Tutulum, ekliptik veya tutulum düzlemi ya da ekliptik düzlem, Dünya'nın Güneş etrafındaki yörünge düzlemidir. Dünya'da bulunan bir gözlemcinin bakış açısından, Güneş'in bir yıl boyunca gök küre etrafındaki hareketi, yıldızların arka planına karşı ekliptik boyunca bir yol izler. Ekliptik önemli bir referans düzlemidir ve ekliptik koordinat sisteminin temelidir.
Buz, suyun donmuş haline verilen addır. Oda koşullarında 0 °C ve altında bulunur. Buzun yoğunluğu suyun yoğunluğundan az olduğu için su üstünde yüzebilir.
Taurus ya da Boğa takımyıldızı, zodyak kuşağı takımyıldızlarından biridir. "Taurus" adı Latincede "boğa" anlamına gelir. Boğa, kuzey yarımkürede çıplak gözle dahi seçilebilecek kadar göze çarpan bir takımyıldızdır. Batısında "Koç", doğusunda "İkizler", kuzeyinde "Kahraman" ve "Arabacı", güneydoğusunda "Avcı", güneyinde "Irmak" ve güneybatısında "Balina" takımyıldızlarıyla çevrilidir.
Ebu Abdullah Muhammed bin Cabir bin Sinan er-Rekki es-Sabi el-Battani Latince Albategnius, Albategni ya da Albatenius olarak bilinen, Arap astronom, astrolog ve matematikçidir. Şu anda Türkiye'de bulunan Şanlıurfa ilinin bir ilçesi olan Harran'da doğmuştur. Lakabı es-Sabi''dir fakat tam künyesi, bizi onun Müslüman olduğu sonucuna götürür.
Beyazişi nakış, aynı renkte ana ipliğin kullanıldığı herhangi bir nakış tekniğiyle bağlantılıdır.
Dikiş makinesi, çeşitli tekstil ürünlerini dikmek için kullanılan bir makinedir.
Nakış kasnağı ve çerçeveler nakış ve aynı formda olan iğneişi çalışmalarında kumaşı gergin tutmak için kullanılırlar.
İngilizce:Featherstitch veya feather stitch ve Cretan stitch veya faggoting stitch yaprak damarının soluna ve sağına birbiri ardına gelerek çalışan açık, düğümlü dikiş nakış teknikleridir. Fermuar dikiş zikzak dikiş ile sınıflandırılır.
(İngilizce:Backstitch veya back stitch) onun değişik biçimleri olan kol dikiş, taslak dikiş ve ikiye ayrılama dikiş nakış ve dikişin bir sınıfıdır.
(İngilizce:Cross-stitch) Kanaviçe işi, bir resmi şekillendirmek için x biçimli dikişlerin kullanılması yöntemidir. Bu bakımdan kanaviçe işi kumaş ipliğinin sayıldığı nakış işinde popülerdir ve uygulaması kolaylıkla yapılır. Dikişçiler, dikişlerin bir ebat ve görünümde olmasını sağlamak için iplikleri sayarlar. Kanaviçe işinin bu uygulaması ayrıca sayılı kanaviçe işi olarak adlandırılır. Bazen kanaviçe işi, kumaş üzerinde baskısı yapılmış dizayn üzerinde yapılır.
Zincir dikiş, zincir desen formunda ilmik dikiş serisinin dikiş ve nakış tekniğidir. Zincir dikiş, günümüzdeki en eski örneği Çin'in MÖ 5.-3. yüzyıla tarihlenen ipek iplikten yapılma nakış işidir. Elyapımı zincir dikiş nakışı kumaş katmanı üzerinde bir defadan fazla geçmesini istemez. İğne, kumaş üzerinde çıktığı noktaya yakın yerden batırılır ve kumaş üzerinden ilmiğin ortasından yukarı çıkartılarak bir zincir oluşturulur. Bu böylece devam ettirilir. Kumaş üzerinde kabartmalı bir şekil elde edilmiş olur.
Elde veya makinede çalışılan bu dikiş, bir kumaş alanını kaplamak için birbirine çok yakın çalışan düzgün, paralel dikişlerden oluşur. Saten dikiş süsleme amacıyla kullanılır. dikiş ve nakışda Saten dikiş kumaşın arka bölümünü tamamıyla kaplamak için kullanılan bir dizi düz dikiş serisidir. Saten dikişin dar dizileri standard dikiş makinesinde zigzag dikiş veya özel saten dikiş makinesi kullanılarak yapılır.
Assisi nakış, antik İtalyan geleneğine dayalı sayılı iplik nakışının bir formu olup, ana motifler boş bırakılarak arka planın nakış dikişiyle doldurularak ana temanın ortaya çıkarılması yöntemidir. Bu isim İtalya'nın Assisi kasabasından türemektedir.
Kroşe; kroşe kancası kullanılarak iplikten dokuma elde etme işlemidir. Bu kelime Orta Fransa dan kanca anlamına gelen croc veya croche kelimesinden gelmektedir. Kroşe işlemesi örgü işlemeyle benzer olup iplik ilmeğini diğer ilmiklere doğru çekmeyi içrerir. Kroşede örgüden farklı olarak bir zamanda tek bir ilmik aktif olmasıdır ve burada örgü iğneleri yerine kroşe kancaları kullanılır.
Düğüm; ip vb. doğrusal cisimleri, birbirine tutturmak için kullanılan yöntemdir. Düğüm, bir veya birden fazla ipten, dokumalardan, sicim ve kayışlardan, zincirlerden, hatta birbirine bağlanmış hatlardan meydana gelen dokumalardan meydana gelebilir. Düğümler, bağlama yöntemleri, kullanımları, hikâyeleri, kökenleri ve düğüm teorisinin matematiksel gözlemleri nedeniyle ilginç nesneler olarak tanınırlar.
Örme, Kroşe ve diğer tekstil sanatlarında germe el yapımı tekstil ürünlerinin biten parçalarının gergin kalmasını sağlamak için yapılan son işlemdir. Her parça germe işlemine gereksinim duymaz, buna karşın germe işlemi dantel için standarttır. Süveter, çoraplar ve diğer katı parçalar için görülmedik değildir. Isı ve nem'den dolayı germe konfeksiyonu ayarlar ve son ebatları belirli ölçüye uydurur ve arça'nın gücünü de artırabilir. El üretimiyle yapılan parçalarda kumaş üzerinde tabii baskı onun istenilen biçim ve ölçülerden sapmasına neden olabilir. Germe işlemi sadece tabii lifler üzerinde etkili olur. Bu yumuşak huyluluk derecesi en çok esneklik sağlayan yün tarafından kullanılan ipliğin tipi ile belirtilebilir. Bu bölümde üretilen projeler için germe işlemi normal olarak son birleştirme işleminden önce yapılır.
Kurdele işi, genel olarak kurdele ile yapılan el işine verilen isimdir. Ayrıca ABD'de bulunan Prairie ve Büyük Göller bölgelerinde yaşayan Kızılderili kabileleri arasında giysi ve dans kıyafetlerinde uygulanan bir aplike tekniğidir.
Salıncak bağı salıncağı bir ağaç dalına asmak için kullanılan bir düğümdür. Bu 1693 numaralı düğüm olarak gösterildiği The Ashley book of knots da "sıkı, kuvvetli, güvenilir ve yük olmadığında kolayca çözülebilen bir düğümdür" diye methedilir. Yelkenci bağı ile aynı bağdır, ucun foralanması farkı olabilir, ip bedeni tarafı birden fazla kez dolanabilir; bu fazladan foralar bağlanacak yer kaygansa, sopanın ucuysa, ip bedeninin çekildiği yöne doğru inceliyorsa yani konik ise işe yararlar.
Bizans ipeği, Bizans İmparatorluğu'nda (Byzantium) dördüncü yüzyıldan 1453'teki İstanbul'un Fethi'ne kadar dokunan ipektir.
Dikiş, bir dikiş iğnesi ve ipliği ile yapılan dikiş tekniği kullanarak nesneleri tutturma işidir. Dikiş, Paleolitik çağda ortaya çıkan en eski tekstil sanatlarından biridir. İplik eğirme veya kumaş dokumanın icadından önce arkeologlar, Avrupa ve Asya'daki Taş Devri insanlarının kemik, boynuz veya fildişi dikiş iğneleri ve sinir, katgüt ve damarlar gibi çeşitli hayvan vücut parçalarından yapılmış "iplik" kullanarak kürk ve deri giysiler diktiklerine inanıyorlar.