page-title-main">Romanov Hanedanı</span> 1613-1917 yılları arasında Rusyanın hükümdar kraliyet ailesi

Romanov Hanedanı, 1613-1917 yılları arasında Rusya'nın hükümdar kraliyet ailesiydi. Romanovlar, Moskova'nın Büyük Dükalığı'nın ve daha sonra 1598'de Çar I. Fyodor'un ölümü üzerine soyu tükenmiş olan Rurik hanedanlığı döneminde Rusya Çarlığı'nın asilzadeleri olarak ön plana çıktı. 21 Şubat 1613'te Mihail Romanov, Zemsky Sobor tarafından Rusya Çar'ı seçildi ve Romanovları Rusya'ya hakim olan ikinci hanedan yaptı. Mihail'in torunu I. Petro, 1721'de Rus İmparatorluğu'nu kurdu ardından bir dizi savaş ve reform yoluyla ülkeyi büyük bir güce ulaştırdı. Romanovların doğrudan erkek vârisleri, Elizaveta Petrovna 1762'de öldüğünde sona erdi. 5 Ocak 1762'den itibaren imparatorluk tahtının kadın hattı boyunca Prenses Anna Petrovna'nın ve Holstein-Gottorp Dükü Karl-Friedrich'in, oğulları Holstein-Gottorp Dükü Karl Peter Ulrich, Romanov Hanedanı üyesi olarak tanındı. Böylece, şecere kurallarına göre, Elizaveta Petrovna'nın torunları bazen "Holstein-Gottorp-Romanov" olarak anılmaktadır. Şubat Devrimi'nin ardından İmparator II. Nikolay 15 Mart 1917'de çekilmiş ve böylece 304 yıl süren Romanov yönetimi sona ermiştir. Ardından, 1918'de İmparator II. Nikolay ve ailesi Bolşevikler tarafından kurşuna dizilerek öldürüldü ve Romanov Hanedanı'nın 65 üyesinin hayatta kalan 47'si yurt dışına sürgüne gönderildi.

<span class="mw-page-title-main">V. İvan</span> Rus hükümdar (1666-1696; çar 1682-1696)

V. İvan Alekseyeviç Romanov ; 6 Eylül 1666 Moskova – 8 Şubat 1696 Moskova), 7 Mayıs 1682 ve 8 Şubat 1696 tarihleri arasında hüküm sürmüş, Romanov hanedanına mensup Rus çarıdır. Önemli fiziksel ve zihinsel sorunları vardı.

<span class="mw-page-title-main">Vladimir İpatyev</span> Rus-Amerikalı kimyacı

Vladimir Nikolayeviç Ipatieff, Rus ve Amerikan kimyager. En önemli katkıları, petrol kimyası alanındadır.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandra Fyodorovna</span> Rus İmparatoriçesi (Çariçe)

Aleksandra Fyodorovna, 26 Kasım 1894ʼteki evliliklerinden 15 Mart 1917ʼde II. Nikolayʼın zorla tahttan çekilmesine kadar İmparator II. Nikolayʼın eşi olarak son Rusya imparatoriçesiydi. Eşinin otokratik otoritenin teslim olmasına karşı direnişini teşvik etme konusundaki şöhreti ve Rus mistik Grigori Rasputinʼe olan bilinen inancı, kendisinin ve Romanoff monarşisinin son yıllarında popülaritesine ciddi şekilde zarar verdi. Aleksandra ve yakın ailesi, 1918ʼde Rus Devrimi sırasında Bolşevik esaretindeyken öldürüldü. 2000 yılında, Rus Ortodoks Kilisesi tarafından azize ilan edildi.

<span class="mw-page-title-main">I. Mihail (Rusya çarı)</span> Rus hükümdar (1596-1645; çar 1613-1645)

I. Mihail Fyodoroviç Romanov 21 Şubat 1613 - 12 Temmuz 1645 tarihleri arasında Rus çarı.

<span class="mw-page-title-main">Mihail Aleksandroviç</span>

Grandük Mihail Aleksandroviç Romanov, Rusya imparatoru III. Aleksandr'ın beşinci ve en küçük oğlu, son Rus imparatoru II. Nikolay'ın en küçük erkek kardeşiydi.

<span class="mw-page-title-main">Helen (Sırbistan prensesi)</span>

Sırbistan Prensesi Helen - ö.16 Ekim 1962), Sırbistan Kralı I. Petar ve eşi Karadağ Prensesi Zorka'nın kızı olan bir Sırp prensesidir. Sırbistan Veliaht Prensi George ve Yugoslavya Kralı I. Alexander'ın ablasıydı. Helen aynı zamanda Rusya Büyük Dükü Nikolay Nikolayeviç Romanov'un karısı Karadağ Prensesi Anastasia'nın ve Grigori Rasputin'i Tsarina Alexandra'ya tanıştıran kadınlardan olan Rusya Büyük Dükü Peter Nikolaevich'in karısı Karadağ Prensesi Milica'nın yeğeniydi.

<span class="mw-page-title-main">Romanov ailesinin öldürülmesi</span>

1918'de, Çarlık Rusya'sındaki imparatorluk ailesi olan Romanov Hanedanı'nın 16 Temmuz'u 17 Temmuz'a bağlayan gece Yekaterinburg şehrinde infaz edilmesi olayıdır. O gece II. Nikolay, eşi Aleksandra Fyodorovna, beş çocuğu, saray doktoru Eugene Botkin, nedime Anna Demidova, uşak Alexei Trupp ve baş aşçı İvan Haritonov ile birlikte toplam 11 kişi Çekist Yakov Yurovski komutasındaki Bolşevik devrimciler tarafından vurularak ve süngülenerek infaz edildi. Daha sonra cesetler Koptyaki ormanına götürüldü, orada soyuldu, kimliklerini tespit edilmemesi için el bombalarıyla parçalandı ve gömüldü.

<span class="mw-page-title-main">Xenia Georgievna (Rusya Prensesi)</span>

Rusya Prensesi Xenia Georgievna, Rusya Büyük Dükü George Mihailovich ile Yunanistan ve Danimarka Prensesi Maria Georgievna'nın küçük kızıydı.

<span class="mw-page-title-main">Yakov Yurovski</span>

Yakov Mihayloviç Yurovski, Rus Eski Bolşevik, komünist devrimci ve Sovyet Çeka idi. Yurovsky, 17 Temmuz 1918 gecesi Romanov ailesine düzenlenen suikast sırasında İpatyev Evi'ndeki muhafız komutanıydı. Rusya İmparatoru II. Nicholas'ın, ailesinin ve dört hizmetçisinin baş celladı olarak biliniyor. Yurovsky silahların dağıtımından, ailenin kiler odasına gitmesini emretmekten, infazın aileye duyurulmasından ve on bir cesedin elden çıkarılmasından sorumluydu.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.