Akor, en az üç ayrı perdenin bir arada tınladığı ses kümesidir. Hangi perdelerin üst üste konulacağı, yapılan müziğin stiline veya müzikte o anda yaratılmak istenen etkiye göre belirlenir.
Gam, bir müzik parçasının kuruluş şekline göre belirli bir kalıpta dizilen notalar topluluğu.
Sergey Sergeyeviç Prokofyev, (Rusça: Серге́й Серге́евич Проко́фьев; Sergey Sergeyeviç Prokofyev; birçok değişik müzik türünü ustalıkla icra edebilen, bu özelliği ile 20. yüzyılın en önemli yorumcularından sayılan ünlü piyanist ve besteci.
Majör gam, bir parçanın yapılış şeklidir. Minör gama göre daha baskın tonlar hakimdir ve daha coşkuludur.
Oktav, müzikte bir ses aralığıdır. Bir oktavın yüksek notasının ses dalgası frekansı (perdesi), aynı oktavın alçak notasının iki katıdır. Örneğin orta C üzerindeki A notasının uluslararası standart frekansı 440 hertz'dir.Bu A notasının üzerindeki oktav 880 hertz ile titreşirken, altındaki oktav 220 hertz ile titreşir.
Minör Gam: Belirli kurallara göre oluşturulan Batı müziğindeki temel nota dizilerinden biridir. Genelde, majörün tersine duygusaldır. Minör gamın temel özelliği, 3. derecesiyle 1. derecesinin minör 3'lü aralığına sahip olmasıdır.
Caz ve blues müzikte kullanılan, majör ve minör notalar arasında duraksayan istikrarsız notalara mavi nota denir. Ses değişimi yarım ses veya daha azdır, müzisyenin kişisel tarzına göre değişir. 12-bar blues ve 8-bar blues şarkılarında sıkça kullanılır.
Albert Lavignac Fransız öğretmen, müzik teorisyeni ve besteci.
Günümüzde var olan tüm "dizi"lerin oluşumu konusunda en eski örneklere Mısır ve Hindistan'da rastlanılmıştır. Bunlar asıl anlamıyla makamsal dizilerdir. Günümüzde çağdaş klasik batı müziğinde kullanılan diziler ise, kuramsal açıdan ilk defa Antik Yunan'da görülmüştür. Çeşitli uygarlıkların etkileşimleriyle birbirine aktarılan müzik bilgileri, Antik Yunan'da kuramsallaştırılmıştır. O dönemde oluşturulan modlar tam anlamıyla günümüz modları ile aynı değildir. Antik Yunan'da modların doryen, hipodoryen, frigyen, hipofrigyen, lidyen, hipolidyen, miksolidyen, hipomiksolidyen gibi özel isimleri vardır. Bu modlar Orta Çağ'da kilise müzik adamları tarafından tekrar düzenlenmiş ve bugünkü halini almıştır. Günümüzde kullanılan modlar ise şu şekildedir;
Dört Mevsim, İtalyan besteci Antonio (Lucio) Vivaldi'nin en meşhur ve en sık seslendirilen eseridir. 1720'li yılların başlarında Il cimento dell'Armonia e dell'Inventione (Uyum ve Buluş Arasındaki Çekişme) başlığı ve Op. 8 eser sayısıyla yazılmış olan on iki konçertonun ilk dördünden oluşur. İlk kez 1725 yılında Amsterdam'da Fransız-Hollandalı yayımcı Michel-Charles Le Cène tarafından yayımlanmış ve kendi zamanında da en bilinen eserlerden biri olmuştur. Ayrıca Vivaldi konçertolara eşlik eden soneler yazarak o döneme göre müzikal devrim yapmış, programlı müzik türünün en eski ve en detaylı örneklerinden birini yaratmıştır.
Fa majör, klasik batı müziğinde fa notası üzerine kurulan majör gam. İçinde si bemol geçer ve başlığına da anahatardan sonra si bemol konur. Kalından inceye doğru şu sesleri içerir: Fa-Sol-La-Si bemol-Do-Re-Mi. Eksen (tonik) sesi Fa, Alt çeken sesi si bemol ve Çeken (dominant) sesi do idir. Alt çeken tonalitesi Si bemol Majör, çeken tonalitesi Do Majör, ilgili minörü re minör ve paralel minörü fa minördür. Ton çemberinde Do Majör ile Si bemol Majör'ün arasında yer alır.
Do majör, klasik batı müziğinde do notası üzerine kurulan majör gam. İçinde diyez ve bemol geçmez, anahtarına hiçbir diyez-bemol konmayan tek Majör gamdır. Kalından inceye doğru şu sesleri içerir: Do-Re-Mi-Fa-Sol-La-Si. Eksen (tonik) sesi Do, Alt çeken sesi Fa ve Çeken (dominant) sesi Sol idir. Alt çeken tonalitesi Fa Majör, çeken tonalitesi Sol Majör, ilgili minörü la minör ve paralel minörü do minördür. Ton çemberinde Fa Majör ile Sol Majör'ün arasında yer alır.
Klasik batı müziğinde si bemol notası üzerine kurulan majör gam. İçinde si bemol ve mi bemol geçer ve başlığına da anahatardan sonra si bemol ve mi bemol konur. Kalından inceye doğru şu sesleri içerir: Si bemol-Do-Re-Mi bemol-Fa-Sol-La. Eksen (tonik) sesi si bemol, Alt çeken sesi mi bemol ve Çeken (dominant) sesi fa idir. Alt çeken tonalitesi Mi bemol Majör, çeken tonalitesi Fa Majör, ilgili minörü sol minör ve paralel minörü si bemol minördür. Ton çemberinde Fa Majör ile Mi bemol Majör'ün arasında yer alır.
Sol majör, klasik batı müziğinde sol notası üzerine kurulan majör gam. İçinde fa diyez geçer ve başlığına da anahatardan sonra fa diyez konur. Kalından inceye doğru şu sesleri içerir: Sol-La-Si-Do-Re-Mi-Fa diyez. Eksen (tonik) sesi Sol, Alt çeken sesi do ve Çeken (dominant) sesi re idir. Alt çeken tonalitesi Do Majör, çeken tonalitesi Re Majör, ilgili minörü mi minör ve paralel minörü sol minördür. Ton çemberinde Do Majör ile Re Majör'ün arasında yer alır.
Klasik batı müziğinde mi bemol notası üzerine kurulan majör gam. İçinde si bemol, mi bemol ve la bemol geçer ve başlığına da anahatardan sonra si bemol, mi bemol ve la bemol konur. Kalından inceye doğru şu sesleri içerir: Mi bemol-Fa-Sol-La bemol-Si bemol-Do-Re. Eksen (tonik) sesi mi bemol, Alt çeken sesi la bemol ve Çeken (dominant) sesi si bemol idir. Alt çeken tonalitesi La bemol Majör, çeken tonalitesi Si bemol Majör, ilgili minörü do minör ve paralel minörü mi bemol minördür. Ton çemberinde Si bemol Majör ile La bemol Majör'ün arasında yer alır.
Klasik batı müziğinde la bemol notası üzerine kurulan majör gam; içinde si bemol, mi bemol, la bemol ve re bemol geçen ve başlığına anahtardan sonra si bemol, mi bemol, la bemol ve re bemol konan müzik ölçeğidir.
Re majör, Klasik Batı müziğinde re notası üzerine kurulan majör gam. İçinde fa diyez ve do diyez geçer ve başlığına da anahatardan sonra fa diyez ve do diyez konur. Kalından inceye doğru şu sesleri içerir: Re-Mi-Fa diyez-Sol-La-Si-Do diyez-Re. Eksen (tonik) sesi Re, alt çeken sesi Sol ve çeken (dominant) sesi La'dır. Alt çeken tonalitesi Sol majör, çeken tonalitesi La majör, ilgili minörü si minör, paralel minörü re minördür. Ton çemberinde Sol majör ile La majörün arasında yer alır.
Il cimento dell'armonia dell'inventione (Uyum ve Buluş arasında Çekişme) Antonio Vivaldi tarafından 1723-1725 yılları arasında bestelenmiş ve 1725 yılında yayımlanmış on iki konçertodan oluşan Op. 8 eser sayılı konçerto serisinin adıdır. Tümü keman solo, yaylılar ve sürekli bas içindir. İlk dört konçerto Dört Mevsim olarak bilinir ve Vivaldi'nin en ünlü eserleridir.
Antonio Vivaldi'nin 1717'de yazdığı, Amsterdam Chez Jeanne Roger Yayınevi tarafından 1719'da yayınlanan solo keman, yaylılar ve sürekli bas için bestelediği Op. 6 eser sayılı altı konçertodur. Op. 10, 11, 12 ile beraber Op. 3, 4, 8 gibi on iki konçerto içeren setlerinden yalnız altı konçerto içeriyor olmasıyla ayrılır.
Batı müziğinde majör ve minör sıfatları bir aralığı, akoru, gamı veya notayı tanımlayabilir. Bir beste, hareket, bölüm veya üslup, anahtarın majör veya minör olup olmadığı da dahil olmak üzere, kendi anahtarıyla da anılabilir.